Polska strefa

przez **ewa.p** » 30 kwietnia 2013, o 19:49

w razie czego umywam ręce :evillaugh:

przez **Księżycowa Kawa** » 30 kwietnia 2013, o 19:51

duzzza22 napisał(a):Panie tu są niezłymi aparatkami, a te starsze z Teściowej czy Ekologicznej powalają Uwielbiam je

Czyli dużo dobrego przede mną.

przez **aralk** » 30 kwietnia 2013, o 19:51

ewa.p napisał(a):w razie czego umywam ręce

Może być na Jadzię

przez **ewa.p** » 30 kwietnia 2013, o 19:56

dobry wybór w razie zastrzeżeń :rotfl:

przez **Jadzia** » 30 kwietnia 2013, o 19:59

A niech będzie na mnie, co mi tam jedna wina mniej czy więcej, phi!

Strona WWW · przez **Duzzz** » 30 kwietnia 2013, o 20:04

Księżycowa Kawa napisał(a):
duzzza22 napisał(a):Panie tu są niezłymi aparatkami, a te starsze z Teściowej czy Ekologicznej powalają Uwielbiam je

Czyli dużo dobrego przede mną.

Tak

Na pewno jeszcze wiele śmieszny sytuacji

przez **aralk** » 1 maja 2013, o 12:04

Ależ Marianno! Leżeńskiej przeczytane.
Z duża przyjemnością, przyznaje bez bicia. Malutka książeczka. Otworzyłam i nie zamknęłam do momentu kiedy nie dotarłam do końca. I jestem mocno wzruszona, że w Polsce mieszkają normalni ludzie o których można napisać normalną książkę. Bez pięciocyfrowych pensji, strojów kupowanych u paryskich projektantów, bez misji zbawiania świata, a już na pewno dzielnicy czy małego miasteczka, bez każdego słowa wyważonego, dowcipnego i akuratnego. Została mi przywrócona nadzieja na polską literaturę.
Fabularnie? No cóż. Obawiam się jednak, że duże znaczenie w odbiorze tej książki ma wiek czytającego. W zadowoleniu z lektury. Inaczej gdy ma się wrażenie, że może tak jest faktycznie, że może za kilka lat tak będzie, a inaczej gdy człowiek kiwa głową z przekonaniem, że tak jest. Uwiodła mnie ta historia swoją normalnością, swoją zwyczajnością. Nawet tym, że Marianna nie miała samochodu.
Świetne teksty. Wbrew pozorom lekkości niekiedy, mocno przemyślane, mocno mądre, a bez bagażu moralizatorskiego. A napisane wszystko szalenie niepokojąco, bardzo sugestywnie. Aż ucieszyłam się, że nie mam w domu żadnego psa, którego Ślubny by zaczął nagminnie wyprowadzać.
Jadziu, może być twoja wina.
I ewo, twoja też

Dzięki, dziewczyny

przez **ewa.p** » 1 maja 2013, o 17:54

no to fajnie,że ci się spodobało.Też mi odpowiadała ta normalność.Wydawała się cała historia bardzo prawdopodobna

przez **aralk** » 1 maja 2013, o 17:55

cholercia, niekiedy nawet ZA bardzo :hyhy:

przez **ewa.p** » 1 maja 2013, o 17:59

chwilami tak,ale ja jestem optymistką(przynajmniej tymczasowo) i wierzę że mnie akurat nie spotka taka historia(odpukać)

Strona WWW · przez **Duzzz** » 2 maja 2013, o 11:24

Czyli muszę sobie to przeczytać :hyhy:

Dziękuję Aralku :padam:

przez **aralk** » 2 maja 2013, o 13:21

Duzzz, myślę, że warto

Choćby obmacać

przez **•Sol•** » 2 maja 2013, o 15:09

Ależ Marianno! było moją polecanką

dobrze wspominam, mimo że ciężko mi się było chwilami z bohaterami zidentyfikować. Jeśli traktować jako lek na Grocholę i inne sielankowe polskie pisarki to faktycznie działa skutecznie

przez **ewa.p** » 2 maja 2013, o 18:19

chyba sporo zależy od wieku czytelniczki.Ja nie miałam problemów zidentyfikowaniem się z bohaterką,podobny wiek robi swoje

przez **aralk** » 2 maja 2013, o 19:52

ja na szczęście nie mam potrzeby z identyfikowaniem się z bohaterami, bo zbyt wielu książek przeczytać bym nie mogła

Strona WWW · przez **Duzzz** » 3 maja 2013, o 19:51

aralk napisał(a):Duzzz, myślę, że warto Choćby obmacać

Poszukam po weekendzie u siebie w bibliotece, dziękuję

aralk napisał(a):ja na szczęście nie mam potrzeby z identyfikowaniem się z bohaterami, bo zbyt wielu książek przeczytać bym nie mogła

