Jane Austen

przez **Scholastyka** » 21 czerwca 2010, o 14:48

ja nie słuchałam, alem słyszała od koleżanki, że fatalna.....

przez **Agrest** » 21 czerwca 2010, o 14:50

A to szkoda...

przez **Annette** » 12 sierpnia 2010, o 01:56

Przeczytałam nareszcie DiU, i się zachwyciłam Obrazek

Ach ten pan Darcy Obrazek

Odkąd zaczęłam przygodę z Austen, zastanawiałam się czy nie będę odczuwała za dużego ' między romansami napisanymi teraz, a tymi austenowskimi Obrazek

I muszę przyznać, że naprawdę dobrze mi się je czyta Obrazek

Nawinęły mi się jakiś czas temu "Pamiętniki Jane Austen" i mimo, że to wymyślona książka, tylko z elementami biograficznymi, to też była zachowana w klimacie Austen Obrazek

przez **Berenika** » 23 października 2010, o 21:42

http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80276,8557907,Czy_Jane_Austen_nie_umiala_poprawnie_pisac___Ktos.html

przez **pinksss** » 23 października 2010, o 21:44

sensacja!

a Emil Zola miał lampę z francuskiego Obrazek

przez **Bombelek** » 27 grudnia 2010, o 00:17

Ostatnio ciągle się słyszy jaka ta pani była super pisarką, jej powieści są... ach... :adore:

Ja tak nie uważam. Owszem, podobała mi się "Emma" oraz "Duma i uprzedzenie", ale i tak wg mnie były kiepszczone od pewnego momentu... "Rozważną i romantyczną", "Mansfield Park" i "Opactwo..." zostawiłam po kilkunastu stronach... Tego po prostu nie da się czytać. Może jestem dziwna, ale jakoś nie czuję, żeby ona tak super pisała. Dla mnie jest mdła i nudna...

przez **pinksss** » 27 grudnia 2010, o 00:21

a nie fascynuje cię to że po 200 latach opisani ludzie i rzeczywistość jest jak współczesna?
to trzecie oko? :hahaha:

niewiele obyczajówek się obroniło :wink:

przez **Berenika** » 27 grudnia 2010, o 00:24

O tym, że Jane Austen była dobrą pisarką, słyszy się już od ładnych kilkudziesięciu lat, więc nie jest to specjalnie nowy trend. Trend, z którym zresztą się zgadzam - bardzo sobie cenię Perswazje, Dumę i uprzedzenie, poważam Mansfield Park, lubię pozostałe dzieła, z czego najmniej chyba Emmę za irytującą bohaterkę

A co twoim zdaniem zepsuła w DiU i Emmie?

przez **Bombelek** » 27 grudnia 2010, o 00:59

Tak, ale w ostatnim roku jakby więcej. A może po prostu ja jakoś bardziej zaczęłam zwracać uwagę? I jeszcze moi znajomi. Jak znajdzie się już jakaś "czytająca" dziewczyna to od razu słyszę "A czytałaś "###" Austen? Jest taka super...", "Jak mogłaś nie doczytać "Rozważnej i romantycznej"? Przecież ona taka cudowna..."
Ja po prostu tego nie czuję.

Nie, w "Emmie" może nic, ale w "Dumie i uprzedzeniu"... jakoś tak za szybko odpuściła. Czegoś mi brakło... Takiej duszy romansu- tak to nazwijmy... No nie wiem, czy rozumiecie o co mi chodzi. Brakło mi... uczucia samej pisarki do tej książki... Może tak.
I w pewnym sensie to takie ugrzecznione było. Nie zrozumcie mnie źle, nie chodzi mi o jakieś perwersyjne sceny, ale sam bohater mógłby być taki badziej... brutus. No ja wiem? Ciężko mi przekazać o co mi chodzi. Po prostu od pewnego momentu czegoś mi brakło. Jakiejś ważnej cząstki...

przez **pinksss** » 27 grudnia 2010, o 01:02

Bombel!!!
to 200 lat temu miało miejsce!!! jaki Brutus, psia mać! :hahaha:

to była grzeczna panienka i córka dżentelmena!!! :rotfl:

przez **Bombelek** » 27 grudnia 2010, o 01:05

No wiem, ale... ach... wszak mi nie chodzi o takiego brutusa "Coś Ci się nie podoba? To spi*" Tylko taki nie poddający się tak łatwo uczuciu. Może tak. Tu był zły i niedobry, a tu zaraz taki... ugłaskany... Kurczaczek... ciężko mi tak ubrać w słowa to, co czuję...

przez **pinksss** » 27 grudnia 2010, o 01:07

a może rozumny i rozgarnięty? takie co wie że można już przestać być idiotą?

przez **Fringilla** » 27 grudnia 2010, o 01:08

Bombel wychowana na rozkminianych emocjonalnie facetach w romansach ^_^ bądź ogólnie na postpsychoanalitycznej literaturze XX wieku

ps.wiek dziecka wiekiem piotrusia pana

przez **pinksss** » 27 grudnia 2010, o 01:12

ej, ej, ja Austen przeczytałam dopiero z 5 lat temu, na 30-te urodziny

po nastu latach czytania harlekinów :hyhy:

przez **Bombelek** » 27 grudnia 2010, o 01:17

pinksss napisał(a):a może rozumny i rozgarnięty? takie co wie że można już przestać być idiotą?

