Susan Elizabeth Phillips

[•Sol•]

Janko, bardzo zachęcasz do tej książki, tak bardzo że już jej się doczekać nie mogę.
I tak jak Ty lubię ten motyw z udowadnianiem miłości, zwłaszcza gdy to bohater musi zrobić.
Powtórzeń się uniknąć nie da na pewno, wiadomo mogłaby je ograniczyć, ale styl autorki wymusza powtarzanie pewnych motywów. Marudzimy że SEP powtarza, ale przecież każda autorka w pewnym stopniu to robi.

[Janka]

W tej książce mamy trzy pary, a właściwie dwie i pół, bo z trzeciej pary poznajemy tylko jedną połowę.

Spoiler:

Seks drugiej pary został tylko chick-litowo wspomniany, natomiast o seksie trzeciej nikt nawet nie wspomniał.

Lucy i Panda to para nr 1. Myślę, że Lilia mogłaby polubić Pandę, bo to super męski i super konkretny facet. Jego kochałam od początku i nie przestałam do końca. Jak już myślałam, że nie będzie więcej niedobrym chłopcem, bo już nie musi, i zamieni się w ciepłe kluchy, to kilka razy mnie jeszcze zaskoczył niesamowicie celnymi uwagami. Lucy się zmienia z rozdziału na rozdział. Dojrzewa i mądrzeje.

Para nr 2 pojawia się w książce stosunkowo późno i dość szybko znowu rozdziela.

Spoiler:

Potem się nieco zbliżają do siebie, ale tylko małe nieco i nagle bomba są razem. To było dla mnie za szybko. Nie było widać powstawania tej więzi, tylko nagle się pojawiła. I wtedy zrobiło się tak słodko, jakby ktoś bohaterów w miodzie upaćkał.

Zęby mogą rozboleć. Na szczęście zdążyłam ich chwilę wcześniej polubić, bo zwykle za drugimi parami u SEP nie przepadam, ale ci mnie do siebie w końcu przekonali.

Baaardzo podobały mi się dialogi i pojedyńcze wypowiedzi bohaterów. Niektóre trochę złośliwe, niektóre cyniczne, dużo śmiesznych, bawiłam się przy nich fantastycznie.

[Lilia ❀]

skoro tak to już go kocham
powiedz jeszcze, że czarnowłosy

[Janka]

Czarnowłosy i potargany!!!

[Lilia ❀]

leżę i jęczę

[Janka]

Ciacho bez grama tłuszczu!
I można na nim zawsze polegać.

[Lilia ❀]

ej, z podłogi się nie podniosę!

[•Sol•]

o matko! Lil, razem będziemy leżeć w omdleniach i westchnieniach

[sunshine]

ej, z podłogi się nie podniosę!

padłam

ale ja czytając o tym ciasteczku mam podobne odczucia ach
az się tej książki doczekać nie mogę

[mad_line]

Przyznaję się, że Janka narobiła mi smaka i zajrzałam do oryginału Potwierdzam, że jest dobrze , na te pary poboczne nie zwróciłam uwagi, ale z radością przeczytam książkę od pierwszej do ostatniej strony. Strasznie mi ulżyło, bo Lucy naprawdę się wyrabia w trakcie trwania akcji książki, na końcu daje tak czadu, że wypada tylko wstać i klaskać Nawet Ted przestał być frajerem... O Pandzie pisać nie będę bo nie znajduję odpowiednich słów, żeby opisać jak bardzo jest zajeb... Wzięłabym się od razu za całość, ale kompletnie i zupełnie nie mam czasu, a wieczorami padam na pysk po przeczytaniu 5 stron czegokolwiek. To nie są warunki do delektowania się twórczością SEP, może w przyszłym tygodniu wezmę się konkretnie, raczej nie wytrzymam do 11-ego.

[Janka]

Dziewczynki, ja się już nie mogę doczekać, kiedy Wy to wreszcie przeczytacie i zacznie się dyskusja. Już mnie rozsadza i muszę sobie siedzieć na rękach, żeby nie zacząć zdradzać treści.


Pozornie nie na temat:
Mój nowy laptop jest biały z małymi elementami czarnymi i na imię ma Panda.

[Lilia ❀]

ty go tak specjalnie wybrałaś?

[Janka]

Nie. To przypadek. Żółtych nie było.

[Duzzz]

leżę i jęczę

Lilio

Janko narobiłaś smaka i już się nie mogę doczekać

[Agrest]

Ja powinnam dzisiaj albo jutro dostać

[aralk]

Przyznam, że Wymyślne zachcianki do dla mnie najgłupsza książka SEP jaką miałam wątpliwa przyjemność czytać. Nawet nie chodzi o początek, ale końcówka powala Czuję się mocno rozczarowana, łatwizną z jaką SEP postanowiła rozwiązać skądinąd ciekawy problem

[Lilia ❀]

dobrze, że nie jestem sama

[joakar4]

też jej nie lubię, ale drugi tom już bardzo

[faris]

Naprawdę dobrze wiedzieć, że nie tylko mi się to nie podobało, bo już myślałam, że jestem jakimś wyrzutkiem co do SEP... Podobały mi się niektóre pojedyncze tytuły, które czytałam i chyba większość z Chicago Stars...

[•Sol•]

ogólnie SEP uwielbiam, tylko Z miłości mi nie podeszło. Wymyślne zachcianki były słabsze trochę, ale przeczytałam z przyjemnością

[aralk]

Nie miałaś pod koniec poczucia totalnego zinfantylnienia bohaterów? Jakby opadła ich jakaś pomrocznośc intelektualna?

[•Sol•]

czy ja wiem... Francie całkiem fajnie zmobilizowała Dalliego, trochę mi to przypominało Phoebe i Dana, ale może i słabsze.
Mówię, jestem raczej bezkrytyczna dla SEP, także łykam wszystko
Może jednak trochę naiwne to było. Można było to odrobinkę lepiej napisać. Odrobinkę, ale i tak mi się podobało

nie dogadasz się z maniaczką

[aralk]

jak dla mnie to cale: wywiezienie, porzucenie, pobyt w chatce, sex, wizyta byłej żony/przyjaciółki, D jako dawca spermy, kontakt, brak kontaktu, dobrze, ale tylko pod takim warunkiem... za bardzo przypomina przedszkolne przepychanki, abym podeszła do tego na serio, ale jestem w stanie uznać wyższość "maniactwa" nad racjonalną oceną zachowania
sama tak mam, choć nie w przypadku SEP, bo choć narzekam na nią uważam, że potrafi sobie poradzić z trudną sytuacją, tutaj jakby jej się nie chciało, jakby straciła koncept, jakby chodziło o najszybsze HEA

[•Sol•]

nie raziło mnie to może dlatego że zrzuciłam to na fakt że Francie była rozbabrana a Dallie generalnie poturbowany i też mało racjonalnie myślący.
Nie wiem czy przypadkiem ta książka nie jest jedną z pierwszych i SEP się może wprawiała. Zdaję sobie sprawę że jest słabsza, przyznaję chwilami można było bardziej się postarać, ale i tak lubię i wrócę

[faris]

A mnie to kompletnie nie podeszło. Całkiem rozbabrane i bleee. No nie wiem. Ja strasznie negatywnie do całej tej jej serii jestem nastawiona. I chyba zawsze będę bojkotować