Ulubione cytaty, fragmenty, sceny

przez **Lilia ❀** » 24 października 2013, o 19:26

kiedyś to wklejałam

przez **Desdemona** » 24 października 2013, o 19:31

obłędne..... :rotfl:

przez **fanka76** » 24 października 2013, o 19:51

dla mnie najsmieszniejsze sceny są właśnie podczas dialogów eve i Peabody
A czy któraś kojarzy jak delia mówi cos o seksi chyba z macnabem a eve zaczyna drgac powieka ze zdenerwowania postaram się poszukac

przez **Lilia ❀** » 24 października 2013, o 19:53

żeby tylko jedna taka scena była

przez **•Sol•** » 24 października 2013, o 19:55

przecież scena gdy Peabody mówi coś Dallas o swoim współżyciu codziennym z Ianem to Eve zawsze tak reaguje

boscy są, Norka mogłaby szybciej pisać, bo zbliżam się do końca serii.

przez **Lilia ❀** » 24 października 2013, o 19:56

poczekaj do lutego

aaa zaraz, nie czytasz w oryginale :zalamka:

miałabyś do poczytania niewydane u nas części + opowiadania

fanka76 napisał(a)::rotfl: dla mnie najsmieszniejsze sceny są właśnie podczas dialogów eve i Peabody
A czy któraś kojarzy jak delia mówi cos o seksi chyba z macnabem a eve zaczyna drgac powieka ze zdenerwowania postaram się poszukac

Jest wiele takich sytuacji.

przez **•Sol•** » 24 października 2013, o 21:53

Lilia napisał(a):poczekaj do lutego
aaa zaraz, nie czytasz w oryginale miałabyś do poczytania niewydane u nas części + opowiadania

specjalnie napisałaś to o lutym żebym się napaliła

to podpucha żeby mnie zagonić do czytania in inglisz, jak nic

dojrzewam do tego. Pomału, ale dojrzewam

przez **LiaMort** » 24 października 2013, o 21:55

oj świetne to. :rotfl:

przez **Lilia ❀** » 24 października 2013, o 21:57

Sol, z In Death in inglish na początek to trochę słabo, ale cykl Fatal Marie Force jak najbardziej. Napisane bardzo przystępnym językiem (wiem, bo sama zaczęłam czytać w tym języku na dobre po przeczytaniu pierwszej części tego cyklu). Te książki same się czytają, nawet nie zauważysz, że czytasz po angielsku.

In Death też się da, jak się okazuje :wink:

przez **Lilia ❀** » 24 października 2013, o 22:02

wiem, ale tamto jest łatwiejsze

a Sol ma stracha z wielkimi oczami :roll:

przez **Lorelei** » 24 października 2013, o 22:03

Nie tylko ona :evillaugh:

przez **•Sol•** » 24 października 2013, o 22:05

ale Sol ma stracha z rekordowo wielkimi oczami

i w sumie nie wiadomo dlaczego bo angielski to nie chiński i uczy się odkąd pamięta

dobra, a skąd tą Force wziąć?

przez **fanka76** » 24 października 2013, o 22:05

Co do tej sceny/scen macie racje ale zawsze mnie bawią
Natomiast lil :mur:

dziękujemy ze pokazuje sz nam lizaka i sama zjadasz :wryyy:

Lilia napisał(a):wiem, ale tamto jest łatwiejsze
a Sol ma stracha z wielkimi oczami

Akurat nie znam.
Najważniejsze to zrobić pierwszy krok - reszta jakoś sama pójdzie.

przez **Lilia ❀** » 24 października 2013, o 22:09

Sol, wyślę ci dane na pw

fanka, o co chodzi? o In Death? jestem na bieżąco :angel:

przez **•Sol•** » 24 października 2013, o 22:13

Lil, dziękuję bardzo

może mnie pchnie. Sama się na siebie wkurzam, ale to wszystko przez to że mój angielski jest podręcznikowy i wiem że z początku będzie ciężko.

wiedzmaSol napisał(a):Lil, dziękuję bardzo
może mnie pchnie. Sama się na siebie wkurzam, ale to wszystko przez to że mój angielski jest podręcznikowy i wiem że z początku będzie ciężko.

