Moonstruck Madness - Laurie McBain (aur_ro)

przez **•Sol•** » 23 września 2014, o 20:57

Frin, nie dziwię się że można wielbić bo jednak wynika że dużo się tam dzieje, ale też nie dziwię się niechęci do powtórki

lekki masochizm.
Nie no jestem bardzo ciekawa tej książki i zapoznać bym się chciała, ale nie wiem czy bym przebrnęła. Mam nadzieje że wiecie o co mi chodzi, mimo że to mało logicznie brzmi

przez **szuwarek** » 23 września 2014, o 20:59

wiemy, rozumiemy. przypomnę, że z ciekawości połknęłam kiedyś te 600 stron boddy ripper :mur:

przez **•Sol•** » 23 września 2014, o 21:02

za co Cię podziwiam

Pewnie tam się dużo dzieje, może być też dobrze napisane, ale przekracza granice wytrzymałości

i czyta się w sumie z ciekawością a potem zastanawia, jak ja mogłam to czytać :zalamka:

bywa

przez **Księżycowa Kawa** » 23 września 2014, o 22:28

Najgorsze w tym wszystkim, że prawie dwie trzecie Whitney... jest dobre, nawet bardzo, tylko później autorka przedobrzyła i schrzaniła dobrą historię.

przez **szuwarek** » 24 września 2014, o 08:24

butem tego Whitney'a nie tknę. tylko tu o nim czytam...

Sol -- no tak własnie jest, wszystko cię wkurza, zabiłabyś gdybyś mogła a doczytujesz do końca. kiedys tak wszystko łykałam, ale ostatnimi czasy czytam recenzje i omijam - za stara jestem na takie nerwy...
a ten ripper - :wryyy:

męka męka męka...

przez **Viperina** » 24 września 2014, o 08:39

Dla mnie głównym problemem wielu książek McNaught jest to, że ona strasznie długo rozkręca akcję, w którejś książce koło 80. strony bohaterowie jeszcze się nie poznali :ohlala:

w zasadzie jedyną jej książką, którą przeczytałam więcej niż raz, było Królestwo marzeń (notabene to pierwsza jej książką, którą przeczytałam).

Gdzieś czytałam, że ona Withney przerabiała i część zakończenia dopisała. Domyślam się, że dopisała tę część,

Spoiler:

Jak dla mnie, mogła sobie ją darować.

przez **Agrest** » 24 września 2014, o 08:44

Księżycowa Kawa napisał(a):Najgorsze w tym wszystkim, że prawie dwie trzecie Whitney... jest dobre, nawet bardzo, tylko później autorka przedobrzyła i schrzaniła dobrą historię.

Jak dla mnie to od początku popłynęła. Ja nawet do połowy nie zdołałam dotrzeć, a już: ten Clayton - taki psychopata, ta Whitney - tak świetnie jeździ konno na stojąco, powtarzając w głowie starożytną grekę

Właściwie moje zdania powinny być zakończone wykrzyknikami, żeby oddać klimat książki, haha

No ale ok, może była dobra na swój histeryczny sposób, nie za bardzo są to moje klimaty. Z drugiej strony Na zawsze skończyłam szybko, też mi się nie podobało, ale napisane imho było sprawniej.

Z tego co kojarzę to przerobiła m.in. część dotyczącą gwałtu.

przez **Fringilla** » 24 września 2014, o 10:52

nie, to nie jest dobra proza

zresztą baaardzo niewiele bd jest [nawet na ekhm ogólnym tle romansowym].
ale to dobre rozbabranie wszystkiego tego, co do bd czytelniczki jednak przyciąga(ło) jeszcze nawet w poprzedniej dekadzie...
ja jestem ciekawa - i to wznowienie Moonstruck... może dać szansę na tegoż sprawdzenie - jak takie bd młode pokolenie, co to uczyło się czytać na literaturze lat 90., takie rzeczy łyka...

oj, aż muszę przejrzeć recenzje pod względem rocznika recenzujących chyba :lol:

jakieś sugestie?

przez **Agrest** » 24 września 2014, o 11:25

Kilka lat temu Sourcebooks Casablanca miało pomysł na linię Classics, gdzie wznawiali romanse 'retro', m.in. tę McBain. Teoretycznie nadal ta linia istnieje, ale za dużo nie wydają - głównie Holt. Ja właśnie wygrałam od nich zestaw 6 klasyków jak się na początku promowali

http://www.sourcebooks.com/store/fictio ... -classics/

Co do młodego pokolenia to taki hrabia od objęć zyskał parę żarliwych a młodych wielbicielek, gdy go już u nas po 3 dekadach wydano.

przez **aur_ro** » 24 września 2014, o 11:28

McNaught w "Whitney, moja miłość" zastosowała wszyyyyyystkie chyba chwyty romansowe, które mogą podtrzymac napięcie.
W "Moonstruck Madness" nie ma takiego rozbuchania, to jest romans przygodowy, tylko relacja gł. bohaterów - to ciągłe 'przeciąganie liny' przypominało mi Whitney

przez **Lestat** » 24 września 2014, o 18:44

Czytam i wszystko się zgadza :hyhy:

takiej dramatozy jak w Whitney nie ma :hyhy:

przez **Księżycowa Kawa** » 24 września 2014, o 21:15

Viperina napisał(a):Jak dla mnie, mogła sobie ją darować.

Zdecydowanie tak – po prostu nie wiedziała, w którym momencie należy skończyć.

Agrest napisał(a):Jak dla mnie to od początku popłynęła. Ja nawet do połowy nie zdołałam dotrzeć, a już: ten Clayton - taki psychopata, ta Whitney - tak świetnie jeździ konno na stojąco, powtarzając w głowie starożytną grekę Właściwie moje zdania powinny być zakończone wykrzyknikami, żeby oddać klimat książki, haha

Czytałam to wieki temu, nie wiem, jakbym teraz to odebrała.

Moonstruck Madness - Laurie McBain (aur_ro)

Kto przegląda forum