Olga Rudnicka

[Dorotka]

Panowie policjanci po prostu węszą podstęp i nie chcą uwierzyć w samobójstwo. A nie masz mętliku w głowie przy Nataliach? Nie mylą ci się?

[Duzzz]

W domu leży "Fartowny pech" i się zabrać nie mogę

[Dorotka]

"Fartownego pecha" też mam już za sobą. Całkiem znośny jest ten pech. Jest w nim polski gangsterski światek, tatuś - szef jednego z gangów i jego rozpieszczona córeczka, której tatuś niczego nie umie odmówić i jeszcze jeden tatuś - też gangster, który ma synka nieudacznika i ten synek wpędza go w nie lada kłopoty. Mamy tu też dwóch policjantów - takich trochę niemotowatych i brata jego z nich znanego w Europie specjalistę od mokrej roboty. I tego oto specjalistę od mokrej roboty jeden z gangsterów wynajmuje do sprzątnięcia innego gangstera. Tyle tylko, że mu się bracia mylą i do zabicia rywala wynajmuje nie tego brata, co trzeba, a synek nieudacznik przegrywa w karty swoją dziewczynę.

[Janka]

A nie masz mętliku w głowie przy Nataliach? Nie mylą ci się?

Nic a nic. Radzę subie super.
A to dlatego, że jak pan notariusz poprosił o wezwanie pięciu pań, to się domyśliłam, że chodzi o te z pierwszych rozdziałów, przestraszyłam się, że będę je plątać i wtedy sobie na kartce spisałam wszystkie ważne fakty. Pani Rudnicka przedstawiała nam je według wieku, co jest dla mnie ułatwieniem, bo ja nie jestem humanistką i jak komuś nadam kolejny numerek, to jest mi łatwiej ogarnąć sytuację. U notariusza przedstawiały się również od najstarszej do najmłodszej i niczego mi nie namieszały.

Stan mej wiedzy wygląda tak:

Spoiler:

1:
30 lat, na drugie ma Anna, Bydgoszcz, kierowniczka w banku
w szarych kostiumach, platynowa blondynka, niebieskie oczy
pokój szaro-błękitny
2:
28 lat, po mężu Dębska, Lublin, dwoje dzieci 6 i 5 lat, Anielka i Przemek, mąż Tadeusz się od niej wyprowadził (zdradzał ją)
kasztanowe włosy z odrostami, ubrana w worki
największy pokój blisko łazienki, zakochana w niebieskiej kuchni
3:
24 lata, Nata, Warszawa, dziennikarka, narzeczony Marek, prawnik (nadęty dupek)
blond włosy, dziewczęce sukienki, kokardki, bojówki wywaliła
beż z pomarańczą
4:
21 lat, na drugie Magdalena, Poznań, studentka, umawia się z kilkoma chłopakami
czarnula, długie włosy, ubrana na czarno, tatuaże, ostry makijaż
ostatni pokój, cytryna i lazur
5:
19 lat, na drugie Anastazja, Leszno, maturzystka, Natka
chuda, płaska, bezbarwna, mysie włosy, okulary
najmniejszy pokój, zieleń plus brąz

Tego, co podkreślone, nie umiem na pamięć, ale na razie nie jest konieczne.

Czyta mi się bardzo dobrze. Jestem zadowolona.
Niektóre rozmowy są głupawe, ale sama w życiu też nie gadam mądrości, więc chyba powinnam uznać, że to życiowe.
Do dłużyzn jeszcze nie doszłam. Albo doszłam i mi nie przeszkadzają.

[Duzzz]

"Fartowny pech"



Przeczytałam w końcu. Bardzo mi się podobało.
Światek gangsterski i szefowie przedstawieni super. Padlina, Tatko, Dąbek
Gianni, biedny on Ci już myślałam, że do końca będzie miał za brata półgłówka, ale jednak sobie radę dał.
Nie przeczę też, że jak tylko wszystkich bohaterów poznałam i nasz Kryś pojechał do gospodarstwa agroturystycznego prowadzonego przez Jagę wiedziałam kto komu się spodoba i kto z kim będzie.

Zabawne scenki gdzie ciągle przytrafiają im się kłopoty, qrczę zaczęłam im już w pewnym momencie współczuć. Nie pękałam ze śmiechu i nie płakałam ze śmiechu, ale niektóre miejsca mnie bawiły.

