Książki pojedyncze czy serie?

[Fringilla]

ja też

ech, kiedyś na wiedźmina się czekało... potem jeszcze czekałam tak na książki hobb i brzezińskiej...

teraz, przyznam, juz mnie nie ciągnie zbytnio... może faktycznie sparzenie się na jakości kolejnych tomów?



a może przymusowo się oddzwyczaiłam po nieodwracalnym przerwaniu Sherwood?



miło, jak kolejne części wpadają w łapy, o ile poprzednie były ok, ale przyznam, że łatwo odpuszczam. i nie, nie mam duszy kolekcjonera, dlatego podziwiam Szanowne Panie



w sumie to pieczołowicie i około premiery kupuję tylko Pratchetta. dla brata. chociaż juz dawno pełnoletni i się samofinansuje ale w końcu: kupię, przeczytam, oddam i wiem, kogo zaszantażować gdy mam ochote ponownie przeczytać

[olly3]

Niestety jestem kolekcjonerką ;( a Pratchetta to mogę tylko pożyczać, bo na myśl o oddaniu komuś książek robię się chora...

Na Brzezińską już nie czekam, bo się zirytowałam zachowaniem autorki

Ostatnio wyczekiwany był Potter, a teraz w zasadzie to czekam tylko na Martina i się denerwuję, bo się przedłuża, wrr

Sparzenie się na jakości na pewno ma wpływ; Poza tym mam wrażenie, że kiedyś serie starałam się czytać do końca, bo miałam więcej czasu, a zarazem był mniejszy wybór książek. Teraz łatwiejszy dostęp do oryginałów czy ebooki, a więc większy wybór książek, sprawiają, że łatwiej jest odłożyć daną - jeśli kiepska - książkę i sięgnąć po inną.

[Fringilla]

też się wkurzyłam na brzezinską



sądzę, że parę elementów się składa...



ale też dla mnie trochę czymś innym jest rozłożenie opowieści na parę części, a innym opis dziejów różnych bohaterów w kolejnych tomach. druga opcja mnie wciąga w sumie średnio jako taka i zwykle sięgam po kolejne jesli styl autora mi się spodoba - spokojnie mogę przeżyć bez dowiedzenia się jak potoczyły się losy potencjalnie ciekawych postaci dla nich samych.



np. niespecjalnie czekam na opowieść o Constantinie z cyklu Balogh, ale czekam na jej kolejną książkę, bo mimo wszystko (czyt. zarzutów wielu) jej styl wciąż mnie bawi. jak i Anne Stuart. podobnie z Sherrilyn Kenyon, Kresley Cole i Dianą Palmer (drugi biegun . zawsze chodzi o autora



ja w ogóle lubię czekać na kolejne części...

[Agrest]

Ja różnie, ale np teraz czekam sobie cierpliwie na Kleypas o tym bracie z Hathaway 'ów i guwernantce I w sumie na tą siostrę kleptomankę też

Ale ten typ serii mnie już męczy, te wszystkie rodzeństwa...

[gmosia]

kleptomankę? ??

[Agrest]

Oui Beatrix jej na imię Mam tylko nadzieję, że do czasu swojej książki nie wyrośnie z tej kleptomanii, hm, bo to byłaby wielka strata dla fabułY

[gmosia]

a po angielsku też nie wydane? mam nadzieję, że czekasz na tłumaczenie, bo brzmi interesująco

[Agrest]

Po polsku to chyba jedna Kleypas wyszła tylko Konia z rzędem temu, kto mi wyjaśni czemu! (Rymuję! ) Więc nie, nie czekam na tłumaczenie



Tak prawdę mówiąc to ta ostatnia seria Kleypas jest raczej przeciętna, ale i tak chętnie poczytam następne części. Ale do książki o kleptomance to jeszcze trochę czasu musi minąć... Jeszcze przed nią dwoje rodzeństwa

[Jadzia]

Z tego wniosek, że najlepiej szukać autorek i serii, które już zakończone zostały

[gmosia]

tylko ta kleptomanka tak kusząco brzmiała...

