Nicola Cornick

przez **Leeni** » 18 sierpnia 2014, o 21:15

Wszyscy się gubią xD
Ale generalnie Cornick jest fajna, czytam trochę co prawda poza kolejnością, ale mam taki zwyczaj że zaczynam od najlepiej się zapowiadających. Niektóre są lepsze, inne gorsze, ale generalnie wszystkie odprężające.
Nie mogę tylko przebrnąć przez tę w pierwszej osobie. Nie wiem, czy to wina narracji, ale zdaje się obrzydliwie ckliwa.

przez **Księżycowa Kawa** » 18 sierpnia 2014, o 21:25

A która to jest?

przez **Leeni** » 18 sierpnia 2014, o 22:18

Chyba Niekończąca się przygoda.
Nie wiem, jakoś jak czytam o tym, jak ostatni raz wdychała zapach róż, które jej matka hodowała z takim poświęceniem, to chce mi się rzygać...

przez **Księżycowa Kawa** » 18 sierpnia 2014, o 22:24

Może to kwestia tłumaczenia – ono potrafi wiele zawalić. W każdym razie nie przepadam za narracją pierwszoosobową, szczególnie w historykach.

przez **klarek** » 21 sierpnia 2015, o 17:53

Zupełnie przypadkiem podczas ostatniej wizyty w bibliotece wpadła mi w ręce Próba honoru (Niewinna skandalistka - dobijają mnie te podwójne tytuły). Nie miałam pojęcia na co się porywam. Przeżyłam ciężki szok. Tak, zdecydowanie nie lubię związków, w których to on goni za nią, a właściwie za jej majątkiem, dochodami, kasą czy koneksjami. Wiadomo, że niedługo ja pokocha i będą żyli wiecznie i szczęśliwie, ale często było to dla mnie podane zbyt topornie. Nawet mnie było ciężko w to uwierzyć. Ginęła mi przyjemność odkrywania historii.
A tutaj?
Kurcze, poczułam się przekonana. Oczywiście, że wściekałam się na bohatera, za jego przymuszenia, szantaż, za to, że rok wcześniej zostawił ją dla innej bogatszej o 20 tysięcy. A po czasie wraca do niej i szantażem zmusza do związku. No jak można? Swoją drogą jeden z gorszych bohaterów o jakich czytałam. Ale potem? Kiedy na mocy zastrzeżeń testamentu ma przez trzy miesiące mówić prawdę, mówi ją. Nawet kiedy przez to bohaterka ląduje w więzieniu. Oj, oczywiście, że wyciągnął ją z niego szybko, a potem musiał wysłuchać jakim to niegodziwcem jest, bo nie umiał dla niej skłamać

Bardzo przyjemnie mi się to czytało. Czepiać się nie zamierzam, choć zazgrzytało mi coś raz czy dwa. Temat nielubiany, ale podany dobrze i wiarygodnie. Jest też i chemia, i zauroczenie, odrobina humoru, miotający się bohaterowie. Dla mnie sympatyczna lektura, być może nawet nie do tak szybkiego zapomnienia

przez **Księżycowa Kawa** » 21 sierpnia 2015, o 18:27

W takim razie to mogłoby być interesujące hmmm

przez **klarek** » 30 sierpnia 2015, o 16:25

Kawo, czytam teraz kolejną Cornick i mam wrażenie, że bohaterki tej Pani, to akurat ty powinnaś jeść łyżkami

przez **Księżycowa Kawa** » 30 sierpnia 2015, o 16:35

Jedna jej pozycja była dość średnia, druga trochę lepiej, reszta musi poczekać na swoją okazję :wink:

przez **klarek** » 30 sierpnia 2015, o 16:38

Ja rozumiem, ale bohaterka podana w formie bufetu, tańcząca na stole z biustem poza suknią, skandalizująca, wdowa po dwóch mężczyznach jej życia z których jeden ją kochał, a drugi jej pieniądze. Napisana na dodatek z pełną bezczelnością przykrywającą rumieńce wstydu, wydaje mi się być interesująca. W sumie jakoś tak mi si e skojarzyło. Zresztą nie wiem jak będzie dalej, przeczytałam dopiero 1/3, więc za chwilę może być totalna porażka

przez **Księżycowa Kawa** » 30 sierpnia 2015, o 16:44

Akurat „Kochanek lady Allerton” był słaby pod względem fabularnym, bo bohaterowie jakoś tak głupio się miotali. Następna z kolei, czyli „Tajemnica księżnej” była już składna, a zachowanie bohaterów miało sens. Wszystko zależy od samej pozycji.

przez **klarek** » 30 sierpnia 2015, o 16:59

A tych akurat nie znam. W sumie to przeczytałam jej dwie książki, i teraz dopiero trzecią.
próba honoru była niezła, Skandalistka teraz czyta w sumie zaczyna się dobrze

