Irytuje nas...

[Duzzz]

Ja się zastanawiam czy one w ogóle takowej korekcie zostają poddane czy może tylko po rączkach tłumacza przechodzą. Czasem mnie tak coś irytuje, że sama sobie kreślę, oczywiście w Swojej książce

[Agaton]

Czytnika nie popiszę A ja tym razem nie tylko o tłumaczeniu wspominam, choć także, ale i o oryginale... Co autor/tłumacz napisze, idzie bez poprawek? Chwilami ma się takie wrażenie, ale to pewnie efekt lenistwa i oszczędności - wygląda jako tako, wydajemy. Tylko to jest czasem złe, na pewno nie znośne

[Marinka]

Irytuje mnie mieszanie pojęć. ?W Miedzianej plaży którą akurat czytam u głównej bohaterki występują skomplikowane układy rodzinne. No i tu powód mojej irytacji - syn jej macochy- parę razy podkraślono ,że jest jej przyrodnim bratem ,z którym nie łączą jej więzy krwi .A z definicji : przyrodnie rodzeństwo to takie które ma wspólnego jednego z rodzicówOn jest jej przybranym bratem.
Już nie raz zauważyłam takie pomieszanie ale tu denerwuje mnie poprzez to podkreślenie o braku powiązań więzami krwi,a w dodatku bohaterka ma prawdziwe przyrodnie rodzeństwo siostry.

[Janka]

Oj tak, mieszanie pojęć może być bardzo denerwujące.

Ja nie lubię czytać o kwadratowych i owalnych brylantach, ani o brylantach w kształcie serduszka.
Brylant jest nazwą dokładnie zdefiniowanego szlifu. Jak się na niego patrzy z góry, to najbardziej przypomina koło.
Kwadratowy brylant to jest to samo, nad czym już Leonardo da Vinci łamał sobie głowę i nic mu nie wynikło. A nasi tłumacze robią kwadraturę koła przy każdej sposobności.

Drodzy tłumacze (harlequinów), ten kamień, o którym piszecie, nazywa się diament.
Tyle samo liter, co brylant, na jedno by Wam wyszło.

[Wiedźma Ple Ple]

Jankę popieram bo i mnie to niemożebnie wręcz irytuje
Ja się tylko obawiam, że i autorom się to potrafi pipitolić

[Jadzia]

A ja nawet nie wiedziałam

[Fringilla]

a ja dawno się nie zetknęłam z brylantem...

[•Sol•]

myślałam że to jest tak że brylant to oszlifowany diament, a diament to rodzaj kamienia szlachetnego. Ale nie znam się i nie mam zamiaru się spierać jak to jest z tymi szlifami.
Czyli jeśli mamy diament oszlifowany np na kwadratowo czy w kształcie łezki to jest to diament oszlifowany w taki kształt a nie brylant? Ciekawe

[Agrest]

myślałam że to jest tak że brylant to oszlifowany diament, a diament to rodzaj kamienia szlachetnego.

Bo tak się potocznie mówi i mnie też tak uczono. Ba, w celu weryfikacji tego twierdzenia o uczeniu zajrzałam do mojego ulubionego źródła wiedzy z lat dziecinnych Oxford Encyklopedia Szkolna, a tam:

Diamenty
[...] Dopiero po przecięciu i oszlifowaniu nabierają one blasku i połysku. Wówczas nazywane są brylantami. [...]

Notce towarzyszy zdjęcie diamentu-łezki podpisane: Oszlifowany diament (brylant) w kształcie gruszki.

Nie chcę przez to powiedzieć, że dziewczyny nie mają racji, ale że może nie tak trudno nabrać mylnego przekonania o tym rozróżnieniu.


Natomiast po angielsku to wydaje mi się, że autorki nie bardzo nawet muszą cokolwiek rozróżniać, bo na wszystko mówi się diamond, można tylko dodać rodzaj szlifu:
http://www.thediamondbuyingguide.com/

[•Sol•]

może też być tak że kiedyś każdy oszlifowany diament nazywano brylantem a dopiero niedawno wprowadzono jakieś zmiany. Przecież wszystko się zmienia.
Najlepiej byłoby zapytać specjalistę który jest na czasie, bo niestety wiedzy w książce już wydrukowanej się nie zmieni nawet jak się faktyczne znaczenie słowa modyfikuje.

[Fringilla]

Natomiast po angielsku to wydaje mi się, że autorki nie bardzo nawet muszą cokolwiek rozróżniać, bo na wszystko mówi się diamond, można tylko dodać rodzaj szlifu:
http://www.thediamondbuyingguide.com/

Prawda to nasz potoczny "brylant" to prawdopodobnie rusycyzm a zarazem zapożyczenie z francuskiego czyli wschodni zapośredniczony import

zaraz sprawdzę w słownikach XIXwiecznych...

[Janka]

Jeśli coś się mówi potocznie, to nie znaczy automatycznie, że musi być poprawne.

