Nora Roberts

przez **tartugirl** » 28 maja 2014, o 21:02

Właśnie skończyłam Kolekcjonera. Lepszy niż Dom na skarpie, słabszy niż Świadek (rzecz jasna...). Bardzo fajna główna bohaterka i główny bohater również (męski, konkretny, zdecydowany, nie tak "złamany" jak Eli Landon). Urocza para drugoplanowa, a ja bardzo lubię tego typu wątki poboczne. Ciekawa intryga rozgrywająca się tym razem w świecie sztuki - wszyscy szukają jajek Faberge. Generalnie gorąco polecam jako lekturę plażowo-leżakową. Nie trzyma w napięciu tak jak Świadek i ma o wiele lżejszy nastrój mimo początkowej tragedii, więc idealnie sie sprawdzi jako książka na lato. Gdybym miała ją oceniać na tle twórczości Nory w skali od jeden do pięć, dałabym jej mocną czwórkę.

przez **klarek** » 28 maja 2014, o 21:12

A ja dzisiaj zaczęłam Wyspę Trzech Sióstr. I od razu podoba mi się, że dziwczyny na początku nie są przyjaciółkami do końca życia. Miła bardzo odmiana

Na Kolekcjonera mam wielką ochotę

przez **Księżycowa Kawa** » 28 maja 2014, o 21:18

A mi znowu rosną kolejne zaległości :roll:

Strona WWW · przez **Duzzz** » 29 maja 2014, o 13:08

"Siły ciemności"

Obrazek

Dobra byłam ciekawa, nawet bardziej niż ciekawa jak któraś z was wspomniała, że to podobne do cyklu 'Znak siedmiu' i szybko dorwałam

Mamy tu 6 bohaterów

Mam nadzieję, że to oni się w pary połączą i nie będzie dodatkowych osób.

Jest Iona, czarownica, która ma zamiar zamieszkać/przeprowadzić się do Irlandii, do kraju swoich przodków. Amerykanka, która nie czuje się zrozumiana w swoim otoczeniu, samotna, poszukująca miłości, niebywale dobrze znająca się na koniach. Ma babkę, która przekazuje jej amulet, mówi o jej darze i opowiada co nieco o jej przodkach.

Boyle, to wspólnik Finn, prowadzi stadninę, jest humorzasty i nawet czasami gburowaty. Nie jestem też pewna czy go tak naprawdę lubię, bo co jak co, ale kłócić się to trzeba umieć. A on niestety chyba tego nie potrafi, bo jak dla mnie wywalanie tego co mu ślina na język przyniesie nie jest wcale czymś mądrym. Jak nie ma żadnego w sobie opanowania to nie jest z nim dobrze. Matko biedny facet kobieta na niego naciska to on obraca się na pięcie i ucieka, rany co za .... :disgust:

Rozumiem emocje, wściekłość itp. jednak nie rozumiem jak można być kompletnym doopkiem i potem jeszcze kompletnym głupcem. Nie przekonało mnie jego zachowanie po kłótni, był jak dziecko we mgle. Gdzie kajanie się, te jego podchody też mnie nie ruszyły, kompletnie. Raczej mnie to zirytowało, może też bardziej zirytowało to, że to tak po łebkach zostało opisane, jakby w ogólne nie miało znaczenia. Ale miało! Jak mógł ją oskarżyć o to, że rzuciła na niego czar miłości no!

Dalej mamy Brannę i Finna tu się dzieje coś, co mnie strasznie ciekawi, a znając życie przyjdzie mi czekać do trzeciego tomu. W każdym bądź razie ta para była kiedyś razem, póki ten zły czarnoksiężnik ni naznaczył Fina. W tym momencie Fin stał się dla niej wrogiem, chociaż staje on po jej stronie, po stronie dobra.

Connor i Meara mam nadzieję, że oni będą parą jeśli nie, bardzo się zawiodę. Nie widzę na razie przesłanek, a przynajmniej nie większych, bo Connor to taka towarzyska dusza i ze wszystkim flirtuje i dowcipkuje. Ciężko go tak naprawdę wyczuć.

