LaVyrle Spencer

[Adrastea]

Powój

[Kasiag]

Oj to tutaj cię nie rozumiem, bo Powój jest cudny

[Adrastea]

Ale nie moje czasy, z tego co zrozumiałam to międzywojennie, a ja po prostu tego nie cierpię. No i strasznie ciężki dla mnie styl autorki.

[Kasiag]

A co czytałaś wcześniej, że tak się zraziłaś?

[Adrastea]

Przebaczenie - kartkowałam

[ewa.p]

Akurat Przebaczenie może być dość ciężkie,zważywszy na opisane zdarzenia.

Spoiler:

Kazirodztwo i wykorzystanie seksualne dzieci,jak również prostytucja

to nie są lekkie tematy.

[Kasiag]

To prawda; ale to tylko przy kartkowaniu tak wygląda Jak się da książce szansę i czyta dokładnie, to okazuje się, że autorka 'dała radę'

[Katarzyna888]

To ja ten ,,Powoj'' zadalam Tez byly nie moje czasy, ale tylko do pewnego momentu, w ogole to motyw jaki zawsze unikam, a poznniej nie moglam sie oderwac.

[Adrastea]

Przemogę się, tylko muszę dostać ją na papierku, bo na czytniku nie dam rady

[aralk]

Skończyłam właśnie Pieśń o domu i bardzo się cieszę, że nie była to moja pierwsza książka tej autorki, bo pewnie byłaby ostatnią Zupełnie mnie tym razem nie przekonała. Tak jak zawsze byłam zachwycona jej 'wyczuciem' i umiejętnym 'graniem' na emocjach, tak tutaj mam jej za złe sztampowe podejście do tematu i zbyt dużą schematyczność. Generalnie miałam przez większość książki poczucie 'lania wody' Nie odnalazłam w tej książce nic z tego co u Spencer cenię najbardziej: brakło mi płynności i naturalności w opisywaniu najbardziej nawet skomplikowanych relacji międzyludzkich, do której się już u niej przyzwyczaiłam

to była moja polecanka, dla mnie horror fabularny

[Kawka]

Czy pisałam już dlaczego tak bardzo lubię tę autorkę? Jeśli nie to właśnie piszę. Sięgnęłam ostatnio po "Tamto cudowne lato". Jej historie są bardzo wiarygodne. Nie wciska kitu, opisuje prawdziwe emocje, towarzyszące ludziom w określonych sytuacjach. Jej książki łączą w sobie "życiowość" i "bajkowość" jednoczesnie, jeśli można tak napisać. Rewelacyjnie odnajduje równowagę pomiędzy banalnością a realizmem, nie popada w patos, nie przesadza z emocjami, dozuje napięcie, dzięki czemu jej książki sa takie dobre. Ani zbyt dosłowne, ani zbyt enigmatyczne. Poza tym piękne opisy, akcja, która być może nie jest wartka, a mimo to wciąga. A przede wszystkim postacie - prawdziwe, rzetelnie napisane, ludzkie, z problemami, wadami i zaletami, wiarygodne po prostu. Tak samo jak relacje pomiędzy nimi. Jak w przypadku większości jej książek jestem zachwycona po lekturze. Jeszcze smaczku tej książce dodają ciekawostki z początku XX w., np. motoryzacyjne. To jest to co lubię. Zdecydowanie polecam tę książkę.

[aralk]

Tamto cudowne lato - to o kobiecie z pakietem córek i samochodem?

[Kawka]

Tak. Dokładnie to. Podobało mi się szalenie jak uruchamiała ten samochód.

[aralk]

Mnie ta książka zmroziła. Nie lubię jej. Pewnie wiadomo dlaczego...
Ale jest dobra. Choć boli.

[Kawka]

Z powodu traumy?

[aralk]

z powodu:

Spoiler:

gwałtu, podejścia mężczyzn, odrzucenia przez siostrę

[Kawka]

No to tak jak myślałam. Co do podejścia mężczyzn - główny bohater i kilku innych mieli całkiem dobre to podejście.

[aralk]

Nabrał go dopiero po jakimś czasie, z tego co pamiętam

[Księżycowa Kawa]

Na pierwszy ogień poszły "Osobne łóżka" (wybierałam na chybił trafił) i mimo że nie wszystko mi odpowiadały w tej powieści oraz za bardzo jechało sentymentalizmem, nawet mi się podobało.
"Powój" zrobił na mnie duże wrażenie tak, że zamierzam kiedyś powrócić. "Na jedną kartę" też było ciekawe.
Tak w ogóle Spencer pisze na tyle oryginalnie, że raczej ją się pamięta, przynajmniej ja nie mam większych trudności z przypomnieniem tego, co czytałam.
Z kolei "I otworzyło się niebo" nieszczególnie mi się podobało, bo bardziej przypominało rozpiskę, według której dopiero mogła powstać powieść. Po prostu nie lubię takiego streszczenia.

[ewa.p]

Koliberka przeczytaj,cudny jest.I jeszcze Dwie miłości

[Księżycowa Kawa]

"Koliberka" akurat nigdzie nie widziałam, ale po tym, co o nim przeczytałam, mam to w planach i "Dwie miłości" też mogę, jak tylko się trafi.

[aralk]

Koliberka przeczytaj,cudny jest.I jeszcze Dwie miłości

i Powój i Przyrzeczenia

[Księżycowa Kawa]

"Powój" znam, ale pewnie kiedyś ponownie przeczytam.
"Przyrzeczenia" jak inne, których jeszcze nie czytałam, też w swoim czasie zaliczę - no chyba, że trafię na coś strasznego...

[Alias]

Nie chcę nikogo urazić, ale dla mnie twórczość tej pani to porażka. Żadna jej książka do mnie nie przemawia. Moja polecanka sobie na razie odpoczywa gdzieś tam, bo odrzuca od niej mnie kompletnie.

Adro przepraszam, że wyciągam tak starego posta Z ciekawości zapytam co oprócz tego Powoju jeszcze czytałaś, że tak Cię odrzuca?

Kawo, oprócz tego co wymieniły dziewczyny, spóbuj jeszcze Smak marzeń.

[my-joy]

Zaczytałam się ostatnio w książkach Spencer. Przeczytałam do tej pory chyba 5 z jej książek i czekam na następne, zamówione w biblio. Własnie skończyłam lekturę "Na jedną kartę" i jestem po prostu nią oczarowana. Autorka stworzyła cudownych bohaterów, główny bohater troszkę przypomina Reda Buttlera, ale bohaterka na szczęście jest diametralnie różna od Scarlet. Jest trochę dzikiego zachodu, ale jest też piękne pachnące magnoliami amerykańskie południe. Książka pełna jest ciepłych uczuć, ale są też łzy rozstania, smutek samotności i radośc z pięknego happy endu. No nie potrafię inaczej napisać o tej książce bo strasznie mnie wzruszyła i może jak trochę ochłonę to wymyśle coś mądrzejszego.
Poza tym Spencer napisała kilka niezłych i bardziej życiowych książek, które bardzo dobrze się czyta i zapadają człowiekowi w pamięć. "Sprawy rodzinne" o związku 30-latka z 45-letnią kobietą, z całym bagażem problemów i rozterek jakie niesie ze soba taki związek. "Osobne łóżka" o dwojgu młodych ludziach, którzy po jednorazowej randce w ciemno zaliczają wpadkę, która niesie za sobą wiele zmian w życiu obojga niedoszłych rodziców i ich rodzin. Nie moge sie doczekać polecanego przez wszystkich "Powoju".