Warto przeczytać?

przez **ewa.p** » 20 lipca 2009, o 21:12

czytałam Mariannę ,kawał dobrej książki,świetnie nakreślone tło i ciekawe zmiany akcji.Katarzyny nie czytałam ,pamiętam jednak miniserial kręcony na jej podstawie(chociaż trochę rozczarowujący był)

przez **elberite** » 20 lipca 2009, o 23:40

Angelika - jako postac też czasami mnie wnerwiała - ciagle naj...najpiękniejsza ze wszystkich kobiet i mężczyźni rozum dla niej tracili totalnie, ale generalnie bardzo mi się ta seria podoba.

Za Maariannę i Katarzynę chyba się wezmę - bo za bardzo ciekawa jestem.

Dzięki dziewczyny za odpowiedzi.

Jeszcze jedno pytanko.

Krystyna, córka Lavransa - czytała któraś?

Może jeszcze jakieś inne sagi norweskie - oprócz tych wydanych przez Pol - Nordicę?

przez **Jadzia** » 21 lipca 2009, o 00:00

Czytałam kiedyś taką sagę wydaną przez Książnicę, ale całkiem jej nie pamiętam. Trzy części były, o jakiejś kobiecie, ona miała najpierw jednego męża, potem drugiego, którego chyba upiła, żeby spełnił w noc poślubną swój obowiązek, ale nic oprócz tego nie pamiętam, więc chyba za bardzo nie pomogłam Obrazek

przez **elberite** » 21 lipca 2009, o 00:05

Może o " Księdze Małgorzaty " mówisz - Judith Merkle Riley

przez **pinksss** » 21 lipca 2009, o 00:11

a po cóż takie środki przedsięwzięłła? Obrazek

przez **Agrest** » 21 lipca 2009, o 00:16

Ja też czytałam, zdecydowanie nie jest to w typie Pol Nordiki Obrazek

przez **elberite** » 21 lipca 2009, o 00:23

a po cóż takie środki przedsięwzięłła? Obrazek

[/quote]

Może napalona była a mężuś taki trochę niechętny...

Żartuję.

W "Księdze Małgorzaty" było tak, że jej drugim mężem był syn szlachcica, który w pierwszym tomie był zakonnikiem i uczył bohaterkę - Małgorzatę z Ashbury czytac i pisac.

Bardzo sie przed tym wzbraniał, bo w jego mniemaniu kobiety to durne niewiasty były i czytac nie miały prawa, a wykazywac się jakimikolwiek przemysleniami już na pewno nie.

W każdym razie, on został jej drugim mężem z konieczności i tak do tej nocy poślubnej ciężko było mu się zebrac.

Czytałam " Księgę Małgorzaty" dawno temu, więc za jakiekolwiek zagmatwania z góry przepraszam, ale wiem że bardzo mi się podobała a co jest najfajniejsze w tym tygodniu kupię sobie 3 tom tej serii.

przez **Jadzia** » 21 lipca 2009, o 00:30

Jeśli jest tak jak mówisz, to Księga Małgorzaty to na pewno nie była, bo nic o pisaniu sobie nie przypominam.

A musiała go upić, bo z tego co pamiętam, to właśnie był związek wymuszony, on ją chyba uważał za wroga, wcale nie miał zamiaru z nią spać, ale ona musiała się zabezpieczyć, coś tam takiego było, jeszcze sobie przypomniałam, że było jakieś palenie świątyni... Odyna chyba, ale nie jestem pewna.

Poszperałam w biblionetce i nie wiem, czy to nie była książka pt. Córka Wikingów Very Henriksen. Ale po tych opisach to nie jestem do końca przekonana...

A może ona miała tylko tego jednego męża?

przez **elberite** » 21 lipca 2009, o 00:34

W takim razie rzeczywiście " Księga Małgorzaty" to nie była.

A za tą sagę Very Henriksen też się zamierzam zabrac więc zobaczymy czy to było to o czym wspomniałaś.

przez **Fringilla** » 21 lipca 2009, o 19:13

przepraszam, ale mogę prosić o spoilera? Obrazek

znaczy: czy nastąpiła zmiana światopoglądowa u wspomnianego ex-zakonnika? Obrazek

przez **ewa.p** » 21 lipca 2009, o 20:46

z tego co pamiętam to tak,było też chyba jakieś dziecko i ratowanie zakonniko-męża z opresji(zdaje sie że został wtrącony do jakiegoś lochu czy coś),w sumie fajna książka i ciekawa bohaterka z Małgorzaty

przez **limonka** » 21 lipca 2009, o 22:13

"Katarzyna" niezła była, ale po ludzku rzecz biorąc, mogła się zakończyć na piątym tomie. Dwa ostatnie jakieś takie bardziej wysilone były. I te tłumaczenia, jak mężowi bohaterki znowu zazdrość się na mózg rzuciła, z lekka naciągane, a poziom śfniowatości bohatera zaczął przekraczać ludzkie granice. Ale ogólnie, ciekawa lektura i dużo postaci drugoplanowych całkiem niezłych, i wątki historyczno-poltyczne ładnie upakowane. I nawet spolszczenia imion nie kuły w oczy za bardzo (choć ten jakiś tam Piotr,co startował do bohaterki, to jednak zgrzytał w połączeniu z francuskim nazwiskiem).

