Julia Quinn

[pinksss]

przeczytałam to kiedyś po ichniemu i chyba nawet tłumaczenie wydało mi się niezłe

[Jadzia]

Do tłumaczenia zaglądałam, ale nie pamiętam również, żeby było coś skiepszczone aż tak strasznie. Oprócz oczywiście zaniku pewnego uroku

[pinksss]

ejże! ty snobku

[Jadzia]

Nie snobek, nie snobek, jedynie (prawie)ślepa wielbicielka







The Lost Duke of Wyndham. Cóż mogę powiedzieć na temat tej książki...

Na początek pokrótce fabuła. On napada na powóz, którym do domu wraca po zabawie księżna wdowa Wyndham ze swoją damą do towarzystwa, Grace. Jest czarujący dowcipny i kradnie buziaka Grace (jej się oczywiście niemalże ziemia usuwa spod stóp, ale pomińmy). Księżna wdowa, mimo słabego oświetlenia (noc w końcu jest) oraz faktu, że Jack nosi maskę rozpoznaje w nim niemalże sobowtóra swego kochanego starszego syna, który swego czasu pojechał do Irlandii i zginął w drodze powrotnej. Nie zawiadomił jednak swojej rodziny, że przed śmiercią zdążył się ożenić i spłodzić potomka. Jack nie kradnie prawie nic, bo jest zbyt zaszokowany (jedynie sygnet wdowy - dzięki niemu jest pewien, że miała rację). Potem księżna wdowa porywa go (dosłownie) i przetrzymuje w zamku, a potem jadą do Irlandii po akt ślubu jego rodziców. Nie żeby Jack tego chciał, ale nie ma wyjścia. Przejdźmy do recenzji jako takiej.

Po pierwsze, chyba pierwszy raz w książce JQ spotkałam się z postacią, która nie jest "tą złą" jak np. kuzyn Charlesa w Urodzinowym prezencie, a jednak nie jest pozytywna. Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że księżna wdowa będzie tutaj kimś takim jak Lady Danbury w Bridgertonach i Jak poślubić markiza. Ale nie. Jak dowiadujemy się na początku, pod szorstką powłoką, na pewno nie bije szczerozłote serce. I potem mamy ciągle tego dowody, nad którymi rozwodzić się nie będę. W każdym razie, chociaż w pewnym momencie pokazuje się ona jako samotna kobieta, nie wzbudziła mojego współczucia, bo doszłam do wniosku, że sama jest sobie winna. Tyle o księżnej wdowie.

Teraz Jack. Jest świetny - uwodzicielski, zabawny, przystojny. I do szaleństwa zakochany, prawie od pierwszego wejrzenia. I prawidłowo. W sumie w nim akurat znaleźć jakichś gorszych stron nie mogę, bo go naprawdę naprawdę polubiłam.

Za to Grace. Jej nie jestem do końca pewna. Znaczy nie jestem do końca pewna tego, czy ją lubię, czy nie. Bo jest tak, że oczywiście jest szlachetnie urodzona, ale nie wysoko, więc znając Towarzystwo wie, że gdyby Jack okazał się prawdziwym księciem (a raczej kiedy zdobędą oficjalne potwierdzenie tego, że jest prawdziwym księciem) ich małżeństwo nie mogłoby zostać zaakceptowane. Oczywiście kocha go, nawet się za bardzo nie wypiera, ale jest właściwie zdeterminowana odrzucić go, gdy okaże się księciem. On powtarza jej prawie do znudzenia, że gwiżdże na to, co będą gadać, ale ona się upiera, bo uważa, że nie może mu tego zrobić bla bla bla, ona zna towarzystwo (cóż, 5 lat jako dama do towarzystwa...), więc wie jak to będzie bla bla bla itd.

Nie zapominajmy o Thomasie (aktualny księciu) i Amelii, której ojciec podpisał umowę, że poślubi ona księcia Wyndham i jest zdeterminowany sfinalizować umowę. A Thomas nie jest wcale szczęśliwy porzucając swoją dotychczasową tożsamość i wieloletnią narzeczoną (nie żeby się jej zbytnio narzucał, ale zawsze...). Ale o tym będzie książka następna, która mi się chyba bardziej spodoba.

Ogólnie rzecz biorąc, jest miło, fajnie, spokojnie, niekiedy gorzko, głównie słodko, książka dobra, ale nie tego oczekiwałabym po JQ. Nie jestem tak w pełni zawiedziona, ale pozostał we mnie pewien niedosyt. Może nasyci mnie Mr. Cavenish, I Presume.

[Jane]

Hm... po tej recenzji szybko wezmę się do czytania Moje zdanie o Quinn jest takie: ma wzloty i upadki, ale jako nieliczna z autorek potrafi mnie doprowadzić do łez ( np. 2 epilog do Franceski z Bridgertonów)

[Jadzia]

To pewnie to Ci się spodoba

[pinksss]

uwielbiam ten zwrot

[Jane]

Mam nadzieję, że mi się spodoba Zaraz jak skończę porządki, biorę się do czytania.

