Sarah MacLean

[•Sol•]

bo mnie trzeba większej ilości rekomendacji niekiedy
a wiem na dodatek że Very lubi to co ja, ale jest wybredniejsza więc jak się podoba to ja łyknę

[sunshine]

I tam mam focha

czyli jak Very coś lubi to znaczy że to jest dobre?

[•Sol•]

może nie dla każdego, ale ja mam dużą szansę żeby polubić

[sunshine]

Wiesz myślę że na pewno polubisz

[Duzzz]

Spodobał mi się styl pisania pani MacLean i już zaopatrzyłam się w kolejną część serii o właścicielach kasyna (tablico, niechaj będą ci dzięki ).

To może tak zbiorowa recenzja?
Oczywiście w odpowiednim dziale

[Papaveryna]

Postaram się, Duz Mam nadzieje, że mi coś z tego wyjdzie

Sol, mam nadzieję, że się nie przejedziesz na mojej ocenie tej pani i nie będziesz mnie ganiać z kijem

[Duzzz]

Dzięki kochana

[Papaveryna]

Chyba jednak nie dam rady wycisnąć z siebie dłuższej refleksji o "Różach miłości". Wybacz, kochana, ale za dużo ostatnio książek przeczytałam jak na moją małą główkę i wszystko mi się poplątało
Mogę tylko powiedzieć, że Róże przypadły mi do gustu bardziej niż część pierwsza. Więcej się działo, więcej było emocji.
Bohaterka przypadła mi do gustu. Bawiło mnie jej trzeźwe i racjonalne podejście do większości aspektów życia, nietypowe zainteresowania oraz pies o dziwacznym imieniu Pippa była na pewno nieco szalona i lekkomyślna - te jej wizyty w kasynie, aby wyciągnąć od Crossa albo prostytutek fakty dotyczące uwodzenia mężczyzn oraz pożycia małżeńskiego. Nie było to zbyt mądre z jej strony, ale jakoś nie przeszkadzało mi. A przynajmniej nie czuję potrzeby żeby się tego uczepić
Cross również był interesujący. Zwłaszcza ten jego niestandardowy wygląd - wysoki, tyczkowaty, rudowłosy i poczochrany Jakiś taki inny niż większość romansowych bohaterów. No i ta pogłoska, że potrafi rozbierać kobiety bez użycia rąk
Nawet ten narzeczony bohaterki, który według wielu osób nie grzeszył inteligencją, okazał się bardzo sympatyczny i pomocny. I fajnie, że jemu także się w życiu poszczęściło
Dobrze mi się czytało. Z początku było trochę więcej humoru, później zrobiło się bardziej poważnie. Tak samo było w części pierwszej.
Zaopatrzona jestem w część trzecią i pewnie niedługo zacznę czytać

[Księżycowa Kawa]

Po prostu tę autorkę dobrze się czyta.

[Papaveryna]

Zgadzam się
Fajnie pisze i nie mam większej potrzeby żeby się czegoś złego tam doszukiwać

[Księżycowa Kawa]

Racja, przy niektórych autorkach tego się nie robi.

[sunshine]

Ciekawa jestem Very jak Ci się spodoba trzecia część

a ja z utęsknieniem czekam na czwartą

[Papaveryna]

Też jestem ciekawa
A jeśli się spodoba zapewne zaraz będę chciała część czwartą jak już się pojawi

[Duzzz]

Very, nie ładnie, nie ładnie Ale wybaczam
Teraz jeszcze bardziej do MacLean mnie ciągnie. Qrczę będę musiała sobie nabyć resztę, bo mam chyba tylko tego przyjaciela.

[Lilia ❀]

http://www.sarahmaclean.net/blog/that-t ... in-surgery Sarah miała operację mózgu w zeszłym tygodniu

[Duzzz]

Przerażające, ale dobrze, że już z nią wszystko ok. Mam nadzieję, że już żadnych komplikacji nie będzie i wszystko dobrze się zagoi. Szczęście, że ma też tak kochającego i wspierającego męża.
Życzę jej wszystkiego dobrego.

[Viperina]

Współczuję, mam nadzieję, że będzie dalej pisać, bo lubię jej książki.

Właśnie skończyłam Trzy twarze damy i no cóż... jestem rozczarowana.
Oczywiście, temat był trudny, bo pogodzenie trzech osób i dwóch płci w jednej postaci jest trudne, ale mimo ogólnej spójności postaci Georgiany, to jednak coś mi w niej nie zagrało. A już zwłaszcza nie zagrała mi w połączeniu z Duncanem. Byli dość sztuczną parą i razem, i każde z osobna prezentowało za dużo niedorzeczności, jak dla mnie.

Spoiler:

Ona taka przebiegła, przenikliwa, inteligentna, ale chciała oprzeć małżeństwo na szantażu? Owszem, Langley był absolutnie idealnym kandydatem do małżeństwa z rozsądku, z założenia białego, bo takie miałoby być, był do tego przyzwoitym człowiekiem, o czym musiała wiedzieć, bo zrobiła wywiad na jego temat, więc skąd, u diabła, pomysł, żeby go szantażem zmuszać do małżeństwa? Absurd.

