J.R. Ward

przez **ewa.p** » 13 czerwca 2014, o 20:27

ja wiem,że sporo będzie sie działo bo nieopatrznie zaczęłam czytać Lover at Last i już pierwsze strony były takie,że kopara mi opadła

przez **Adolek** » 15 czerwca 2014, o 13:10

Przeczytałam już obie części Johna i Xhex. Bardzo mi się podobały. Nie chodzi tu tylko o ich związek, ale ogólnie sporo się działo. Akcja toczy się bardzo szybko i to chyba działa na plus. Czytało mi się równie doskonale, jak pozostałe części cyklu, a może nawet lepiej. Po prostu brnęłam przez kolejne rozdziały zafascynowana. Ward poświęciła wiele miejsca Khill'owi i Blasth'owi, co jak zwykle zostawiło we mnie niedosyt, który skłania mnie do niezwłocznego poczytywania dalszych części.
Skomplikowane relacje Johna i Xhex zdecydowanie do mnie przemawiały, docierali się pięknie. Nic na siłę, masa emocji, komplikacji, sprzeczności i pożądania. To jedna z ciekawszych par. Oboje bowiem są postaciami z interesującą historią. To już 10 tom, a Ward każdemu bohaterowi przypisuje różne doświadczenia i cechy charakteru. Lubię ten brak schematów i kontrasty.
W ostatnich częściach nie dostrzegam w ogóle granicy pomiędzy kolejnymi tomami i traktuję to całościowo-podoba mi się to. Nie czuje żadnych przeskoków, nic nie zostaje urwane i zawsze mogę poczytać o moich ulubieńcach.

przez **Desdemona** » 15 czerwca 2014, o 13:12

kochana to została Ci Phanika....oj fajne to będzie ...i doktorek.... :bigeyes:

ciekawe co powiesz na końcówkę a szczególnie jedną sprawę która wyniknie z doktorkiem.... hmmm

przez **Adolek** » 15 czerwca 2014, o 13:14

No ,zaraz się zabieram. Sama jestem ciekawa tej części. Potem poczytam sobie w oryginale o chłopakach ( do końca już wpadłam ) :evillaugh:

. Ale chyba przed jest jeszcze Thor, jak pisałyście Ewie.

przez **Nocny Anioł** » 15 czerwca 2014, o 13:19

jak na razie wszyscy byli na nie, zobaczymy co powiesz

przez **Desdemona** » 15 czerwca 2014, o 13:51

...że tez właśnie Thor musiał być taki ....pewnie zacznę poczytywać a tu bedka...i jak coś przekartkuje.... :bezradny:

przez **ewa.p** » 15 czerwca 2014, o 15:21

ja nadal Thora nie skończyłam,strasznie mi się ciągnie...jszcze 100 stron mi zostało.A jutro nici z poczytywania,cały dzień nie będzie czasu...

przez **•Sol•** » 15 czerwca 2014, o 19:43

Thora nie jestem w stanie skończyć. Bardziej ciągnie mnie do powtórzenia początkowych tomów a nie do ciągnięcia dalej. Thor się ciągnie i użala nad sobą co mnie odrzuca. Ech, pewnie też będę kartkować.

Adolku, kolejna będzie Kenyon?

przez **Adolek** » 15 czerwca 2014, o 19:46

Nie wiem...Trudno się będzie rozstać z Bractwem. :wryyy:

Ostatnio kupiłam sobie Ivy. Może wypróbuję.

przez **•Sol•** » 15 czerwca 2014, o 19:49

aj wiem, bardzo trudno

zwłaszcza jak lecisz maratonem, bo jak tak zamiennie autorki to jednak rozstanie mniej boli

Ivy Ci szybko pójdzie bo to kilka tomów tylko a Kenyon... Ponad 20

przez **Adolek** » 15 czerwca 2014, o 19:54

Dobrze, że planuje jakiś urlop :evillaugh:

będę mieć więcej czasu na czytanie.

przez **Nocny Anioł** » 15 czerwca 2014, o 20:20

rozumiemy cie kochana :przytul:

przez **•Sol•** » 15 czerwca 2014, o 20:29

i to doskonale

czasu zawsze jest za mało na czytanie

przez **Fringilla** » 16 czerwca 2014, o 01:07

hmm, czyli będę osamotniona w opinii, że część o Thorze była całkiem przyzwoita?

przez **Nocny Anioł** » 16 czerwca 2014, o 06:37

czytałaś w originale prawda?tu może być pies pogrzebany

przez **•Sol•** » 16 czerwca 2014, o 10:24

albo kwestia gustu

w końcu wersja w języku ojczystym nie jest zmasakrowana.

przez **Desdemona** » 16 czerwca 2014, o 11:45

Fringilla napisał(a):hmm, czyli będę osamotniona w opinii, że część o Thrze była całkiem przyzwoita?

