Irytuje nas...

[limonka]

Nie mam pod ręką karabinu, zresztą procy też nie.

Ciekawa jestem, jak odbiera te książkę ktoś, kto nie czytał poprzednich, znaczy, ktoś, dla kogo nic nie znaczą te tabuny bohaterów z poprzednich tomów. Ponadto wydawał się mi trochę naciągane, że ten Charlie się tak opatrznościowo uwinął wokół Portii. Ja rozumiem, lat naście, poczuła się upokorzona i wystawiona do wiatru, to sobie zafundowała podróż do Gretna Green z księciem. Ale on? Po kiego ją sobie brał na kark? Chyba po to, żeby odpracować błędy młodości i zapewnić Claudii oczyszczenie przedpola..

[pinksss]

a lub

[Agaton]

Ja nie czytałam, ale raczej nie będę królikiem doświadczalnym w waszym teście, bo mam już tony tytułów w planach i jeszcze z czasem też nie bardzo



Dywagujcie zatem nadal

[pinksss]

jak mnie skręca jak widzę taki opis ze on ja widzi i jest taki porażony ze tylko myśli o wielkich namiętnościach



a potem jak mam odrobinę szczęścia otwieram książkę z której wynika ze bardzo mu to szybko przeszło bo teraz ja po prostu lubi

a jak nie mam to jest takie pitolenie do końca

[limonka]

Jak dla mnie to tam strasznie długo i na temat było o tym, że on w niej zalety ducha i osobowości docenia i takie tam różne Wartości przez duże W. I o samorealizacji i barierach społecznych (ale to bardziej z jej strony). Aż się zdziwiłam, że przy tych wszystkich poważnych tematach zdążyli po ludzku zjeść podwieczorek.

[pinksss]

ty o tym Ideale mówisz?

[limonka]

Tak jakby Bo wykończyłam go dziś w przewie na kawę, znaczy książkę wykończałam i nawet kawy na nią nie rozlałam. Teraz mam dwa dni przerwy, a potem zabiorę sie za coś nowego.

[pinksss]

no to weź kogoś mniej idealnego



swoją droga podoba mi się jak Austen załatwia kwestie niezależności kobiet

[limonka]

Lubię u niej to osadzenie w konkrecie finansowym. Jak to się wszyscy rozliczają z dochodów i przychodów i nawet jak sobie ktoś potraci na hulanki w Londynie, to potem dostaje reprymendę, że przez niego młodszemu bratu ubędzie. No i jeszcze to praktyczne osadzenie w kontekście społecznym - lubię ten moment, kiedy Emma dowiaduje się, że Harriet jest nieślubna córką kupca, a nie żadnego tam ziemianina, i myśli, jakież to koneksje chciał narzucić Frankowi, a nawet Eltonowi.

[Scholastyka]

szmaragdowe miał Julian z "KontraKTU" Quick

[pinksss]

jak również to że w ramach tej niezależności prawie każda dostaje faceta, któremu może wejść na głowę

no moze oprócz Emmy ale i ona już nahasała



ps. A Smok , ten od Emily? nie miał jakiegoś niezwykłego koloru oczu?

[limonka]

Emma ma chyba największe możliwości pohasania - bo i niezależność finansowa, i rodzina niczego jej nie zabrania, wręcz przeciwnie jeszcze słodzi. A na czymś trzeba czas spędzić, jeśli nie na własnych romansach, to na cudzych, to o wiele bezpieczniejszy sposób na życie, niż kochać się własnych kuzynach czy przystojnych nieznajomych, co cie najpierw noszą na rękach, a potem żenią się z dziedziczkami.



Agatha Christie pisała coś podobnego w swojej autobiografii: że w czasach wiktoriańskich na zewnątrz obowiązywała zasada "Ojciec ma zawsze rację", ale w domowym zaciszu brzmiało to "Tak, Williamie, w zasadzie masz racje, ale...". I jeszcze coś o tym, jak cudownym urządzeniem była sofa, która - w połączeniu z przekonaniem, że kobieta jest z natury bardziej wątła i delikatna - pozwalała pani domu wieść wygodne życie i jeszcze cieszyć się opinią anioła domowego ogniska.

[pinksss]

eh, ale jak tak wyjść poza salony to kobieta przy pługu

[limonka]

Po tych od pługa nie zostaje za dużo źródeł pisanych, więc co najwyżej mogą se przemknąć w tle filmu kostiumowego jako dodatek do krajobrazu.

I jeszcze przypominało mi się, jak Christie pisała, jak to teraz taki tryb życia, jaki prowadziła jej rodzina wydaje się niesłychanie rozrzutny i bogaty. A w sumie oni byli dość średnio sytuowani: nie mieli powozu ani służby męskiej, kapelusze się odświeżało, suknie przerabiało, o sezonie w Londynie nikt się nawet nie zająknął, a jak trzeba było oszczędzać, to się dom wynajmowało i hajda do Francji czy innej Szwajcarii, bo funt stał wysoko.

[pinksss]

ooo chętnie bym o tym poczytała

[limonka]

Ona to w "Autobiografii" pisze - dość specyficzna książka, bo dużo w niej o dzieciństwie, młodości, o pierwszym małżeństwie i o pooczątkach drugiego. Dużo wspomnień o służbie, przyszywanej ciotce,o wrażeniach z różnych pensji i wieczorków tanecznych, o I Wojnie, o podróży dookoła świata i na Bliski Wschód. Duzo anegdot i wspominek, i takich fajnych szczegółów obyczajowych. Późniejsze lata opisane dość skrótowo i widać, że nie na nich Christie chciała się skupić. Momentami wychodzi kompletna - jak dla mnie - egzotyka obyczajów: no bo dlaczego dziewczyna mogła sie z chłopakiem szwendać po polach golfowych czy uprawiać przejażdżki w siną dal czy bywać na balach i koncertach, ale juz wypicie herbaty w hotelu to było nie do pomyślenia?

Bardzo przyjemne i ciekawe, jak ktoś czytał wcześniej "Niekończony portret" to widać, ile w nim wątków autobiograficznych. Zresztą w innych książkach po trochu też.

[pinksss]

dzięki!

[pinksss]

i to ten najdurniejszy

[kasiek]

zazwyczaj o wzlatywaniu do nieba

[pinksss]

zaczęłam podejrzewać że mają taki jeden, dyżurny

[Berenika]

A propos Cartland to mnie nieco zirytowało, gdy w Aniele w piekle bohater mówił do bohaterki per doczka. O ile autorka mogła nie mieć pojęcia, co to znaczy, a może nawet mieć w głębokim poważaniu, to polski tłumacz powinien wiedzieć, że doczka w ustach potencjalnego kochanka brzmi dziwnie.

[kasiek]

Tłumacz pewnie sam nie wiedział co to znaczy, a może boahter miał jakieś takie inklinacje...

[pinksss]

to Cartlanda tak wpisała to czemu tłumacz miał po niej poprawiać?

[Berenika]

Żeby ratować jej dobre imię

[pinksss]

niewykonalne