Jayne Ann Krentz => A. Quick, J. Castle, S. James

[Papaveryna]

A czym se przechlapała?

[Księżycowa Kawa]

A co Ci się nie podobało w "Oczach czarownika"?

[•Sol•]

Very, ona była taka rozlazła i taka naiwna i tak potwornie pierdołowata że Bella ze Zmierzchu to przy niej królowa wdzięku

[Księżycowa Kawa]

Very, ona była taka rozlazła i taka naiwna i tak potwornie pierdołowata że Bella ze Zmierzchu to przy niej królowa wdzięku

Gdzie?

[•Sol•]

Całą książkę, cały Skandal
no mnie irytowała

[Księżycowa Kawa]

Z mojego punktu to wyglądało zupełnie inaczej - bez względu na to, co mówiła, czyny jej jednoznacznie świadczą, że walczyła o swoje i skorzystała z pierwszej nadarzającej się szansy, aby się wyrwać, poza tym walczyła w to, co wierzyła...

[•Sol•]

jak dla mnie to był fart, wszystko jej niechcący wychodziło. Ona sobie coś planowała, a że akurat to porywało się z planami Simona to wyszło jak chciała.

[Księżycowa Kawa]

Niekoniecznie, bo np. Simon pierwotnie planował porzucić jej braci na pastwę losu, dopiero po jej zdecydowanej interwencji, ustąpił.

[•Sol•]

no może pod koniec się trochę wyrobiła. Ale lwią część książki była okropna.

[Księżycowa Kawa]

No cóż, zupełnie inaczej to odbieram.

[Papaveryna]

Każdy inaczej odbiera.
Dla mnie bohaterka Ginewry też była nieco irytująca.Ciągle się w coś ładowała,bo niby taka odważna i nieokiełznana,a momentami to raczej przypominało zwykłą głupotę i lekkomyślność

[•Sol•]

Dla mnie bohaterki Krentz w większości są takie głupio mądre. Dzielne niby i samowystarczalne, ale jak coś się dzieje to z piskiem do faceta.

[Lilia ❀]

I dlatego tak bardzo lubię jej książki. W końcu nawet najbardziej zaradna kobietka potrzebuje pomocy mężczyzny.

[Księżycowa Kawa]

Każdy inaczej odbiera.
Dla mnie bohaterka Ginewry też była nieco irytująca.Ciągle się w coś ładowała,bo niby taka odważna i nieokiełznana,a momentami to raczej przypominało zwykłą głupotę i lekkomyślność

Nieraz o to się ocierają, przynajmniej chwilami. Po prostu nie są wyidealizowane.

Dla mnie bohaterki Krentz w większości są takie głupio mądre. Dzielne niby i samowystarczalne, ale jak coś się dzieje to z piskiem do faceta.

Po prostu wiedzą, że czasem jest skorzystać z pomocy niż pakować się w jeszcze większe kłopoty.

I dlatego tak bardzo lubię jej książki. W końcu nawet najbardziej zaradna kobietka potrzebuje pomocy mężczyzny.

Dokładnie - nie udają kogoś więcej niż są.

[Papaveryna]

Mnie się nie podobają bohaterki jej historyków.Jednak spróbuję coś jeszcze przeczytać.

Dobra,spadam stąd.Nie będę Was denerwować swoim krytycyzmem

[Księżycowa Kawa]

Naprawdę nikt Cię nie wyprasza i nie musi Ci się podobać...

[Papaveryna]

Ja wiem,Kawo.Naprawdę nie czuję się wypraszana Pojawię się jak przeczytam coś nowego

[Księżycowa Kawa]

W międzyczasie uważaj na jej harlequiny, bo mogą Ci nie podejść

[Papaveryna]

Spoko,spoko.Ja jakoś rzadko czytam HQ.Oczywiście nie chodzi o to,że coś do nich mam.Tak jakoś po prostu

[Papaveryna]

Zmęczyłam "Kochankę" Długo mi się zeszło,ale nie uważam,że winna jest książka.Po prostu moje samopoczucie psychiczne i fizyczne nie sprzyjało czytaniu.

"Kochanka" zdecydowanie lepsza niż "Ginewra".Bohaterka była bardziej w moim typie.Mimo dziwnego imienia,którego nie umiem zapamiętać ani wypowiedzieć Kobieta odważna,pyskata,umiejąca postawić na swoim.Niby Marcus ją z paru opresji wyratował,ale ona nie latała za nim i nie prosiła żeby jej pomagał.Podobało mi się też to,że długo wzbraniała się przed małżeństwem z nim,a nie że pan i władca palcem kiwnął,a ona już leci jak na skrzydłach

Marcus też niczego sobie.Może trochę sztywny z tymi swoimi życiowymi zasadami,ale nie wadziło mi to jakoś szczególnie.

