Elizabeth Thornton

[Lestat]

żarcik taki wiem że lubisz

McNaught czytałam, ale za cholere nie pamiętam co

[Księżycowa Kawa]

lubię motyw śfiń i drani draniowatych....a u Thornton zdarzają się całkiem dobre egzemplarze...choć McNaught jest chyba lepsza w tej materii....

Szkoda tylko, że u McNaught bywają niezbyt konsekwentni, co wiele psuje.

[Viperina]

A ja najbardziej lubię jej Pocałunki.

[Księżycowa Kawa]

Tego nie znam.

[Viperina]

To była jej pierwsza książka, którą przeczytałam. Potem miałam długo przerwę (w sensie dużo lat), potem odświeżyłam sobie Pocałunki i przeczytałam kilka innych. I w dalszym ciągu uważam, że to jej najlepsza książka (przeczytałam prawie wszystko, co u nas wydano, Serenę odłożyłam, zmęczyła mnie).

[rewela]

Głos.. to jest książka, do której zdarza mi się wracać w sumie nie wiem czemu...jest w niej coś co robi na mnie wrażenie..może to Lucas, który nie wie czego naprawdę chce, albo wie, ale nie umie się do tego przyznać? może to Jesica? się nie wie ale wiem, że historia bardzo mnie wciąga
chwała, że mam gdzieś w pudełeczku druczek bo coś czuję, że przeczytam po raz kolejny

[rewela]

Będę spolerować, oj! Będę!
Siedzi we mnie taka silna potrzeba opowiedzenia o książce „Głos” Elizabeth Thornton, do której naprawdę często zdarza mi się wracać. Nie będę oszukiwać, ale przeczytałam ją z 5-6 razy (jeśli nie więcej, hihi) i tak się trafiło, że właśnie kończę kolejną powtórkę…Na czym polega wyjątkowość tej książki? Nie wiem, bo a każdym razem ujmuje mnie coś innego, raz jest to fabuła, raz bohaterowie, a z kolei innym razem jest to relacja jaka łączy głównych bohaterów… A dziś? Rozkoszuję się postacią Lucas’a

Powinnam zacząć od głównej bohaterki, tak żeby ogarnąć o co chodzi w historii na Lucas’a przyjdzie czas za chwilę!

Poznajemy Jess , kiedy jako siostra Marta, dziewczyna z amnezją, podczas nieszporów w zakonie szarytek zostaje nawiedzona przez pewną wizję! Męski Głos mówi jej, że popełnił kiedyś morderstwo, a że nikt go wcześniej nie zdemaskował, to planuje popełnić kolejną zbrodnię! Przyszła zakonnica jest przerażona wizją… Nie pamięta kim jest, wie tylko, że 3 lata wstecz wydarzył się pewien wypadek przed bramami klasztoru i zakonnice się nią zajęły! Aż któregoś w dnia, w sali szpitalnej zakonu, pewna kobieta poznaje w siostrze Marcie Jessice Hayward.