przymierzam się...więc jeszcze go nie skreśliłam do końca.... :smile:

przez **Fringilla** » 16 czerwca 2014, o 12:07

eee... w oryginale tak naprawdę to to nie jest dobra literatura

ale liczy się opowieść

sądziłam, że czepiacie się przede wszystkim rozwiązania problemu "wdowca"

przez **Nocny Anioł** » 16 czerwca 2014, o 12:10

ja się czepiam, że to sie .... nie trzymało

przez **Fringilla** » 16 czerwca 2014, o 19:27

czyli?

przez **•Sol•** » 16 czerwca 2014, o 19:42

mnie właśnie to jego wdowieństwo jak powiedziałaś przeszkadza. No i kolejna miłość, zmagania, cierpienia... To pierwsze nie na miejscu to drugie męczące i przytłaczające.

przez **ewa.p** » 16 czerwca 2014, o 19:43

rozwleczone było.W dodatku Thor jest niezdecydowany...am nie wie,czego chce ,a jedyne co potrafi to uporczywie trzymać się myśli o Welsie i jojczeć,że już jej nie ma...Wiadomo,że nie została odprawiona ceremonia jej przejścia do Zanikhu,ale czy Thor o tym myśli?Nie.Ciągle tylko ma te sny,w których widzi swoja eks,coraz bardziej oddalająca się od niego,a jedyne co robi to bzykanie się z Autumn i to tylko ot tak sobie,dla dobra Welsie...I to jego przekonanie,że robi wszstko,żeby pożegnać swoja krwiczkę,choć tak naprawde kurczowo jej się trzyma...Zresztą te jego uwagi sa troche niesmaczne.Bo jak można sypiać z kobietą i mówić jej,że to zupelnie nic dla niego nie znaczy bo robi to dla kogo innego...Mało to przyjemne.I to wszystko rzutuje na odbiór Thora jako bohatera.Zresztą podobnie jest z jego brakiem dokrwiania się,opuszczaniem posiłków itp.To takie samobójstwo na raty...On niby chce żyć,ale tak naprawdę to tylko pozory.On nie żyje,on wegetuje...Dopiero pod koniec jakoś sie wyrabia,nagle rozumie co powinien zrobić,choc nie jestem pewna na ile wynika to z jego wewnętrznej potrzeby,a na ile z pewnego rodzaju wyrachowania...

przez **Desdemona** » 16 czerwca 2014, o 20:17

o szlag...czyli jednak będzie ciężko z Thorem.... :smutny:

przez **aniazlipca** » 16 czerwca 2014, o 20:44

Ewa bardzo dobrze ujęła całą historię Thora. Chociaż jak już pisałam wcześniej, jak się czyta za 2 razem - to nie jest takie złe. Thor nigdy nie był moim ulubionym bohaterem, chociaż wcześniej miał więcej życia i bardzo podobało mi się jego podejście do Johna. Dużym plusem w tej części był Aniołek w wersji Diablo :twisted:

przez **Fringilla** » 16 czerwca 2014, o 22:14

ewa.p napisał(a):rozwleczone było.W dodatku Thor jest niezdecydowany...am nie wie,czego chce ,a jedyne co potrafi to uporczywie trzymać się myśli o Welsie i jojczeć,że już jej nie ma...Wiadomo,że nie została odprawiona ceremonia jej przejścia do Zanikhu,ale czy Thor o tym myśli?Nie.Ciągle tylko ma te sny,w których widzi swoja eks,coraz bardziej oddalająca się od niego,a jedyne co robi to bzykanie się z Autumn i to tylko ot tak sobie,dla dobra Welsie...I to jego przekonanie,że robi wszstko,żeby pożegnać swoja krwiczkę,choć tak naprawde kurczowo jej się trzyma...Zresztą te jego uwagi sa troche niesmaczne.Bo jak można sypiać z kobietą i mówić jej,że to zupelnie nic dla niego nie znaczy bo robi to dla kogo innego...Mało to przyjemne.I to wszystko rzutuje na odbiór Thora jako bohatera.Zresztą podobnie jest z jego brakiem dokrwiania się,opuszczaniem posiłków itp.To takie samobójstwo na raty...On niby chce żyć,ale tak naprawdę to tylko pozory.On nie żyje,on wegetuje...Dopiero pod koniec jakoś sie wyrabia,nagle rozumie co powinien zrobić,choc nie jestem pewna na ile wynika to z jego wewnętrznej potrzeby,a na ile z pewnego rodzaju wyrachowania...

ej no, bardzo realistyczne: biadolenie, pochrzanienie, zagubienie, brak konsekwencji a przy okazji dowalanie wszystkim wokół ^_^

ba, bohater w sumie cały czas czuje się dobrym cżłowiekiem aka wampirem czy jak im tam.
SamoŻycie.
tylko HEA naciągane :hyhy:

ale ogólnie zgadza się z szowinistyczną teorią Ward: to część żeńska jest bardziej rozsądna i, mając odpowiednią motywację zrobi wiele, by przetrwać.

J.R. Ward

Kto przegląda forum