Judith McNaught

przez **aralk** » 11 marca 2012, o 20:33

Agrest, myślę, że wiele cię ominęło :hyhy:

przez **Alias** » 12 marca 2012, o 13:25

Nie mogę znaleźć tego w klubie dyskusyjnym (a podobno było), może mnie ktoś nakierować

przez **Agrest** » 12 marca 2012, o 13:42

Dyskusja.

A co do tego, ile mnie ominęło, to obawiam się, że ten pociąg już odjechał

Jeszcze wtedy wydawało mi się, że może kiedyś wrócę i skończę, ale teraz to już zainteresowanie spadło do zera.

przez **Fringilla** » 12 marca 2012, o 16:32

może na emeryturze lub jak najdzie cię chęć studiów nad niegdysiejszym śniegiem (ach, nie ma już takich Whitney...) ^_^

przez **Alias** » 12 marca 2012, o 18:19

Dobra, skończyłam Whitney.
Rozumiem teraz czemu wzbudzała tak silne emocje, do tego tak skrajne. Coż główny bohater Clayton to...fascynujący przypadek, a sama Whitney nie gorsza

Nawet ja, wielka wielbicielka wrednych śfiń miałam ochotę kilka razy trzepnąć go czymś ciężkim w tą jakże słabo pracującą część jego ciała :zalamka:

. Ale gdybym napisała, że mi się to wszystko czym mnie McNaught uraczyła nie podobało, to bym skałamała.
Nawet mnie nie nudziła (może w jednym lub dwóch miejscach), nawet nie potrzebowałam żadnych wspomagaczy i nawet nabrałam ochoty na następną jej książkę.
Nie zadeklaruję ani swej miłości ani nienawiści. Jestem gdzieś tak pośrodku, rozumiejąc zarówno obóz zwolenników jak i przeciwników.
Generalnie, objętnie przejść obok tegoż dzieła nie można.

P.s. Gdzie była ta sena z targaniem za włosy, bo coś mi umknęła?

przez **aralk** » 12 marca 2012, o 19:08

targanie za włosy to raczej metafora i niekoniecznie związana jest z fizycznym atakiem

przez **Jadzia** » 12 marca 2012, o 19:15

Chociaż i fizyczny atak chyba był, tylko włosów nie dotyczył, o ile dobrze pamiętam.

przez **aralk** » 12 marca 2012, o 19:34

a bo ten przypadek to w każdej możliwej formie się wypowiadał

przez **Alias** » 12 marca 2012, o 20:37

aralk napisał(a):targanie za włosy to raczej metafora i niekoniecznie związana jest z fizycznym atakiem

Och, czyli do mnie wprost trzeba

A tak poważnie, to już myślałam że mnie ominęła jakaś mega szarpanina. Na szczęscie autorka chociaż tego nam oszczędziła...

przez **aralk** » 12 marca 2012, o 20:38

ja tam nie wiem czy nie wolałabym jakiegoś ciągania miast tego co jej zrobił :embarrassed:

przez **Alias** » 12 marca 2012, o 20:46

A kto czytał Coś wspaniałego? Czy tam takie łotrzysko też jest (wiem, wiem Claytonowi mało który dorówna)?

przez **sunshine** » 12 marca 2012, o 22:14

Ja czytałam

Jason to juz szczęście nie jest takie łotrzysko jak Clayton i książkę czyta się lepiej, aczkolwiek sa tez różne momenty irytujące, ale to chyba cecha książek tej pani

mi osobiście bardziej sie podobały ksiazki Jak w raju i Zanim sie pojawiłaś

przez **Alias** » 12 marca 2012, o 22:19

Jak w raju też czeka w kolejce

Chyba sobie maraton z McNaught zrobię

przez **sunshine** » 12 marca 2012, o 22:22

To musisz mieć mocne nerwy i cierpliwość

ale kolejne już są spokojniejsze niż Whitney

przez **Alias** » 12 marca 2012, o 22:28

No ba

przez **Katarzyna888** » 13 marca 2012, o 00:42

No ale znowu w ,,Zanim sie pojawilas'' braciszek Claytona jest ,,eksta swiniowaty'', ale lepsze to od ,,Whitney...''