Mam podobnie

przez **•Sol•** » 4 maja 2013, o 11:10

u mnie to różnie bywa, czasem potrzebuję, czasem nie, ale generalnie jak mocno odbiegam wiekiem od bohaterów to jednak się deczko ciężko czyta. Ale tylko romanse, z literaturą innego typu nie mam tego problemu

No może jeszcze teraz o młodszych mi kiepsko wchodzi, np te nastoletnie paranormale jakoś omijam.

przez **tartugirl** » 9 maja 2013, o 20:15

Przeczytałam w długi weekend "Alibi na szczęście" Anny Ficner-Ogonowskiej. Od jakiegoś czasu miałam na nią chętkę, głównie ze względu na bestsellerową popularność, lecz nie na tyle, by kupować, odczekałam więc grzecznie swoje w kolejce w osiedlowej bibliotece.

Z okładki:

Hania straciła wszystko. Jej życie zatrzymało się pewnego sierpniowego dnia. Przestała marzyć, a jedyne plany to te, które układa dla swoich uczniów.
Kiedy na jej drodze staje Mikołaj, Hania boi się zaangażować, ale on walczy o miłość za nich dwoje. Pomaga mu w tym jej przyjaciółka Dominika, której energia i poczucie humoru rozsadziły niejedno męskie serce. Jest też pani Irenka: prawdziwa skarbnica ciepła i mądrości - po prostu anioł stróż. To w jej nadmorskim domu, gdzie na parapecie dojrzewają pomidory, a kuchnia pachnie szarlotką i sokiem malinowym, Hania odnajduje utracony spokój, odzyskuje wiarę w miłość i daje sobie wreszcie prawo do bycia szczęśliwą.

Grube czytadło, więc jakby siłą rzeczy nieco przegadane, poszerzone być może niezbyt słusznie o rozbudowane na wiele zdań metafory i przeróżne życiowe mądrości (a la Coelho). A jednak się broni. Akcja dzieje się w Warszawie, lecz nie opowiada o "Warszawce". Bohaterowie są ciekawie skonstruowani, fajna przyjaźń babsko-babska i facet, który zakochuje się od pierwszego wejrzenia i pomimo kłód, które los i wybranka rzucają mu pod nogi, nie ustaje w dążeniach do zdobycia serca owej wybranki. Normalna książka o normalnych ludziach, że pozwolę sobie sparafrazować aralk sprzed kilku dni - mimo iż Hania jest po rodzicach nadziana jak nabab.

Mnie to jakoś bardzo nie raziło. Raczej nie do śmiechu, bardziej na serio. Wciągnęło mnie na tyle, że zapisałam się w kolejce również na drugą część.

przez **Lucy** » 24 maja 2013, o 21:20

Marta Osa "I po cholerę mi to było"- książka dla osób ,które uwielbiają kopać w ziemi ,sadzić kwiaty i ogólnie ogródek to ich pasja. Jest też oczywiście wątek obyczajowy ,głównej bohaterki i jej koleżanki ,a wszystko w niesamowicie cudownym klimacie. Nie wszystkich książka zachwyci, niektórzy będą narzekać na szczegółowe opisy ,ale ja czytając otulona w kołderkę, czułam ciepły wietrzyk ,zapach kwiatów i brzęczenie owadów. :smile:

przez **Księżycowa Kawa** » 25 maja 2013, o 12:45

Lucy napisał(a):Marta Osa "I po cholerę mi to było"- książka dla osób ,które uwielbiają kopać w ziemi ,sadzić kwiaty i ogólnie ogródek to ich pasja.

Czyli właściwie nie dla mnie, a zastanawiałam się.

przez **Dorotka** » 25 maja 2013, o 14:14

Mnie też zaciekawiła. A jak jest napisana? Tak bardzo na poważnie czy może z lekkim przymrużeniem oka? Bo jakby była napisana z humorem to byłaby jak najbardziej dla mnie.

przez **Lucy** » 25 maja 2013, o 14:40

Nie jest zbytnio na poważnie ,powinno ci się spodobać Dorotko.

przez **Dorotka** » 25 maja 2013, o 17:47

O, to w takim razie jest to coś dla mnie. Poszukam jej sobie. Dzięki.

przez **Księżycowa Kawa** » 23 czerwca 2013, o 17:29

Przez przypadek trafiłam na to: Luizę pilnie sprzedam, jako że okładka jest zupełnie nie w moim stylu, nie zaryzykowałam, ale obiło mi się o uszy, że to może być niezłe i to właśnie na forum...

Poza tym mignęła mi jeszcze Ewa Zaleska - ktoś może ją kojarzy?

przez **aralk** » 23 czerwca 2013, o 19:12

Kawo, Luizę... recenzowałam w polecankach, przezabawna książka

Polska strefa

Kto przegląda forum