Lokator do wynajęcia - Iwona Banach (Papaveryna)

[Papaveryna]

Tak to wyglądało, jakby inni za nich zdecydowali i tyle. Jak w historykach
Ogólnie momentami to się zupełnie nie trzyma 'kupy', ale jest takie pojechane na swój sposób, a mnie takie rzeczy bawią Na przykład jak z tą Witką. Ona była Jowita chyba, a te baby stare, że od czego ta Witka, pewnie od Witoldy i coś tam że dziwne imię

[•Sol•]

dokładnie, te ciotki podjęły decyzję, Andrzejek przyklepał a Miśka feministka musiała się dostosować. To mi też nie grało bo ona miała być taka teges a wyszła pokorna.

nie no zabawnie było ciocie-babcie były mega

Ale nie wpadłabym na to żeby Jowitę skrócić do Witki

[Księżycowa Kawa]

Z tymi skrótami może być akurat różnie i nie zawsze chodzi o to, aby trzymać się ściśle, tym bardziej że nie ma obowiązku i szczególnie gdy próbuje się być oryginalnym

[•Sol•]

jasne zwłaszcza że tu ten skrót jest logiczny jak najbardziej. Ale ja tak pomysłowa bym nie była

[Księżycowa Kawa]

Również, ale z drugiej strony niespecjalnie poświęcam temu uwagę.
Tak czy owak, gdyby nieco dopracować końcówkę, byłoby lepiej.

[•Sol•]

zdecydowanie.
Przyciąć coś innego, albo wydłużyć o kilka stron i dodać pod koniec trochę romansu. Wtedy ten ślub miałby sens. Bo kto w naszych czasach bierze ślub bez jednej randki czy buziaka?

[Księżycowa Kawa]

Odrobina romansu na pewno by nie zaszkodziła, skoro ma być ślub.

[Dorotka]

Chwilami zastanawiam się czy aby polskie autorki nie boją się wątków romansowych [ale takich z prawdziwego zdarzenia] w swoich książkach, żeby im nikt, broń Boże, nie zarzucił, że to pachnie tanim Harlequinem. Bo u nas w ogóle jest jakaś schiza na punkcie Hq, jakby to było najgorsze badziewie. A dobrze poprowadzony wątek romansowy podratowałby nie jedną, nudną jak flaki z olejem, powieść. Jakoś tej mody na małe, białe domki w leśnej głuszy odziedziczone w spadku po zmarłym krewnym lub kupionym za grosze, nikt się nie wstydzi, choć rzygać się już chce od przesytu.

[•Sol•]

przesyt domkami też, ale nawet jedna z prekursorek domkowania - Grochola, wątku miłosnego nie poskąpiła. Przecie było wszystko i romans kwitnący i porzucenie i HEA. I co? I było dobrze.
A reszta to masz rację Dorotko, one się boją żeby nie było że HQ. Ale za to romans polskiej autorki - Wesele Ptasińskiej, na prawdę jedzie takim mocno podłym harlequinem...

[Dorotka]

Zagraniczne autorki, i to często z bardzo znanymi nazwiskami, nie boją się pisać klasycznych romansów nastawionych głównie na miłość. Najlepszym przykładem jest nagły rozkwit nurtu Young i New Adult, gdzie miłość i romans są najważniejsze. To chyba tylko u nas czytanie romansideł kojarzy się z bezguściem i wiochą.

[•Sol•]

niestety. Ale o dziwo romanse zagraniczne sprzedają się dobrze. Ewenement.
Banach dobrze pisze, ma fajny styl, gdyby dodała troszeczkę romansu do tej swojej książki to już całkiem byłoby super

[Agrest]

To chyba tylko u nas czytanie romansideł kojarzy się z bezguściem i wiochą.

Absolutnie nie tylko u nas

[Księżycowa Kawa]

Chwilami zastanawiam się czy aby polskie autorki nie boją się wątków romansowych [ale takich z prawdziwego zdarzenia] w swoich książkach, żeby im nikt, broń Boże, nie zarzucił, że to pachnie tanim Harlequinem.

Również odnoszę podobne wrażenie. Łukowska nie bała się romansu i nieźle jej to wyszło albo Lingas-Łoniewska - tyle że u mnie zwykle dużo lukru...

[Roma]

Ja sobie przeczytałam wczoraj z okazji dnia książki. fakt, że wątku romansowego malutko, ale bawiłam się przednie.
Czytałam, że będzie wydawać kolejną książkę i muszę się z nią zapoznać.

[Lucy]

poszukaj sobie jej poprzednie książki

[Roma]

Poprzednie czytałam. Ten lokator mi umknął.

[Dorotka]

Dla mnie "Lokator do wynajęcia" miał tylko jedną małą wadę - był zdecydowanie za długi, przez co czytanie zaczęło mnie nużyć. Zdecydowanie wolałabym, żeby był o przynajmniej 50, jak nie 100, stron szczuplejszy.