Motywy, których brakuje nam w romansach

przez **Księżycowa Kawa** » 20 kwietnia 2019, o 02:17

Tak to odbieram, czyli jako świadomy zabieg. I chyba ostatnio Dare poszła w tę stronę, przynajmniej tak to dla mnie brzmi.
Chyba jak zwykle.

przez **Fringilla** » 20 kwietnia 2019, o 03:03

Przyznaję, że sama nie wiem, co indywidualnie wolę "wedle definicji" - lubię wesoły postmodernizm, a zarazem wolę Balogh od James.
Na to się składa mnóstwo elementów.

przez **Księżycowa Kawa** » 20 kwietnia 2019, o 19:31

Sama czytam obie autorki, tyle że w przypadku Balogh jakoś od dawna nie było okazji.

Często brakuje mi sensownych bohaterów.

przez **Fringilla** » 20 kwietnia 2019, o 23:20

Ale sensownych konstrukcyjnie czy charakterologicznie? :hyhy:

przez **Księżycowa Kawa** » 21 kwietnia 2019, o 20:28

Jedno i drugie w wielu przypadkach. Coraz częściej autorki bywają tak zajęte zachwycaniem się swoimi bohaterami, że olewają podstawy logiki i sensu.

przez **Fringilla** » 14 maja 2019, o 01:31

Tak mi się skojarzyło w ramach naszej rozmowy "czy bohater może być przy kości/otyły/z nadwagą/gruby".

No więc po obejrzeniu A:Endgame, gdzie mamy Chrisa Hemswortha aka Thora w wersji, cóż, odreagowującej na ostrą życiową traumę, zastanawiałam się, jakie będą reakcje.

Trochę spoiler:

Spoiler:

Podsumowując: ja bym poeksperymentowała w tym kierunku, gdyby ktoś szukał pomysłu na takiego bohatera romansowego w romansowym mainstreamie (bo podejrzewam, że na obrzeżach fanfikowo-selfpublishingowych pewnie coś się znajdzie).

Taka nowoczesna wersja pomysłu Mary Jo Putney, i to bez HEA = utrata wagi

przez **mdusia123** » 6 lipca 2020, o 13:40

Trochę brakuje mi na polskim rynku fabularyzowanych biografii polskich władców. Niby co jakiś czas coś tam nowego powstaje, ale wciąż mam wrażenie, że jakoś tego jednak mało. Zwłaszcza, że mam na myśli bardziej romansowe niż polityczno-wojenne podejście. Wyobraźcie sobie cykl o Kazimierzu Wielkim (facet naprawdę miał ciekawe życie uczuciowe), złożony powiedzmy z pięciu fajnych, grubych tomów.

przez **Fringilla** » 6 lipca 2020, o 18:08

Tu wciąż jakościowo wciąż wygrywają książki sprzed 1995.

PS Polecam Józefa Hena

przez **mdusia123** » 6 lipca 2020, o 18:30

No widzisz, a mnie się marzy coś napisanego współcześnie. Ale dziękuję

.

przez **Fringilla** » 6 lipca 2020, o 18:59

Z przykrością twierdzam, że większość jest... jeśli dobra źródłowo, to nudnawa stylowo, a jeśli potoczysta językowo, to słaaaaba treściowo.

przez **mdusia123** » 6 lipca 2020, o 19:55

Za przykład mogę tu podać choćby "Matkę Jagiellonów" Doroty Pająk-Pudy. Styl bardzo mi odpowiadał, ale w książce było całe mnóstwo mnóstwo skrótów fabularnych i przeskoków czasowych. Marzy mi się "standardowy" romans historyczny, a najlepiej cała taka seria, książki grube jak u Stephanie Laurens, które opowiadałyby historię na przykład właśnie Kazimierza Wielkiego, o jego małżeństwach i licznych romansach. Nie obyczajowa powieść historyczna, a pełnoprawny romans.

przez **Fringilla** » 6 lipca 2020, o 21:05

Akurat z tym kolesiem się by nie dało.

przez **mdusia123** » 6 lipca 2020, o 21:12

Myślisz? Dobra, może przy nim akurat faktycznie nie, bo miał beznadziejne podejście do kobiet, ale paru innych polskich królów idealnie nadawałoby się na bohaterów pełnoprawnego romansu historycznego