[Fringilla]

cos w tym jest bo można się znudzić czekając

[Agrest]

No to jest jeden problem - że może się znudzić lub można przypadkiem ' Ale inny problem - oczekiwanie może wzbudzić zbyt wielkie nadzieje i łatwo się rozczarować

Ale myślę, że to dotyczy też książek pojedynczych tego samego autora. Jak czyta się kilkanaście książek tej samej autorki naraz, bo właśnie się ją odkryło, łatwiej zaakceptować słabsze pozycje, bo jakoś giną w tłumie. Potem na nowe książki patrzy się już bardziej krytycznie. A przynajmniej ja tak mam

[ewa.p]

nie tylko ty,ja też,z tym że jak pierwsza pozycja jest dobra to autorce zostaję wirna na długo(np.mam tak z Deveraux)

[Dorotka]

Najgorsze w seriach jest to, że na kolejne tomy trzeba czekać, a ja do cierpliwych nie należę. A jak kupuję starszą serię, to wkurza mnie to, że często dłuższy czas zabiera mi skompletowanie całości, bo zawsze brakuje akurat krórejś ze środkowych części.

[Martita]

Książki w serich rzeczywiście jest czasem trudno gdzieś znaleźć. Ja tak teraz dopiero znalazłam na chomiku serie Książe o Knightah, bo w bibliotece dostałam: Panią pożądania, Noc grzechu, Książe i Wyniosłego lorda, a i tak tylko te dwie pierwsze przeczytałam, bo wtedy to tak różnie z moim czytaniem bywało. Książki Foley to wogóle u mnie w opolskich bibliotekach ciężko dostac No i z serii to jeszcze ugryzłam coś z Bedwynów od Balogh.

[basik]

chyba jednak wole książki pojedyńcze



w cyklach nie zawsze wydawane są książki po kolei i ciężko nieraz się połapać o co chodzi /mam tu na myśli np. Jo Beverley Dziedziczkę diabła, która ukazuje się jakoś tak w środku cyklu, a autorka ciągle wraca do bohaterów z innej książki /



nie lubię też / w cyklach / zjazdów rodzinnych, gdzie przedstawiani są członkowie rodziny, ich żony, mężowie, dzieci itp.



zauważyłam też, że najczęściej w cyklach historycznych, gdy występuje rodzeństwo, to w kolejnym tomie bohaterka poprzedniego tomu jest już traktowanya tylko jako tło i jest w ciąży albo ma już kilkoro dzieci

[Martita]

W tych historycznych seriach, jak już sie na dłużej pojawia jakiś bohater z poprzedniego tomu, to zwykle najstarszy brat, bo musi jakiś problem rozwikłać czy cuś A zwykle to są w swoich wiejskich rezydencjach U Eloisy James za to Imogen pojawia się często w pierwszym, i z tego co już przeczytałam, w drugim tomie seri o siostrach. Fajnie czytac o tym, jak się zmienia pod wpływem tego wszystkiego związnego z Dravenem

[pinksss]

James tak lubi przeplatać dodatkową historię

[Fringilla]

offtopowo sie wtrącą: ale cos Eloisie się za bardzo nie udało w ostatnim cyklu

[pinksss]

a rozwiń

[kasiek]

a ja pamiętam jak Frin te nieudanie już rozwijała

[limonka]

Swoją drogą, mogliby te starsze Eloisy pociągnąć, co to wątek Esme się przewijał.



W sprawie cykli: rozsądną ilością wydaje mi się pięć, góra siedem tomów. Bo inaczej fabuła się rozwadnia. Chyba że cykl jest bardziej luźno i wielokierunkowo rozwijany, typu Liz Carlyle. Z cyklami zresztą wolę uważać, bo łatwo się przywiązuję i potem czuję wewnętrzny przymus polowania na kolejne odsłony, i budzę się dopiero gdzieś w okolicy nastego tomu z okrzykiem "Po jakiego czytam takie nudy!". A jakby człowiek był mądry, to by rzucił po drugim, góra trzecim rozczarowaniu. Chociaż autorki romansów to zazwyczaj mają trochę umiaru, nie to co cykliści-fantaści, już nawet zapomniałam, przy którym tomie odpadłam z "Koła Czasu" Jordana.

A Brzezińska mogłaby swoją drogą skończyć, co zaczęła. Bo już i tak nie pamiętam zawiłości fabuły i będę musiała powtórzyć sobie od poprzednie części. Ale co tam Brzezińska, Martin to jest spec od szarpania nerwów czytelnikom, chyba juz o trzy lata przesuwał premierę piątego tomu "Pieśni".

[pinksss]

jak Laurens

[limonka]

No fakt, rozpędziłam się z lekka.

Pewnie Laurens cierpi na bezsenność zamiast liczyć owce pisze całymi nocami. Albo ma liczną rodzinę i każdemu chce zapisać w testamencie prawa do innej książki, żeby mieli byt zapewniony.

[gmosia]

mi może jedno prawo podarować bo niedługo będę musiała sponsora szukać