Może

Frin, zaczynam się bać :sad:

Czuję się jak idiotka, ale...
Proszę, wyjaśnij mi, co masz na myśli pisząc:

Fringilla napisał(a):ps.wiek dziecka wiekiem piotrusia pana

przez **pinksss** » 27 grudnia 2010, o 01:20

właśnie, niech Frin wyjaśnia bo widzę, że znowu dostała strumienia świadomości :hahaha:

przez **Fringilla** » 27 grudnia 2010, o 02:02

ech... ^_^
ty się, pinks, wychowałaś na harlekinach z lat 80tych

przez **pinksss** » 27 grudnia 2010, o 11:17

a to nie zaburza odbioru Austen jak mniemam, gdyż postacie i linie fabuły paralelne... :rotfl:

przez **Bombelek** » 27 grudnia 2010, o 11:37

Hm... zaczynam się w tym gubić.
Koleżanki w moim wieku lubią Austen (a przynajmniej większość), a są wychowane na takich samych książkach, co ja. A do mnie to nie trafia. Więc to chyba raczej kwestia odbioru i stylu.
Ech... zresztą dobra, więcej się nie wypowiadam

przez **Fringilla** » 27 grudnia 2010, o 15:28

tu nie chodzi o opowiesc tylko "sprzedaż" głównego bohatera: czy mamy szansę na wniknięcie w jego duszę szarpaną emocjami (coby działania jakoś tak sensowniejsze się wydawały... pozornie) czy też... nie

śledząc dyskusje na ten temat widzę dwugłos czytelniczy dotyczący kwestii "czy potrzebujemy wyjaśnienia czemu bohater postępuje tak a tak" - im więcej wykładni we współczesnym stylu, tym mniejszy dystans między pojęciem współczesnej a zaprzeszłej mentalności :hyhy:

a po ludzku: Bombelku, piszesz, że brak ci "uczucia autorki" i "duszy romansu" - rozumiem

tylko zastanawiam się, czy bierze się to stąd, że oczekiwałaś romansu wg pewnej własnej definicji romansu (hm, własnej... na pewno wiele osób podziela pogląd

a rozczarowanie wynika z faktu, że Austen jest mimo wszystko poza tą definicją z bardzo różnych powodów.
co nie znaczy, że ma ci się Austen podobać ^_^ nie istnieje twórczość autora, która winna z założenia się podobać kazdemu, a fuj

przez **pinksss** » 27 grudnia 2010, o 16:01

oczekiwałaś romansu wg pewnej własnej definicji romansu (hm, własnej... na pewno wiele osób podziela pogląd a rozczarowanie wynika z faktu, że Austen jest mimo wszystko poza tą definicją z bardzo różnych powodów.

z tychże przyczyn i Heyer poturana jest :wink:

przez **Bombelek** » 27 grudnia 2010, o 16:09

Hm... np. DiU odbieram jako suchy fakt, a nie coś... hm... powiedzmy potwierdzonego. Mają być ze sobią. Koniec kropka. Brak mi... rozmrarzania, że się tak wyrażę.
Kiedy sięgnęłam po pierwszą książkę, nie nastawiałam się na nic szczególenego, ot coś, co zabije czas. Potem pomyślałam, że źle do tego podchodzę i to może być przyczyna, że nie mogę tego strawić, ale nadal mi nie szło.
Owszem, mam wizję idealnego romansu, ale nie podkładam wszystkiego pod jeden schemat. Kiedy sięgałam po jej powieści wiedziałam, że nie jest to styl w jakim zwykłam czytać, więc nie liczyłam na nic zwykłego. Ale miałam nadzieję, że będzie lepsze niż to co tam znalazłam.
Miałam wrażenie, że te książki, są tylko pisane, żeby pisać, ale nic nie znaczą dla autorki. W moim odczuciu nie potrafiła wlać weń siebie. Książki Tołstoja, sióstr Bronte, a nawet Sienkiewicza mają w sobie duszę, to coś trudnego do uchwycenia, czego ja po prostu nie dostrzegam w książkach tej pani. Nie wiem, czy rozumiecie o co mi chodzi. Coś prawdziwego, takie... Ugh, dobra, nie ważne, chyba nie jestem w stanie opisać tego, co mam na myśli.

Ja tam lubię większość książek Heyer :smile:

przez **pinksss** » 27 grudnia 2010, o 16:19

W moim odczuciu nie potrafiła wlać weń siebie. Książki Tołstoja, sióstr Bronte, a nawet Sienkiewicza mają w sobie duszę, to coś trudnego do uchwycenia, czego ja po prostu nie dostrzegam w książkach tej pani

rozumiem ... ale tez o czym innym pisali, co innego im głowę zaprzątało ... niż regencyjnej, mocno stającej na ziemi panience z dobrego dość domu, rezydującej głównie na wsi :wink:

która pewnie obraziłaby się gdyby przeczytała że oczekujesz od niej ROMANSU- a na pewno wiesz jak były wówczas pisane romanse ... :wink:

ps. Bronte tez jej nie lubiła

była zazdrosna .. ^_^

przez **Bombelek** » 27 grudnia 2010, o 17:20

pinksss napisał(a):regencyjnej, mocno stającej na ziemi panience z dobrego dość domu, rezydującej głównie na wsi

Może właśnie przez to tak ciężko czyta mi się jej książki.

pinksss napisał(a):ps. Bronte tez jej nie lubiła była zazdrosna ..

Nie wiedziałam... Nieźle :hyhy:

przez **ewa.p** » 27 grudnia 2010, o 17:22

Ja nie traktuję książek Austen jak typowe romanse,są to dla mnie bardziej powieści obyczajowe z wątkiem romantycznym(choć dość rozwodnionym).To pewnie kwestia podejścia .

Jane Austen

Kto przegląda forum