Jessica bardzo wcześnie straciła matkę. Wychowywał ją kłótliwy ojciec, który nie stronił od hazardu. Facet wszystko co miał przegrywał w domach gry, oj! przegrywał nawet też to czego nie miał… Niestety, córka jak to córka, nie pozwoliła o ojcu powiedzieć nic złego…
Zdarzyło się pewnego dnia, gdy Jessica miała ok. 12 lat, że naśmiewały się z niej dzieciaki ze wsi. Bawiło je to, że Jess jest nieuk i że jest taka dzika. I wtedy w jej obronie stanął jej sąsiad 20-letni Lucas Wilde. Postanowił, że trzeba jej pomóc! Uciekł się nawet do pomocy własnej matki i konstabla, byle tylko poprawić sytuację Jess…Sam Lucas dziwił się, że zaangażował się w jej sprawę, ale dziewczyna budziła w nim instynkt opiekuńczy… Kiedy Lucas zaczął interesować się postępami młodej panienki, ona sama zaczęła traktować go jak swojego księcia z bajki. Zakochała się w nim bez reszty! Początkowo jej oddanie Lucas traktował z przymrużeniem oka, ale z biegiem czasu zaczęło mu to przeszkadzać! Punkt kulminacyjny nastąpił jakieś 3-4 lata później, kiedy Lucas miał wyjechać na wojnę. Odważna dziewczyna, jaką byłą Jessica pocałowała go! I wiecie co? W czasie wojaczki to postać Jess siedziała mu w głowie, nie dziewczyna, którą wybrał sobie na żonę, i z którą był po słowie! Bella czekała na narzeczonego 4 lata. Szmat czasu… Po powrocie honor kazał mu oficjalnie oświadczyć się o Bellę, co też zrobił. Jednak tego dnia wybuchł skandal, który doprowadził do zerwania zaręczyn ( hihi) Lucas dowiedział się, że sytuacja Jess nie jest najlepsza, że jest samotna, bez przyjaciół, że z ojcem chce wyjechać do Londynu i pomagać mu przy prowadzeniu domu gry. Kiedy przyjechał do posiadłości rozmówić się z jej ojcem, zastał tylko Jess. Jak się później okazało, tego samego wieczoru dziewczyna naopowiadała ojcu kłamstw, że byli z Lucas’em kochankami, po czym ten zrobił chłopakowi awanturę.. a już w kilka godzin później stary Hayward nie żył. A co gorsza Jess zniknęła…

Lucas Wilde… uwielbiam! Już w pierwszej scenie, kiedy go poznajemy wiem, że facet jest cool! po tygodniowej libacji spowodowanej swoimi napadami tzw. czarnego humoru. Tęskni za Jess! Nie wie co się z nią stało, wciąż boi się, że przyjdzie wiadomość o jej śmierci…
Lucas to taki facet o dobrym sercu, taki któremu dobro innych leży na sercu. Jako młody chłopak otoczył opieką Jess Hayward, zaś po wojnie bratanicę swego przyjaciela, kiedy ta została sierotą… Zdarzyło się tak, że odziedziczył tytuł hrabiowski, co podniosło jego rangę w towarzystwie… a tymczasem on wciąż nie mógł zapomnieć, wielkich, marzycielskich oczu Jessici Hayward…
Gdy już dowiaduje się, że Jess wróciła z jednej strony czuje radość, z drugiej nie wie co z nią zrobić! Tym bardziej, że Jess, pragnie odnaleźć mordercę ojca, a sprawa owego morderstwa jest bardziej skomplikowana niż mogłaby się wydawać. Wszyscy wiedzą, że stary Hayward był złem wcielonym i lepiej, żeby sprawa jego śmierci pozostała nierozwiązana… tymczasem Jess szuka winnych i wcale nie boi się winić nawet najbardziej wpływowych mieszkańców wsi, gdyż owy tajemniczy Głos wspomniał jej, że nikt się nie spodziewa kim może być morderca, gdyż ten potrafi dobrze się maskować…


Wiadomo! Tych dwoje, Jess i Lucas’a ciągnie do siebie! Ona się broni, on nie! I właśnie to jego oddanie Jessice tak mnie wzrusza! Jestem oczarowana postawą Lucasa! On naprawdę wie czego chce, lecz zdobycie Jess nie jest proste, tym bardziej, że wcześniej popełnił względem niej kilka błędów! Ten jego instynkt opiekuna przejawia się w każdej chwile, nie chce bu dziewczyna stała się pośmiewiskiem dla mieszkańców wioski, by została przez nich odrzucona.
Ba! W końcu Lusac’owi udało się poślubić pannę Hayward!! Lecz to dopiero początek ich historii, bo Jess będzie chciała odnaleźć winnego śmierci ojca, a coraz więcej dowodów będzie świadczyć, że to jej własny mąż może być winny tej zbrodni…

Moje „achy” nad książką mogą się wydać śmieszne, ale idealny bohater przyciąga! A dziś mogę ze spokojnym sumieniem rzecz: Lucas Wilde ideał wpisuję go na listę moich ulubieńców ( oj! zapełnia się ta lista ) hihihi

[gonia]

Też bardzo lubię Głos, w ogóle wszystkie wydane przez Da Capo, prócz Sereny mnie się bardzo podobały. Jak Lucky wydało jej dwie kolejne książki myślałam, że nie zniknie z naszego rynku, ale niestety podzieliła los Osborne

[Księżycowa Kawa]

A ja tego kompletnie nie pamiętam, właściwie żadnej tej autorki.

