Susan Elizabeth Phillips

przez **Janka** » 28 listopada 2014, o 20:24

Dobry pomysł. Do tej tańszej. Koliberek, czy jak jej tam.

przez **•Sol•** » 28 listopada 2014, o 20:39

Koliber

no to mamy plan

niech tylko SEP nas nie zawiedzie.

przez **Janka** » 28 listopada 2014, o 20:41

Ona lubi podróże, więc jeśli się znajdzie ktoś, kto ją zaprosi, jestem pewna, że nie odmówi.

przez **Desdemona** » 29 listopada 2014, o 11:56

Janka napisał(a):Tak mi się zamarzyło, żeby znowu zaprosili SEP na spotkanie z fankami i podpisywanie książek.

byłoby obłędnie... :bigeyes:

przez **Janka** » 29 listopada 2014, o 23:47

Wykrakałam!!!
http://susanelizabethphillips.com/appearances/
Ale jaja!
Niemcy i Hiszpania.

przez **Księżycowa Kawa** » 30 listopada 2014, o 00:55

Zatem teraz możesz się cieszyć i szykować do podróży.

przez **•Sol•** » 30 listopada 2014, o 01:11

Janko, jak ja Ci zazdroszczę

przez **Janka** » 30 listopada 2014, o 01:21

Sol, nie ma czego. Wkładaj buty i przyjeżdżaj też.

Księżycowa Kawa napisał(a):Zatem teraz możesz się cieszyć i szykować do podróży.

Koniecznie. Oby mi nic nie pokrzyżowało planów.

przez **Księżycowa Kawa** » 30 listopada 2014, o 01:51

Na pewno sobie z wszystkim poradzisz.

przez **Janka** » 30 listopada 2014, o 02:25

Na razie nie znalazłam nigdzie informacji o konkretnych terminach ani miejscach, w kórych odbędą się spotkania. Urlopy i inne ważne sprawy na przyszły rok muszę planować już teraz. Mogę więc jedynie liczyć na to, że los będzie dla mnie łaskawy i nic mi nie wejdzie w paradę.

przez **•Sol•** » 30 listopada 2014, o 11:27

Janeczko, jeśli termin będzie ok, to się może z Chłopem zabiorę. On często do pana Danke podróżuje w celach nabywczych i handlowych. Samochody kupuje

Także może może się uda :hyhy:

przez **Desdemona** » 30 listopada 2014, o 12:53

Janka napisał(a):Wykrakałam!!!
http://susanelizabethphillips.com/appearances/
Ale jaja!
Niemcy i Hiszpania.

ale fajnie.... :bigeyes:

przez **•Sol•** » 30 listopada 2014, o 13:19

Des, umówimy się i razem pojedziemy

Chłopa zbałamucę, zawiezie nas, a my sobie zrobimy imprezę już w samochodzie :evillaugh:

przez **Desdemona** » 30 listopada 2014, o 17:35

dobra....

nawiedzimy SEP... :evillaugh:

przez **Janka** » 30 listopada 2014, o 17:41

Fajnie, Dziewczynki. Przyjeżdżajcie.

przez **•Sol•** » 30 listopada 2014, o 18:39

Janeczko, jak tak namawiasz to na prawdę kto wie co się może wydarzyć :smile:

przez **Janka** » 30 listopada 2014, o 19:12

SEP jest cudowna i ma fantastyczne poczucie humoru. Spotkanie z nią jest wielką atrakcją i rozrywką.
Plusem jest też, że podpisuje wszystkie książki, które jej się podetka.

przez **Desdemona** » 30 listopada 2014, o 19:37

super...oj cudnie byłoby mieć na naszym rodzimym wydaniu jej autograf.... :bigeyes:

przez **Janka** » 30 listopada 2014, o 19:40

W tej chwili mam na 6 sztukach po polsku i na 2 po niemiecku.
Na niemieckich mam dedykacje imienne.

