Judith McNaught

przez **Księżycowa Kawa** » 4 grudnia 2014, o 23:46

Wiem, że to czytałam i wydaje mi się, że to było podczas wakacji nad morzem, ale kompletnie nie pamiętam, o czym to było.

Zawsze można tutaj o coś poprosić: viewforum.php?f=119 - a nuż, jakaś propozycja przypadnie Ci do gustu.

przez **rewela** » 30 grudnia 2014, o 22:43

w ostatnim czasie zdradziłam panią McNaught na rzecz pani Phillips ale chyba czas na coś historycznego

może "coś wspaniałego"

albo "na zawsze"? nie wiem, ale fajnie będzie uciec we wspaniały świat XIX w

tak, żeby zapomnieć o cudownych futbolistach

przez **faris** » 31 grudnia 2014, o 00:19

Ja z kolei jestem inna i o wiele bardziej wolę McNaught niż SEP

Jeszcze seria o futbolistach spoko, ale te pozostałe... bleee.

przez **rewela** » 1 stycznia 2015, o 19:17

zaczęłam golfistów

"wymyślne zachcianki" ale przeczytałam jedną trzecią książki i jakoś nie mogę się wkręcić

postawiłam teraz na coś co znam

przez **rewela** » 16 stycznia 2015, o 22:34

chwilowo brak czasu na nowości więc zabrałam się za powtórkę "Raju" (bo wiemy jak to z powtórkami, coś się opuści, czyta te lepsze fragmenty..

) ale do czego zmierzam... "Raj" jest jedną z moich ulubionych książek! zachwyca mnie w niej nietuzinkowa historia, kreacja bohaterów głównych i drugoplanowych..nie przeszkadzają mi nawet przesadne opisy handlowe

hihih..pomysł, by rozciągnąć historię na 11 lat dodaje pewnego smaczku!

poznajemy Meredith jako młodą dziewczynę i dorosłą kobietę i siłą rzeczy.. nie można jej nie polubić

Matt...och, Matt..on jest taki normalny, nie uprawia żadnych gierek, dąży tylko do realizacji swoich pragnień

jeden z moich ideałów

relacja między Meredith i Mattem wprawiają mnie w taki specyficzny nastrój

gęsia skórka, łzy i takie tam to standard podczas czytania tej książki

książka cudowność, rewelka! i choć nie należy ona do lekkich i przyjemnych, bo ma w sobie pokłady bólu, rozczarowań, straty i żalu i nieszczęść to i tak sprawia, że czytałam ją z wypiekami i takimi tak.. i na pewno jeszcze do niej wrócę! po raz kolejny

cieszy mnie bardzo, że w innych książkach autorki pojawiają się moi ulubieni bohaterowie

bo naprawdę ich uwielbiam!!

musiałam się trochę rozpisać.. taka potrzeba

przez **aur_ro** » 16 stycznia 2015, o 22:39

faris napisał(a):Ja z kolei jestem inna i o wiele bardziej wolę McNaught niż SEP Jeszcze seria o futbolistach spoko, ale te pozostałe... bleee.

Chyba tez wolę McNaught.
Futbolistów Phillips teraz czytam, ale miejscami to już bez entuzjazmu

przez **Księżycowa Kawa** » 17 stycznia 2015, o 15:56

"Raj" mi jakoś jeszcze się nie trafił.

przez **LiaMort** » 17 stycznia 2015, o 19:40

a mi się trafił cały cykl.

przez **Księżycowa Kawa** » 17 stycznia 2015, o 19:42

Pozostałe już znam, jeśli pamięć mnie nie myli.

przez **rewela** » 17 stycznia 2015, o 21:12

Księżycowa, u mnie przygoda z McNaught zaczęła się od "Doskonałości", a że to II cz. cyklu to siłą rzeczy trzeba było wziąć się za I część... i tak przeczytałam "Raj"

i naprawdę bardzo polecam, choć wiem jak to jest, każdy ma swojego bzika

no i książka odrzuca trochę objętościowo, hihih

przez **Lestat** » 17 stycznia 2015, o 22:27

aur_ro napisał(a):
faris napisał(a):Ja z kolei jestem inna i o wiele bardziej wolę McNaught niż SEP Jeszcze seria o futbolistach spoko, ale te pozostałe... bleee.

Chyba tez wolę McNaught.
Futbolistów Phillips teraz czytam, ale miejscami to już bez entuzjazmu

Ja też

SEP lubię tylko "Arenę" :mrgreen:

za to, że jest mocno niesztampowa.

przez **Księżycowa Kawa** » 17 stycznia 2015, o 23:33

"Doskonałości" również nie znam, ale to chyba powinnam mieć w zasięgu ręki, ale na razie nie było okazji sprawdzić, bo ciągle mi coś się wcina.

przez **rewela** » 6 lutego 2015, o 22:52

pewnie już tu była na tapecie "Whitney.." ja przeczytałam sobie książkę kolejny raz, tak z zaznaczaniem fragmentów, które mnie poruszają, bo w końcu druczek dostał się w moje ręce... zakładam, że tu już oberwało się Clayton'owi za wszystkie grzeszki, bo nie jesteście łaskawi dla takich łotrów i drani, ale ja muszę to napisać... ten facet mnie wzrusza! z racji swojej arystokratycznej funkcji był przekonany, że wszystko mu wolno(!), bo przecież tak musi być, w końcu księciem był a takim wszyscy ulegają...ale, gdy w końcu wpadł jak śliwa w kompocik, to Whitney z nim absolutnie nie współpracowała

miała dziewczyna swoje plany, a że uparta była, to trudno jej było zrozumieć pewne istotne fakty, że to co między nią a Clay'em się dzieje to coś więcej niż tylko jego chuć..
a książę? on tak szybko się w niej zadłużył ( a ja w nim za tą "maleńką" czule wypowiadaną przez niego), hmmm

