Mary Balogh

przez **Adolek** » 11 maja 2014, o 06:59

Dla mnie coś jest w tej stateczności Balogh. Ona bardzo emocjonalnie buduje postacie i akcję. Może i w jej historiach nie ma zawrotnego tempa, szybkich zwrotów, ale jest w nich jakaś magia. Ciężko mi to określić. To moja ulubiona autorka.

przez **Agrest** » 11 maja 2014, o 11:19

Księżycowa Kawa napisał(a):Tyle że ona pisze zupełnie inaczej.

Czy ja wiem. Inaczej, ale nie powiedziałabym że zupełnie inaczej. Jednak pod jakimiś względami jest to dla mnie zbliżona półka. Choć osobiście wolę Balogh, a brak intryg kryminało-szpiegowskich to akurat dla mnie zaleta.

przez **tydea** » 11 maja 2014, o 16:52

Dziewczynki dzis zaczne Niezapomniane lato.Czego mogé sie spodziewac????

przez **Księżycowa Kawa** » 11 maja 2014, o 17:35

"Niezapomniane lato" dawno czytałam, ale tam było sporo dramatozy, poza tym dobrze się czytało.

Adolek napisał(a):Dla mnie coś jest w tej stateczności Balogh. Ona bardzo emocjonalnie buduje postacie i akcję. Może i w jej historiach nie ma zawrotnego tempa, szybkich zwrotów, ale jest w nich jakaś magia. Ciężko mi to określić. To moja ulubiona autorka.

Racja, ciężko to określić, ale coś nich jest.

Agrest napisał(a):Czy ja wiem. Inaczej, ale nie powiedziałabym że zupełnie inaczej. Jednak pod jakimiś względami jest to dla mnie zbliżona półka. Choć osobiście wolę Balogh, a brak intryg kryminało-szpiegowskich to akurat dla mnie zaleta.

Akurat Putney dawno czytałam, może powinnam raz jeszcze coś przeczytać i porównać :mysli:

przez **tydea** » 11 maja 2014, o 17:49

Oj nie lubie smutnych wátków :zalamka:

przez **mad_line** » 11 maja 2014, o 17:50

W Niezapomnianym lecie jest sporo dramatozy? :niepewny:

Dramatyczna jest na pewno historia brata głównego bohatera (bohater Po prostu miłość :lovju:

), romans głównych bohaterów jest dość standardowy, trochę złamanych serc, trochę udawania narzeczonych, bardzo dużo emocji... Jest słodko-gorzko, ja uwielbiam tego typu książki :bigeyes:

przez **Agrest** » 11 maja 2014, o 17:57

Też myślę, że jeśli idzie o ilość dramatozy, to jak na Balogh tu jest lajtowo

przez **Księżycowa Kawa** » 11 maja 2014, o 18:03

Jakoś tak mi jedna kojarzy i cały mi się wydaje, że jej tytuł to "Niezapomniane lato" i nie mogę sobie tego wybić z głowy. W sumie gdybym zebrała całość, mogłabym zrobić sobie powtórkę...

przez **tydea** » 11 maja 2014, o 18:19

Kobitki a czy w tym cyklu historie bohterów przeplataja sie ze soba .

przez **Księżycowa Kawa** » 11 maja 2014, o 18:24

Owszem, mniej lub bardziej, np. jedna taka najpierw występuje jako czarny charakter (albo prawie czarny charakter), potem jest główną bohaterką, bywają wspomniane wcześniejsze pary itp.

przez **tydea** » 11 maja 2014, o 18:39

No to mi pasuje :hyhy:

tylko mam nadzieje ze nie bede musiala :smarkam:

przy tej ksiazkach ,bo nie cierpie ryczec :zalamka:

przez **Księżycowa Kawa** » 11 maja 2014, o 18:41

Ja nie płakałam i wydaje mi się, że aż tak źle nie jest. A znasz "Echa wspomnień"?

przez **tydea** » 11 maja 2014, o 18:46

Tak mam.Z Balogh dopiero przeczytalam jedna Noc milosci .Reszty jeszcze nie tykalam :hyhy:

przez **Księżycowa Kawa** » 11 maja 2014, o 18:48

"Echa wspomnień" po prostu wydają mi się być najbardziej poważne.

przez **tydea** » 11 maja 2014, o 18:55

To musze zrobic ptaka hehe w moim zeszycie zeby sie przestrzec :hyhy:

przez **Księżycowa Kawa** » 11 maja 2014, o 19:00

Bardzo to mi się podobało, warto tej powieści chwilę poświęcić.

przez **mad_line** » 11 maja 2014, o 19:09

Echa są wspaniałe i baaardzo dramatyczne, praktycznie do ostatniej strony, jednak nie każdy zniesie tyle dramatozy. Bedwynowie to natomiast Balogh w wersji light (to chyba określenie z tego forum) - historie pewnego hmmm

m... oryginalnego rodzeństwa i ich przyjaciół. Boskie tja

przez **Adolek** » 11 maja 2014, o 19:19

Mnie Balogh nigdy nie zmusiła do łez. Cenię ją za to. Wzruszyłam się niejednokrotnie, często długie godziny myślałam nad skończoną książką. Jej historie to nie są wyciskacze łez, chociaż niosą bardzo silny ładunek emocjonalny.
Bedwynów lepiej czytać po kolei.

przez **tydea** » 11 maja 2014, o 19:34

Tak zaczelam od pierwszej .Mam nadzieje ze zaden glówny bohater tam nie zemrze :shock:

przez **Adolek** » 11 maja 2014, o 19:38

Raczej bym się tego nie obawiała. Chociaż śmierć będzie obecna -np."echa wspomnień".

przez **Agrest** » 11 maja 2014, o 20:02

Adolek napisał(a):Mnie Balogh nigdy nie zmusiła do łez. Cenię ją za to. Wzruszyłam się niejednokrotnie, często długie godziny myślałam nad skończoną książką. Jej historie to nie są wyciskacze łez, chociaż niosą bardzo silny ładunek emocjonalny.
Bedwynów lepiej czytać po kolei.

Ale to już chyba indywidualna kwestia, bo sama pamiętam, jak np gmosia się śmiała ze swoich szlochów nad Balogh, a i ja pewnie się nad niejedną wzruszyłam

przez **klarek** » 11 maja 2014, o 20:08

A nawet jeśli wzrusza to też według różnych schematów. Bo chwalone tutaj Echa wspomnień mnie jedynie irytowały i śmieszyły, a niby lekkie Niezapomniane lato, mnie chwytało mocno za gardło

przez **tydea** » 11 maja 2014, o 20:50

Na pierwszej czesci wzruszylam sie raz ,nie ryczalam ale troche mnie wzielo,a momentu co tak mnie wzielo juz nie pamietam :evillaugh:

przez **Adolek** » 11 maja 2014, o 20:56

Pewnie, że to indywidualne odczucia. :smile:

Tylko wydaje mi się, że Balogh nie posługuje się takimi...chwytami poniżej pasa. Poza tym rozumiem, że ktoś może ronić łzy.Niektóre historię są bardzo poruszające.

przez **Księżycowa Kawa** » 11 maja 2014, o 22:22

Adolek napisał(a):Bedwynów lepiej czytać po kolei.

Różnie mi się trafiało, ech.
Ale następny razem będzie po kolei.

Mary Balogh

Kto przegląda forum