Było kilka zabawnych momentów.Na przykład kiedy Marcus pochwalił się,że ma prezerwatywę,którą sam udoskonalił lub sytuacja w świątyni kiedy podczas seksu Marcus doznał szoku,że Iphiginia jest dziewicą,a ona uznała,że jej dziewictwo go zabiło i chciała wzywać pomoc

Teraz kilka minusów dla równowagi Uważam,że autorka trochę za dużo uwagi poświeciła śledztwu wokół szantażysty.Momentami mnie ono nużyło.No i mogła wyczarować więcej chemii i iskrzenia między głównymi bohaterami.Troszeczkę mi tego zabrakło.

Ogólnie nie było źle.Książka nie trafi do kręgu moich ulubionych,ale też nie zrobiła mi uszczerbku na psychice,nie wkurzyła bohaterka-debilką,ani nie wywołała chęci podarcia jej na strzępy

[Księżycowa Kawa]

Mimo dziwnego imienia,którego nie umiem zapamiętać ani wypowiedzieć

Też tak mam.
Motyw wzbraniania się przed małżeństwem dość często się pojawia u tej autorki oraz śledztwo zazwyczaj zajmuje całkiem sporo miejsca.

Było kilka zabawnych momentów.Na przykład kiedy Marcus pochwalił,że ma prezerwatywę,którą sam udoskonalił lub sytuacja w świątyni kiedy podczas seksu Marcus doznał szoku,że Iphiginia jest dziewicą,a ona uznała,że jej dziewictwo go zabiło i chciała wzywać pomoc

Też ta scena zapadła mi w pamięci
Jeszcze coś podobnego jest w "Intrydze"

[Księżycowa Kawa]

"Kryształowe ogrody" – interesująca historia, którą dobrze się czyta, chociaż to bardziej kryminał niż romans. Tytułowe ogrody mnie zafascynowały do tego stopnia, że chętnie bym się w nich przespacerowała Opis był intrygujący. I ta pasja szalonego naukowca, aby ciągle próbować i próbować, w sumie nie bacząc na efekty.
Niemniej jednak początkowa scena: gdy morderca wymachuje nożem, wykrzykując swoje groźby, jest dosyć śmieszna i najbardziej mnie dziwi, że niespecjalnie mi to przeszkadza
Tak czy inaczej, Quick po raz kolejny okazała się znakomita na poprawienie humoru.
Mam ochotę na następną część i cieszę się, że już jest
I tak nawiasem, to nie była powtórka.

[Jadzia]

A ja mogę polecić Ruiny, taka stara dobra Quick No może już widać tę tendencję do skupienia na wątku kryminalnym, ale tak jak słuchałam audiobooka to mi to szczególnie nie przeszkadzało

[Papaveryna]

A ja sobie "Kontrakt" przeczytałam.Dobrze mi Adra poradziła,bo w końcu znalazłam to co chciałam
W pamięci mam Bestyję,że taka dobra była.Tak więc się do Quick przyczepiłam,szukając czegoś podobnego.Niestety trafiałam takie mocno średnie,nic co by mnie bardziej grzało niż ziębiło.Stwierdziłam więc,że moja pamięć zawodzi i Bestyja musiała dobra wcale nie być.
I wreszcie szok!Zabrałam się za "Kontrakt" i przeczytałam z przyjemnością.

Bardzo podobała mi się Sophy.W przeciwieństwie do bohaterki "Ginewry",która mnie irytowała,ona potrafiła wychować sobie głównego bohatera.Jak nie chciała iść z nim do łóżka to go uśpiła,kiedy ją na wsi zostawił pojechała za nim,a jak nie skutkowały żadne tłumaczenia rzuciła w niego figurką.Super były jej teksty w stylu "mną się nie przejmuj,nie będę marnować twojego czasu,dam sobie radę sama".A najważniejsze,że nawet jak coś przeskrobało,to i tak odkręcała kota ogonem i to Julian musiał ją przepraszać Co on z nią miał

Julian też był bardzo fajny.Pomijając imię,które przywodzi mi na myśl Pingwiny z Madagaskaru Miał masę cierpliwości dla głównej bohaterki,naprawdę się starał i dał okręcić wokół paluszka.Jak na faceta po przejściach całkiem dobrze wypadł

Pojawia się motyw,który mnie ostatnio wkurza.Mam tu na myśli,że ona go kocha,a on jej nie,bo jakaś baba go kiedyś skrzywdziła,ona się stara,a on ją zlewa.Na szczęście jest to rozegrane przyjemniej niż w innych książkach,bohater sprawia ważenie mniej zatwardziałego i nie zachowuje się jak ostatni cham.Widać było,że mu zależy na Sophy.
Dużym plusem jest też to,że autorka mniej miejsca poświęciła intrydze.W "Kochance" wokół tego kręciła się cała akcja,a tutaj było tak w sam raz

[Adrastea]

Nawet nie wiesz jak się cieszę, że ci się podobał Kontrakt