Teresa Medeiros

przez **Lilia ❀** » 26 lipca 2011, o 19:23

to tak dziwnie nie doczytać całości...

przez **sunshine** » 26 lipca 2011, o 19:25

Wiem, że dziwnie, ale podobała mi się ta książka i chcę sobie ją odświeżyć.

Aż tak bardzo są te wie części powiązane?

przez **Lilia ❀** » 26 lipca 2011, o 19:29

Tak, ponieważ w pierwszej części wszystko się zaczyna, początek części drugiej jest zakończeniem pierwszej. Wszystko jest powiązane.

przez **sunshine** » 26 lipca 2011, o 19:32

Kurcze, pamiętam, że jak ją czytałam to musiałam się kilka rzeczy domyślać, ale aż tak niezrozumiałe to dla mnie nie było

w takim razie ebooka bym musiała poszukać

przez **aralk** » 26 lipca 2011, o 20:13

hmm, ja poprzestałam na pierwszej części, nie dałam rady zajrzeć do drugiej

przez **Lilia ❀** » 26 lipca 2011, o 20:22

a szkoda, bo moim zdaniem druga jest lepsza.

przez **aralk** » 26 lipca 2011, o 20:23

pierwszą dostałam od Agatona jako polecankę

wtedy nie byłam na etapie paranormali i jak skończyłam to z krzykiem uciekłam, może jednak powinnam zajrzeć

przez **Wiedźma Ple Ple** » 27 lipca 2011, o 23:03

pamiętam szczerze się zdziwiłam skończywszy pierwszą bo myślałam, ze cały ten wampiryzm taki "umowny" raczej będzie :wink:

polskie tytuły super, w oryginale niekoniecznie bondowsko

przez **Agrest** » 6 września 2011, o 12:32

Jako że czytałam Kochankę nocy w weekend....

Spoiler:

Ja za to domyśliłam się bardzo szybko, chociaż miewałam chwile zwątpienia, m.in. przez to, o czym napisałaś - też nie wierzę.

Ogólnie ta gra z czytelnikiem średnio poprowadzona :roll:

Bez zachwytów, prawdę mówiąc po takich książkach mam raczej poczucie straconego czasu niż milusie poczucie, że oto fajna historyjka (a niby była... ale jakoś tak bez tego czegoś), no ale przynajmniej krótka była...

przez **Katarzyna888** » 6 września 2011, o 17:01

No wlasnie :wink:

przez **Renata7** » 6 września 2011, o 20:01

Ja się niestety nie domyśliłam od razu . Może to i lepiej bo dzięki temu książka bardzo mi się podobała :smile:

przez **sunshine** » 6 września 2011, o 20:38

Mam tak samo jak Ty Renato

przez **Wiedźma Ple Ple** » 17 września 2011, o 23:07

nie wiem jak się można nie domyślić, mnie się podobała ze względu na wybujałą dramatozę a takowe zapotrzebowanie wówczas miałam :hyhy:

przez **Fringilla** » 18 września 2011, o 00:18

mnie bawiło

przez **Agaton** » 22 września 2011, o 13:49

Jak tak teraz o tym myślę, to wypadałoby obniżyć ocenę :rotfl:

przez **aralk** » 22 września 2011, o 15:40

prawda? czasami przyłapuję się na takiej chęci

przez **Agaton** » 22 września 2011, o 17:05

Ostatnio często mam ochotę na takie zagranie :hahaha:

przez **Katarzyna888** » 6 października 2011, o 22:57

Fringilla napisał(a):mnie bawiło

mnie wlasciwie miejscami tez :hyhy:

