Irytuje nas...

przez **Fringilla** » 17 lutego 2010, o 00:15

w sumie jak w korcu maku Obrazek

przez **Jadzia** » 17 lutego 2010, o 00:15

przez **pinksss** » 17 lutego 2010, o 00:15

a przy okazji wyleczy z syfilisu Obrazek

przez **Fringilla** » 17 lutego 2010, o 00:17

aż dziw, że w ogóle gatunek przetrwał, no Obrazek

przez **pinksss** » 17 lutego 2010, o 00:19

nasi górą

przez **Jadzia** » 17 lutego 2010, o 00:20

I dlatego tak lubię większość pierwszych nocy u Quick Obrazek

przez **pinksss** » 17 lutego 2010, o 00:22

i ja, szczególnie z Rendez vous i tym o smoku Obrazek

przez **Fringilla** » 17 lutego 2010, o 00:25

chodzi o przejście z nimfomanii pasywnej do aktywnej? Obrazek

przez **pinksss** » 17 lutego 2010, o 00:27

zaraz tam nimfomanii Obrazek

przez **Agaton** » 18 lutego 2010, o 00:24

Poczytałam sobie o Żelaznych Dziewicach i Kotkach W Marcu, śmiejąc się przy tym okrutnie Obrazek

Mnie z kolei drażni też, gdy w romansie współczesnym z mocno zarysowanym wątkiem sensacyjnym, który to czasem ma ochotę zdominować książkę, prowadzona jest co jakiś czas narracja z punktu widzenia mordercy. Cóż to za frajda czytać do końca, jeśli już w połowie wiadomo kto zabija... Żeby jeszcze romans był taki <span style="font-style: italic">prawdziwie prawidziwy</span>, to da się przeżyć. Jednak, gdy motyw romansu się rozmywa na brzegach, to bez rzeczywistej zagadki robi się nudno. Czytanie dla sztuki czytania już dawno przestało mnie bawić, więc czasem szkoda się nudzić Obrazek

przez **Kawka** » 18 lutego 2010, o 02:43

Ale czasem to fajnie wiedzieć co myśli morderca, o ile nie zdradza się jego tożsamości.

przez **Agaton** » 18 lutego 2010, o 03:25

Gorzej jak ma się poutykane malutkie wskazówki, których niby nie widać, ale po przeczytaniu wielu kryminałów, zauważa się je z daleka. Tak się zastanawiam właśnie. Czy autorka chciała, żeby czytelnik już w połowie domyślił się o co chodzi czy może ja mam takie "szczęście". Wydaje mi się, że to pierwsze. Tylko, że mnie to czasem wcale nie cieszy Obrazek

przez **Misteriosa** » 20 lutego 2010, o 00:48

Wkurza mnie to że w romansach w ktorych para była kiedyś razem ale z jakiegoś powodu się rozstali, a potem spotkali po latach, on przeleciał 3 tuziny lasek w tzw "międzyczasie" Podczas gdy Ona żyła wcelibacie jakieś 5 lat.

Irytuje mnie też gdy, Bohater jest związany z jakąś supermodelką albo inną piękną egoistką. Tamta jest przebiegłą intrygantką , ktora wskakuje do łóżka z każdym nowym sponsorem,podczas gdy nasza bohaterka to biedna , szara myszka i do tego jeszcze dziewica.

Denerwuje mnie też to, że dziewczyna przyznaje się facetowi w rozmowie do tego że powiedzmy w wieku 24-26 lat jeszcze z nikim nie spała doskonale wiedząc że to sprawi mu satysfakcję i sprawi że jego męski ego będzie jeszcze większe niż dotychczas. Co innego kiedy On np sam sprawdzi że jest "Niewinna" Obrazek

a co innego gdy ona sama się przyznaje.

Dziwi mnie jak Ci wszyscy faceci mogą mieć 190 cm wzrostu,przecież 180 to już jest całkiem dobrze.

przez **kasiek** » 20 lutego 2010, o 00:53

I lepiej jak mają 180 cm wzrostu.To chyba u Cabot w jednym z historyków on miał 190 a ona jakieś 150. Jak oni się całowali?

przez **pinksss** » 20 lutego 2010, o 01:03

i takie się jeszcze zdarzają Obrazek

przez **Misteriosa** » 20 lutego 2010, o 01:08

Kasiek widać jakoś można... Ja sama lubię wysokich, a mam jakieś 165cm. Tylko żawsze się smieję kiedy w kolejnym już harlequinie czytam o przystojnym brunecie z ciemnymi oczami ktory ma atletyczne ciało, oliwkową karnację ponad 190 cm wzrostu i dotego chodzi w doskonale skrojonym garniturze

przez **Fringilla** » 20 lutego 2010, o 01:10

ok, tu mnie zagięłyście... znaczy: nie powinny się przyznawać?

ps.punk pierwszy, jak mniemam, przedyskutowany już wgłębnie Obrazek

przez **aralk** » 20 lutego 2010, o 01:11

I to jest powód, że zupełnie nie zwracam uwagi na ich wygląd. I tak są piękni. Wszyscy Obrazek

przez **Agaton** » 20 lutego 2010, o 01:36

Nie wszyscy. U Quick na szczęście są nawet tacy, których nie da się nazwać przystojnymi. O pięknych nie wspominając Obrazek

Za to u Roberts wszyscy śliczni. Jak z obrazka Obrazek

Przy okazji tych dziewic co to się nie powinny przyznawać. Może od razu to nie, ale chyba lepiej wiedzieć na czym się stoi jak przyjdzie co do czego, bo to różne efekty mogą być z tym sprawdzaniem Obrazek

przez **Scholastyka** » 20 lutego 2010, o 01:40

a u Palmer, jak facet zorientuje sie w trakcie, to ło dżizes....

przez **Fringilla** » 20 lutego 2010, o 02:38

no nie wiadomo śmiać się czy ryczeć Obrazek

przez **Misteriosa** » 20 lutego 2010, o 02:45

To znaczy, wiecie ja nie mam nic do zachowywania dziewictwa w wieku 20stu paru lat, chwalebne to nawet jest rzekłabym, ale według mnie co innego przyznać się w rozmowie a co innego w sytuacji in flagranti. Ja bym się tak nie przyznała wprost facetowi, który wszem i wobec pokazuje jaki to jest męski, jakie ma powodznie itp. A dodatkowo robi dziewczynie sceny jak ta smie insynuować, że zdobywała w przeszłości pewne doświadczenie. Chyba feminizm ze mnie wychodzi, ale nie lubię jak faceta podziwia się za to że "bzykał" na prawo i lewo, a dziewczyna ktora miała w życiu więcej niż jednego partnera to praktycznie dziwką jest!

przez **Agrest** » 20 lutego 2010, o 02:58

Ale ma liczyć na to, że on się nie zorientuje? Obrazek

przez **Kawka** » 20 lutego 2010, o 11:01

Fakt. To że (prawie) każdy mężczyzna z romasnu jest przystojny też mnie wkurza. Chyba sięgnę do motywu "boihaterowie prawie niedoskonali". Nawet jak facet ma defekt (zazwyczaj jakaś okulała noga) to i tak testosteron z niego aż ścieka. Co do Roberts to nie do końca się zgodzę. W "Zorzy polarnej" był bohater może nie brzydki, ale za to totalnie fajtłapowaty. Oczywiście do czasu, bo potem się wyrobił. Obrazek

przez **pinksss** » 20 lutego 2010, o 12:36

ale jak nie spojrzeć to problem nie tylko romansów jest Obrazek

ale jak najbardziej realny nadal Obrazek

Irytuje nas...

Kto przegląda forum