Susan Elizabeth Phillips

[Duzzz]

"Pierwszej damy" też nie lubiłam po pierwszym czytaniu. Jednak nie dawała mi spokoju i od razu przeczytałam ponownie. Wtedy dopiero ją doceniłam i odkryłam w niej różne zalety. Uważam ją za książkę dojrzalszą od całej reszty książek SEP. Poważniejszą i dostojniejszą. Wcale nie z powodu zawodu wykonywanego przez Cornelię.

Zgadzam się z Tobą, bardzo dobrze to podsumowałaś

Super, że Kandydat Ci się pobadał Very A z Cala śfinia wychodzi znowu w Odrobinie marzeń... Nie obraźcie się, ale Cal zawsze wywołuje u mnie skojarzenia Palmerowskie, chodź nie dziewic

[my-joy]

W ogóle lubienie i nielubienie każdej z książek SEP wcale mnie nie dziwi. One takie właśnie są. Każda może budzić różne uczucia.

Żadna książka SEP nie była też dla mnie absolutnie wolna od wad. Do każdej o coś się przyczepiam. Np. cudowna i wspaniała "Arena" - nie jest łatwo przymknąć oko na carewicza. Od tego przymykania można dostać zmarszczek. Do "Areny" powinny być dokładane darmowe kremy pod oczy. Albo do "Areny" po dwie tubki, a do każdej innej po jednej. (A do "Z miłości" co najmniej 5.)

Co do "Areny" to się zgodzę, że może budzić co najmniej mieszane uczucia. Książka jest ... dziwna. To chyba jedyne określenie jakie mi się nasuwa. Podobał mi się motyw z tygrysem, ale może to wynika z tego że lubię fantastykę. No bo był to motyw, jakby go nazwać - Paranormalny. W ogóle całośc opiera się na paranormalności - carewicz, te jego występy na arenie, w ogóle ten dziwny ślub na początku i to, że bohaterka zgodziła się tak po prostu wyjechać i żyć jako żona faceta, którego w ogóle nie zna i w dodatku się boi. Poniewierał nią na początku też jak najgorsza śfinia, opierając się jedynie na tym co mu naopowiadał o niej kochający tatuś. On faktycznie był taki Palmerowski, jak to któraś z koleżanek wcześniej zauważyła. Tak, zdecydowanie tylko tygrys i gorylica jedząca ślwki warte są zapamiętania.

Natomiast co do "Z miłości", to mnie akurat odwołanie do konkretnych rzeczywistych postaci nie przeszkadzało. Książka ciężko się rozkręcała i w zasadzie fajerwerków nie wzbudza, ale dobrnąć do końca można, polubić głównych bohaterów można i odłożyć na półkę bądź do folderu przeczytane. To chyba jedna z tych "obojętnych" jak je nazywam książek SEP. Takich czytadeł po prostu, nie wzbudzających żadnych większych emocji. Ale miłych i przyjemnych. Do tej listy dopisałabym jeszcze razem z "Areną", "Z miłości" - "Włoskie wakacje".

[Janka]

We mnie "Arena" wznieca taką burzę emocji, że nie byłabym w stanie ani o niej zapomnieć, ani odłożyć na półkę z nieważnymi jednorazówkami (gdzie leżą u mnie "Z miłości", "Włoskie wakacje" i "Na przekór wszsytkim".)
Czytałam "Arenę" wielokrotnie, nawet po angielsku, co czynię rzadko, i będę jeszcze niejednokrotnie do niej wracać.
Gdy mam ochotę pobeczeć, to sięgam albo po któryś z moich zaufanych harlequinów, albo po "Arenę". Kiedyś umiałam płakać na każdej książce, pewnie nawet na telefonicznej bym dała radę. Teraz potrzebuję mocnych wrażeń, a "Arena" to dla mnie gwarancja, gdy mam w domu za dużo chusteczek i muszę ich trochę pomarnować.

[my-joy]

Janko, nie wiem dlaczego zrozumiałam że twój stosunek do Areny jest raczej negatywny. A jest chyba zupełnie odwrotnie.

[Janka]

Mój stosunek do "Areny" jest absolutnie pozytywny, mimo wystąpienia w niej żyjącego potomka carów, od którego dostaję zmarszczek i paru innych spraw. Książka wydaje mi się tak piękna, że mogę jej wszystko wybaczyć. Nawet wątki paranormalne. Nawet palmerowskiego i przesadnie dumnego bohatera.
Natomiast ze "Z miłości" jest dokładnie odwrotnie. Książka była dla mnie pusta i dlatego nie planuję wybaczać jej np. tego, że są tam obrzydliwie poobrażane żyjące osoby.

[my-joy]

A ciekawi mnie wasza opinia na temat "Słodkiej jak miód"

[•Sol•]

Arenę uwielbiam, kocham i ubóstwiam. Nabyłam ją nawet za koszmarną kwotę, czekam aż do mnie przyjdzie.
Wiem że może bulwersować, no bo ten potomek, bo paranormalność no i tygrys dający się głaskać jak kotek. Ale i to czyni tę książkę wyjątkową.

Janko, miałaś Włoskie wakacje powtarzać z tego co pamiętam?

