Mary Balogh

[Wiedźma Ple Ple]

nie można powiedzieć że akcja pędzi. Posuwa się powoli, spacerkiem. A co do postaci, to mam wrażenie że jednak Mary jest bliższa faktycznym charakterom, zachowaniom ludzi z tamtej epoki niż wymieniona przez Ciebie James
Ta ostatnia też nie jest w moim typie, podczas lektury uśmiechałam się półgębkiem, ale wybuchów radości nie było

tak mi się wydaje, ze Jane Austen byłaby blizsza Balogh, choc na pewno by sie poczuła.... no... zawstydzona? zaszokowana odrobinę?

myślę raczej, że jej nie doceniacie

[•Sol•]

Austen czy Balogh?

[Wiedźma Ple Ple]

Austen, rzecz jasna. To takie myślenie o wstydliwości, czasach konwenansu to zupełnie romansowe jakieś
To, że się nie wywalało wszystkiego na ławę, nie oznacza, że pisarka, wolnego stanu, projektująca bardzo niezależne kobiety- zauważcie, nie wiedziała czym to się je.

[Fringilla]

nie wspominając, że przedwiktoriańsko pisała, ciut po radosnym wieku libertyńskim :hyhy;
babcie i matki mogły opowiadać...

[aralk]

Dzisiaj dostalam wiadomość, że Echa wspomnień na mnie czekają w bibliotece

[maddalena]

Widziałam ją w empiku na wyprzedaży, zastanawiałam się czy brać....

A w jakiej cenie?
Jako opowieść, uważam, że jest interesująca, ale mogła być ciut dłuższa - mam wrażenie, że za szybko się skończyła. Na razie jej nie kupowałam, bo "Idealna żona" była dość szybko wznawiana po raz drugi (okładka była ciut lepsza), czyli może znowu to zrobią (przynajmniej tak zdają się postępować w przypadku kilku tytułów), tyle że przez przypadek okładka okaże się ładniejsza...

Widziałam ją w przedziale za 9,90 zł.

Czytając Wasze opinię, żałuję, że jej nie kupiłam

[Księżycowa Kawa]

Może jeszcze będziesz miała okazję, wydaje mi się, że ten tytuł coraz częściej pojawia w promocji...

[maddalena]

Mam taką nadzieję.
Oby nie w maju

[aralk]

że tak zacytuję siebie:

Dzisiaj dostalam wiadomość, że Echa wspomnień na mnie czekają w bibliotece

Odebrałam, przeczytałam, szybko bo faktycznie, tego wolno się nie da. I co? Tak na serio? Nie wiem.
Bo całą sobą krzyczę, że w sumie bardzo ciekawy temat. I było w pewnych momentach gęsto, żeby nie powiedzieć, że za gęsto, ale... każdej innej autorce bym przepuściła, ale nie Balogh. Długie to w porównaniu z innymi, ale nie o długość chodzi a o zasadność tej długości. Jak dla mnie wypadło totalnie po środku. Śmiało można byłoby odrzucić 1/3 i nic by się nie straciło. Dla mnie gorzej, że wystarczyłoby się przyłożyć, dopisać jeszcze zasadną 1/3 i wyszłaby perełka.
A tak wyszło super. A jak na Balogh przeciętnie, bo z zadęciem jedynie

[Fringilla]

mnie tegotygodniowy tekst Kingi Dunin przekonuje do napisania recenzji The Notorious Rake...

[Księżycowa Kawa]

"Echa wspomnień" jeszcze nie czytałam, ale ostatnio zabrałam się za "Bez serca" i w tej powieści kryje jakoś szczególny urok, podobało mi się, jak Lucas starał się przezwyciężyć swoją przeszłość, a także dramatyzm sytuacji - miał w sobie ludzki wymiar i nie był wymyślony na siłę, jak często się zdarza - czy też postawa innych postaci. Po prosta taka powieść wydaje mi się być urokliwa.