Cała akcja opiera się na walce dobra ze złem. Mamy czarownicę, która w przeszłości podzieliła swoją moc na troje dzieci, mamy czarnoksiężnika, który chciał jej moc odebrać, ale ona go w końcu zniszczyła. Po iluś tam latach czarnoksiężnik powraca, został nie do końca zniszczony. Przypomina to coś prawda?
Branna i Connor to rodzeństwo i czarownice, Iona jest również z nimi spokrewniona(kuzynka), to właśnie ich trójka będzie musiała walczyć ze złem.
Czarnoksiężnik korzysta z żywiołów, przemienia się w wilka, nawiedza ich w snach. Jest kilka momentów gdzie próbuje zabrać Ionie moc. Książka chyba bardziej skupiła się na tym niż na relacji Iona-Boyle.
W sumie dużo tu magii, czarów. Podoba mi się to, ale nie podoba mi się, że tak mało i powierzchownie potraktowano parę głównych bohaterów.
Za mało jak dla mnie.

Zapowiada się ciekawie, ale na razie szczerze tyłka nie urywa. Pewnie najlepsza będzie część z parą najbardziej kontrowersyjną. Ciekawi mnie co będzie dalej, jak dalej rozwiążą sprawę z tym złym. Trudno też się jednak pozbyć wrażenia deju vu

przez **•Sol•** » 29 maja 2014, o 13:22

jak się czyta po Znaku i Trzech siostrach to faktycznie deja vu gwarantowane

Ja się najbardziej nie mogę doczekać historii Connora, urzekł mnie

dyskusja o parze Brianna Fin, była jakiś czas temu i chór orzekł że mało to konsekwentne i logiczne. Trochę B. przesadza.

przez **Lilia ❀** » 29 maja 2014, o 13:26

Finn (Finnbar) i Branna będą bohaterami trzeciej części.

Spoiler:

Meara i Connor są bohaterami drugiej części.

Najbardziej czekam na trójkę. Wiadomo, że oni się kochają, sami są tego świadomi, ale Branna nie ufa Finnowi, właśnie przez jego krew.
Czytałam dwójkę i ta para nadal stanowi zagadkę, choć co nieco zostało odsłonięte.
Finn jest mój!! :bigeyes:

Duzzza, uzupełnij imiona i wstaw do recenzji.

przez **•Sol•** » 29 maja 2014, o 13:28

Lil, a widzisz podobieństwo tej pary do pary z Prosto w ogień?

to samo było, nienawiść i miłość, żal i reszta atrakcji.
Tamta książka mnie rozczarowała i dlatego się trochę obawiam że ta mnie też rozczaruje :bezradny:

przez **Lilia ❀** » 29 maja 2014, o 13:33

Pewnie, ze widzę. Od samego początku mówiłam, że to miks Trzech sióstr ze Znakiem Siedmiu

Tak czekałam na historię Sama i Mii i trochę rozczarowana jestem. On na początku straszny buc, coś sobie ubzdurał i myślał, że będzie jak chce. Kiwnie palcem, a ona mu wszystko wybaczy i wskoczy do łóżka. Na szczęście dość szybko się zrehabilitował, odzyskał rozum.
Za to ona zza ośli upór i "ja wiem/potrafię wszystko najlepiej" powinna dostać Oscara :disgust:

Wkurzała mnie z tym. Innym cały czas powtarzała, że są drużyną, jeden za wszystkich itp, a jak przyszło co do czego co zrobiła? :evil:

Dobrze, że Sam ją przejrzał.

przez **•Sol•** » 29 maja 2014, o 13:37

powiedziałaś wszystko co czuję do tej książki

tylko że tam to jej unikanie jego było lepiej umotywowane, tutaj kotłują się od pierwszego tomu więc w swoim mogliby już się opanować. Mam nadzieję że tak będzie i tylko będzie taki taniec godowy a nie jakaś walka na słowa i na serio jak w pierwszej.

Strona WWW · przez **Duzzz** » 29 maja 2014, o 13:41

Lilio, a gdzie to wrzucić? Do współczesnych?

przez **Lilia ❀** » 29 maja 2014, o 13:48

na stronach internetowych jest w kategorii Paranormal, więc chyba tam.

Strona WWW · przez **Duzzz** » 29 maja 2014, o 13:53

Ok, edytowałam, wrzuciłam

Cieszę się co do drugiej pary, bo jakiś większych iskier między nimi w tej nie było widać. Mocno się zastanawiałam czy Norka nie zrobi zabiegu z nowymi bohaterami jako pary dla Connora.