[pinksss]

może JQ przedobrza nadając bohaterkom indywidualny charakter. "Niech będzie inna!" i wychodzi dziwadło

[Fringilla]

ja mam wrażenie, że tu czuć amerykańsko-nowojorską nutą: mianowicie jeśli bohaterka ma byc "samodzielna" i "ciekawa" to wychodzą rysy typu depresyjnego u paru dobrych autorek to widać ostatnio...

[Jadzia]

Świetne określenie - typ depresyjny, choć z poczuciem humoru, oczywiście



I tak nawiązując do dyskusji w Balogh - chciałabym zauważyć, że cykl o Bridgertonach również można czytać każdą książkę osobno, ale zaznaczyłabym przy tym, że pierwsze trzy części warto przeczytać przed czwartą, żeby sobie nie popsuć niespodzianki

[Fringilla]

a ja przy okazji uważam, że opowiadania ewentualnie tez przed - ja tak zrobiłam i było fajnie bardzo [w ogóle najpierw przeczytałam opowiadania i dzięki nim sięgnęłam po cykl]

z antologii The Further Observations of Lady Whistledown

i Lady Whistledown Strikes Back.

[Jadzia]

Przyznam, że nie czytałam The Firtst Kiss, nie wiem, z której to było antologii, ale komentarz Lady W. Zawsze są powalające

[Fringilla]

prawda? i fajniej się sledzi fabułę gdy się szuka w tłumie Lady W.

[Jadzia]

I potem szok - bo to przecież powinna być Lady D.

[Jadzia]

Żródło: http://badnecklace.wordpress.com/2008/07/08/julia-quinn-serves-up-a-delicious-cavendish/

[pinksss]

nie mogę się doczekać lubię takie paralelne książki

[Fringilla]

tak, to jest fajny zabieg

[RosaMariposa]

Mimi, że jestem nowa na tym forum miałabym pewną sugestię



Bardzo nieśmiało chciałabym zaproponować, aby forumowiczki, którym język Szekspira jest tak bliski jak Mickiewicza, może próbowały tłumaczyć po jednym rozdziale raz na jakiś czas??



Podejrzewam, że forumowiczki, które nie władają płynnie angielskim (w tym ja, a czytanie ksiażki po angielsku równałoby się z równoczesnym studiowaniem słownika) byłyby bardzo wdzięczne



Nie mogę sobie darować, że przerwali wydawanie serii o Bridgertonach (mam nadzieję, że tylko na razie).



Uwielbiam Julię Quinn, nawet napisałam petycję do Klubu Świat Książki z prośbą o wydawanie jej książek. Stwierdzili, że zobaczą co da się zrobić Mam nadzieję, że da się coś zrobić



Pozdrawiam Mam nadzieję, że to jest na temat i Kat nie będzie mnie ścigać

[Fringilla]

to jest ten temat, poniewaz poruszyłaś bardzo konkretnie kwestię serii Julii

ach, Rosa, gdyby to było takie proste, to tłumaczenie znaczy



a przy okazji: kiedy pisałaś do szanownego wydawnictwa?

[Jadzia]

Nie wydaje mi się, żeby to coś dało, bo pewnie Amber kupiło już prawa do wydawania tych, co nie kupiła Pol-Nordica



I ach, nie wiem, czy dla Julii bym się nie zdobyła Chociaż powiem szczerze, że akurat tych nie wydawanych w Polsce Bridgertonów jeszcze nie przeczytałam

[Fringilla]

julia ma wszak te opowiadania...

[RosaMariposa]

No właśnie



co do wydawnictwa, to napisałam to na przełomie marca i kwietnia, a moze w lutym, ale w tym roku. Jestem dość cierpliwa, wiec czekam.







Po angielsku przejrzałam tylko, którąś antologię Bridgertonów i dowiedziałam się UWAGA będzie SPOILER, że Francesca będzie w konću matka. Ale tylko przejrzałam, a dokładniej przeczytałam ostatnią stronę. Zawsze tak robię Przed przeczytaniem ksiażki muszę znać jej koniec





A co do praw autorskich, to spotkałam się już z jedną ksiażką, która najpierw była wydawana w jednym wydawnictwie i miała jeden tytuł, a później inne wyd. pod trochę innym tytułem znów jąwydawało (np. Jedno z młodzieżowych romansideł najpierw miało tytuł "Celtyckie serca", a później "Taniec serc".

Więc, może... Zobaczymy

[Fringilla]

masz rację, różne rzeczy się zdarzają, ale w przypadku Julii... hm...

[RosaMariposa]

Bo ja mam takie marzenie, że mam całą serie o Bridgertonach ujednoliconą i wszystkie pozostałe ksiazki boskiej Julii też. A nie część z Pol-Nordici, a część z Amber.