Im bardziej wchodziłam w książkę i wyobrażałam sobie absurdalne sytuacje jakie im się przytrafiały tym chciałam więcej.

Spoiler:

* Kryś wchodzący w krowie gówno i nie wiedzący co to, oburzony i chodź buty wyczyszczone to i tak ich już nie założy.
* Kryś wymykający się w nocy z budynku, biegnący przez pola, łąki walczy dzielnie by dotrzeć do nr 35 i co wpada w jeżyny, ale tylko troszkę się rani.
* Potem sam się postrzeli w stopę.
* Nadziany wszystko co elektroniczne musi mu się popsuć. Nawet samochodu odmawiają posłuszeństwa.
* Padlina, ten człowiek otwierał usta i już mi się śmiać chciało. Córcia miała go wokół malutkiego paluszka.
* Gianni chciał pomóc i utknął w gnoju. Ciekawie musiał pachnieć i wyglądać po.

Książkę oceniłabym na 5,0. Napisana przystępnie. Wszystko się zgadzało, zgodne z logiką. No i nie było zamieszania z bohaterami chodź przyznać trzeba, że można się było łatwo wyłożyć, Gianni, a Dziany Tyle dobrego czarnego humoru dawno nie trafiło w moje łapki.

[•Sol•]

Duz, znaczy w te pędy sięgać czy można poczekać?

[Duzzz]

Według mnie brać się. Szczerze to mam ochotę na więcej i muszę zerknąć czego jeszcze Rudnickiej nie znam i nadrobić
Gangsterzy super i Kryś, no wymiękam przy tym gościu. Jeszcze jakby Nadziany miał być jego partnerem w policji, rany istna masakra

[•Sol•]

znów będę mieć dylemat
miałam z Des SEP czytać

[Lucy]

Według mnie brać się. Szczerze to mam ochotę na więcej i muszę zerknąć czego jeszcze Rudnickiej nie znam i nadrobić
Gangsterzy super i Kryś, no wymiękam przy tym gościu. Jeszcze jakby Nadziany miał być jego partnerem w policji, rany istna masakra

Chciałabym żeby druga część wyszła . I żeby więcej było Gianniego i jego panny z tym dziwnym kudłem.

[Duzzz]

Kryś i jego 'Chuda i płaska jak deska'... a potem 'rozłączyła się, nie wiem dlaczego'

znów będę mieć dylemat
miałam z Des SEP czytać

Zawsze można troszkę tego troszkę SEP

[•Sol•]

ostatnio tak na troszki to mi nie idzie

[Duzzz]

Oj, oj Ja na 'łapanki' coraz częściej

Sol, czytaj SEP, a potem bierz się za Rudnicką. Kilka momentów i tekstów powala

[Dorotka]

Duzz, a jak podobała ci się akcja z dziewczyną przegraną w karty? Minę miała nietęgą bidula, bo luby zaprosił ją na randkę do klubu, a skończyła jako nagroda w grze.

[Duzzz]

Ja na jej miejscu Maksyma

Spoiler:

powiesiłabym za jaja

Wydawała mi się ona od czapy taka niedorajda, ale w końcu się wyprostowała. Akcja niezła szczególnie, że już wszystko inne co mógł przegrał. A Gianni cóż na swój sposób dżentelmen

[Dorotka]

A Gianni cóż na swój sposób dżentelmen

Prawda. Kto by się tego po nim spodziewał.

Spoiler:

I nawet do domu swojego ją zabrał, zaopiekował się nią i postawił się tatusiowi Maksyma, kiedy ten zażądał zwrotu zastawionego "towaru".

[Duzzz]

Trzeba przyznać, ze Gianni na swój sposób był hmm urokliwy
Za to ten Tatko z Maksymem

Spoiler:

100 tysięcy za dziewczynę

[Janka]

Jejciu, ale narobiłyście mi na nią smaka.
Jak ja wytrzymam te dwa tygodnie, zanim ją dopadnę!?

znów będę mieć dylemat
miałam z Des SEP czytać

Zawsze można troszkę tego troszkę SEP

Właśnie w ten sposób przeczytałam "Natalii 5", przeplatając z "Areną" i harlequinami.
Do SEP pasuje świetnie.

