Judith McNaught

przez **Fringilla** » 1 lipca 2011, o 04:11

wiadomo

i te chwile zadumy nad skomplikowaniem wielopoziomowym swiata... :heh:

przez **sunshine** » 1 lipca 2011, o 15:22

No ja jakoś nie płakałam :hyhy:

przez **Wiedźma Ple Ple** » 1 lipca 2011, o 21:41

Fringilla napisał(a):wiadomo i te chwile zadumy nad skomplikowaniem wielopoziomowym swiata...

taaa .... nie wiem, czuję niezdrowy pociąg ... chwalić B. już mniejszy :big:

przez **Lilia ❀** » 15 listopada 2011, o 14:09

http://www.heroesandheartbreakers.com/b ... ey-my-love

przez **Fringilla** » 15 listopada 2011, o 15:35

zachęca do powrotu do dyskusji :hyhy:

przez **Katarzyna888** » 15 listopada 2011, o 18:25

wow, ostra reakcja. Ja bym sie tak nie wglebiala zbytnio w zachowania tych bohaterow. Ksiazka tego typu ma raczej wruszac, nie miec ukryte znaczenia i przedstawiac obraz lat 80tych, zachowania kobiet i mezczyzn-ofiara i gnebiciel :zalamka:

przez **aralk** » 15 listopada 2011, o 18:28

dorabianie teorii? tylko w jakim celu?

przez **Fringilla** » 15 listopada 2011, o 20:25

a po co się dorabia teorię do czegokolwiek?

że autorka nie ma racji? :hyhy:

przez **Katarzyna888** » 15 listopada 2011, o 21:44

Strasznie sie tam zbulwersowala nad ta Whitney, ciekawe co by powiedziala o ksiazkach C.Coulter ^_^

przez **tajemna** » 15 listopada 2011, o 21:46

Żebym jeszcze rozumiała po angielsku... to bym podyskutowała

przez **Fringilla** » 15 listopada 2011, o 22:15

jest specyficzna różnica między książkami Coulter a McNaught (i tu autorka zwraca uwagę właśnie nie na wpisywanie się w nurt, tylko na to, że były takie, co tworzyły dzieła w innym duchu), jest tez różnica w odbiorze i, uwaga :hyhy:

historii tegoż

to jest spojrzenie na książkę jako na zjawisko literacko-społeczne, dające powód do szerszego przyjrzenia się zagadnieniu "czemuż niegdyś tak pisano, a teraz już... nie" :twisted:

przez **Agrest** » 15 listopada 2011, o 22:24

Katarzyna888 napisał(a):Strasznie sie tam zbulwersowala nad ta Whitney, ciekawe co by powiedziala o ksiazkach C.Coulter

Nie wiem jak autorka, ale gdzieś tu na forum mój osobisty bulwers wisi :rotfl:

przez **Fringilla** » 15 listopada 2011, o 22:54

ale Coultern też? :hyhy:

przez **Agrest** » 15 listopada 2011, o 22:56

Chodziło mi właśnie o Coulter

O analizę wiadomego hrabiego :lol:

przez **aralk** » 15 listopada 2011, o 23:04

w Klubie Dyskusyjnym wisi z tego co pamiętam

przez **Fringilla** » 15 listopada 2011, o 23:47

bo nie pamiętałam, czy byłaś jednak na tyle zniesmaczona, ażeby nawet nie napisać :hyhy:

ale widzę projektuję własną metodę :heh:

przez **Agrest** » 16 listopada 2011, o 00:19

Wręcz przeciwnie, szczególnie się przyłożyłam :hyhy:

przez **Agaton** » 16 listopada 2011, o 00:48

Pamiętam te wypowiedzi

Pełne głębokiej zadumy, na którą mnie po tej książce nie było stać :hahaha:

przez **Fringilla** » 16 listopada 2011, o 02:46

no jest taka granica, po przekroczeniu której człowiek bezradny jest, stąd podziw, że jednak Agrest radę dała

przez **Agrest** » 16 listopada 2011, o 10:13

No ale, żeby było bardziej w temacie, wspomnianej Whitney nawet nie skończyłam, więc i ja swoje granice mam :lol:

przez **Fringilla** » 16 listopada 2011, o 10:26

no własnie sądziłam, że odwrotnie :hyhy:

przez **Katarzyna888** » 17 listopada 2011, o 19:42

A myslicie, ze Whitney to odzwierciedlenie zachowan kobiet w latach 80-tych???Czyli to miala na mysli autorka artykulu???Czy to miala na mysli Judith McNaught???

przez **tajemna** » 17 listopada 2011, o 19:50

Myślę, że Judith nic nie miała na myśli. Pisała po prostu swoją historię. Reszta sobie dorobiła swoje scenariusze do tego i tyle.

przez **Katarzyna888** » 17 listopada 2011, o 20:07

Tez tak wlasnie mysle, dlatego dziw mnie bierze na ta, tak gleboko upsycholizowana interpretacje i wziecie sobie tego tematu bardzo do serca:)

przez **Agrest** » 17 listopada 2011, o 22:18

Myślę, że Judith nic nie miała na myśli.

Miejscami też miałam takie wrażenie

Czytałam znaczniej ostrzejsze krytyki romansów, Katarzyno

A czy autorka za bardzo sobie to wzięła do serca? Czy ja wiem... A właściwie dlaczego? Bo to romans, więc jedyne, co można z niego wyciągnąć to to, że Whitney i Clayton żyli długo i szczęśliwie?

Można się z analizą nie zgodzić, ale to już inna bajka

Judith McNaught

Kto przegląda forum