Linda Howard

[rewela]

jeden z moich pierwszych romansów i pierwsza książka z hot scenkami

jakoś nie przypominam sobie hot scenek ale to chyba kwestia tego, że nie mogłam się odnaleźć się w tej książce! a skończyłam, żeby upewnić się kto jest winien tych zbrodni

[Papaveryna]

Very! cool! mam z kim podyskutować
a co Ci się tam podobało?

W sumie czytało mi się to sprawnie, było zabawnie i była chemia, bo ja ma zrycie na punkcie motywu kto się czubi ten się lubi i tam było coś z tą kosiarką czy podlewaniem trawnika? Nie pamiętam, ale ta scena była dość mocna. Apropo hot scenek
Bohaterka mi pasowała, nie jakaś niedołęga czy inna lebiega. Taka charakterna była. Ale zgadzam się że z tą listą to tak głupio rozdmuchane, bo w końcu nic tam takiego straszliwego nie było I romans między nimi tak nagle wystartował

A Blair to mnie się tak średnio podobała, szczerze mówiąc

[•Sol•]

jak nie było hot scenek? a jak się pod ścianą gzili?

Blair mi grała bo też była zabawna i bohater był miodzio
ale bohaterki Howard z tego typu książek mimo że zadziorne to czasem takie trochę no... delikatnie mówiąc zakręcone

[rewela]

scena pod ścianą? cóż, scena jak scena! nie miałam po niej ochoty wykorzystać pierwszego lepszego faceta hihihi

[Janka]

My to się chyba nigdy w niczym nie zgodzimy
Ja uwielbiam Mr. Perfecta

Ja też.

Rewelo, tam właśnie o to chodzi, że lista była słaba i nie warta uwagi. Nie mogła nikogo dotknąć. Była po prostu beznadziejna.
A jednak w ich otoczeniu znalazła się jedna osoba na miliard, która w dzieciństwie przeżyła coś tak strasznego, że jednak ją akurat mogło, a nawet musiało, to wzburzyć.
Ja na to sama nie wpadłam i dlatego byłam rozwiązaniem absolutnie zaskoczona. Nigdy nie zaglądam na koniec książek, a już na pewno nie kryminałów, dlatego w moim przypadku to oznacza, że książka spełniła swoje zadanie. Podziwiam ją za pomysł, głównie za to że przez prawie całą książkę miałam o niej takie samo zdanie, jak Ty teraz, a jednak pod koniec wydarzyło się w niej coś, co skłoniło mnie do tego, żeby walnąć się w czoło i powiedzieć: "Aha, to jednak to wszystko miało sens. Naprawdę ta badziewna lista mogła u jednej osoby wywołać tak strasznie złe skojarzenia, że aż trzeba było z zemsty kogoś zamordować." Dla mnnie to bomba. Zaskoczyło mnie nie tylko logiczne rozwiązanie (pozornie durnej) zagadki kryminalnej ale również to, że zostałam jednocześnie zmuszona do zmienienia zdania o całej książce.
Ale nawet jakby nie było super logicznego wytłumaczenia wątku kryminalnego, to i tak bawiłabym się przy niej bardzo dobrze, bo było tam dla mnie bardzo dużo humoru i innych podobnych atrakcji.

[•Sol•]

scena pod ścianą? cóż, scena jak scena! nie miałam po niej ochoty wykorzystać pierwszego lepszego faceta hihihi

weź poprawkę że ja to czytałam w wieku 14-15 lat

właśnie w książce jest ten typ humoru który do mnie trafia

[Papaveryna]

Sol, w Blair mnie właśnie bohater wkurzył jakoś na samym początku. Ona nawet taka zła nie była

[•Sol•]

bohater?
On zostawił bohaterkę po 3 randkach si?
I tym Cię wkurzył?

[Papaveryna]

Tak! Że bez słowa rzucił ją. Nic nie powiedział tylko się ulotnił, bo się wystraszył, że to za daleko zajdzie. A potem jak ją znów zobaczył objawienia dostał, a ta troszkę się poboczyła i za moment

Spoiler:

już rozłożyła przed nim nogi.

Mnie takie rzeczy o gul przyprawiają

[•Sol•]

wiem
ale to facet, a oni rozgarnięciem nie grzeszą
mnie bawiło i podobało się to jaką mieli relację

[Papaveryna]

Później było fajne jak ona pisała te jego listy przewinień. Sama miałam coś takiego wprowadzić w pożycie małżeńskie
Ja wiem, że faceci to zazwyczaj ckm i w rzeczywistości, co drugi to jełop, ale w książce to wiesz.. Chciałabym żeby już było tak ładnie, pięknie i w ogóle malina. A to mi cierniem w boku

[•Sol•]

listy przewinień były dobre
i co nie wprowadziłaś?

aj takich malina to wiesz raz na ruski rok
ale pomijając początek to gitara przecież on potem latał fajnie

[Papaveryna]

Nie no latał, ale ona za chętna była jak na mój gust. On powinien się płaszczyć i starać bardzo, bardzo żeby znów go zechciała, a nie tak na pstryknięcie palcem!

Nie wprowadziłam niestety. Mój głąb by nawet nie czytał tego więc szkoda zachodu

[•Sol•]

no bo ona też była chętna nie żebym miała coś przeciwko płaszczeniu się chłopów, nie nie, ale wiesz, on chyba był fajny

ech te nasze to takie nieżyciowe

[Janka]

Mnie się podobało, jak ona mu grzebała po dokumentach, gdy on je na chwilkę spuścił z oczu. To chyba było w drugiej części na początku, jak już razem mieszkali.

[•Sol•]

a jej tak generalnie do tych policyjnych papierów nie ciągnęło?
Mieszam książki?

[Janka]

Tak, ciągnęło właśnie. Ale przed nim udawała, że wcale.

[•Sol•]

aaa no to normalne
też bym udawała, bo jakby prawdę znał to by chował. Lepiej. I uważniej

[Janka]

On jej strasznie chował i pilnował. Ona musiała się zawsze nieźle nagimnastykować, żeby coś dopaść.

[•Sol•]

i z tego wynikało cos fajnego
ona mu sie nie zakradła do biura kiedyś?

[Janka]

Nie pamiętam. Ale to by do niej pasowało.

[•Sol•]

mnie się coś takiego wydaje, że wlazła do jego gabinetu,albo przyszła do niego w gości oficjalnie, jego ktoś zawołał a ona zapuściła żurawia tam gdzie nie wolno.

[Janka]

Dokładnie coś takiego kojarzę, tylko wydawało mi się, że to było u nich w domu. No ale fakt, że w biurze ma więcej sensu.

[Papaveryna]

A ja dwójki nie czytałam. Jakoś mi nie po drodze było

[Janka]

Wszyscy mówią, że Dwójka jest taka sama jak Jedynka, a ja myślę, że jest w innym stylu.
Pierwsza jest komedią kryminalną, a druga parodią.
Bohaterka jest strasznie przesadzona. Jej zachowanie jest przerysowane.
Już w pierwszej części jej logika postępowania i pomysły były na granicy wytrzymałości czytelnika. W drugiej części ta granica wielokrotnie została przekroczona, a jej postać stała się parodią samej siebie z pierwszej części.