przez **Fringilla** » 7 października 2011, o 00:09

to jeszcze ustalmy, czy z tych samych powodów

przez **ewa.p** » 3 stycznia 2012, o 17:15

Aralk napisał(a):W zasadzie Cisza zawiera wszelkie elementy jakie podobają mi się w romansach. XIV w., nietuzinkowi bohaterowie, głupi bohaterowie, odpowiednia dawka namiętności, szczypta, albo więcej zazdrości i trochę humoru, niekiedy zbyt ciężkiego, ale bez przesady, nie wszystko musi być leciutkim puchem. Proste, ładne zabiegi sprawiające, że czytelnik pod nosem uśmiecha się, i chciał, nie chciał, a nawet częściej chciał, zaczyna lubić bohaterów. Oddany przyjaciel, nawrócona dziewka z porzuconym przychówkiem, zazdrosna przyrodnia siostra, podły czarny charakter, paskudna macocha i ojciec trzymany pod butem, który rzutem na taśmę powstaje pod koniec by siać dziadkową miłość. No i klasycznie – piękni bohaterowie. A całość okraszona jakąś niewiarygodną ilością progenitury, różnej maści, wieku i pochodzenia. Masa dzieciaków z całym bagażem tego, co im w głowach i duszach może zagrać. A więc i szalone pomysły i wielkie głupoty. Rodzące się nastoletnie namiętności, a w tle płacz i krzyk co raz to podrzucanych do zamku nowych wychowanków. Jeśli ktoś nie czytał Ciszy, niech mi uwierzy – można byłoby tak pisać i pisać, wymieniać i wymieniać. Niewiele jest tego, czego tam nie ma

A na dodatek całość napisana całkiem sprawnie. Szybka, łatwa, lekuśka bardzo.

Odkładając wszelki zdrowy rozsądek przeczytałam szybciutko i bawiłam się faktycznie całkiem nieźle. To głównie z tej książki zapamiętam. Miłe wrażenie i ojca uciekającego przed progeniturą. Uciekły mi i imiona i nazwiska, a może nawet podczas czytania ich specjalnie nie zapamiętywałam. Czasami tak mam, niestety.

Oceniłam Ciszę na 4 i tyle moim zdaniem jest warta. Całkiem dobra. Po prostu.

Zabawna.

W zasadzie trudno się z ta opinią nie zgodzić.Dla mnie to taka bajka o Kopciuszku,który zepchnięty został z roli królewny tatusia do stanowiska bezpłatnej służącej i niani.Przy czym książę nie przyjeżdża na białym koniu,ani nie zostaje poznany na balu-tutaj sam Kopciuszek próbuje się wyrwać z beznadziejnego życia no i wpada z deszczu pod rynnę,bo rzeczony książę szuka matki dla swoich i nie swoich dzieci...Książka fajna,lekka i pełna zabawnych sytuacji.Brakowało mi w niej przede wszystkim kolorytu średniowiecza,oraz pewnej ilości zdroworozsądkowego podejścia autorki wobec swoich bohaterów.W sumie mogę spokojnie polecić każdej osobie,która szuka dobrej zabawy przy czytaniu

przez **aralk** » 3 stycznia 2012, o 17:46

niezła zabawa, bez specjalnego wysiłku intelektualnego, bez wgryzania się w mało ważne rzeczy jak realia epoki czy zdrowy rozsądek i odruchy samoobronne bohaterów

przez **ewa.p** » 3 stycznia 2012, o 17:49

to fakt,ale jednak brakowało mi kolorytu epoki-tu w sumie mogło się wydarzyć kiedykolwiek i gdziekolwiek,więc podawany rok akcji powieści nie miała dla mnie większego sensu

przez **aralk** » 3 stycznia 2012, o 17:50

pełna zgoda z mojej strony na takie stwierdzenie

przez **Wiedźma Ple Ple** » 3 stycznia 2012, o 18:03

albo rybka albo akwarium- nie może być lekko i średniowiecznie :wink:

przez **ewa.p** » 3 stycznia 2012, o 18:05

czasami się jednak udaje...Nie musi być natomiast całkiem sensownie :hyhy:

Teresa Medeiros

Kto przegląda forum