Jill Mansell

[Duzzz]

Przeczytałam w końcu "Tylko Ty" i przy okazji "Nie traćmy ani chwili"
Jak pierwsze "To tylko plotki" mi się podobała to potem jakoś przy kolejnych dwóch się to rozwiało...

Wkurzał mnie wątek w "Tylko Ty" z tą córką i jakoś do końca mnie to nie przekonało, a zwykle lubię takie dramtozki.
W "Nie traćmy ani chwili" wkurzało mnie to, że okazało się

Spoiler:

że jedne małżonek miał gdzie indziej druga rodzinę. Oczywiście już jak pierwszy raz wyjechał wiedziałam, że tak będzie. Nie wiem czemu, ale wiedziałam, że prowadzi podwójne życie.

Długo się zastanawiałam czemu mnie odpychała zarówno od jednej i od drugiej książki. Wydaje mi się, że chyba to mieszanie w związkach małżeńskich. Mam dość takich dramatoz. Nagle tworzy piękny sielankowy obraz danej pary małżeńskiej, a potem się okazuje, że tu ten ma dziecko i dziecko nagle ważniejsze od małżonki, która przyczyniła się że to dziecko jest. A to taka niby wielka miłość miała być do grobowej deski. Sorry, ale doopa jak dla mnie wyszła z tego ich całego zejścia. Ten jej mówi przepraszam, a ta się uśmiecha od ucha do ucha i nagle wszystko jest cacy. Wcześniej ten ją tak zrugał, oskarżał ją o zdrady nie okazał zaufania itd, a ta leci do niego jak mucha do lepu
W drugim małżeństwo chyba z dwudziestoletnim stażem z córką i ten sobie miał drugą rodzinę z synem na boku
No i też na początku taka sielanka, kocham cię i ja ciebie też kocham
Nie nie na moje nerwy czytanie o

Spoiler:

rozpieprzonych związkach małżeńskich

[szuwarek]

na razie przeczytałam To tylko plotki. szału nie ma, z butów nie wyrywa. cała ta maskarada z Jackiem i panienkami taka mocno naciągana, Tilly tak niezdecydowana jak mało kto. Wątek gejowski jako taki

[Duzzz]

Dla mnie jest za dużo bohaterów. Ta mnogość czasem przytłacza. Wolałabym, żeby na jednej parze się skupiła i drugiej drugoplanowej, a nie dwie ma na pierwszym planie, a kolejne ze trzy cztery osoby w tle. No i blurby wcale niedopracowane. Czasem ta para co jest w opisie ucieka gdzieś zupełnie w akcji... Mogli wspomnieć, ze to o mieszkańcach jakiegoś miasteczka czy nowo poznanych znajomych. A tak ja się nastawiam na jedną parę, a mam trzy

[Duzzz]

"Spacer w parku" Mansell


Musze przyznać, że jestem mile zaskoczona. Wiedziałam co mnie już czeka, bo kilka Mansell mam już za sobą, ale jakoś urzekła mnie ta książka.

Jestem w sumie w szoku, że na BBN ona nie przekroczyła średniej ocen 4,0

Mam tu głównie dwie pary bohaterów.

Larę i Flynna oraz ich 18-letnią córkę. Historia fajna, bo ona wyrzucona przez ojca z domu w wieku 16 lat i to jeszcze w ciąży, on nie wie o istnieniu córki, ciągle kocha Larę, chociaż ta znika bez słowa i nawet po 18 latach jego uczucie nie wygasa

Druga para to Evie i Joel... A tu to się dzieje Joel to cwaniaczek, doopek jak ich mało, zdradzał i zdradza Evie jak się patrzy ta do dnia ślubu przymyka oko, ale w końcu zostawia go przed ołtarzem Potem on wyznaje, że ją kocha, chodź dziwny jest, taki ślimak co się odkleić nie może... brrr... Mimo tego dalej flirtuje na boki, aż tu raz pach wskakują znowu do łóżka i na drugi dzień Evie znowu go nakryje z panienką w łóżku
Ale to nie koniec, bo w między czasie nasza bohaterka spotyka Ethana właściciela hotelu(ach jak ja lubię te wątki z hotelami ). Oczywiście oni poczują do siebie miętę, będzie kilka zgrzytów, ale w końcu skończy się szczęśliwie.
Autorka tak motała z Evie i Joelem, że już nawet zaczęłam myśleć, że w końcu się zejdą, a tego nie zniosłabym.
A zdrady nawet zniosłam

Będzie też były mąż Lary, który się okaże gejem, będzie raper o tej samej orientacji. Będzie ciekawa ciotka Nettie i wredna macocha Ogólnie pierwszy raz nie czułam przeładowania bohaterami, a wcześniej tak miałam. Jakoś tak bardziej zamknięta ta grupka osób wyszła. Jakoś tak po rodzinie głównie

W między czasie pojawi się zagadka w związku z tym czy ojcem Lary był Carson czy jednak tajemniczy James. I pojawia się przyjaciółka matki z dawnych lat. Może to tak pobieżnie potraktowane, ale mnie tam zadowoliło

Fajna akcja, język przystępny. Sceny przeskakiwały do innych bohaterów tam gdzie powinny i pierwszy raz z ręką na sercu przeczytałam od deski do deski książkę pani Mansell, a to już duży wyczyn jak na mnie

Jak na razie to najlepsza według mnie pozycja Mansell.