[Dorotka]

Gianni to dosyć osobliwa postać, bo niby to taki bandzior, że już na samo jego imię wszystkim ciemnym typkom, i to nie tylko w Polsce, ale również w całej Europie, kolana miękną i zęby szczękają ze strachu, ale mnie on raczej bawił niż przerażał. Tego strachu jakoś autorce nie dało się we mnie wskrzesić. Nie drżałam z obawy, co też zrobi ten straszny Gianni, jak już dorwie swoją ofiarę, tylko raczej zastanawiałam się jakim cudem może mu się to udać.

[Janka]

Przypomniało mi się, że miałam napisać, że jeśli chodzi o zawartość kryminału w kryminale, to w "Natalii 5" nie zauważyłam go wcale. Jak dla mnie nie było nawet ilości śladowych.
Owszem, była zagadka, nad rozwiązaniem której pracowali panowie policjanci, ale to za mało, żeby zrobić z książki kryminał.
Widziałam tam tylko powieść przygodową, detektywistyczną i ewentualnie obyczajową.
Szukanie skarbów, rozwiązywanie zagadek z przeszłości, poszukiwanie ukrytych informacji to nie kryminał.

"Szatan z siódmej klasy" jest określany jako powieść przygodowa z wątkami detektywistycznymi. Nic nie stoi na przeszkodzie, żeby tak samo nazwać "Natalii 5".

A książka podobała mi się niesamowicie. Jestem nią zauroczona.
Część drugą miałam kiedyś w rękach i porządnie przeglądnęłam. Wydaje mi się, że będzie bardzo podobna do części pierwszej zarówno podwzględem stylu, jak i przygodowo-detektywistycznej zawartości.

Dziewczyny są straszne. Zakłamane potwory. Dla mnie najgorsze w nich było to, że one się na wszystkich od razu rzucały z mordą. Były strasznie złośliwe, podłe i wstrętnie nastawione do całego świata. Nie znały ludzi, ale już z góry zakładały, że trzeba przy nich włączyć tryb ze wścieklizną. Nie potrafiły nigdy być po prostu miłe.
I nie wiem, jak to teraz będzie o mnie świadczyć, ale je pokochałam mimo to. Jak książka mi się skończyła, to mało mi serce nie pękło, że już z nimi więcej nie poprzebywam.

[Lucy]

Świadczy o ciebie jak najlepiej - ja te siostry wprost kocham Cudowne są ...

[Janka]

U mnie nie była to miłość od pierwszego wejrzenia, nawet nie od setnego. Dopiero jakoś tak pod koniec do mnie dotarło, że one są cudowne w swej potworności.
Nie dziwię się panom policjantom, że wpadli po uszy.

[Lucy]

A ja je polubiłam od pierwszego wejrzenia . Tej wredoty nie dostrzegłam Coś to o mnie świadczy ???

[Janka]

Nie pozostaje nam nic innego, jak założyć, że to normalne.

[Duzzz]

Gianni to dosyć osobliwa postać, bo niby to taki bandzior, że już na samo jego imię wszystkim ciemnym typkom, i to nie tylko w Polsce, ale również w całej Europie, kolana miękną i zęby szczękają ze strachu, ale mnie on raczej bawił niż przerażał. Tego strachu jakoś autorce nie dało się we mnie wskrzesić. Nie drżałam z obawy, co też zrobi ten straszny Gianni, jak już dorwie swoją ofiarę, tylko raczej zastanawiałam się jakim cudem może mu się to udać.

Fajnie byłoby poczytać o jego dalszych zmaganiach miłosnych Jak wraca jednak do kraju i może sobie znajduje jakieś inne zajęcie.
Wywalanie gnoju np.

Czytam teraz "Cichego wielbiciela" okazuje się, że już to czytałam, ale przy założeniu, że wiem o czym książka jest i co będzie dalej, wywołuje we mnie znowu ciarki. Jak pomyślę z czym też ta Julia się musiała zmagać to brrr...

[Dorotka]

Mnie też "Cichy wielbiciel" przyprawiał o ciarki na plecach. Miała dziewczyna pecha, że akurat tego dnia i o tej porze wsiadła nie do tej taksówki co trzeba. Może gdyby się wtedy tak nie spieszyła, to wszystko potoczyłoby się inaczej. Ładnych parę miesięcy życia jej ten drań zabrał.