Stephanie Laurens

przez **Papaveryna** » 2 grudnia 2014, o 22:32

wiedzmaSol napisał(a):pan z krokiem wygląda jakby siedział z gołym jestestwem...

Padłam i nie mogę... :evillaugh:

przez **tajemna** » 18 grudnia 2014, o 19:51

Skończyłam Gdy miłość zaskoczy Laurens i muszę powiedzieć, że było całkiem fajnie.
Oczywiście schematy zachowane.
Mniej stron z seksami - albo ja miałam odpowiedni nastrój, albo faktycznie tak było. Owszem, czasem korciło, żeby pominąć, ale nie było to tak rozwlekłe jak zwykle. Przede wszystkim pierwsze zbliżenie zawsze było niemiłosiernie rozwleczone, a tutaj bohaterka tak przyspieszyła, że niepotrzebne były wszystkie strony ostrożnego wprowadzania dziewicy przez opanowanego kochanka...

Chociaż i tak w porównaniu z innymi autorkami pani Laurens dzierży palmę pierwszeństwa.
Dama w opałach - coś dla mnie. Całkiem fajna intryga, właściwie nie wiedziałam kto czyha na życie Henrietty, miałam jakieś podejrzenia, ale nie potrafiłam skonkretyzować.
Dużo lepszy tom niż cykl o Narzeczonych.

przez **szuwarek** » 18 grudnia 2014, o 20:23

A zaciekawiła Cię końcówka?

przez **tajemna** » 18 grudnia 2014, o 20:42

Bardzo! Właśnie miałam dodać, że nie mogę się doczekać następnego tomu.

przez **szuwarek** » 18 grudnia 2014, o 20:43

mnie też... noszsz tak skończyć. I będzie typowe osaczanie :hyhy:

już on się postara...

przez **tajemna** » 18 grudnia 2014, o 22:07

A ja lubię taki motyw :smile:

przez **klarek** » 18 grudnia 2014, o 22:13

z jednej strony super

z drugiej może lepiej poczekac na kolejną część

z trzeciej i tak pewnie przeczytam wcześniej

przez **szuwarek** » 19 grudnia 2014, o 12:39

tutaj dwa tomy są bo to o siostrach mini seria...
a Barnaby'ego nie kontynuują :-(

przez **LiaMort** » 20 grudnia 2014, o 21:48

przeczytałam Miłość cię zaskoczy. :bigeyes:

to chyba jedna z jej lepszych książek.. <omijając sceny seksów>

chociaż części o Diable nie przebije..

poza tym chcę już kolejną część.. teraz zaraz. :czeka:

przez **szuwarek** » 20 grudnia 2014, o 22:14

Kurczę... Muszę wytrzymać ...kilka dni.. Książka leży i woła...

przez **klarek** » 23 grudnia 2014, o 13:47

Dziewczyny jakie kwiaty dal Gabriel Alathei? Te ktore przyczepila we wlosy?

przez **tajemna** » 23 grudnia 2014, o 23:52

Chyba orchidee... białe. W pudełku.

/edit:

- To dla pani! Jest jeszcze liścik!
Alaihei zadrżało serce i coś opasało jej płuca.
Opadła z powrotem na stołek przed toaletką. Gdy
Nellie zbliżyła się z przesyłką, Alathea pojęła przyczynę
jej zachwytu. Pudełko nic było białe. Zrobione
zostało ze szkła i wyłożone białym jedwabiem. Również
złociste ozdoby nie były malowane farbką, lecz
wykonane z czystego złota.
Alathea wzięła to małe arcydzieło od Nellie. Trudno
jej było sobie wyobrazić coś bardziej wyszukanego.
Go też mogło zawierać? Nic musiała otwierać pudełka,
żeby się przekonać. Przykrywka nie była wysłana
jedwabiem. Przez szkło zobaczyła prosta wiązankę.
Owszem, wiązanka była prosta, ale niezwykle pasowała
do luksusowego opakowania. Pięć białych
kwiatów, jakich nigdy jeszcze nie widziała, przewiązanych
było wstążką wyszywaną złotą nicią. Wiązanka
spoczywała na białym jedwabiu, zasłaniając częściowo
bilecik. Grube, mięsiste, aksamitne płatki
kwiatów pozostawały w jaskrawym kontraście do intensywnie
zielonych łodyżek.
Była to najbardziej wyszukana, najdroższa i najbardziej
ekstrawagancka wiązanka, jaką Alathei zdarzyło
się widzieć.
Położyła ją na toaletce. Kiedy ją wyjęła, owioną! ją
ciężki, zmysłowy zapach. Ostrożnie wsunęła dłoń
pod kwiaty, uniosła je i odłożyła z boku. Potem sięgnęła
po liścik. Treść była bardzo prosta -jedna linijka
tekstu, zakreślona zuchwałą, agresywną dłonią
Gabriela.
Masz moje serce - nie złam go.
Przeczytała notatkę trzykrotnie i nadal nie mogła
oderwać od niej oczu. Nagle jej spojrzenie zamgliło
się. Zamrugała. Ręce zaczęły jej się trząść. Szybko
złożyła bilecik i odłożyła na bok.