Spoiler:

On z kolei też inteligentny ponad normę, ale nie potrafił dodać dwóch do dwóch. Niby Cross zasugerował, że w pierwszej fazie zadurzenia kobiety wysysają z mężczyzn całą inteligencję, no ale jednak mógł się zorientować wcześniej. Do tego te osiemnaście lat szantażowania go przez Tremlaya... Też się to kupy nie trzymało.

Spoiler:

Oni jako para też nie wiadomo dlaczego. Przepraszam, ale od autorek pokroju Sarah Maclean oczekuję czegoś więcej niż to, że uwiodły ją jego szerokie ramiona i złote włosy. On z kolei spokojnie przyjął do wiadomości, że lady Georgiana, siostra księcia, jest najsłynniejszą dziwką w kasynie, czyli daje się posuwać połowie brytyjskiej arystokracji, która jej nie rozpoznaje, bo jest umalowana i ma perukę. No ludzie. Nie przekonują mnie te wszystkie teksty, ze ludzie widzą to, co chcą widzieć. No nie. W dodatku zgrzyta mi to, że ich relacja zaczyna się i trwa, podczas gdy on uważa ją za kochankę innego.

A najciekawszymi postaciami tej części byli niewątpliwie Langley i Caroline. Szkoda, że Langley z przyczyn naturalnych nie rokuje na rozwinięcie.

Generalnie 4/10. Ale to tylko dlatego, że lubię Maclean i przywiązałam się do tej serii.

[mad_line]

Jeśli o mnie chodzi to też szału nie było, przeczytałam, odłożyłam, wzruszyłam ramionami i tyle moich wrażeń. Spodziewałam się, że MacLean lepiej to rozegra, bo historia miała ogromny potenciał Caroline to chyba najsensowniejsza postać z tej całej książki, miała zdecydowanie więcej rozumu niż większość dorosłych bohaterów Mam nadzieję, że MacLean nie zapomni i niej i kiedyś w przyszłości poczytamy o jej dalszych losach. Może byc ciekawie

[klarek]

Ona rzeczywiście para się ta profesją?

[mad_line]

Spoiler:

Nie

[klarek]

Mad, dziękuję

[LiaMort]

może coś dopowiem.. o. hm... właściwie nie wiem po co autorki to robią.. przez 3 części człowiek czeka na coś, co kompletnie cię wciągnie a tu du**. Brakuje tu tej postaci, którą stworzyła.. tego Chase'a. Nie mówię, że to było złe.. ale spodziewałam się czegoś lepszego.

[Viperina]

Bo Chase miał świetny potencjał, ale na postać męską. Można było stworzyć z niego ciekawego i dość nietypowego bohatera, zimnego manipulatora zbierającego informacje o ludziach i strącającego ich na dno. Potem postawić na jego drodze jakąś niebanalną kobietę, może w typie księżnej Leighton 9z Love by Numbers). Trudno natomiast uszyć z tak pokazywanego w poprzednich tomach Chase'a ciekawą i wiarygodną postać kobiecą, bohaterkę romansu i to się Maclean nie udało, moim zdaniem. A już w ogóle pomysł, że to brat (bohater trzeciej części cyklu Love by Numbers) dał jej pieniądze na kasyno, jest kompletnie niedorzeczny, w ogóle niespójny z postacią księcia. Nawet żonie nie dałby się do tego przekonać.

To chyba była najsłabsza książka Maclean, którą czytałam, chociaż do pierwszej części Love by Numbers też miałam sporo zastrzeżeń.

[aniazlipca]

Mnie też troszkę rozczarowała 4 część. Ale mimo to podobał mi się ten cykl. Lubię jej styl pisania, chociaż w ostatniej części jak dziewczyny zauważyły było trochę za dużo absurdów. Wiedziałam, że ją sparują z Duncanem, ale myślałam, że jakoś inaczej to rozwiąże autorka. Jestem ciekawa czy inne jej serie też zostaną wydane po polsku. Jestem ciekawa historii księcia Leighton i jego księżnej (w końcu są związani z tą serią ).

[LiaMort]

Bo Chase miał świetny potencjał, ale na postać męską. Można było stworzyć z niego ciekawego i dość nietypowego bohatera, zimnego manipulatora zbierającego informacje o ludziach i strącającego ich na dno. Potem postawić na jego drodze jakąś niebanalną kobietę, może w typie księżnej Leighton 9z Love by Numbers). Trudno natomiast uszyć z tak pokazywanego w poprzednich tomach Chase'a ciekawą i wiarygodną postać kobiecą, bohaterkę romansu i to się Maclean nie udało, moim zdaniem. A już w ogóle pomysł, że to brat (bohater trzeciej części cyklu Love by Numbers) dał jej pieniądze na kasyno, jest kompletnie niedorzeczny, w ogóle niespójny z postacią księcia. Nawet żonie nie dałby się do tego przekonać.

i tu masz rację. gdyby to była postać męska.. to by jej to wyszło a tak to niezbyt.