Harlequin Światowe Życie

przez **Marcin123** » 16 grudnia 2014, o 12:08

Teraz się zabrałem za "Idealną asystentkę" Jennie Adams

przez **Janka** » 16 grudnia 2014, o 20:23

szuwarek napisał(a):dziabnęłam te Zaręczyny w Paryżu. Nie lubiłam bohatera, no nie lubiłam.... kawał ***********, i nie czołgał się!! za mało!!!! kawał śfini z tym ślubem i w ogóle...

ja chyba za bardzo przezywam książki...

Ale to, że się nie czołgał i nie płaszczył, jakieś świeże było w porównaniu do wszystkich innych harlequinów.
Fakt, że o wiele za lekko wygrał. Właściwie mamusia odwaliła za niego najważniejszą robotę.
Czyli maminsynek.
Ale i tak go lubię. Gryzł się i zadręczał. Nie był dupkiem tak naprawdę. Miał serduszko, tylko nie radził sobie z realizacją planów. Bo plan miał dobry, tylko komunikacja mu nawalała.

przez **szuwarek** » 16 grudnia 2014, o 20:30

nie, IMHO Janko był śfinią bo chciał zjeść jabłko i mieć jabłko... ale fakt, mamusia za niego robotę odwaliła, bo tak to by saga wyszła..

przez **Janka** » 16 grudnia 2014, o 22:11

Ja tam bym go wzięła. Szczególnie gdybym szukała kogoś na zawsze.
Gdy na początku z nią zerwał, to był śfinią. Potem do niego dotarło, że tęskni i kocha, i chciałby to jakoś odkręcić. Wtedy wymyślił nowy plan, prosty w swym skomplikowaniu. Niestety nie docenił przeciwnika. Myślał, że ona pójdzie za nim ślepo i zrobi, co on zechce. Się przeliczył, bo powinien założenia tego planu wyłożyć jej po kolei, jak krowie na miedzy, a nie oczekiwać, że ona zgadnie, jakie są jego intencje. Nie powiedział, to pokarało go za to i miał babo placek.

przez **Marcin123** » 16 grudnia 2014, o 22:35

Najbardziej to odpowiadają mi takie harlequiny, gdzie bohaterowie się na początku nie znają. Te o parach po rozwodzie czy w separacji, w których on chce by ona do niego wróciła, co to przez większość książki są tylko awantury i wzajemne oskarżenia raczej nie.

przez **Janka** » 16 grudnia 2014, o 22:47

Marcinie, takich jak lubisz znajdziesz (prawdopodobnie) najwięcej w serii Romans. Niestety ta seria od jakiegoś czasu nie jest już kontynuowana. Na szczęście istnieją stare. W Gorących Romansach też powinno być takich dużo.
W Światowym Życiu odwrotnie, tu jest bardzo dużo takich z wątkiem spotkania po latach. Często pary mają już dziecko, o istnieniu którego bohater najczęściej wcale nie wiedział.
Zaglądałeś na stronę wydawnictwa Harlequin?
http://harlequin.pl/
http://harlequin.pl/harlequin
Jest tam informacja o każdym harlequinie wydanym w ostatnich latach.
Po opisach łatwo sobie dobierzesz ulubione wątki.

przez **fanka76** » 16 grudnia 2014, o 22:48

A diane palmer znasz. Tam jest HAE i absurd :evillaugh:

góra absurdu :hahaha:

moja ulubiona autorka HQ

przez **szuwarek** » 17 grudnia 2014, o 08:45

Marcinie - czyli takie bardziej waniliowe? oo to tak jak ja.
Fielding jest super - bo jest w niej humor dodatkowo.

przez **Janka** » 17 grudnia 2014, o 14:06

Z Fielding trzeba uważać, bo ona ma kilka z wątkiem spotkanie po latach.
Ale to fakt, że cudnie pisze.
Też Cora Colter pisze uroczo, a nie jest to przesłodzone, bo w wątkach drugoplanowych przeplata trochę dramatów.

przez **Księżycowa Kawa** » 17 grudnia 2014, o 19:31

Janka napisał(a):Czytałam to tylko po niemiecku, dla mnie było średniawe.

Dla mnie również.

szuwarek napisał(a):dziabnęłam te Zaręczyny w Paryżu. Nie lubiłam bohatera, no nie lubiłam.... kawał ***********, i nie czołgał się!! za mało!!!! kawał śfini z tym ślubem i w ogóle...

ja chyba za bardzo przezywam książki...

Nie czołgał się, bo cierpiał. Rewelacyjnie się bawiłam przy tej historii.

przez **Janka** » 17 grudnia 2014, o 20:24

Księżycowa Kawa napisał(a):
szuwarek napisał(a):dziabnęłam te Zaręczyny w Paryżu. Nie lubiłam bohatera, no nie lubiłam.... kawał ***********, i nie czołgał się!! za mało!!!! kawał śfini z tym ślubem i w ogóle...

ja chyba za bardzo przezywam książki...