Więc właściwie nie wiadomo :mysli:

przez **klarek** » 24 grudnia 2014, o 00:02

Też tak pamiętałam, ale okazuje się, że może niekoniecznie, bo w Gdy miłość zaskoczy, opowiada o tym jak dostała RÓŻE od Gabriela!!!
Jak ja nie trawię takich rzeczy. Tylko pytanie, kto popełnił błąd?
Róże, to raczej nie są niecodzienne kwiaty, których Alathea nigdy nie widziała :zalamka:

przez **tajemna** » 24 grudnia 2014, o 00:07

Ty wiesz, że nie zwróciłam na to uwagi :shock:

Spałam czy co...
Też mnie wkurza taka niekonsekwencja. Chyba, że to wolna amerykanka tłumacza.

A jak Ci się podobała ta część?

przez **klarek** » 24 grudnia 2014, o 00:09

Ja mam bzika na punkcie takich rzeczy. Bija mnie po oczach, a ze Gabriel to moj :bigeyes:

to staram sie uwaznie go czytac

przez **szuwarek** » 24 grudnia 2014, o 14:33

no Gabriel fajnyy ale z początku serii to oni wszyscy fajni - a jak dyskretnie wspomniana jest ich bujna przeszłość :hyhy:

lubię martina z Dzikich nocy... och i kilku jeszcze Barnaby'ego jeszcze...

przez **ewa.p** » 24 grudnia 2014, o 20:13

Gabriel to również mój ulubiony Cynster :bigeyes:

przez **klarek** » 28 grudnia 2014, o 15:56

Jako, że święta w moim przypadku sprzyjają powtórkom to zajrzałam wczoraj do Narzeczonej Diabła i doszłam do wniosku, że nawet jeśli rozwleczone na dużej ilości stron, jeśli przeładowane słowami to jednak zdecydowanie lepsze niż para'emocjonalne seksy w ostatniej książce.
Jego penis płonął, James chciał się w nią wedrzeć, a jednak dotyk jej jedwabistej skóry, gibkiego ciała ślizgającego się po jego twardych mięśniach, napierającego na nie, oplatającego je, przyprawił go o dreszcz. Dostarczali sobie znakomitych doznań, rozpalili cudowne wyczekiwanie. Seksualna obietnica, którą ona uosabiała, gdy się zmagali, nim wreszcie zległ na plecach, pozwalając jej się dosiąść, przekraczała wszystko, czego dotąd zaznał.
Nie kupuję tego typu opisów znacznie bardziej niż "zwykłych" rozwlekłych. Dla mnie w sumie chyba lepiej byłoby, aby tych scen nie pisała

przez **szuwarek** » 28 grudnia 2014, o 16:34

no wiesz, Narzeczona to przecież klasyka i creme de la creme Laurens...

może taka teraz moda?

przez **klarek** » 28 grudnia 2014, o 16:38

Narzeczona narzeczoną, ale pewnie kolejne też tak mają, może te pierwsze wszystkie tak mają. Mnie biły po pewnym czasie długością, ale dodawanie ponadwymiaru mnie... może bawi, może dziwi, niekiedy mam niesmak, głównie z powodu, że nie widzę podstaw.
Aaaa, czy tylko mnie zdziwiło, że Henrietta nie miała problemów z seksem oralnym, a już z defloracją posiadała?

przez **szuwarek** » 28 grudnia 2014, o 16:43

klarku-- no weź, ja sobie na święta zostawiłam ale mi nie idzie z historykami... teraz to już nie wiem czy czytać :-)

ale akurat w kilku książkach mnie zastanowiło, że pierwszej lub drugiej "nocy" bohaterki wprawnie "operują ustami"...

przez **klarek** » 28 grudnia 2014, o 16:47

Ta operuje jeszcze przed wszystkim, o ile dobrze pamiętam, ale może nie pamiętam

szuwarku, dziewczyny chwaliły i pewnie w porównaniu z innymi/ostatnimi jest dobra. Mnie tylko te seksy przeemocjonowane z nadmierną ilością górnolotnych słów pokonały. A to zastanowiło. Ale pewnie jest dobrze. Będziesz zadowolona

przez **Księżycowa Kawa** » 29 grudnia 2014, o 00:29

Najlepiej je omijać, tym bardziej, że nie ma w tym sensu.

przez **szuwarek** » 3 stycznia 2015, o 21:34

Powtórkowo jestem po Klubie niezdobytych

generalnie: ona jest jego pełnią, natchnieniem, honorem, domem, dumą, pożądaniem, namiętnością, honorem u dumą. Odpowiedzialnością, zrozumieniem...
On dla niej jw.
Całują się godzinami... a potem obowiązek, duma, honor, namiętność, odpowiedzialność.... im dalszy tom tym sie przesuwa wskaźnik z pożądania i miłości do dumy, odpowiedzialności i honoru.

ale i tak lubię :smile:

przez **•Sol•** » 3 stycznia 2015, o 21:41

o matko

to antyzachęta jak dla mnie

lubię jak się kochają i w ogóle ale w ten deseń... Nie. Laurens jednak sobie odpuszczę

Stephanie Laurens

Kto przegląda forum