A Finna tez bym chciała O!

przez **tartugirl** » 29 maja 2014, o 13:58

Ech, duzzz, nie będzie oczywiście nowej partnerki dla Connora - ze szkodą dla niego i dla Meary. Moim zdaniem razem tworzą duet tak nudny, że aż chce się płakać. A zawsze bardzo lubiłam u Norki motyw wieloletnich znajomych/przyjaciół, którzy się w sobie zakochują.

Strona WWW · przez **Duzzz** » 29 maja 2014, o 14:07

Oj

Coś mi właśnie nie grało między nimi. Może Norka nie do końca wiedziała co tak naprawdę zrobi :mysli:

przez **klarek** » 29 maja 2014, o 17:23

Lilia napisał(a):Pewnie, ze widzę. Od samego początku mówiłam, że to miks Trzech sióstr ze Znakiem Siedmiu

Tak czekałam na historię Sama i Mii i trochę rozczarowana jestem. On na początku straszny buc, coś sobie ubzdurał i myślał, że będzie jak chce. Kiwnie palcem, a ona mu wszystko wybaczy i wskoczy do łóżka. Na szczęście dość szybko się zrehabilitował, odzyskał rozum.
Za to ona zza ośli upór i "ja wiem/potrafię wszystko najlepiej" powinna dostać Oscara Wkurzała mnie z tym. Innym cały czas powtarzała, że są drużyną, jeden za wszystkich itp, a jak przyszło co do czego co zrobiła? Dobrze, że Sam ją przejrzał.

Diabli, czytam dopiero pierwszą część, ale podskórnie czułam, że coś będzie nie tak.
Bardzo będziecie krzyczeć jak powiem, że mnie Wyspa Trzech Sióstr wcale tak nie pochłonęła. Niby wszytko ok. ale bez jakiegoś takiego zaangażowania. Albo nie mam melodii, albo ta cała magia trochę po macoszemu została potrakowana, albo obiecywałam sobie zbyt wiele i podskórnie czuję się rozczarowana

przez **szuwarek** » 29 maja 2014, o 17:54

wydaje mi się, ale tez wspomniałam, że o ile pierwszą siostrę jakoś przeczytałam, przy drugiej nabrałam niechęci to trzeciej już nawet nie ruszyłam (no już bohaterki nie lubiłam). i dalej nie tykam... to jak Siły ciemności są podobne...

przez **klarek** » 29 maja 2014, o 17:55

To niby czemu ja myślałam, że to jest świetne i czekałam na to w bibliotece tak długo

przez **•Sol•** » 29 maja 2014, o 17:58

Aralku, ja na pewno nie będę

podobało mi się ale jednak Norka umie lepiej

przez **klarek** » 29 maja 2014, o 18:00

, zobaczymy. Niby jestem po połowie, ale nic mnie jakoś nie porwało, nie mam ciśnienia na trzymanie ksiązki w ręku i nieodkładanie jej nigdzie. Czyta, bo czytam bo lezy i w sumie lubię Norkę , ale czy coś więcej :mysli:

przez **Lilia ❀** » 29 maja 2014, o 19:00

ta trylogia taka jest: miło się czyta, ale niczego nie urywa. mówię ci to ja!

przez **•Sol•** » 29 maja 2014, o 19:04

no to jak Lili nic nie urwało to nie ma co się nastawiać :evillaugh:

ogólnie jak dla mnie to też poczytać można ale żeby tak jednym tchem jak Świadka to nieee...

przez **klarek** » 29 maja 2014, o 19:20

Wzięłam też Irlandzką trylogię - lepsza jest?

przez **Lilia ❀** » 29 maja 2014, o 19:32

To mi się lepiej czytało, zwłaszcza że jest tam dodatkowa historia Carica i trochę irlandzkich mitów/bajek.

przez **klarek** » 29 maja 2014, o 19:36

To zobaczę. Spróbuję przeczytać Wyspę, a jak nie to rzucę się na Irlandię

przez **Księżycowa Kawa** » 2 czerwca 2014, o 23:02

"Prawdziwa sztuka" - podoba mi się ogromnie ta latarnia, chciałoby się choćby na tydzień lub weekend...

Nora Roberts

Kto przegląda forum