Jak byłam w przedszkolu, to też się u nas mówiło, że oszlifowany diament to brylant. I bardzo dobrze, czterolatkom taka ilość informacji wystarczy. Jednak od tłumaczy, którzy powinni być dorośli, już trochę więcej należy wymagać.
Jak ktoś tłumaczy książki fachowe, to się do tego przygotowuje. Nikt w książce do matematyki nie przetłumaczy, że coś się "dokłada", tylko dlatego, że w przedszkolu klocki "dokładał", a nie "dodawał".
Tłumacze romansów naprawdę nie mają dużo do nauczenia się przed. Głównie piszą o pojęciach występujących na codzień i ogólnie znanych. To chociaż o kamieniach szlachetnych występujących w pierścionkach zaręczynowych by mogli. Korona by im z głowy nie spadła.
Książki uczą. Nic się na to nie poradzi. Gdy tłumacz będzie pisał głupoty, to czytelnik będzie brał je za dobrą monetę. Niech wampirowi nikt nie każe spać w biurku, a w romansach biurowych mieć seksu na trumnie, bo tłumaczowi nie chciało się sprawdzić, a jedno i drugie było z desek.

Z tymi diamentami i brylantami w niemieckich tłumaczeniach nie ma żadnego problemu. Specjalnie sprawdzałam w tych harlequinach, w których w Polsce były błędy. W innych też nigdy nie było. Czyli oni mogli najpierw zebrać informacje.
I zrobiłam teraz szybko telefoniczne doświadczenie na dwóch Niemcach, studentach. Jeden wiedział dobrze, jaka jest różnica, drugi nie miał pojęcia, o co chodzi. Czyli to nie jest w Niemczech informacja wyssana z mlekiem matki, też należało ją zdobyć.


Jakieś półtora roku temu w blurbach do polskich harlequinów przestano pisać, że akcja toczy się w "okresie regencji". Kamień spadł mi z serca.
Może te kwadratowe i owalne brylanty też kiedyś znikną.

[Wiedźma Ple Ple]

[Agrest]

Jeśli coś się mówi potocznie, to nie znaczy automatycznie, że musi być poprawne.

A nie może być po prostu tak, że fachowy i potoczny termin mają inne zakresy znaczeniowe? Nie takie rzeczy język na klatę przyjmował. To tak jakby prawnik się ciskał, że nie można pracować w firmie, albo prowadzić firmy, bo firma ma swoją legalną definicję - oznaczenie przedsiębiorcy, a trudno przecież prowadzić oznaczenie, albo w nim pracować.

Okres regencji również mi nie przeszkadza, widać jestem skazana na etykietkę ignoranta.

[Janka]

Ja bym raczej etykietkę ignoranta przykleiła tym tłumaczom, którym nie przeszkadza, że mieszają pojęcia.
Czytelnicy są tu niewinni. My tylko czytamy i uczymy się od nich źle.

[Agrest]

Kiedy ja właśnie chciałam w tym swoim przykładzie pokazać, że to jest użycie, nawet jeśli błędne, to powszechne od lat i ja nie winię kogoś za to, że nie sprawdził czegoś, co wydawało mu się dobrze znane, bo tak wiele razy słyszał czy czytał. Ok, encyklopedia szkolna z 1993 się nie liczy, ale mam np słownik 10 tomowy PAN/Wiedza Powszechna z 1958, gdzie jako pierwszy przykład użycia słowa brylant pojawia się zdanie:

Diamentom szlifowanym, czyli brylantom, nadaje się kształty takie, aby jak najwięcej światła, padającego na płaszczyznę zewnętrzną, odbijało się wewnątrz klejnotu od ścian bocznych i wychodziło na zewnątrz wywołując silny blask i i grę barw.

Cytat, jak mniemam, z jakiejś książki do/o chemii (PLEŚ. Chem. 294).

Jasne, są też źródła, które podają ścisłe definicje, ale chodziło mi o to, że te mylące też istnieją i nietrudno tym "ignorantem" zostać.

[Janka]

Definicje się zmieniają. Kiedyś grzyby były zaliczane do roślin, już nie są. Bakterie też.
Kiedyś istniało pojęcie kamień półszlachetny, teraz znikło.
Zmieniają się nazwy państw lub ich granice.
Wiem, że nie da się wiedzieć wszystkiego i nikt nie wie. Ale i tak marzy mi się, że tłumacze będą się przygotowywać do swej pracy. Tłumacząc fachową literaturę muszą być na bieżąco z zagadnieniami. To dlaczego przy romansach nie mogą?

[Fringilla]

Ale funkcja - my mamy wcale-nie-tylko-potoczny (niestety, Agreście, cytat pochodzi z wydania "stalinowskiego", a panowała i panuje moda na rugowanie - kolejny rusycyzm - słów wschodniego pochodzenia - obłęd) "brylant". Kwestia stylu - w literaturze przedwojennej pojawiał się brylant całkiem często w innym znaczeniu i kontekście niż diament, rozróżnienie było oczywiste...

Hm, okres regencji też znajduje swe zastosowanie i ma sens - co jest w nim złego na dłuższą metę?

