Przede wszystkim w ramach dywersyfikacji gatunku, bo historia jest niebanalna. Głównym motywem powieści jest bowiem dość absurdalna próba wyciągania młodszego brata z kłopotów.
Edward Burbrooke, hrabia Greystowe, ma młodszego brata, Freddiego, który nie dość, że jest homoseksualistą, to jeszcze dał się przyłapać z lokajem, skutkiem czego jest na najlepszej drodze, by stać się bohaterem paskudnego skandalu. Edward, który od śmierci rodziców opiekuje się bratem (to jest, odkąd sam miał siedemnaście lat, a brat dwanaście), nie może do tego dopuścić. Postanawia więc ożenić brata, by zamknąć usta plotkarzom.
Florence Fairleigh z kolei jest sierotą, córką wiejskiego pastora, której ojciec pozostawił bardzo skromny spadek. Florence wie doskonale, że jedyny sposób, by utrzymać się na powierzchni, to wyjść za mąż. A ponieważ wybór dostępnych na prowincji kandydatów na męża jest więcej niż skromny, postanawia przyjechać do Londynu. Spotyka się z notariuszem ojca, by odebrać spadek. Otwarcie mówi mu, że zamierza znaleźć męża. Notariusz ma dług wdzięczności wobec zmarłego ojca Florence, więc postanawia jej pomóc. A tak się składa, że jest także prawnikiem Edwarda. Tym sposobem zostaje zaaranżowane spotkanie bohaterów. Prawnik wie o kłopotach Edwarda z bratem i przedstawia mu pomysł ożenienia go z Florence. Edward chce, żeby wszystko odbyło się w sposób niebudzący podejrzeń londyńskiej socjety. Florence ma zatem bywać podczas sezonu jako podopieczna jego ciotki, księżnej. On i Freddie mają być "kuzynami" Florence, Freddie ma "zakochać się bez pamięci" we Florence, a następnie oświadczyć i hucznie ożenić z nią na oczach towarzystwa. Zanim jednak Edward podejmie ostateczną decyzję, chce zobaczyć Florence i to tak, by ona go nie widziała. Notariusz zabiera go do krawcowej, która przygotowuje suknie dla Florence, i tym sposobem ukryty Edward podgląda Florence w bieliźnie, co prowadzi go, ofkors, do największej i najbardziej gwałtownej erekcji w życiu...
Tak pokrótce wygląda zawiązanie się fabuły. Ciotka Edwarda bierze Florence pod swoje skrzydła, Florence poznaje Edwarda i Freddiego, z Freddim od razu się zaprzyjaźnia, Edward sprawia wrażenie, jakby jej nie lubił, budzi jej lęk, potem oczywiście powstaje między nimi napięcie erotyczne i tak dalej. Po drodze pojawiają się komplikacje, intrygi i zwroty akcji.
Powieść jest nacechowana sporym ładunkiem erotycznym, to jest powieść z serii Hot, chociaż do scen erotycznych między dwójką głównych bohaterów dochodzi dopiero po dłuższym czasie.
Postaci są napisane dość dobrze, Edward
Spoiler:
Florence z kolei jest niewinna. Nawet za bardzo niewinna, rozumiem, że autorka chciała pokazać, że to zupełnie nieświadoma dziewczyna z prowincji, ale
Spoiler:
Spoiler:
Przyznam, że z niecierpliwością czekałam, aż Florence odkryje intrygę, i byłam bardzo ciekawa, co zrobi, życząc Edwardowi, Freddiemu i ciotce krwawej łaźni.
Spoiler:
Jeszcze jedno zastrzeżenie do powieści, to niepotrzebna, moim zdaniem, akcja z Merry Vance, która jest bohaterką drugiej książki cyklu. To nie było konieczne. Postać Catherine przerysowana, z kolei Imogene dobra, prawdopodobna. Bardzo dobra postać Freddiego, sympatycznego, wesołego oportunisty, który bez zmrużenia oka godzi się na manipulację brata i także nie dostrzega zła, jakie niesie ona dla dziewczyny, dla której, jak twierdzi, żywi wiele ciepłych uczuć.
Polecam, bo książkę czyta się dobrze, nawiązując do niedawnej dyskusji w wątku Romans historyczny -
Spoiler:
Zamierzam przeczytać drugą część, Beyond Seduction...