To może nic wielkiego i wypadnie z głowy, ale nie wywołuje poczucia straconego czasu

przez **Księżycowa Kawa** » 30 sierpnia 2015, o 18:28

„Skandalistkę” mam prawie pod ręką :evillaugh:

przez **szuwarek** » 30 sierpnia 2015, o 21:35

ooo ja czytałam Kapitan i dama do towarzystwa i pamiętam, że on mnie wkurzał , bo nie lubię motywu, że mysli o innej, a potem mu sie na bohaterkę odmienia. Niekończąca sie przygoda tez mnie chyba ubodła - kochanka się szlaja :wink:

A Kobieta z zasadami podobała mi się :shifty:

czyli sama nie wiem :czeka:

a często waham sie w bibliotece...

przez **Księżycowa Kawa** » 30 sierpnia 2015, o 23:23

Czyli raz jest gorzej, a raz lepiej :wink:

przez **szuwarek** » 31 sierpnia 2015, o 06:54

może ja tak trafiłam - wiesz, co kto lubi. teraz klarek zachęca :wink:

przez **gonia** » 31 sierpnia 2015, o 10:41

Ja czytałam jedną książkę, Gra na cztery ręce i podobała mi się bardzo. Kupiłam ją sobie i od czasu do czasu odświeżam. Dziwne jednak jest to, że nie poszłam za ciosem. Z okazji powtórek myślę o tym, żeby przeczytać coś więcej i na myśleniu się kończy :bezradny:

przez **klarek** » 31 sierpnia 2015, o 13:13

klarek, zachęca, bo wydało mi się to mało stereotypowe. Przynajmniej dla mnie. Nie wiem czy spotkałam się z takim zestawem bohaterów, ale może zbyt mało jeszcze romansów przeczytałam

przez **Księżycowa Kawa** » 31 sierpnia 2015, o 17:34

Warto to sprawdzić :wink:

gonia napisał(a):Dziwne jednak jest to, że nie poszłam za ciosem. Z okazji powtórek myślę o tym, żeby przeczytać coś więcej i na myśleniu się kończy

Z niektórymi autorkami tak bywa. Może potrzebny jest jakiś impuls? U mnie to czasem się sprawdza :wink:

przez **LiaMort** » 31 sierpnia 2015, o 23:16

gonia napisał(a):Ja czytałam jedną książkę, Gra na cztery ręce i podobała mi się bardzo. Kupiłam ją sobie i od czasu do czasu odświeżam. Dziwne jednak jest to, że nie poszłam za ciosem. Z okazji powtórek myślę o tym, żeby przeczytać coś więcej i na myśleniu się kończy

To akurat moja ulubiona. :bigeyes:

Strona WWW · przez **Duzzz** » 8 listopada 2015, o 21:37

House of Shadows

London, 1662:
There was something the Winter Queen needed to tell him. She fought for the strength to speak.
‘The crystal mirror is a danger. It must be destroyed – ‘
He replied instantly. ‘It will’.

Ashdown, Oxfordshire, present day: Ben Ansell is researching his family tree when he disappears. As his sister Holly begins a desperate search, she finds herself inexplicably drawn to an ornate antique mirror and to the diary of Lavinia, a 19th century courtesan who was living at Ashdown House when it burned to the ground over 200 years ago.

Intrigued, and determined to find out more about the tragedy at Ashdown, Holly’s only hope is that uncovering the truth about the past will lead her to Ben.

For fans of Barbara Erskine and Kate Morton comes an unforgettable novel about three women and the power one lie can have over history!

05.11.2015

przez **montgomerry** » 19 stycznia 2016, o 23:28

Książki od wydawnictwa Harlequin/Mira nadeszły w odpowiednim momencie, bo po ostatnim spiętrzeniu lektur czułam ociężałość umysłu. Niedokończona książka Besali, Życie przestępcze… i nowa powieść Willett leżały osamotnione. Nie lubię nie czytać, ale nie nawiedzę też się przy czytaniu męczyć. Za to uwielbiam odpoczywać przy powieściach historycznych z romansem w tle pisanych przez współczesne Autorki. Doprowadza mnie to do prawidłowej formy myślenia. Wskutek tego zarówno książki: Skandalista jak i Intrygę i namiętność, (o czym będzie w następnym poście) pochłonęłam szybko.