Bądź jak z lwicą u Garwood - można się ciskać (ja się ciskałam) ale znaleźć alternatywę... czy jest sens szukać, skoro kontekstowo brzmi dobrze?
ps.co innego kukurydza w X wieku w Europie...

[aku]

[quote="Janka"]JJakieś półtora roku temu w blurbach do polskich harlequinów przestano pisać, że akcja toczy się w "okresie regencji". Kamień spadł mi z serca.[/quote]

Ale co jest złego w pisaniu o okresie regencji, bo nie pojmuję?

[Wiedźma Ple Ple]

Wiem, że nie da się wiedzieć wszystkiego i nikt nie wie. Ale i tak marzy mi się, że tłumacze będą się przygotowywać do swej pracy. Tłumacząc fachową literaturę muszą być na bieżąco z zagadnieniami. To dlaczego przy romansach nie mogą?

Mogą ale im się nie chce, a mnie się nie chce przypominać dlaczego

Bądź jak z lwicą u Garwood - można się ciskać (ja się ciskałam) ale znaleźć alternatywę... czy jest sens szukać, skoro kontekstowo brzmi dobrze?

ale co? to co mnie uwierało?

Kwestia stylu - w literaturze przedwojennej pojawiał się brylant całkiem często w innym znaczeniu i kontekście niż diament, rozróżnienie było oczywiste...

nie no, ciekawe czemu

[Fringilla]

a) odrzuć zblazowanie, popatrz po praktycznemu na tę lwicę-kuguarzycę
b) niniejszym udowadniamy jak bardzo należymy do Europy niezaprzeczalnie Wschodniej mnie tam miło...

ja zresztą wszystko rozumiem, znaczy - wasze czepialstwo o słówka - ale po przeprawach z literaturą sprzed 1995 roku stwierdzam, że mamy do czynienia z poważniejszymi problemami niż brylant vel kuguarzyca

[Janka]

A mnie się wydaje, że ten brylant jest właśnie dowodem istnienia poważniejszych problemów. Jako dobro luksusowe musiał być usunięty ze świadomości społeczeństwa w czasach, gdy było dla każdego po równo. I tak go usunęli, że do dziś nie może porządnie wrócić.

Wiem, że nie da się wiedzieć wszystkiego i nikt nie wie. Ale i tak marzy mi się, że tłumacze będą się przygotowywać do swej pracy. Tłumacząc fachową literaturę muszą być na bieżąco z zagadnieniami. To dlaczego przy romansach nie mogą?

Mogą ale im się nie chce, a mnie się nie chce przypominać dlaczego

Trochę już wymiękłam i doszłam do wniosku, że jednak mogą nie móc, choćby chcieli. Jak się im mało płaci, to muszą iść w ilość i brak im potem czasu na jakość.
A od pań "redaktorek", którym się nie chce nawet sprawdzić, czy nie nadają po raz drugi tego samego tytułu u jakiejś autorki, to już w ogóle nie warto niczego wymagać. Ktoś nimi wstrząsnąć powinien.

Ale co jest złego w pisaniu o okresie regencji, bo nie pojmuję?

To, że okresu, który tak by się nazywał, po prostu nie było.
Jest tylko styl regencji w sztuce francuskiej oraz okres regencji w architekturze angielskiej.
Wyrażenie "okres regencji" na określenie rządów jakiegoś konkretnego regenta jest zbyt ogólne, bo w wielu krajach było wielu regentów i przez to wiele okresów regencji się już nazbierało.

[Wiedźma Ple Ple]

Ale zważ Janko, że w tym wąskim kręgu naszych zainteresowań okres Regencji był łatwo identyfikowalny I co z tego, że wszyscy mieli jakichś regentów, skoro dla romansu historycznego istniał tylko jeden

A mnie się wydaje, że ten brylant jest właśnie dowodem istnienia poważniejszych problemów. Jako dobro luksusowe musiał być usunięty ze świadomości społeczeństwa w czasach, gdy było dla każdego po równo. I tak go usunęli, że do dziś nie może porządnie wrócić.

wot i bingo!

a) odrzuć zblazowanie, popatrz po praktycznemu na tę lwicę-kuguarzycę
b) niniejszym udowadniamy jak bardzo należymy do Europy niezaprzeczalnie Wschodniej mnie tam miło...

a) To akurat po namyśle wybaczam bo Da Capo- im wybaczam nieskończenie wiele ...
b) I ja takoż, wielbię przez to również rozmaite rusycyzmy ...

[Janka]

Ale zważ Janko, że w tym wąskim kręgu naszych zainteresowań okres Regencji był łatwo identyfikowalny I co z tego, że wszyscy mieli jakichś regentów, skoro dla sfery romansu istniał tylko jeden

"Okres regencji" używany potocznie jest OK, ja tylko nie lubię go w blurbach i w książkach.
W gronie romansoholiczek to pojęcie stało się czymś w rodzaju symbolu. Od razu wiadomo, o który kraj i czas chodzi.

[Wiedźma Ple Ple]

Więc na okładce romansu jest ok, na okładce czegoś z Bellony miałabym wątpliwości