[Księżycowa Kawa]

"Echa wspomnień" bardzo mi się podobały, mimo że zawierają wiele wątków, które mnie zazwyczaj irytują, tutaj wydają się być naturalne i na miejscu i przede wszystkim historia tworzy całość, nawet koniec nie wydaje się być wymuszony, co ogromnie mnie cieszy. Pozostało we mnie wrażenie, że autorce nieźle udało oddać klimat tamtych czasów, co naprawdę rzadko się spotyka w romansach. Poza tym ta powieść ma dobre zadatki na dramat.
Tak w ogóle, nawet się wzruszyłam losem bohaterów.

[Kasiag]

Balogh potrafi wzruszać
Przeczytałam właśnie Po prostu miłość i dopiero teraz się zorientowałam, że cykl Szkoła Ms. Martin jest powiązany z cyklem o Bedwynach
Ale może to dlatego, że z tego drugiego przeczytałam dopiero jedną książkę
Cieszy mnie jednak, że tyle jeszcze przede mną

[Księżycowa Kawa]

Jakoś tak się złożyło, że to nie zawsze czytałam po kolei.
Dotychczas Balogh raz mnie zawiodła i byłam w szoku.

[aur_ro]

Longing bardzo sobie cenię - dla mnie to także świetna opowieść inspirowana Jane Eyre... romans, ale umyka skostniałym schematom. jedna z najlepszych, o ile nie najlepsza książka Mary, a jednak nie przychodzi mi na myśl jako pierwsza gdy stawiam sobie zadanie "jaki romans Balogh jest naj-".

Jaki jest tytuł polski tej książki? "Tęsknota"? A może nie jest jeszcze przetłumaczona?

A tak, czytałam tu na forum, że Amber jeszcze bardziej skrócił końcówkę... Dobrze, że nie jestem zdana na łaskę i niełaskę polskich wydawców

O którą ksiązkę chodzi? "Pojedynek"? Zdaje sie, że przeczytałam właśnie tę skróconą wersję i teraz się dowiaduje, ze wydawca polski zaingerował w treść i coś z niej usunął. Czy jeszcze w innych wydanych w PL romansidłach Balogh doszło do takich niegodziwości?

A przede wszystkim witam wszystkie forumowiczki. To mój pierwszy wpis. Nigdy nie czytywałam harlequinów itp. ale tego lata w moje ręce trafiła książka Balogh i ku swojemu zdumieniu spostrzegłam, że to autorka obdarzona pisarskim talentem, oraz... niezwykle płodna. Nie przeczytałam wszystkich podstron z tego wątku, z tego co zdązyłam przeczytać - zgadzam się z Fringillą, styl Balogh wydaje mi się bardzo Austenowski, klasyczny. I podoba mi się to.

Jakie ksiązki Balogh uwazacie za najlepsze? Wasza topowa piątka?

[Desdemona]

bardzo podobało mi się Niezapomniane lato...

[Agrest]

Jaki jest tytuł polski tej książki? "Tęsknota"? A może nie jest jeszcze przetłumaczona?

Nie jest przetłumaczona.

Czy jeszcze w innych wydanych w PL romansidłach Balogh doszło do takich niegodziwości?

Aż do takich to nie, a przynajmniej nic takiego tu nie odkryłyśmy.

Ja też zaczynałam czytanie romansów (prawie) od Balogh i było to swego rodzaju olśnieniem A co już czytałaś i co ci się podobało?

[Księżycowa Kawa]

Np.: "Echa wspomnień", "Bez serca", "Niebezpieczny krok"...
Dotychczas w zasadzie rozczarowała mnie jedna: "Sekretny romans".

[aur_ro]

co już czytałaś i co ci się podobało?