Nie czołgał się, bo cierpiał. Rewelacyjnie się bawiłam przy tej historii.

Uważam dokładnie tak samo, Kawo.

przez **Księżycowa Kawa** » 17 grudnia 2014, o 20:27

No i swoje odcierpiał. Poza tym jak on nagle u niej pojawił się w tej dziczy, to nawet mu nie dała szansy, aby spróbował poczołgać się.

przez **Janka** » 17 grudnia 2014, o 20:34

Księżycowa Kawa napisał(a):
Janka napisał(a):A co fajnego już znalazłaś, Kawo?
Mnie harlequiny nie bawią. Fajnie by było, ale na razie na takie nie trafiałam. Tylko mam takie do wypłakiwania oczków.

Chociażby "Zaręczyny w Paryżu".

To mnie nie rozbawiło. Uszczęśliwiło i wywołało łzy, ale nie było do śmiechu.
Oprócz jednego lub dwóch sztuk Diany Palmer ze śmiesznymi dialogami, na razie rozbawiły mnie tylko "Zaręczyny w Monte Carlo" Lucy Gordon.

przez **Księżycowa Kawa** » 17 grudnia 2014, o 20:37

To także, ale to było takie radosne.

przez **Janka** » 17 grudnia 2014, o 20:41

Dla mnie to jest wyższy stopień wtajemniczenia.
Na dole skali są doopki, śfinie i świnie, potem różni przeciętniacy, dalej ci, co się czołgają, a jeszcze wyżej ci, co cierpią, bo całkowicie tracą wiarę, że czołganie może jeszcze w czymś pomóc.
To więcej niż miłość.

przez **Janka** » 17 grudnia 2014, o 20:46

Chyba wiem już o co chodzi. Nie o humor, żeby zrywać boki, tylko o sam fakt, że czytając jest się szczęśliwym i radosnym.
Jeśli dobrze myślę, to tak mam z prawie każdym harlequinem Julii James.
Nawet jak czytam te najsłabsze, to serduszko mi się raduje, a buzia uśmiecha.

przez **Księżycowa Kawa** » 17 grudnia 2014, o 20:46

Coś w tym jest. Bo przecież gdyby choć przez sekundę pomyślał, że ma szansę, to by poruszył ziemię, aby osiągnąć cel.

przez **Janka** » 17 grudnia 2014, o 20:49

Boże, jaki on był biedny. Bym mu nieba uchyliła, żeby już nie cierpiał.
On nie próbował niczego, żeby jej nie dokładać cierpień.

przez **Księżycowa Kawa** » 17 grudnia 2014, o 20:50

Po części tak, ale mnie akurat bawią niekiedy niedorzeczne sytuacje oraz decyzje bohaterów i sam fakt, że to nie ma nic wspólnego z rzeczywistością.

przez **Janka** » 17 grudnia 2014, o 20:56

Mnie to chyba też musi bawić, bo gdyby nie, to bym nie lubiła Światowego Życia.
Tam jest pełno absurdów i oderwania od prawdziwego życia.
Nie lubię tylko braku logiki. Gdy ktoś myśli A, mówi B, robi C, a potem jeszcze komentuje, że nie może pomyśleć A, powiedzieć B, ani zrobić C.

przez **Księżycowa Kawa** » 17 grudnia 2014, o 20:59

Owszem, mnie to też denerwuje, czasami bardzo. Lubię, gdy to jednak ma pewien specyficzny sens.

przez **Księżycowa Kawa** » 17 grudnia 2014, o 21:00

Dokładnie. I dlatego była potrzebna zewnętrzna interwencja.

przez **Janka** » 17 grudnia 2014, o 21:04

W harlequinach najprawdopodobniej za brak logiki odpowiadają tłumacze i redaktorzy. Robiąc tak ogromne skróty powinni być bardziej uważni. Myślę, że to brak szacunku dla czytelnika. Oni sobie myślą, że i tak łykniemy wszystko i będziemy kupować harlequiny dalej.

przez **Janka** » 17 grudnia 2014, o 21:05

Całe szczęście, że jego mama była taka sprytna i konsekwentna.

przez **szuwarek** » 17 grudnia 2014, o 21:11

rany, mam zupełnie inny obraz tej historii... poważnie. Jak dla mnie to nie cierpiał. Miał kochankę do której latał, a potem wyszło, że się ożeni. I chciał zachowac układ. no kiedy cierpiał?

Janko -zapisuję Carę Colter. A jest humor?
teraz miałam serię z Vickie Lewis Thompson - jest trochę przymrużeń oka, co prawda w kilku bohaterki mnie wkurzały ale ogólnie oceniam wysoko. Ale ona to głównie temptation.
no i serię Kiss http://www.biblionetka.pl/bookSerie.aspx?id=19647 obrabiam.

Harlequin Światowe Życie

Kto przegląda forum