Romans paranormalny

przez **Księżycowa Kawa** » 7 listopada 2015, o 15:44

Poważnie? A przecież może być tak zabawnie :evillaugh:

Ale póki co, nic jeszcze nie jest przesądzone :wink:

przez **phantera onca** » 7 listopada 2015, o 15:46

Kawo błagam o litość nad zwierzątkami, proszę :prosi:

przez **Księżycowa Kawa** » 7 listopada 2015, o 15:47

Toż wspomniałam, że nic jeszcze nie jest przesądzone…

przez **phantera onca** » 7 listopada 2015, o 15:48

Ja wiem , ale miej mnie na względzie :smile:

przez **klarek** » 7 listopada 2015, o 23:55

Księżycowa Kawa napisał(a):Jeśli zajrzysz do środka, daj znać….

Postaram się choć na ten monet Pokochałam ponownie Mercy więc może to chwilę potrwać

przez **Księżycowa Kawa** » 7 listopada 2015, o 23:59

Nigdzie mi się nie śpieszy :wink:

przez **klarek** » 8 listopada 2015, o 00:01

Mnie w sumie też

Głównie z powodu dostępności na wyciągnięcie ręki, ale teraz nie dość, że tobie chcę powiedzieć, to Mała mnie zaczęła motywować rożnymi sposobami :hyhy:

przez **Księżycowa Kawa** » 8 listopada 2015, o 00:04

Początek praktycznie przeleciałam wzrokiem, dopiero później przyłapałam się na czytaniu. W zasadzie zaskoczyło mnie, że pewne elementy związane z wampiryzmem zostały ujęte inaczej – tego się nie spodziewałam.

przez **klarek** » 8 listopada 2015, o 00:07

Chyba o tę inność Małej chodziło. Głównie o ból podczas pożywania. Hmmm tak mi się wydaje, że o tym mówiła

Ale ja jestem ciekawa inności

przez **Księżycowa Kawa** » 8 listopada 2015, o 00:18

Akurat nie to, ale to również się pojawiało. Po prostu większość wampirów niby groźna itp., po pewnym czasem wydają się miłe i takie uprzejme.

przez **klarek** » 8 listopada 2015, o 00:19

Kawo, obawiam się, że każdy wiek ma swoje prawa

Zobaczymy jak mój odbierze tę historię :hyhy:

przez **Księżycowa Kawa** » 8 listopada 2015, o 00:50

Akurat ta historia jest na tyle specyficzna, że może budzić skrajne emocje.

przez **Viperina** » 11 listopada 2015, o 09:23

Skończyłam:

Obrazek

Once the flames are ignited . . .

Miranda Ellis is a woman tormented. Plagued since birth by a strange and powerful gift, she has spent her entire life struggling to control her exceptional abilities. Yet one innocent but irreversible mistake has left her family's fortune decimated and forced her to wed London's most nefarious nobleman.

They will burn for eternity . . .

Lord Benjamin Archer is no ordinary man. Doomed to hide his disfigured face behind masks, Archer knows it's selfish to take Miranda as his bride. Yet he can't help being drawn to the flame-haired beauty whose touch sparks a passion he hasn't felt in a lifetime. When Archer is accused of a series of gruesome murders, he gives in to the beastly nature he has fought so hard to hide from the world. But the curse that haunts him cannot be denied. Now, to save his soul, Miranda will enter a world of dark magic and darker intrigue. For only she can see the man hiding behind the mask.

I powiem tak: podobało mi się. Dosyć. Trochę mi zabrakło tej całej otoczki, która w dobrych romansach towarzyszy budowaniu relacji między głównymi bohaterami, a w świetnych tworzy klimat wywołujący szybsze bicie serca u czytelniczki. Miałam wrażenie (dodatkowo spotęgowane utrzymaniem w tłumaczeniu francuskim formy "vous", którą zwracali się do siebie bohaterowie, co zgodne z duchem epoki, ale także budzące wrażenie nadmiernego dystansu między bohaterami). Rozwiązanie zagadki takie sobie, niby ciekawe, ale dość powierzchowne, niedopracowane, za dużo grzybów w barszcz (demony, egipskie klątwy, druidzi, feniks z popiołów, no w zasadzie brakowało tylko cywilizacji pozaziemskich). Jak dla mnie jakieś 7/10, bo jednak napisane lekko i czytało się sympatycznie.

Na pewno przeczytam kolejne tomy sagi, ale raczej nie od razu.

przez **szuwarek** » 11 listopada 2015, o 17:41

o vip - czytaj czytaj !

przez **Księżycowa Kawa** » 11 listopada 2015, o 19:36

Czytałaś następną? Sama zapomniałam sprawdzić, czy mam.

przez **szuwarek** » 11 listopada 2015, o 21:39

Czytałam. Och ci bohaterowie ...myślałam, że pisałam słowo...

przez **Księżycowa Kawa** » 11 listopada 2015, o 22:32

Mam wrażenie, że nie albo to przegapiłam, bo w ogóle nie kojarzę…

przez **szuwarek** » 12 listopada 2015, o 09:18

Grzeczne dziewczynki nie mają kłów Molly Harper

Sięgnęłam niepewnie. Kilka takich pozycji już było. jedne bardziej udane, inne mniej. Bałam się silenia na chick lit lub kolejnej daremnej młodzieżówki (boże jak mnie ostatnia wymęczyła). A jednak było fajnie. Polubiłam bohaterkę. To dociekliwa, wykształcona i wygadana bibliotekarka. Która znalazła się w nieodpowiednim momencie i miejscu. Jej stwórca Gabriel również zyskuje. nie jest samcem alfa z setka kobiet u stóp. W ogóle relacje romansowe są takie.. naturalne, logiczne. Nie rzucają się na siebie, przyciąga ich ale dla bohaterki ważniejsze jest oswojenie z koszmarem bycia wampirem. Straciła pracę, ma apodyktyczną matkę, wkurzającą siostrę i ktoś próbuje ją zabić. ma kłopoty z radą wampirów i błąka się przy niej Dick - mega stukach w miasteczku. Jane mieszka w małym miasteczku, w którym wszyscy o wszystkich wszystko wiedzą. To tez kłopot. Bycie wampirem, pomimo, że się ujawniły, nie jest łatwe. Problem z piciem krwi, robienie w nocy zakupów... no i rodzice. Kiedy Jane myśli, że świat wampirów jest logiczniejszy... no cóż. Do tego jej najlepszy przyjaciel zaczyna spotykać się z wilkołaczką (z ADHD i tendencja do przytulania). Nie ma lekko...
Dobrze, że przy jej boku jest Gabriel. Ale też i Jane nie jest słodka idiotką, która siedzi i czeka. Jej skłonność do doczytania, zapamiętania jest bardzo przydatna.
Sam romans bardzo mi się podoba, bo nie ma od razu łóżka, nie ma od razu wielkich słów. W sumie to obydwoje chcą spróbować, zobaczyć co się wykluje.