[aur_ro]

Oghólnie Thornton lubię, a bardzo podobała mi się jej "Szalona". Chyba sobie zrobię powtórkę z tej ksiązki.

[Księżycowa Kawa]

A to jeszcze kojarzę, bo niedawno miałam w ręku, ale jakoś szybko się zapomina.

[klarek]

Hiszpanka, Szalona i Sekrety to moja trójka
Ale Głosu nie czytałam a stoi na półce

[Księżycowa Kawa]

A tę „Hiszpankę” próbuję sobie od kilku miesięcy przypomnieć i jakoś tak strasznie mgliście to mi wychodzi…

[klarek]

Próbowałaś przejrzeć książkę? Ja niektórych książek po opisach za diabła sobie nie przypomnę, muszę w ręce wziąć i wtedy często spływa na mnie łaska przypomnienia

[LiaMort]

hm.. to chyba ta..co dwie tożsamości miała.. on się niby z nią ożenił w Hiszpanii.. a ona potem jako inna osoba wróciła do Anglii.. a dalej nie pamiętam.

[gonia]

Udawała Hiszpankę i zmusiła bohatera do ożenku, za to ,że uwiódł jej siostrę. Myślała, że ten ślub nie będzie ważny. Później spotykają się w Anglii na progu burdelu w którym jej siostra przyjmuje klientów. Kiedy on stwierdza, że ona jest tylko podobna do jego żony, namawia ją żeby tę żonę udawała, bo ktoś usiłuje go zabić, niby ta prawdziwa małżonka. W ten sposób chce ją wykurzyć z ukrycia.

[Księżycowa Kawa]

Próbowałaś przejrzeć książkę? Ja niektórych książek po opisach za diabła sobie nie przypomnę, muszę w ręce wziąć i wtedy często spływa na mnie łaska przypomnienia

Nie, ale od jakiegoś czasu planowałam. Ale to streszczenie mi pomogło

[Duzzz]

Rewelo, poproszę do działu z recenzjami
Z góry dziękuję

[rewela]

wczoraj skończyłam "Hiszpankę" nie wiem czego się spodziewałam.. było ok, ale mnie nie poniosło! jakbym nie skończyła czytać tej pozycji, pewnie nic by się nie stało, ale ja nie lubię zostawiać nieskończonych książek męczył mnie język, wplatane retrospekcje, po prostu to nie było TO! ale im bliżej końca tym lepiej w sumie jak Marcus dowiedział się, że Cat to Catalina to wreszcie coś się zaczęło dziać a ostatnie 60 stron to już z zaparty tchem czytałam dalej "Głos" tej autorki pozostaje moją ulubioną książką, ale w sumie, "Hiszpanka" miała niezły potencjał zobaczymy jeszcze co przyniesie "Szalona" ...

[Księżycowa Kawa]

"Hiszpankę" jako jedyną jako tako pamiętam, reszta za mgłą.

[LiaMort]

ja jeszcze Szaloną pamiętam...

[Księżycowa Kawa]

Również to i owo, bo niedawno tam zaglądałam

[rewela]

Lia, a czego się z "Szaloną" spodziewać? jestem gotowa do czytania, ale chyba potrzebuję zachęty

[Księżycowa Kawa]

On chyba za bardzo się czepiał jej albo niczego jej nie wyjaśniał.

[LiaMort]

ona niezbyt go lubiła.. wiem, że razem musieli uciekać.. a ona nie była z tego zadowolona.