przez Papaveryna » 18 marca 2014, o 15:56
gosiurka napisał(a):Mnie się spodobały zapisałam sobie ,żeby przeczytać
przez Papaveryna » 18 marca 2014, o 18:57
Mnie dobrze robi jak od czasu do czasu sobie poczytam takie głupoty
przez klarek » 18 marca 2014, o 19:03
z tego mogę śmiać się cały czas 
przez Desdemona » 18 marca 2014, o 19:27
Jestem niewiastą, która fantazjuje o byciu przypadkowo zamkniętą na noc w bibliotece...
przez gosiurka » 18 marca 2014, o 21:55
przez Papaveryna » 18 marca 2014, o 22:46
przez gosiurka » 18 marca 2014, o 22:53
przez gosiurka » 18 marca 2014, o 23:50
Jakiś czas temu zadałam ją w książkoteście, jak chcesz fragment, jest to początek książki 
przez ewa.p » 19 marca 2014, o 00:05
przez klarek » 19 marca 2014, o 08:31
przez Papaveryna » 19 marca 2014, o 14:42
przez •Sol• » 19 marca 2014, o 14:46
przez klarek » 19 marca 2014, o 18:33
przez •Sol• » 19 marca 2014, o 23:36
przez klarek » 19 marca 2014, o 23:57
przez Księżycowa Kawa » 21 marca 2014, o 01:01
Znów się migam, pomyślała i przesunęła palcami po krótkich, lekko
wzburzonych, brązowych włosach.
Przebrnęła przez zestawienia wydatków i przekazała je wyżej. To teraz
nie jej zmartwienie, doszła do wniosku, niemal przekonana o słuszności
swojego postępowania. I właściwie gdzie jest napisane, że właśnie teraz
musi przystąpić do sporządzania ocen pracowników?
– Zadanie ukończone. Zamknąć pliki.
Nie mogę wykonać polecenia – odpowiedział komputer.
– Skończyłam pracę.
Nieprecyzyjne oświadczenie. Zgodnie z wcześniejszym poleceniem
przed zamknięciem systemu należy zakończyć wszystkie wymienione
raporty i oceny. To polecenie porucznik Eve Dallas może zmienić tylko
ona sama w przypadku pożaru, ataku terrorystycznego, najazdu
kosmitów albo śledztwa, wymagającego jej uwagi...
Jezu, naprawdę zaprogramowała coś takiego?
– Zmieniłam zdanie.
Zgodnie z wcześniejszym poleceniem, zmiana zdania, zmęczenie,
znudzenie i inne kiepskie wymówki nie mogą stanowić podstawy do...
– Ugryź mnie – mruknęła Eve.
Nie mogę wykonać...
– Dobrze już, dobrze. Komputer, wyświetlić w porządku
alfabetycznym poprzednie oceny pracy wszystkich podlegających mi
funkcjonariuszy.
Znów wzięła się do roboty. Wprowadziła to przeklęte polecenie, żeby
się zdyscyplinować... I ponieważ każdy z jej podwładnych zasługiwał, by
poświęcić mu czas i uwagę, jakich wymaga rzetelna i sprawiedliwa ocena
pracy.
Uporała się z Baxterem, dwójką Carmichaelów i właśnie się brała do
Jenkinsona, kiedy rozległo się pukanie do drzwi.
– Czego? – Spojrzała gniewnie na Peabody, gdy jej partnerka je
otworzyła. – Czy chodzi o najazd kosmitów?
– Nic mi o tym nie wiadomo. Przyszedł do nas jakiś facet. Jest bardzo
roztrzęsiony. Twierdzi, że może rozmawiać tylko z tobą. Mówi, że to
sprawa życia i śmierci.
– Naprawdę? – Eve się ożywiła. – Komputer, odwołuję polecenie w
związku ze sprawą życia i śmierci. Zapisać zmiany w plikach.
Konieczne potwierdzenie... uwagi i to kwestia życia i śmierci.
