Suzanne Enoch

przez **szuwarek** » 28 stycznia 2015, o 09:30

Very - czytaj, seria Lekcje miłości jest bardzo fajna, quinno podobna.

przez **Papaveryna** » 28 stycznia 2015, o 19:07

Zaczęłam na razie "Kradzione pocałunki" powtarzać, bo czytałam kiedyś dawno temu, ale prawie nic nie pamiętam

Wolno mi niestety idzie, bo jakoś nie mam weny :smutny:

przez **Księżycowa Kawa** » 28 stycznia 2015, o 22:19

Może jeszcze przy okazji czytania się znajdzie :smile:

Janka napisał(a):No to ona tak se leży, a ja tak na nią patrzę, i patrzę, i patrzę, i na razie nie zadziałało.

W przypadku jednej też tak mam.

przez **Janka** » 29 stycznia 2015, o 23:48

Też Enoch?

przez **Księżycowa Kawa** » 30 stycznia 2015, o 00:05

Akurat nie, Enoch jeszcze nie wyciągałam. Co gorsza, ciekawi mnie ta nieprzetłumaczona seria.

przez **Janka** » 30 stycznia 2015, o 00:40

Samantha Jellicoe? Cudna jest.

przez **Księżycowa Kawa** » 30 stycznia 2015, o 01:04

Mniej więcej to właśnie słyszałam.

przez **Janka** » 30 stycznia 2015, o 01:26

Muszę ją koniecznie kiedyś powtórzyć. Bardzo się stęskniłam za Samanthą i jej multimiliarderem. Może wtedy od razu zaliczyłabym tę jedną część nieczytaną, którą muszę po angielsku.

przez **Księżycowa Kawa** » 30 stycznia 2015, o 01:36

Na razie powtarzam sobie, że nie powinnam zaczynać kolejnych serii, póki choć kilku nie skończę., tyle że coraz bardziej mnie kusi.

przez **Janka** » 30 stycznia 2015, o 02:06

Ja sobie powtarzam, że nie powinnam powtarzać przeczytanych książek, skoro tyle nowych czeka, ale też mnie coraz bardziej kusi.

przez **Księżycowa Kawa** » 30 stycznia 2015, o 02:10

Zastanawiam się nad powtórkami (Enoch również), ale zwykle nowości zwyciężają, no chyba, że to jest Quick/ Krentz.

przez **Janka** » 30 stycznia 2015, o 02:16

Powtarzam bardzo często perełki harlequinowe.
Ostatnio prawie każdą nową powieść dzielę na trzy części, a w te przerwy wstawiam powtórki perełek lub czasem (ale rzadziej) nowe harlequiny.
Enoch raczej powtarzałabym bez przerywania, tak jak przeczytałam poprzednio. Jej byłoby szkoda dzielić na kawałki.

przez **Papaveryna** » 2 lutego 2015, o 22:32

Skończyłam powtarzać "Kradzione pocałunki". Właściwie jak się okazało to niewiele już z tej książki pamiętałam. Tylko w ogólnym zarysie, że stary książę dobierał się do bohaterki, dostał jakiegoś ataku i zmarł, a bohater pomógł jej potem pozbyć się ciała. I że ktoś ją później szantażował i zmuszał do ślubu.
Zdecydowanie dużo bardziej podobała mi się pierwsza połowa książki, ponieważ była lżejsza i przyjemniejsza. Potem nieco przytłoczyła mnie intryga i zaczęło irytować zachowanie głównej bohaterki. Rozumiałam jej strach przed skandalem i kompromitacją w oczach towarzystwa, a tym samym konieczność złapania "dobrej partii". Po ucieczce matki na jej barkach spoczął obowiązek przywrócenia dobrego imienia rodzinie. Mimo to ciągłe ględzenie o tym i pogodzenie z faktem, że musi wyjść za mąż za psychola, który najprawdopodobniej zamordował swego wuja, szantażował ją i ogólnie nie odnosił się do niej zbyt przyjaźnie, działało mi na nerwy. No i jeszcze to, że własny ojciec miał do niej tyle ciepłych uczuć, że wystawił ją staremu zboczuchowi na tacy, aby przypieczętować małżeństwo :zalamka:

Tylko to, że przytruty księciunio wyciągnął kopyta podczas napastowania jej, uchroniło ją przed gwałtem. A ona gdy już tę wiedzę o podstępie ojca posiadła nadal wszystko robiła w imię dobra rodziny :roll:

Nie wiem, skoro ostatecznie i tak sprzeciwiła się woli ojca i sama zaproponowała żeby ją wydziedziczył mogła równie dobrze wcześniej się zbuntować. No i ona wplątała markiza Dansburego w cały ten galimatias z pozbywaniem się zwłok. To znaczy jego inwencją było rozebranie starucha i wsadzenie mu do ręki butelki z winem, ale księciu zeszło się bez jego interwencji więc nie musiał uczestniczyć w tym całym przedsięwzięciu . Co prawda nie był to objaw jego szczególnej szlachetności i dobroci serca, bo miał w tym swój własny interes, ale i tak. Dobrze, że bohaterka w końcu trochę się ogarnęła, bo momentami wydawała mi się straszną mimozą i miałam przeogromną chęć jej przykopać.
Za to bardzo przypadł mi do gustu bohater. Niby taki cyniczny, zepsuty hulaka, ale przy tym uroczy i na swój sposób sympatyczny. Podobało mi się jak powoli wpadał we swoją własną pułapkę. Chodzenie za Lilith na wszystkie bale i przyjęcia żeby w odwecie za afront zaciągnąć ją do łóżka i skompromitować zaowocowało tym, że się w niej zakochał. A jak ładnie się przed tym uczuciem bronił i sam siebie przekonywał, że powoduje nim wyłącznie chęć zemsty