Na pierwszy ogień w piątkowy wieczór poszedł Skandalista Nicoli Cornick. Jak zwykle książkę zaczęłam dopiero wieczorową porą i nie wiedzieć, czemu ocknęłam się o 2.00 w nocy. Zważywszy na to, że Młodszy budzi się po 5.00, czasu na spanie pozostało w znikomych ilościach (mój mąż ciągle się pyta, jak ja to robię, że jeszcze funkcjonuję – nie wiem, odpowiadam – ale „padam na twarz” dwa razy w miesiącu). Ale krótko do rzeczy:)

Nicola Cornick ponownie zachwyca wymyśloną, brawurową fabułą, szybką zmieniającą się jak w kalejdoskopie akcją, barwnymi charakterystykami postaci i bogatą wyobraźnią, choć w tej kwestii chyba za bardzo sobie czasami folgowała, bo niektóre wydarzenia wiązał za wielki jak dla mnie zbieg okoliczności. Oczywiście, to romans osadzony w realiach początku XIX wieku i londyńskiego środowiska. Wówczas to małżeństwa były koligacone przez rodziców, przy czym liczył się przede wszystkim tytuł, majątek i koneksje. Takim młodym hrabią pozbawionym majątku, a liczącym na małżeństwo z bogatą dziedziczką jest ujmujący, acz potępiany przez rodzinę wskutek nieodpowiednich zachowań, Benjamin Hawskmoor. Taką młodą kobietą, wplątaną przez ojca z jego czysto egoistycznych pobudek, w mało zadowalające z jej perspektywy narzeczeństwo z lordem Whitersem, jest Catherine Fenton. Catherine i Benjamin poznają się w dość nietypowych okolicznościach, a jako panna z dobrego domu zostanie uznana za kurtyzanę. Mimo to Catherine, chroniąc macochę, decyduje się podjąć grę. Świadoma, że podejmuje nierozważne i pochopne kroki pragnie także uwolnić się od niechcianego narzeczonego, choć nie będzie to łatwe. Nie należy również do kobiet, które pozwalają być nieszanowane przez mężczyzn.

Miłość, pożądanie, pościgi, potyczki, wyzwania, rodzinne niesnaski, zbrodnia, oszustwa, zdrada, karciane rozgrywki, żądza pieniądza. To mniej więcej można znaleźć w powieści, która bardziej kojarzy mi się z przygodą, a nie tylko z romansem. Imaginacja Autorki zadziwia, a styl pisania jest niezły, więc książka stanie się przyjemną i lekką lekturą dla tych, którzy szukają odpoczynku.

Nicola Cornick, Skandalista, wydawnictwo Harlequin/Mira, listopad 2012, przekład Krzysztof Mazurek, okładka twarda, stron 380.

* opinia ukazała się na blogu Słowem malowane w dniu 18 listopada 2012.

przez **LiaMort** » 20 stycznia 2016, o 00:14

hm.. chyba tego jeszcze nie czytałam..

w ogóle z historycznymi ostatnio jestem do tyłu. :mysli:

przez **klarek** » 17 lutego 2016, o 18:31

Skończyłam Skandalistę i jedyne co mogę powiedzieć, to że jestem rozczarowana. Ogólnie wiadomo, że lubię czytać tę Panią, cenię jej pomysły i niekiedy odwagę. Ale to chyba najbardziej nieskandalizujacy skandalista jaki mógł się jej trafić. Z niego taki Skandalista jak i ze mnie.
Swoim zwyczajem Cornick pokusiła się o szokowanie, tym razem pod postacią dawnej przyjaciółki głównej bohaterki, która dziwnym zbiegiem okoliczności zamieniła się z lady w prostytutkę urzędującą w jednym z lepszych Londyńskich burdeli. „Smaczku” dodaje fakt, że ginie ona uduszona podczas wykonywania pracy z rąk klienta, którym jest porzucony narzeczony bohaterki. Inna lady sprzedająca się za buteleczkę laudanum, defraudacja posagu córki, zabójstwa, handel trupami – niby masa tego, ale jakby tak bez przekonania, wyzywanie przez kobiety mężczyzn na pojedynek, facet uciekający od żony. Bez serca. Nawet te trupy nie zadziwiły. Może za dużo „inności” autorka próbowała wrzucić do jednego tytułu. Moim zdaniem to nie zadziałało.
Czy coś jeszcze? Dziwne może i trochę, bo fabuła wydaje się dobra, ale w pewnym momencie zaczyna się nudzić. Niestety, pod koniec zobojętniałam na losy bohaterów. Nadal dobrze im życzyłam, ale jako, że Skandalista pod koniec okazał się Świętym, nie czuję się usatysfakcjonowana. Wolałabym mniej, ale lepiej

przez **Księżycowa Kawa** » 18 lutego 2016, o 16:09

Akurat ten tytuł w zasadzie mam pod ręką.

przez **klarek** » 18 lutego 2016, o 17:53

Jakbyś miała ochotę, to ja chętnie posłucham co ci się tam podobało

Nicola Cornick

Kto przegląda forum