Polska strefa

[Szczypta_Kasi]

Ja czytałam Laristę i było średnie. Ze "Zmierzchem" mi się kojarzyło.

[Karina32]

Ja niestety czytałam Gordiana i to chyba była jedna z najgłupszych książek jakie w życiu czytałam. I skutecznie mnie zniechęciły do autorki

[kejti]

kejti, chodzi o sceny

Spoiler:

seksu oralnego z tym kolegą z pracy? Obrzydliwe były, fuj

Tak!! Plus

Spoiler:

ten żart przez telefon, który wykonał jej przyjaciel gej

ale tak to reszta świetna. Warto jeszcze dziewczyny dać szansę

[giovanna]

Też tak myślę

[kejti]

Licho nie śpie Emilia Szelest

Kiedy demony śpią, budzi się namiętność.

Dla Damiana Bieszczady są kryjówką. Były policjant ucieka przed swoją przytłaczającą przeszłością, uzależnieniem i mrokiem, który czai się głęboko w jego duszy. Praca w tartaku ma zagłuszyć palące wyrzuty sumienia, a odosobnienie przynieść upragnione ukojenie.
Magda Jaskólska, młoda asesor prokuratury, zostaje rzucona na głęboką wodę – przełożeni przydzielają jej sprawę, którą wszyscy już dawno spisali na straty. W okolicy giną młode dziewczyny, ale jedyny podejrzany… już siedzi w więzieniu. Zdesperowana i pozbawiona wsparcia Magda nie cofnie się przed niczym, by znaleźć odpowiedzi na wszystkie pytania. Aby to zrobić, musi przedrzeć się przez mur nieufności, odkryć głęboko skrywane miejscowe sekrety, a przede wszystkim uporać się z dziką namiętnością, która nieoczekiwanie przejmuje nad nią kontrolę.

Mroczna i zaskakująca powieść Emilii Szelest z pogranicza thrillera i erotyku.

Audiobook
Niewyaźna bohaterka. Bohater szowinista. "Erotyk" to za duże słowo bo czuję tylko niesmak do głównego bohatera, przez to jak traktuje swoje kochanki (niby zostawia je zaspokojone ale to taka męska dz...). Akcji mało, praktycznie tylko pod koniec i za to daje plusa. Bohaterowie poboczni ciekawi, jak i legenda Bieszczad. Niestety resztą jestem rozczarowana. Jedna wielka nuda. Może kolejne części będą lepsze bo to raczej wstęp do serii ale ja spasuje.

1+/5

[Lucy]

Kurczę, szkoda liczyłam, że będzie sztos. Pani Szelest strasznie nierówna.
Niebezpieczna gra bardzo fajna, a Bardzo cicha noc, to już beznadzieja.

[kejti]

Opinie są różne więc może Tobie się spodoba?
Mnie trochę autorka zniechęciła może jeszcze spróbuję z tym co napisałaś

[kejti]

„Mój szef” Melissa Darwood, czyli zaskakująco dobra historia. Jest w tym konkretny pomysł (czyli w końcu nie jakieś popłuczyny), na dodatek ciekawy ten cały zamysł, naprawdę niezłe wykonanie przy tym i całość trzyma poziom. Bohater ma zespół Aspergera, co całkiem dobrze zostało przedstawione. Myślę, że to jest historia, do której mogłabym wrócić.

Wczoraj przeczytałam. Na początku się ubawiłam, potem chciałam rzucić w cholerę (dwie sceny mnie zniesmaczyły i chociaż bohaterka fajne ma te zagrania słowne, to było tego na początku zbyt wiele) ale potem jakoś przepadłam. A chciałam uznać za gniot jak się wkurzyłam po tych scenach a tu 5/5 i z chęcią zobaczę u siebie na półce. Ktoś czytał jej inne książki? Warto? Opinie są różne

Na Legimi jest już druga część ich przygód As

[Lucy]

Boję się tej kontynuacji Że będzie kicha.

[aleqsia]

Lucy, nie ma czego nie wiem czy nie lepsza niż pierwsza czesc

[kejti]

Boję się tej kontynuacji Że będzie kicha.

Mam te same obawy ale przeczytam, co mi tam uspokoiłaś mnie trochę aleqsia

[gosiurka]

Właśnie skończyłam słuchać książkę Iwony Wilmowskiej - Nikt nie słucha starych ludzi



Agata to pracująca samotna trzydziestolatka, z dużym talentem do rozwiązywania zagadek. Kiedy jej ukochany wujek Antoni prosi ją, by przyjrzała się bliżej śmierci jego sąsiadki i przyjaciółki Leokadii, Agata postanawia mu pomóc. Policja uznała co prawda jej śmierć za samobójstwo, ale pan Antoni w tę wersję nie wierzy...
Agata przystępuje do śledztwa, w którym pomaga jej kolega z pracy, Kermit. A że Agata właśnie rozstała się z chłopakiem...
Wartka akcja osadzona we współczesnej Warszawie i spora dawka humoru przywodzi na myśl klasyczne kryminały Joanny Chmielewskiej. Odkryjmy więc jaka była tajemnica Pani Leokadii?

Jest to kryminał obyczajowy, i nie jest on na niskim poziomie. W zasadzie wysokiego napięcia nie ma ,jak innych w kryminałach, no może poza zakończeniem, to bardzo fajnie się słucha ( lub czyta jak kto woli). Agata to nie gupia blondynka, umie używać główki, ale jej największym atutem jest kolega z pracy, informatyk, ale łączyć fakty i wyciągać wnioski p. Agata umie.
Spędziłam bardzo miło czas z tą książką i na pewno sięgnę po następne części tej autorki.