[Księżycowa Kawa]

Chyba rozejrzę się za nią, tzn. trzeba będzie ją jakoś przechwycić

[giafia]

Bardzo mi się podobała ta książka - przede wszystkim ze względu na poczucie humoru Ale poza tym, wszystko było na swoim miejscu - fajna chemia między bohaterami, spójny styl pisania autorki, wiarygodność i dużo ciepłych uczuć do niemal wszystkich bohaterów - oprócz macochy i sióstr ,,kopciuszka" i tego rapera od siedmiu boleści, który

Spoiler:

zbałamucił poczciwego Harry'ego a potem zostawił go jak rzucił

[Duzzz]

Wiesz myślałam, że jakiś happy end tu jeszcze będzie, ale...

[Lilia ❀]

duzzza, poproszę do działu recenzji z tym

[Lucy]

Bardzo mi się podobała ta książka - przede wszystkim ze względu na poczucie humoru Ale poza tym, wszystko było na swoim miejscu - fajna chemia między bohaterami, spójny styl pisania autorki, wiarygodność i dużo ciepłych uczuć do niemal wszystkich bohaterów - oprócz macochy i sióstr ,,kopciuszka" i tego rapera od siedmiu boleści, który

Spoiler:

zbałamucił poczciwego Harry'ego a potem zostawił go jak rzucił

Też byłam zadowolona i jestem ciekawa tej nowej .

[Duzzz]

Nie traćmy ani chwili?
Przeczytałam, nie porwało mnie. Nawet dobrze nie czytałam, bo to głównie kartkowałam

[Lucy]

Tak źle ? Myślałam ,że facet z dzieckiem ,to będzie ciekawie.

[Duzzz]

No to może tak...

"Nie traćmy ani chwili" Jill Mansell



Tiaaa... Tylko oni sobie w między czasie innych partnerów znajdują. On się wiążę z jakoś kobietą, ma nadzieje, dowiaduje się z plotek, że ta nie może mieć dzieci i dlatego się z nim związała i on zrywa
Ta sąsiadka też jakiegoś sobie znajduje, ale nie pamiętam jak to się w końcu kończy wiem, ze zanim główny bohater zerwie ze swoją ona już jest wolna.
Krążą wokół siebie jak ćmy... Nie ma tam nic fajnego pomiędzy tym zanim oni się zejdą. Nic, a nic. Wręcz mnie to wszystko wściekało, bo ja nie znoszę skakania z kwiatka na kwiatek, związywania się z kimś, bo ta się z kimś związała to ja nie mogę być sam i sobie też znajduję. Krzywdzi się nie tylko siebie, ale i innych.
A kobieta, z którą był mogła mieć dzieci, tylko ona musiał mieć pretekst do zerwania
Najgorsze jest to, że to mogłoby być całkiem niezłe, ale jak na Mansell to to wszystko jest potraktowane wymijająco. Nie ma za dużo opisu uczuć itp. Są szybkie przeskoki i przez to nie mogłam się przebić przez jakąś blokadę, która się we mnie załączyła.
No kompletna paranoja pomiędzy dwójką bohaterów.

Jak na taką książkę spodziewać się można czegoś zabawnego, ha!, nawet jest jak bohaterka Molly dostaje rybę od byłego i przerzuca ją przez ogrodzenie, a tam nasz bohater z jedną ze swoich zdobyczy jest. Dostają więc szczątkami ryby
I to tyle było zabawnego. Reszta

Nie pamiętam już nawet innych bohaterów.

Zbyt to powierzchowne dla mnie. I jak czytam, że to powieść optymistyczna w niektórych opiniach to się mocno zastanawiam co jest może ze mną nie tak, że książka nie napawała mnie optymizmem, no ale jak miała

Pomijając bohaterów głównych to mamy siostrę, która ginie i zostawia naszemu bohaterowi pod opiekę córkę, optymistyczne to? No nie.

A odnośnie innych bohaterów to jeszcze moja wcześniejsza wypowiedź.

W "Nie traćmy ani chwili" wkurzało mnie to, że okazało się

Spoiler:

że jedne małżonek miał gdzie indziej druga rodzinę. Oczywiście już jak pierwszy raz wyjechał wiedziałam, że tak będzie. Nie wiem czemu, ale wiedziałam, że prowadzi podwójne życie.