przez **Fringilla** » 21 lipca 2009, o 22:23

dziękuję

co do spolszczeń: jakoś mi nie przeszkadzają we francuskiej literaturze - chyba ze względu na ich długą tradycję Obrazek

przez **elberite** » 22 lipca 2009, o 20:18

Ja bardzo nie lubię spolszczeń z francuskiego. Jak jest tam np. imię Francois to szlak mnie trafia jak czytam o jakimś Franciszu, Janie itp.

przez **Jadzia** » 22 lipca 2009, o 21:29

Albo jak jest żeńskie imię - Sylvaine, czyli Sylwia i męskie - Sylvain. A po polsku jak? Sylwin? Obrazek

przez **Martita** » 22 lipca 2009, o 21:58

Mnie zawsze wnerwiała jak z ang Imogen zmieniali na Imogena...

przez **Jadzia** » 22 lipca 2009, o 22:08

Mnie akurat spolszczanie żeńskich imion angielskich przez dodawanie im na końcu literki "a" nie razi. Łatwiej się tak czyta. Gorzej całkowite spolszczanie, jak np. z Elizabeth robią Elżbietę...

przez **Berenika** » 22 lipca 2009, o 22:27

Sylwin będzie, za wiki:

Sylwin — łacińskie imię męskie, utworzone od męskiego Sylwiusz przy pomocy przyrostka -inus, który wskazywał na pochodzenie od kogoś lub zdrabniał. W Kościele katolickim istniało czterech świętych o tym imieniu.

Żeński odpowiednik: Sylwina.

Sylwin imieniny obchodzi: 17 lutego, 12 września i 28 września.

Znane osoby noszące imię Sylwin:

* Silvino Francisco — południowoafrykański zawodowy snookerzysta

* Silvino García Martínez — kubański szachista, pierwszy arcymistrz w historii tego kraju

* Konstanty Sylwin Jakimowicz — architekt warszawski

Za to wynika z tego, że nie musi być Sylwia (jest też ang. Sylvia i Sylvie), może być Sylwina.

Mnie aż tak bardzo spolszczanie imion nie przeszkadza. Wszystko zależy od imienia Obrazek

przez **pinksss** » 22 lipca 2009, o 23:03

mam taki prastary egzemplarz Tarzana wśród małp gdzie Jane to Janka Obrazek

przez **Fringilla** » 23 lipca 2009, o 01:36

no włąśnie Obrazek

albo stare tłumaczenia Dumasów i nie tylko Obrazek

przez **pinksss** » 23 lipca 2009, o 10:20

spolszczenie to pikuś. pan pikuś Obrazek

czytałam tez przedwiecznego Dickensa gdzie wszystkie imiona i nazwiska przetłumaczone były fonetycznie no Dżordż, Mery Obrazek

przez **Martita** » 23 lipca 2009, o 11:16

Tak jak my spolszczamy Szekspira i dzieci później nie wiedzą jak nazwisko się pisze w oryginale Obrazek

przez **tessa15** » 23 lipca 2009, o 12:37

Wszystko spolszczają, a to niekoniecznie zmiana na lepsze Obrazek

przez **Fringilla** » 23 lipca 2009, o 15:54

urocze, nie? mnie bawi niebotycznie Obrazek

przez **Lucy** » 2 sierpnia 2009, o 03:14

Czytaliście może "Czerwony pokój" Nicci French ?

Kit Quinn jest psychologiem współpracującym z policją. Po przerwie spowodowanej traumatycznym wypadkiem wraca do pracy i bada sprawę brutalnego morderstwa. Wszystkie tropy prowadzą do niezrównoważonego psychicznie Michaella Dolla, jednak dociekliwa pani doktor ma wątpliwości. Obsesyjnie poszukując rozwiązania zagadki, zaczyna śledztwo na własną rękę. W atmosferze narastającego zagrożenia Kit musi zmierzyć się ze swoimi lękami i pozostającym na wolności mordercy

Chciałabym wiedzieć czy jest tam zakończenie szczęśliwe . Jakoś do "nie żyli długo i szczęśliwie" nie mam ochoty . Obrazek

Warto przeczytać?

Kto przegląda forum