Na pewno się uda - niech tylko historia wciągnie.

przez **Lilia ❀** » 24 października 2013, o 22:31

Sol, ja w szkole nie miałam angielskiego (niemiecki). Jestem samoukiem, więc ty masz chociaż podstawy

przez **•Sol•** » 24 października 2013, o 22:39

Kawo, wciągająca historia to podstawa nawet w ojczystym języku

Lil, ale mnie teraz podbudowałaś! :smile:

przez **Lilia ❀** » 24 października 2013, o 22:45

Cieszę się. Gdy zaczniesz nie odpuścisz nim skończysz 6 cześć

bohaterów będziesz traktować jak rodzinę. nie tylko głównych, ale i komisariat, ich rodziny, przyjaciół.

przez **fanka76** » 25 października 2013, o 18:43

Lilia napisał(a):Sol, wyślę ci dane na pw

fanka, o co chodzi? o In Death? jestem na bieżąco

Tak o in death ja muszę czekać na polskie wydania :mur:

przez **tajemna** » 4 listopada 2013, o 22:10

Nie mogłam się oprzeć:

- Zamierzamy dodać dwóch nowych generałów. Zareka i Jericha. - Och, boziu – powiedział sarkastycznie Eros – czy mogłeś wybrać dwóch bardziej gburowatych ludzi? - Właśnie dlatego będą dowodzić naszą armią. Niech bogowie mają litość dla tych, którzy ich wkurzą, ponieważ Zarek i Jericho nie będą mieli dla nich żadnej. Zarek odchrząknął. - Lepiej bądź zadowolony, że mi to schlebia. W przeciwnym razie bym cię wypatroszył. Jericho zgodził się złym spojrzeniem. - Ja również. Delphine uśmiechała się, gdy Astrid pojawiła się z płaczącym maluchem. Miał oczy tak jasnoniebieskie, że byłaby w stanie pomyśleć, iż jest Łowcą Snów, gdyby nie miał blond włosów Astrid i wyglądu swojego ojca… odejmując kozią bródkę. Z zestresowaną miną, Astrid przekazała go Zarekowi. - Menoeceus chce do ojca. Zarek spojrzał na nią. - Bob płacze, bo chce aby jego matka przestała nazywać go tym gównianym imieniem. Zarek przytulił chłopca, kołysząc go delikatnie na ramieniu, podczas gdy malec dalej zawodził. Głośno. - W porządku, Bob. Tatuś już cię trzyma i ratuje przed złym, imiennym gustem Mamusi. Też bym płakał, gdyby mama nazwała mnie po jakimś idiocie.
- Menoeceus to wspaniałe imię – powiedziała defensywnie Astrid. Zarek prychnął.
- Dla starego człowieka lub dla produktu do higieny intymnej. Nie dla mojego syna. Następnym razem to ja wybiorę imię dla dziecka i nie będzie to coś, co brzmi jak zapalenie opon mózgowych. Astrid stała z rękami na biodrach, stykając się stopami ze stopami męża. - Będziesz tak dalej gadał to następnym razem sam urodzisz dziecko, i nie zadzieraj ze mną zawadiako, bo mam kontakty w tym wydziale. W mojej okolicy mężczyzna w ciąży to nie jest rzecz niemożliwa. Zaczęła od niego odchodzić. - Taa… cóż, byłbym zadowolony z rodzenia, gdyby to oznaczało, że mogę nazwać go jakoś normalnie – Zarek zawołał za nią. - Tak, tak. I to mówi facet, który jęczał jak dwulatek, gdy zranił się w palec. Chciałabym zobaczyć jak przetrwasz dziesięciogodzinny poród. - Nie jestem mięczakiem! – Zarek rzucił groźne spojrzenie na nich wszystkich – mam cholerne blizny, aby to udowodnić. - Jesteś mężczyzną – powiedział Eros – nie, żeby jęczenie nad zranionym palcem było czymś dziwnym. Sam to robię. Chłopiec nadal płakał, tak jakby jego serce było złamane. Bob? Delphine poruszyła ustami w stronę Jericha, próbując nie śmiać się z czegoś, co było najwyraźniej czułym punktem Zareka i Astrid. Imię było tak nieprawdopodobne dla małego, złotowłosego cherubina jak łagodność dzikiego mężczyzny, który go trzymał. - Chcę moje fluff-fluff! – zawodził Bob.