przez **Alias** » 13 marca 2012, o 09:48

Stephen na takiego nieszkodliwego mi wyglądał...
No to kolejna pozycja w kolejce do przeczytania

przez **Katarzyna888** » 13 marca 2012, o 12:48

Byl nieszkodliwy, ale sie zmienil po zawodziemilosnym i gorszym sie stal od brata :hyhy:

przez **sunshine** » 13 marca 2012, o 21:08

Myślę, że aż taki zły nie był

Clayton gorszy

fakt miał kryzys i chamsko się troszkę zachował, ale i tak go lubię :hyhy:

z resztą sama zobaczysz Alias :hyhy:

przez **Jadzia** » 7 czerwca 2012, o 13:25

Coś wspaniałego i szczyty niekonsekwencji.
Najpierw jak całują się po jego powrocie, to ona myśli sobie, że on całuje ją inaczej niż Anthony albo co śmielsi z jej adoratorów. A pod koniec tej samej sceny, czy w kolejnej, w każdym razie kilka stron dalej, ona sobie myśli, że one jest jedynym mężczyzną, który ją kiedykolwiek całował :zalamka:

I teraz pytanie - lost in translation, czy zasługa McNaught? A to tylko jeden z takich kwiatków, tylko akurat ten szczególnie mi się rzucił na oczy :roll:

przez **Agrest** » 7 czerwca 2012, o 13:51

Chciałam to sprawdzić, ale znalazłam tylko wersję z piętnastoma miesiącami, nie "kiedykolwiek".

przez **Jadzia** » 7 czerwca 2012, o 14:51

Bo 15 miesięcy go nie było i był uważany za zmarłego

A wcześniej byli małżeństwem przez 4 dni :hahaha:

No dobra, znalazłam

Before she could reply his mouth swooped down and captured hers with angry possessiveness, his lips moving back and forth in a ruthless, punishing kiss that was nothing like Tony's gentle ones or the few stolen by the occasional overamorous gentlemen eager to see whether or not she would permit him some liberties.

Alex would have died rather than let him believe he'd been the only man to kiss her on the lips in the last fifteen months, and she could see he'd already sensed that was true.

A po polsku:

Sandy prędzej by umarła, niż przyznała się, że był jedynym mężczyzną, jaki przez ostatnie piętnaście miesięcy ją całował.

I dalej nie wiem, bo chyba jednak mój inglisz jest niedostateczny, żeby takie niuanse wychwytywać

przez **Agrest** » 7 czerwca 2012, o 15:50

Nie czytałam tej książki, więc mogę się tylko wypowiadać na podstawie szczątkowych informacji

Tłumaczenie jest w porządku (pomijając fakt, że skrócone i że zmieniono imię :lol:

), więc niekonsekwencja może być ze strony autorki jeżeli z książki wynika, że ci inni mężczyźni całowali ją w ciągu ostatnich 15 miesięcy. Ale jeśli tych konkurentów miała przed ślubem, no to jest ok.

No chyba, że chodzi o wycięte w tłumaczeniu "w usta". Może tamci całowali ją w policzek i czółko

przez **Jadzia** » 7 czerwca 2012, o 16:59

Nie, skrócone nie zostało, tylko podzielone na dwa zdania i mi się nie chciało drugiego przepisywać

A przed ślubem nie miała żadnych adoratorów, więc to wszystko musiało się dziać w przeciągu tych 15 miesięcy, a nawet jakichś 2-3, bo wcześniej była w żałobie po mężu, ale się jej odwidziało z paru powodów

Tak samo i Tony, mógł ją całować nie wcześniej niż w ciągu ostatnich 3 tygodni. Tak więc brawa dla pani McNaught i jej redaktorów :roll:

No chyba że chodzi o te usta, ale proooszę :roll:

Skończyłam. Albo raczej - wykończyłam. Masakra. Naprawdę, tak jak Królestwo marzeń pominąwszy trochę irytujących wstawek mimo wszystko mi się podobało, tak tu mnie wszystko irytowało. Z bohaterami na czele - co ostatnio staje się normą

przez **aralk** » 7 czerwca 2012, o 17:03

Jadziu, jesteś wielka w każdym razie. Ja przy takiej ocenie i możliwości porzucenia, porzuciłabym od razu

Judith McNaught

Kto przegląda forum