.

przez **Vitanowa** » 26 września 2020, o 08:59

Mi brakuje postaci realistycznych i bez kasy na koncie:)
Np: ona sprzedająca na kasie w bierdronce, on pracujący jako śmieciarz hahaha.
I żadne na koniec nie dostanie spadku od wuja z Ameryki

przez **Fringilla** » 26 września 2020, o 16:55

W polskich realiach znaczy?

przez **Dorotka** » 26 września 2020, o 18:53

To ja wolałabym śmieciarza [chociaż poprawniej jest mówić o kimś pracującym w tym zawodzie pracownik zakładu oczyszczania miasta

] z jakąś bizneswoman - tak dla dodania kolorytu. I dla kontrastu.

przez **Fringilla** » 26 września 2020, o 23:32

No swoją drogą to śmieci to niezły biznes, więc...

przez **Dorotka** » 27 września 2020, o 11:33

Był taki wątek w amerykańskim serialu "Uwaga, faceci" - ona była znaną menadżerką bardzo popularnej pisarki, a on zwykłym pracownikiem służb oczyszczania miasta, spotkali się na Alasce i stworzyli cudowną parę. :mrgreen:

Jeśli nie oglądałyście, to polecam, świetny serial. Ona mówiła o nim Pan Pługowy i początkowo wstydziła się tego, gdzie on pracuje, ale potem.... Tu macie fragment z ich relacji [ od 34,15 minuty]:

https://www.youtube.com/watch?v=JQJXdp6hevY

przez **•Sol•** » 27 września 2020, o 12:26

Raczej przyziemne zawody i kłopoty z kasą z obu stron, gdzie nagle się wszystko nie rozwiązuje, bo... coś, to mogłoby nie mieć brania w romansie

Mam wrażenie, że ten gatunek ma za zadanie odrywać od rzeczywistości, stąd moda na tych wszystkich megaturbo bogatych facetów

a czego mnie brakuje?
Dobrego romansu historycznego z księciem - tego zawsze mało
Współczesnego z masą śmiechu, ostatnio w modzie dramy na potęgę. I dobrego romansu z chemią i napięciem, ale z seksami tak pod koniec. Żeby wybuch namiętności nie następował przy drugim spotkaniu bohaterów...

przez **giovanna** » 28 września 2020, o 19:03

Romans z księciem to jest to :hihi:

. Chyba się nie doczekamy, może za parę lat się to zmieni, mam nadzieję

przez **Fringilla** » 28 września 2020, o 20:52

Pamiętam ten serial :lol:

i jaki był płacz po urwaniu po 2. sezonie

Ja to ogólnie: dobrego romansu...

A moda... no, się powtarzam, wiem, ale niestety inaczej się postrzega odbiorczynie sięgające raz na jakiś czas po romans i książkę w ogóle, a inaczej - nieliczną- grupę zapalonych czytelniczek, w tym: romansów :niepewny:

przez **Dorotka** » 28 września 2020, o 21:35

O nie, nie dla mnie książęta i wymyślone państewka, ale nie pogardziłabym historią podobną do tej w "Rzymskich wakacjach", tylko ze szczęśliwym romantycznym zakończeniem.

przez **•Sol•** » 28 września 2020, o 22:10

nieee żadnych wymyślonych państw!
Angielski książę, w ostateczności markiz występujący w romansie historycznym.

Współczesnego księcia w sumie zaliczyłam raz, w romansie religijnym. Nope, nigdy więcej.

przez **giovanna** » 30 września 2020, o 12:45

Zgadzam się, nie lubię wymyślonych państewek, współczesnych arystokratów. Tak jak Sol lubię romans historyczny z księciem lub markizem :hyhy:

przez **Fringilla** » 30 września 2020, o 16:03

No dobra, ale powiedzcie: czyż elementem podwyższającym irytację w przypadku zmyślonych współczesnych państw nie jest ich "środkowoeuropeizowanie"? :hyhy:

Bo u mnie - no niestety - jak płachta na byka.

Motywy, których brakuje nam w romansach

Kto przegląda forum