Zarek wyglądał na spanikowanego. - Fluff-fluff… - podał malucha Jerichowi – potrzymaj go na sekundę. - Nie sądzę… - Jericho przerwał, gdy Zarek dosłownie rzucił mu dziecko. Przerażony, nie miał wyboru i musiał go złapać. Trzymając malucha przed sobą, nie był pewien co z nim zrobić. Nie trzymał dziecka od wieków. Z szeroko otwartymi oczyma, wpatrywał się w małego chłopca, który był tak zaskoczony nim, jak Jericho Bobem. Dzieciak był absolutnie cicho. - Patrz co narobiłeś – warknął na Zareka – połamałem go. Delphine się zaśmiała. - Nie połamałeś go. On cię lubi. Jericho nie był tego taki pewien. Przełykając mocno, przyciągnął malca bliżej i starał się skopiować kołyszący ruch Zareka. Bob wyciągnął rączkę ze swoich ust i klepnął nią Jericha w pokryty bliznami policzek. Jericho zrobił wstrętną minę. - O matko, to jest obślizgłe. Bob się roześmiał. Również się śmiejąc, Delphine wyciągnęła rękę i wytarła jego policzek. - To nie jest obślizgłe. To dziecięcy buziak. - To jest obślizgłe – powiedział Zarek, wracając z jasnym, niebieskim kocykiem, który na jednym z rogów miał głowę owieczki. Przekrzywił głowę w stronę Boba. - Cześć, mały Bobby – powiedział falsetem – jestem wielką, złą owieczką i przybywam, aby dostać od ciebie przytulaska. Mua! – naśladował odgłos buziaka. Piszcząc radośnie, Bob chwycił kocyk i go pocałował.
Delphine była osłupiała widokiem dwóch wielkich, dzikich mężczyzn, rozpieszczających takiego malucha. - Potrzebujemy tego na YouTube – powiedziała Astrid puszczając oczko. - Zdecydowanie. Zarek wziął na ręce syna, tak by mógł przytulić kocyk. Maluch schował kocyk pod swoim policzkiem i odpoczywał na ramieniu ojca. - Widzisz, on tylko potrzebował swojego fluff-fluff. – Zarek posłał Astrid dokuczliwe spojrzenie. – Ja również będę potrzebował swojego, tyle że później. Astrid posłała Delphine oschłe spojrzenie. - Naprawdę go uduszę. Zarek pocałował syna w czubek głowy i podał go Astrid. - Za każdym razem, gdy będziesz potrzebowała fachowej, rodzicielskiej ręki… - Znajdę Jericha. Jericho wyglądał na przerażonego. - Ymm, może przynajmniej poczekasz aż nauczy się porządku? Zarek się roześmiał. - Wiesz, też się tak czułem. Powinieneś widzieć moją twarz, gdy powiedziała mi, że jest w ciąży. Szczerze to miałem chwile, gdy chciałem popełnić harakiri, ale gdy szok minął i odszedł po kilku miesiącach, tak naprawdę przyzwyczaiłem się do tej koncepcji. Wierz lub nie, ale dzieci faktycznie spodobają się tobie bardziej. Nawet te obślizgłe sprawy z nimi związane. Delphine owinęła ręce dookoła Jericha tali. - Oj, daj spokój, Jericho. Nie chciałbyś mieć takiej małej miniaturki, biegającej dookoła ciebie?
Dream warior (nt) Kenyon (Jericho i Delphina)

Uchichrałam się jak wariatka :evillaugh:

przez **LiaMort** » 4 listopada 2013, o 22:34

uwielbiam Zareka.

Ulubione cytaty, fragmenty, sceny

Kto przegląda forum