przez **aur_ro** » 1 grudnia 2014, o 12:47

Przeczytalam własnie jej "Wymyślne zachcianki"... Jezzz, niedobrze mi sie robi na myśl o tej ksiązce i długo, dłuuugo po SEP nie sięgnę. Bleeee

przez **•Sol•** » 1 grudnia 2014, o 13:52

ojej czemu?
Lubię, może nie bardzo ale jednak tak

przez **Janka** » 1 grudnia 2014, o 15:09

Też ją w sumie miło wspominam.
Jednak nigdy bym jej nikomu nie poleciła do czytania, bo jest pełna niefajnych elementów, nieodpowiednich reakcji bohaterów, złych decyzji, dziwnych układów. (Tak samo jak "To musiałeś być ty".)
To stara książka. Pisana była wtedy, kiedy powstały również "Na przekór wszystkim" i "Słodka jak miód". Czyli książki specyficzne, nie do końca romanse, nie do końca powieści obyczajowe. Styl SEP, który kochamy np. z Chicago Stars (szczególnie późniejszych tomów), wtedy się dopiero rodził.
Wyszła powieść, na której śmiało można ćwiczyć przymykanie oka i tolerancję.
Ale jak się lubi SEP, to można w niej znaleźć fajne klimaty małomiasteczkowej Ameryki.

przez **aur_ro** » 1 grudnia 2014, o 16:46

Janka napisał(a):jest pełna niefajnych elementów, nieodpowiednich reakcji bohaterów, złych decyzji, dziwnych układów.

Janko, lapidarnie i celnie opisalas w czym jest problem - w czym widze problem - co mnie odrzuciło od tej książki.
Gł. boh. (uzdolniony golfista) potraktował gł.bohaterkę jak towar jednorazowego użytku (w zasadzie nia gardził, no ale skoro była pod ręka i była ladniutka...), jest psychicznie i uczuciowo (?) uzalezniony od swojej żony-nie żony (bo od lat z nią nie żyje), 'w kazdym porcie' i na kazdej stacji benzynowej, jesli mu się chce, znajduje nowy materiał do ciupciania, nagle po 10 latach popada w wielką LOVE z główną bohaterką (której nie poswięcil do tej pory większej uwagi - w kazdym razie nic o tym nie wiemy),a która tak się składa po prostu znów bezproblemowo (sic!) wpada mu do łózka! Zero wiarygodnych uczuć, bezrefleksyjny seks mający robić za miłość. Dziwne relacje, dziwne uklady, obrzydliwy bohater, obrzydliwa bohaterka - nie rozumiem jej. Nieprzekonywująca i przygnąbiająca historia. Lubie skomplikowane, nieprzesłodzone historie, ale w tym nie widze nic skomplikowanego a dużo nieautentycznego i, wbrew pozorom, płytkiego. Jest niezle napisana, ale na tym koncza sie plusy.

przez **Janka** » 1 grudnia 2014, o 17:13

Aur_ro, różnica między nami jest taka, że udało mi się polubić bohatera, a to z kolei wystarcza, żeby miło wspominać książkę.
Rozumiem, co nim kierowało. Wiem, dlaczego tkwił w małżeństwie, które faktycznie nie istniało. Przyznaję mu prawo do przelatywania panienek, kiedy mu się zachce, skoro są pod ręką chętne i gotowe.
Przeżył koszmar i nigdy się z tym nie pogodził. Jego reakcje na nieszczęście są dla mnie wiarygodne. Cała reszta książki już mniej, ale jego metoda przeżywania żałoby jak najbardziej mnie przekonała. Jego straszliwe wyrzuty sumienia, które go pożerają na nowo każdego dnia, miały prawo wyprać go z innych uczuć.
Gdy po latach spotyka ponownie Franceskę jest już innym człowiekiem: pogodzonym z nieszczęściem, które go spotkało, wolnym od traumy, zdrowym psychicznie i zdolnym do przyżywania uczuć. Miłość do Franceski mogła być w nim już wcześniej, nawet od pierwszego wejrzenia, tylko wtedy nie dawał sobie jeszcze prawa do odczuwania jej i przeżywania. Rana w jego sercu była jeszcze ciągle za świeża.
Wcześniej to był złamany człowiek, niemogący wyjść z zamkniętego koła żałoby i wyrzutów sumienia. Krzywdził ludzi wokół siebie, bo inaczej nie potrafił.
Ja go naprawdę lubię. W "Nie będę damą" też był nadal fajnym gościem.

przez **Papaveryna** » 1 grudnia 2014, o 17:18

Ja jego nie lubię, ale jakoś lubię ją i książkę lubię

I jak się bili na tym parkingu. Chyba najczęściej przeze mnie przytaczana scena u SEP :evillaugh:

Susan Elizabeth Phillips

Kto przegląda forum