I co do rankingu, mogę również dowolnie poprzesuwać. Pierwszy jest Urodzony uwodziciel, a potem już dowolność zależnie od tego jak wiatr zawieje
Z Janką nie zgadzamy się co do Włoskich wakacji właśnie, ale jako że miała powtarzać to może i w tym się zgodzimy. Mam nadzieję

[Duzzz]

To chyba jedna z tych "obojętnych" jak je nazywam książek SEP. Takich czytadeł po prostu, nie wzbudzających żadnych większych emocji. Ale miłych i przyjemnych. Do tej listy dopisałabym jeszcze razem z "Areną", "Z miłości" - "Włoskie wakacje".

Areny osobiście bym do tej grupy nie zakwalifikowała

Mój stosunek do "Areny" jest absolutnie pozytywny, mimo wystąpienia w niej żyjącego potomka carów, od którego dostaję zmarszczek i paru innych spraw. Książka wydaje mi się tak piękna, że mogę jej wszystko wybaczyć. Nawet wątki paranormalne. Nawet palmerowskiego i przesadnie dumnego bohatera.

Dlatego też zgadzam się z tą opinią Janki... Nawet te irytujące momenty pomija się jeśli patrzy się na całokształt

Sol, wiesz, że ja ostatnio mam jakiś obojętny stosunek do tych Włoskich wakacji

PS. Do mnie też książeczka idzie

[Papaveryna]

Super, że Kandydat Ci się pobadał Very A z Cala śfinia wychodzi znowu w Odrobinie marzeń... Nie obraźcie się, ale Cal zawsze wywołuje u mnie skojarzenia Palmerowskie, chodź nie dziewic

Cal był śfiniowaty,ale bez przesadyzmu.Został też za to srogo ukarany.Musiał wspinać się po dachu,żeby wejść do własnego domu,a Jane wydłubała mu płatki owocowe ze wszystkich opakowań.Bardzo go to zabolało

Do "Areny" mnie specjalnie nie ciągnie.Na pewno przeczytam za jakiś czas,ale z tego co o niej czytam,mi się raczej nie spodoba

[giafia]

A ciekawi mnie wasza opinia na temat "Słodkiej jak miód"

Osobiście niezbyt mi się podobała -

Spoiler:

Honey najpierw była z jednym dużo starszym od niej - potem z drugim - tym właściwym

Nie do końca lubię takie motywy w książkach

[Księżycowa Kawa]

W "Arenie" rozwiązanie z ślubem jest niczym rodem z harlequina, no ale jakoś muszą być razem...


Tak mi się przypomniało w związku z wspomnianą Pandą, mój brat uczy mówić bratanicę: panda, pad da

[sunshine]

Ale chyba o to w tej książce Słodka jak miód chodziło żeby namieszać

Honey to specyficzna bohaterka.
Ja i tak czekałam az będzie z tym właściwym i się doczekałam. Plusem było to że na końcu obydwoje się zmienili.

[Papaveryna]

A jaki klimat jest w Słodkiej?Ją akurat można zdobyć na Allegro

[sunshine]

tez ją widzę na allegro i mnie kusi
Tak sie własnie zastanawiam czy to tówj typ Papaveryno
jaki klimat hmm. Ciężki klimat Bohaterka niby właśnie słodka jak miód ale wybredna. Potem się zmienia.

Spoiler:

Najpierw jest z dużo starszym mężczyzną, a potem dopiero z bohaterem ktory pojawia się na początku czyli wielki gwiazddor. Ale na końcu oboje się zmieniają na lepsze wydaje mi się. Ogólnie ksiazka dzieje się w przeciągu kilku dobrych lat. ja ryczałam jak głupia o na końcu:P

[Księżycowa Kawa]

Prawie pamiętam tę historię - ona była aktorką, choć to niby jej siostra miała nią zostać?

[sunshine]

Hm wiesz co nie pamiętam ale tak Honey chciała zrobić karierę w Hollywood

[LiaMort]

Prawie pamiętam tę historię - ona była aktorką, choć to niby jej siostra miała nią zostać?

nom..xD dobrze pamiętasz.
końcówka była niezła.

[Księżycowa Kawa]

Końcówka już nie bardzo, ale chyba:

Spoiler:

jego była żona chciała oskarżyć albo go posądzała o wykorzystywanie dziecka czy jakoś tak...

[LiaMort]

ta.. dużo się tam działo.

Spoiler:

nom... a to jej ojciec ją kiedyś wykorzystywał.

[Księżycowa Kawa]

Czytałam to wieki temu i cieszę się, że coś jeszcze pamiętam, w zasadzie bez większego trudu

[LiaMort]

ta książka zapada w pamięć..xD

[Księżycowa Kawa]

Owszem, ale kilka innych kojarzę z powyższych postów, bo jest wiele tytułów, które wiem, że czytałam, ale nie jestem w stanie powiedzieć, o czym one są.

[Papaveryna]

A tam jest cały czas raczej smutno czy są momenty do uśmiechu?

[Księżycowa Kawa]

Z tego, co pamiętam, to raczej na poważnie i to chyba przez cały czas.

[Kasiag]

Słodka... z całą pewnością nie jest słodka
Jedyna SEP, którą wspominam z mieszanymi uczuciami