Niezbyt przypadł mi do gustu motyw z ukrywaniem doczesnych szczątków starego księcia i to że dopełnił on żywota leżąc na głównej bohaterce. No mało romantyczne okoliczności

Mimo tych kilku "ale" jestem zadowolona z lektury. Historia mnie wciągnęła, bohaterowie przez dłuższy czas darli ze sobą koty i była między nimi chemia, a gdy wszystkie argumenty nie skutkowały Lilith potrafiła przemówić Dansburemu do rozsądku ciosem paterą. A takie rzeczy to ja lubię

przez **mad_line** » 9 lutego 2015, o 11:57

Pamiętam, że napięcie w tej książce było praktycznie do ostatniej strony, to typowe dla Enoch. Mi też bardzo przypadł do gustu główny bohater :heat:

Okoliczności zejścia tego ksiecia były dość interesujące (jakkolwiek to brzmi, stary cap zasłużył sobie

) To jeden z moich ulubionych romansów historycznych tej Pani tja

przez **•Sol•** » 9 lutego 2015, o 12:14

wabicie tą Enoch

mam dylemat bo to kusi, a mam polecankę i chyba wypadałoby najpierw polecankę...

przez **szuwarek** » 9 lutego 2015, o 20:39

skuszona wytargałam Niebezpieczny pocałunek i ... kurcze, nie idzie mi. Męczę się nad tym strasznie... chyba odłożę na później

przez **klarek** » 9 lutego 2015, o 21:43

Ja kiedyś próbowałam, ale nie udało mi się przez to przebrnąć, choć z kilkoma jej nie miałam takich problemów

przez **Papaveryna** » 10 lutego 2015, o 11:44

mad_line napisał(a):Pamiętam, że napięcie w tej książce było praktycznie do ostatniej strony, to typowe dla Enoch. Mi też bardzo przypadł do gustu główny bohater Okoliczności zejścia tego ksiecia były dość interesujące (jakkolwiek to brzmi, stary cap zasłużył sobie ) To jeden z moich ulubionych romansów historycznych tej Pani

Bohater fajny był

Niby rozpustnik, ale miał coś w sobie i był sympatyczny

A staremu dziadu jak najbardziej należało się zejście z ziemskiego padołu, ale mógł zemrzeć w innych okolicznościach, a nie na głównej bohaterce. Babranie się ze zwłokami takie trochę mało sexy jest :evillaugh:

przez **szuwarek** » 10 lutego 2015, o 12:05

skończyłam ten Pocałunek. Przyznam, że i nastrój na historyki mam ostatnio słaby, ale i tez połowa książki denerwowała mnie niemożliwie. Druga poszła chyba z rozpędu. Strasznie mnie bohaterka denerwowała bo sie miotała jak kulka w gaciach : raz zła, raz zaciekawiona, raz złośliwa ale to wszystko jakieś takie było... jakby autorka sama nie wiedziała w która stronę pójść. Bohater taki jakiś bezpłciowy - gdzie mu do Panów z lekcji miłości ! Przemęczyłam trochę. Sam wątek byłby nawet ciekawy- bo jednak nieślubny syn, matka artystka, hodowca koni i do tego złodziej - no można było z niego zrobić cud mód bohatera. A jakiś taki był rozmemłany. Juz ten jego przyjaciel Brom - nooo potencjał ma, a jakże. Można było ciekawie rozpisać cały problem z nieślubnymi dziećmi - nawet dobrze zaczęła: wszyscy wiedzą, arystokracja sama nie wie jak się zachować , bo z jednej strony chcą jego koni, syn szlachcica, ale jednak nieślubny, nieuznany. I to syn! Najczęściej mamy do czynienia z córką. No i chyba tylko to jakoś utrzymało książkę na moje powierzchni. Bohaterka tez niekonsekwentna : z jednej strony rozpuszczona i zupełnie nieświadoma zachowania "towarzystwa" (naiwna jak sanki w maju), z drugiej odważna, potrafiąca temu towarzystwu rzucić wyzwanie. A ich miłość : tez był potencjał , zakazana miłość, ostracyzm towarzystwa po plotkach. No jednak tyle tego było, a IMHO jakby zmarnowane. Nie twierdzę, że całkowicie złe. Coś tam w tej historii było. jednak do ulubionych należeć nie będzie.

przez **basik** » 10 lutego 2015, o 21:49

Papa świetna recenzja Kradzionych pocałunków....chyba powinna trafić do działu recenzje

przez **Papaveryna** » 11 lutego 2015, o 10:00

Basiku, bardzo mi miło, że się podoba

Poprawię byki i wrzucę skoro będzie tam mile widziana

przez **aniazlipca** » 28 lutego 2015, o 22:16

Lubię tą panią. Ostatnio powtórzyłam sobie Lekcje Miłości

i zaczęłam się zastanawiać czy nie było osobnej książki o kuzynie Georginy z 1 części, księciu co poślubił Emmę, która prowadziła szkołę dla dziewcząt..no ale poszukałam i nic nie znalazłam. Może mi się przyśniło, że coś takiego kiedyś czytałam :evillaugh:

przez **Lilia ❀** » 4 marca 2015, o 22:18

http://www.heroesandheartbreakers.com/s ... ve-excerpt

przez **Księżycowa Kawa** » 5 marca 2015, o 00:42

Ach, tytuł przyciąga uwagę…

Strona WWW · przez **Duzzz** » 5 marca 2015, o 14:04

.. i okładka :mrgreen:

Suzanne Enoch

Kto przegląda forum