, a, że chłop był w dodatku porywczy...ech... no i wyszły później takie paskudne historie między nimi.. gwałty nie gwałty, wyszydzanie, oskarżenia i inne... a ja przy powtórnych czytaniach i tak przeżywałam jak k'olera!

już nie pisząc, że kilka razy łezkę utoczyłam...

dobra ulżyłam sobie troszkę...ale pewnie jeszcze będę gnębić się myśleniem o bohaterach

przez **Księżycowa Kawa** » 12 lutego 2015, o 01:50

Tyle że końcówka została źle rozpisana przez autorkę, przez co jest niekonsekwentnie i to mnie najbardziej drażni.

przez **rewela** » 12 lutego 2015, o 18:42

Księżycowa Kawa napisał(a):Tyle że końcówka została źle rozpisana przez autorkę, przez co jest niekonsekwentnie i to mnie najbardziej drażni.

a gdzie ten brak konsekwencji? w jakim kontekście?

bo ja jestem zauroczona tą książką i mam problem z tym by dostrzec tę niekonsekwencję

przez **Księżycowa Kawa** » 12 lutego 2015, o 18:55

Jak to gdzie? W zachowaniu bohatera. Najpierw tak bardzo mu zależało, że był gotów się żenić, a potem ją porzucił jak coś niepotrzebnego, tym bardziej, że przekonał się, że mylił się w swoich oskarżeniach. No i jak szalał po przeczytaniu tego listu, to również nie miało najmniejszego sensu. Przypuszczam, że mogło chodzić o kwestię z zaufaniem, o trudności tego odbudowania, ale kompletnie to nie wyszło, a bohater skończył jak ćwok, a przecież wcześniej zdawało się mu nie brakować inteligencji. Smutne to, bo początkowo to był niezły bohater.

przez **rewela** » 12 lutego 2015, o 19:12

przekonał się, że jego oskarżenia były bezpodstawne, ok..chciał przepraszać...ale wtedy Whitney znowu się postawiła, powiedziała, że go nie chce, i że jak chce tłumaczyć ma zrobić to cytuję ".... listownie, bo jeśli kiedykolwiek ponownie zbliżysz się do mnie lub mojej rodziny, to cię zabije" no i jeszcze pojawiły się wyrzuty sumienia, w związku z tym co zrobił.. a co było dalej? kiedy przyszedł z podkulonym ogonem to pannica znów przytupnęła nóżką i wyśmiała go, gdy ten wyznał jej miłość!! a dlaczego? bo zwrócił jej wolność, której tak bardzo pragnęla!!.. a kwestia listu... zgodzę się trochę to naciągane... ale "dramatoza" była i porywczy charakter Clay'a mógł się znowu ujawnić... i gdyby zadziałała komunikacja między bohaterami można było to szybko wyjaśnić

i dlaczego niby Clayton skończył jako ćwok? bo nie ogarniam

inteligentny był, choć czasem przemawiały przez niego typowe męskie zachowania!

przez **Księżycowa Kawa** » 12 lutego 2015, o 19:17

Jak to dlaczego? Nie umiał liczyć do dziewięciu.
W sumie dokładnie nie pamiętam, jak to było z tym rozstaniem, tylko tyle, że mi nie pasowało, że wszystko spadło na barki Whitney. Przecież to ona go odzyskiwała i niezbyt to mi pasuje do całości i charakteru Claya.
:bezradny:

przez **rewela** » 12 lutego 2015, o 19:23

Whitney odzyskiwała go jak już za bardzo narozrabiała (wyśmiała jego miłość!)
a do 9 umiał policzyć

w końcu w ostateczności to dzięki rachunkowi dotarło do niego, że ona nie mogła być w ciąży jak brali ślub

wcześniej wkręcił sobie, że straciła dziecko, a nowa ciąża to wynik romansu? hmmm

... a Clayton łobuz porywczy był więc pewne rzeczy później do niego docierały

nie ma bata! lubię go! "maleńką" mnie kupił

przez **Księżycowa Kawa** » 12 lutego 2015, o 19:33

Tak czy inaczej, na koniec nie zrobił na mnie najlepszego wrażenia. I tak już pozostało.

przez **klarek** » 12 lutego 2015, o 22:34

Dawno nie padło tutaj tak dużo pozytywnych słów o bohaterze

Ciekawa jestem czy nadal, po tych kilku latach od pierwszego czytania, nadal miałabym ochotę zakopać go w ogródku

przez **Księżycowa Kawa** » 12 lutego 2015, o 23:10

Zawsze możesz to sprawdzić :wink:

przez **klarek** » 12 lutego 2015, o 23:18

Kawo, szczerze? Mój czas na powtórki jest mocno ograniczony, a ja znowu aż tak bardzo nie chcę się przekonać

Wolę utwierdzać się w tym czasie w umiłowaniu do Królestwa marzeń

przez **Księżycowa Kawa** » 12 lutego 2015, o 23:34

W tym przypadku również pierwsza połowa, a właściwie dwie pierwsze mi się podobało, a końcówka była do kitu.

przez **klarek** » 12 lutego 2015, o 23:38

Ona miewa problemy z końcówkami

kawo, od którego momentu była dla ciebie do kitu? Sam turniej czy wcześniej?

Judith McNaught

!!

Kto przegląda forum