Podobał mi się wspomniany "Pojedynek". Od tego się zaczeło
"Tajemnicza perła" zaintrygowała mnie ( i w sumie nieco zaszokowała) mocnym początkiem, i gdzies do połowy uważałam ją za dobrą ksiązkę. Potem zaczęła sie lawina psychologicznych nieprawdopodobieństw ze strony głównego bohatera (niby góry by przenosił, gdyby odgradzały go od Ukochanej, ale wiedziony obowiązkiem trwa przy niekochanej i nienawidzacej go żonie, nie dąży do rozwodu, i byłby tak trwał przy niej aż do późnej starości, gdyby żona nie postanowiła sama się uwolnić i nie popełniła samobójstwa, i jakby tego było jeszcze mało po jej śmierci oddaje się ... rocznej żałobie, separuje się dobrowolnie od Ukochanej, dla której, jak już wiemy, góry by przenosił, gdyby odgradzały itd, prawda). Co się udało Balogh, m. zd., to ciekawie rozpisać na glosy tę opowieść. Podobały mi się wewnętrzne monologi snującego się po swej rezydencji księcia, miejscami nawet mialam wrazenie że blisko jest do najlepszej literatury, potencjał był, ale konwencja harlequina musiała zwycięzyć.
Obie powieści wykorzystują podobny schemat. Szlachetna panna oskarżona o morderstwo i kradzież ukrywa się w Londynie i tam spotyka swą miłość. Nie przeszkadza mi to, w koncu w romansidłach akcja nie musi być szczególnie oryginalna.
W "Niedyskrecjach" opis przemyśleń Catherine, opis towarzyskich ukladów i hierarchii w sielskim majątku brata wicehrabiego wydał mi się bardzo zabawny, podszyty taką austenowską pogodną ironią.
Tak w ogóle myślę, że u Balgoh najlepsze są poczatki, pozniejsze czesto wysilone komplikacje akcji oddalają od mojego ideału.
I chyba dlatego najbardziej podobał mi sie niepozorny "Ostatni walc"("Lord Carew's bride"). Tam nie ma fabularnych i psychologicznych udziwnien. Powieść jest po prostu urocza.

[Fringilla]

stąd sformułowanie romansoholiczne "dramatoza"

[aur_ro]

stąd sformułowanie romansoholiczne "dramatoza"

Trafne! Brzmi jak nazwa jakowejś upierdliwej choroby skórnej.

[Księżycowa Kawa]

Akurat Balogh ma taki styl.

[Alias]

Od jakiegoś czasu chodziła za mną ochota na coś pióra Balogh. Zajrzałam na kilka ostatnich postów i rzucił mi się w oczy cytat wypowiedzi Frinn, że Longing to jedna z lepszych jej książek. Zabrałam się więc za nią, w sumie bez jakiś większych oczekiwań.

Lektura tej książki to była przyjemność. Czysta przyjemność. Im dalej, tym lepiej. Pięknie i głęboko. Nie wiem, czy cokolwiek chciałabym zmienić w tej historii, a przyznam, często miewam na to ochotę, szczególnie w przypadku romansów. Tutaj jest tak dużo do pokochania. Silne osobowości, ale nie pozbawione wad. Odwaga, determinacja, wiara i obrona własnych przekonań. Miłość do ludzi i do ziemi.
No cóż, uwiodła mnie Mary tą opowieścią, odewrwała na chwilę od codzienności, dostarczając kilku chwil wzruszeń.
Dlaczego ostatnio zaniedbałam panią, pani Balogh? Od dzisiaj, solidne postanowienie poprawy

Chyba powinnam teraz przelecieć te sto (prawie) stron w jej autorskim, może jakiś kolejny tytuł, który przypadł wam do gustu, przyciągnie moją uwagę.
Po przeczytaniu zajrzałam na GR. Oj, słabiutkie noty dostała i tak mało czytelniczek...

[Agrest]

Jedna z moich ulubionych
Balogh kiedyś wspomniała, że właśnie Longing pojawia się często, gdy czytelniczki mówią jej o swoich ulubionych książkach. Może kiedyś wznowią, bo ceny używanych dla mnie zaporowe...

[Alias]

Rzućcie jakimiś tytułami proszę, bo się nie przekopię przez te posty
Po polsku sporo czytałam, ale jakoś wszytko mi się zlewa. Chyba czytałam tę Perłę która podobno dobra jest. Ale dlaczego. Nic. Nie. Pamiętam