Małżeństwo chyba z dwudziestoletnim stażem z córką i ten sobie miał drugą rodzinę z synem na boku
No i też na początku taka sielanka, kocham cię i ja ciebie też kocham
Nie nie na moje nerwy czytanie o

Spoiler:

rozpieprzonych związkach małżeńskich

Znowu optymistyczne, pozytywne to? Raczej nie.
Lubimy czytać ma wiele pozytywnych opinii, na kilku stronkach odnośnie tej książki padały słowa optymistyczna, pozytywna to się i nastawiłam na takie. Jednak to całkowicie nie spełnia tego co bym określiła jako optymistyczne, pozytywne może w końcu na koniec, ale optymistyczne jak dla mnie za wiele dramatów, a za mało opisu emocji. Zbyt dużo pójścia na łatwiznę i domyśl się sam jak ona/on cierpiał.

Dla mnie to najgorsza książka Mansell jak do tej pory.
Jednak ja to ja, możesz ją inaczej odebrać.

[Lucy]

Faktycznie na LC ma dużo gwiazdek Najbardziej zachęcająca recenzja według mnie http://lubimyczytac.pl/oficjalne-recenz ... ss-a-thing
A Ty teraz piszesz takie coś Zobaczymy co z tego będzie jak już zacznę czytać .W końcu każdy ma inny gust.

[Duzzz]

Sama jestem zdziwiona jak różne są opinie moje a z Lubimy czytać.
Widziałam to, podobało mi się odniesienie muzyczne.

[gabith]

Chyba niestety potwierdza się, że na tłumaczeniu książka dużo traci (a może tłumacz kiepski?). "Nie traćmy ani chwili" po angielsku nie było złe. Ale "Spacer w parku" jest świetne, jedna z najlepszych Jill Mansell!

[gosiurka]

Tak sobie myślałam, w czym może być problem, chyba w podejściu tłumaczy do książki. Jakiś czas temu przez pomyłkę przeczytałam dwa razy tą samą książkę, Lary Adrian, oficjalne tłumaczenie i

Spoiler:

nt

wierzcie mi różnica ogromna, książka wciąga dużo bardziej.

Mansel jeszcze nie czytałam, próbowałam kilka razy,ale jakoś mi nie po drodze, ale się zmotywuję.

[Księżycowa Kawa]

Tak, tłumaczenie miewa ogromne znaczenie.

[gabith]

Tak, tłumaczenie miewa ogromne znaczenie.

Co jest, niestety, dość smutne, bo powyższe stwierdzenie powinno być prawdziwe tylko w sensie pozytywnym, tzn. tłumaczenie jako dzieło samo w sobie, równie dobre, a może i lepsze niż oryginał. Tłumacz powinien być w pewnym sensie pisarzem, artystą etc. a nie tylko osobą po np. anglistyce...
A często mamy do czynienia z czymś zupełnie odwrotnym, czyli właśnie z chałturką popełnioną przez "osobę po anglistyce" i kropka. To wina też wydawców, którym wydaje się, że książki typu chick-lit, romanse, hq są do przeczytania tylko raz i nikt nie zwraca uwagi na język...
A ja zawsze będę bronić tego typu książek, bo czytam dla przyjemności!

[Duzzz]

Chyba niestety potwierdza się, że na tłumaczeniu książka dużo traci (a może tłumacz kiepski?). "Nie traćmy ani chwili" po angielsku nie było złe. Ale "Spacer w parku" jest świetne, jedna z najlepszych Jill Mansell!

Spacer również i dla mnie jest jak do tej pory ze znanych mi najlepszą książką Mansell. A na BBN nie miał więcej niż 4 jak patrzyłam. Szok. Za to ta nowa ma lepsze znacznie oceny. Nie wiem czemu.
Pewnie masz rację z tym tłumaczeniem.
Przyniosłam do domu naszą wersję książki, którą czytałam kilka miesięcy wcześniej po angielsku i muszę przyznać, że dość mocno się jej obawiam. Angielska podobała mi się, nawet bardzo.

[gabith]

Osobiście odnoszę wrażenie, że na BBN ocena książki to ocena jej wartości literackiej z punktu widzenia oceniającego, który to oceniający totalnie pogardza chick-litami itp. (a takich jest co najmniej 80%), nie uznając ich za literaturę w ogóle.
Ja tam daję oceny wg tego, na ile mi się podobało i na ile dobrze się bawiłam czytając. De gustibus...

[Księżycowa Kawa]

Też mi się wydaje, że każdy raczej ocenia według własnego gustu na BBN, a one się różnią, przez co bywają duże rozbieżności.
Chyba przydałoby się dorwać "Spacer w parku".

[sunshine]

Ja przeczytałam od Jill Mansell Tylko Ty i podobało mi się
taka przyjemna lektura na odstresowanie

[Duzzz]

Bardziej podobały mi się "To tylko plotki"

[Janka]

Po każdym Waszym poście coraz mocniej walę się w czoło i zastanawiam, po co ja jej książki kupiłam.
Zresztą nie tylko jej.

[Duzzz]

Janko, ale niektóre są super np. "Spacer w parku". "To tylko plotki" też nie są złe. Tylko ta ostatnia jakoś tak jej wyszła.
Lubisz chick-lity więc Tobie mogą się one bardziej spodobać.