Margit Sandemo

przez **Księżycowa Kawa** » 29 stycznia 2015, o 20:15

Wychodzę z założenia, że albo się pamięta, albo nie. I tyle. Sandemo najbardziej mnie raziła w tej drugiej, choć nie brakuje autorek, które pod tym względem są bardziej upierdliwe.

przez **LiaMort** » 29 stycznia 2015, o 20:19

ja się gubię na tym drzewie.

przez **Księżycowa Kawa** » 29 stycznia 2015, o 20:23

A ja mu się nie przeglądam specjalnie :hyhy:

przez **LiaMort** » 29 stycznia 2015, o 20:28

ja przeglądam jak czytam..xD ale i tak od tych wszystkich powiązań to mi się w głowie kręci.

przez **KatiaBlue** » 29 stycznia 2015, o 20:40

A ja bardzo lubie wpatrywać się w drzewo

przez **Księżycowa Kawa** » 29 stycznia 2015, o 20:45

Jakby nie było, jest, czyli można z niego korzystać. Myślę, że zajrzę do niego jeszcze za kilka, kilkanaście tomów…

przez **KatiaBlue** » 29 stycznia 2015, o 20:51

Przy 16 części już jest ogromne, co dopiero przy 47 :zalamka:

wtedy to rzeczywiście można patrzeć i nic nie widzieć

przez **Księżycowa Kawa** » 29 stycznia 2015, o 20:53

Nie wiem, jeszcze tak daleko nie dotarłam. Czas pokaże :lol:

przez **KatiaBlue** » 29 stycznia 2015, o 20:58

Jak będę w bibliotece to z ciekawości zerknę

przez **•Sol•** » 30 stycznia 2015, o 12:11

swego czasu drzewo znałam na pamięć

przez **Księżycowa Kawa** » 30 stycznia 2015, o 14:18

O rety! Trochę tego jest, a nawet dużo…

przez **•Sol•** » 30 stycznia 2015, o 15:03

teraz już nie dałabym rady, ale czytając Sagę pierwszy raz szybko ją potem powtarzałam i umiałam wyrecytować od dowolnego momentu do końca.
Teraz mi się myli i jak czytałam ostatnio potrzebowałam przypominajki.

przez **KatiaBlue** » 30 stycznia 2015, o 17:11

Ja bym się nie mogła nauczyć. Mam za duży problem z imionami

przez **LiaMort** » 30 stycznia 2015, o 17:46

to tak samo jak ja.

gdyby to były cyfry to okej. ;P

przez **Księżycowa Kawa** » 30 stycznia 2015, o 23:31

Nawet nie podejmuję się tego zadania, aby ich wszystkich spamiętać, tym bardziej, że to nie jest mi potrzebne do szczęście. Ale to robi wrażenie, że tak można…

przez **KatiaBlue** » 31 stycznia 2015, o 08:57

Lia, zawsze możesz zapamiętać daty urodzenia i śmierci

w sumie też nie wiem do czego miałoby mi to służyć. Ale czasami zajeżdżam się z mężami/żonami Ludzi Lodu. To jednak chciałabym pamiętać...

przez **LiaMort** » 31 stycznia 2015, o 10:06

Ta ale do niczego ni to nie potrzebne.

przez **•Sol•** » 31 stycznia 2015, o 13:12

dat nie pamiętałam, nie no aż takiego fioła nie miałam

ale generalnie dobrze jest kojarzyć pokolenie które jest aktualnie na tapecie, rodziców i dziadków

resztę w razie co można sobie sprawdzić, a potrzeba nie występuje jakoś często.

Dobijały mnie zawsze podobne imiona. Tyle T-Tengel T-Tarjei T-Tarald T-Trond... Dużo

no ale to zrozumiałe, chcieli upamiętnić Tengela Dobrego.
No i w Norwegii chyba te T imiona są popularne. Moja ciotka też jak się związała z Norwegiem to z Torbiernem :evillaugh:

przez **Księżycowa Kawa** » 31 stycznia 2015, o 16:23

Całe to upamiętnianie za pomocą imienia jest ciekawe i bardziej mi się podoba niż nadawanie tego samego imienia.

przez **•Sol•** » 1 lutego 2015, o 21:15

tak, też uważam że to całkiem ciekawy i wyjątkowy pomysł

Tajemno, jak Saga?

przez **tajemna** » 1 lutego 2015, o 22:31

O, nawet nie spostrzegłam, że tu mnie wołasz.

No więc jak dotąd najbardziej polubiłam Tengela i Silje, Cecylię i Alexandra, to jako pary.
A pojedynczo najbardziej lubię też tę czwórkę, oraz Irję :lovju:

i Liv. Tarjei też był fajny, szkoda że zginął

Lubię też Kaleba i Gabriellę, a część o Mattiasie w kopalni była bardzo fajna, wzruszająca.
Chyba najbardziej podoba mi się pierwsze 5 tomów jak dotąd. Jakby popatrzeć na to, że przeczytałam sześć, to całkiem niezły wynik.

Właściwie każdy z nich ma coś fajnego.
I jest ciągle ta ciekawość, co będzie dalej z pozostałymi.

przez **•Sol•** » 1 lutego 2015, o 22:55

no wołam wołam, a że się gdzieś indziej napatoczyłaś z tematem to krzyknęłam

Tengela i Silje uwielbiam. To jak oni się kochali i to jak razem w łóżku odeszli... Dla mnie to było piękne. Taka miłość prawdziwa.
Zobaczysz jeszcze potem Heike i Vinga. On bez niej żyć też nie mógł.
A Cecylia i Alexander... Lubię ich historię

oboje normalni, zwyczajni (no w kategoriach dotknięcia) a tak porywają ich losy

Za Irją jakoś nie przepadam, ale silna była. Taka potrzebna Taraldowi.
No i o Matiasie też mi się dobrze czytało. Teraz widziałam że jego historię miłości czytasz

też całkiem fajna część

przez **•Sol•** » 4 lutego 2015, o 13:25

Saga o Czarnoksiężniku to jednak przygodówka jakby nie patrzeć

romansu w niej malusieńko, bardziej uczucia dzieją się w głowie bohaterów, a do okazania ich nie dochodzi. Kurczę, szkoda.
Ciężko mi idzie chyba właśnie przez to...

przez **Papaveryna** » 7 lutego 2015, o 16:48

Chyba wyrosłam z Opowieści Sandemo. Powtarzałam ostanio "Klucz do szczęścia" i jakoś mnie wynudził

przez **•Sol•** » 7 lutego 2015, o 17:08

Very, do Opowieści Sandemo trzeba podchodzić z bardzo wymęczonym mózgiem, na sobie tak wytestowałam.
Klucz do szczęścia bardzo lubię i miło wspominam, może to naprawdę nie była Twoja chwila? Aż szkoda by było gdybyś wyrosła

Margit Sandemo

Kto przegląda forum