– Peabody, powiedz tej przeklętej maszynie, że ktoś wymaga mojej
– Ach. Komputer, detektyw Delia Peabody musi się skonsultować z
panią porucznik w pilnej sprawie.
Potwierdzenie zaakceptowane. Zapisuję dane. Nie wytaczam się...
Poirytowana Eve uderzyła komputer dłonią.
– To oburzające, kiedy własny komputer nie wierzy ci na słowo.
– Wydałaś takie polecenie, żeby się nie móc wymigać od pracy
papierkowej.
– Mimo wszystko. Przyślij tu tego nieszczęśnika ze sprawą życia i
śmierci.
Pociągnęła długi łyk wina.
– Brakowało mi go. Brakuje mi Peabody, jej bystrości umysłu i
opanowania. Brakuje mi Feeneya, i Mavis, i naszej sali wydziału. Cholera,
jest tak źle, że nawet brakuje mi Summerseta.
Kiedy Roarke wydał z siebie jakiś odgłos, spojrzała na niego, mrużąc
oczy.
– Jeśli kiedykolwiek mu wygadasz, co powiedziałam, ogolę cię na
łyso, kiedy będziesz spał, włożę ci różowe majtki z falbankami i cię
sfilmuję. Potem wystawię film na aukcji i sprzedam za kupę forsy.
– Zapamiętam to sobie – odrzekł i pomyślał: Oto Eve. Cała Eve.
przez LiaMort » 21 marca 2014, o 10:38
przez Księżycowa Kawa » 22 marca 2014, o 23:02
przez faris » 22 marca 2014, o 23:17
przez Księżycowa Kawa » 22 marca 2014, o 23:20
przez Księżycowa Kawa » 18 kwietnia 2014, o 23:02
CHIŃSKIE CIASTECZKO
Nazywom się chińskie ciasteczko. Składom się z mąki, cukru, jajek, oleju, waniliowego
aromatu, szczypty soli, migdału bez skórki i mądrości. Najpierw należy mnie zagnieść na twarde
ciasto, rozwałkować. Potem wyciąć kwadraty, a w środek kwadratu włożyć migdał i karteczkę z
sentencją. Rogi zlepić u góry. Piec dwadzieścia minut na blasze wysmarowanej olejem, na złoty
kolor, w temperaturze około dwustu stopni Celsjusza. Podawać na zimno. Najlepiej po kaczce
(po pekińsku).
Jestem mało pożywne, niezbyt smaczne, lecz to nie ma najmniejszego znaczenia,
ponieważ zawierom w sobie mądrość. Mądrość składa się z cienkiego paska, na pasku są litery.
Pasek papieru zwykle jest natłuszczony. W przeciwnym razie mógłby spłonąć w piekarniku.
Najpierw występowałom jako ciekawostka w restauracjach i barach. Teraz jestem
wszędzie, zatrułom cały świat. Jestem bardzo toksyczne oraz zjadliwe. Przenoszę się
kropelkowo, płciowo, w rozmowie, w transfuzji, na spowiedzi – w każdy sposób, jak Duch
Święty. Mądrość z mego środka objęła w posiadanie cały świat, jestem w powieściach typu
broszurowe i okładka twarda, w przemówieniach polityków, w wystąpieniach przywódców
religijnych. Właściwie to nie wiem, czy gdzieś mnie jeszcze nie ma.
Po lekkiej pracy ciężki odpoczynek; Duch jest jak świeca: jej płomień może zgasnąć, ale
ona istnieje; Potok, który zmienił bieg, nie powróci więcej do starego łożyska; Jesteś jak
zamknięta źrenica, która na próżno łudzi się blaskiem światła wśród ciemności.
To tylko kilka moich odsłon, a jest mnie legion, legion mądrości, już się mnie nie da
wytracić, ludzie uwierzyli we mnie, powtarzają mnie, zwyciężyłom. Jestem bestsellerem. Jak
gówno zalałom cały świat. Słyszycie ten chlupot? To ja. Nowy potop. Nazywom się chińskie
ciasteczko. Do usług.
Powrót do Czytamy i rozmawiamy
Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 0 gości