[Lucy]

Cała seria jest ok.

[gosiurka]

Zamierzam przeczytać całą serię

[Lucy]

Jestem ciekawa czy cała przypadnie ci do gustu.

[gosiurka]

Jestem pod wrażeniem, w szczególności zakończeniem

Spoiler:

nie chciałam żeby ... był zabójcą, polubiłam tą postać, ale zaskoczyła mnie wybuchem nienawiści, można zrozumieć, ale mimo wszystko poczułam smutek,że tak ta historia tej postaci się skończyła, ale wątek romanticzny, bardzo mi się podoba

Na jutro nastawiłam sobie już drugą część, jak będę szła na zakupy będę sobie słuchać.

[Janka]

Kazimierz Korkozowicz "Biały płaszcz w brązową kratę"
Kryminał z 1975: nie ma telefonów pod ręką, nie ma internetu ani komputerów, a za to są różne inne fakty, po których można poznać ogromny upływ czasu od napisania i wydania tej historii.
Mnie te wszystkie różnice w stosunku do sytuacji panującej aktualnie w ogóle nie przeszkadzały i na szczęście nie dziwiły, bo książkę uwielbiam i nie chciałabym by cokolwiek psuło mi jej odbiór.
W sferze kryminalnej było bardzo, bardzo dobrze, w sferze sensacyjnej jeszcze lepiej, ale to, co mnie najbardziej w tej książce urzekło, to dwa wątki romantyczne okraszone odrobiną humoru. Wątki są raczej małe, ale za to robią na mnie wielkie wrażenie. Uwielbiam humor z jakim autor podszedł do sprawy. Pan Korkozowicz dobiegał 70-tki, gdy pisał tę książkę i mam wielką nadzieję, że po pierwsze, też dożyję takiego wieku, a po drugie, też nabiorę takiego dystansu do spraw damsko-męskich.

na pewno sięgnę po następne części tej autorki.

Zabrzmiało to trochę makabrycznie, ale fajnie pasuje do kryminałów.

[joakar4]

"Mala M." Paulina Świst/ Lilka Płonka

Od dawna narzekałam, że wszystkie książki Pauliny Świst są do siebie bardzo podobne, wręcz identyczne. No więc, tym razem autorka zaserwowała nam coś innego, i to nie sama, ale w duecie ze swoją najlepszą przyjaciółką – Lilką. Obie Panie opisały historię Malwiny (a raczej Mali), która wplątała się w miłosny trójkąt. Kobieta z jednej strony nie może zapomnieć o nieznajomym, z którym spędziła namiętną noc, ale jednocześnie coraz bardziej podoba jej się atrakcyjny i szarmancki sąsiad, stanowiący całkowite przeciwieństwo tajemniczego kochanka.
Poza wątkami romansowymi w tej powieści znajdziemy też historię pięknej przyjaźni dwóch kobiet, które są gotowe zrobić dla siebie wszystko i bardzo się wspierają. Nie pamiętam aby w poprzednich książkach Pauliny Świst pojawiał się taki motyw, podejrzewam więc, że jest to wpływ drugiej z autorek. Obecność Lilki widać również w samym stylu pisania i sposobie budowania zdań. Nie jestem wprawdzie w stanie rozróżnić kto stworzył poszczególne fragmenty tekstu, ale dostrzegam różnicę w stosunku do poprzednich romansów Śwista. W tej książce jest zdecydowanie mniej dialogów, dominują za to długie, szczegółowe opisy czy wewnętrzne monologi głównej bohaterki. Momentami trochę ciężko się to czytało, zwłaszcza kiedy w trakcie rozmowy z inną postacią Mala, zamiast odpowiedzieć jednym zdaniem, zaczynała rozmyślać na tematy niekoniecznie związane z omawianym problemem. Sama bohaterka również odrobinę różni się od swoich „poprzedniczek”, ma oczywiście pewne charakterystyczne dla nich cechy, takie jak ostry język, ciągoty do alkoholu i stanowczych mężczyzn, ale mimo wszystko jest w tym trochę subtelniejsza. No chyba, że to dopiero początek i w następnym tomie pokaże na co ją stać. Wcale bym się nie zdziwiła.
Na koniec zdradzę co mi się w tej historii nie podobało. Po pierwsze, jak dla mnie, Mala spędzała za mało czasu z Ramzesem, przez co ich relacja wydawała mi się trochę nierealna i bezpłciowa. Po prostu zabrakło mi pomiędzy nimi chemii. Nawet sceny seksu były jakieś takie nijakie. No i po drugie, liczyłam, że to będzie zamknięta historia, ale niestety się na to nie zanosi.

3/5

[Lucy]

Miałam na nią ochotę, ale mnie odstraszyłaś. Jak jest mało dialogów, a dużo rozważeń głównej bohaterki i do tego jeszcze masa szczegółowych opisów, to jestem na nie.

[joakar4]

To było trochę bez sensu. Mala na przykład rozmawiała z sąsiadem, on ją o coś zapytał a ona zaczęła sobie wtedy coś tam wspominać i "trwało" to z dwie/trzy strony. I tak się zastanawiałam czy on tam jeszcze stoi i czeka, czy może już poszedł.

[Lucy]

To grubo
Takie odpływanie w trakcie rozmowy i rozmyślanie jest strasznie wkurzające w książce.

[giovanna]

Boję się tej kontynuacji Że będzie kicha.

Mam te same obawy ale przeczytam, co mi tam uspokoiłaś mnie trochę aleqsia

Mi się podobała i chciałabym jeszcze jedną część

[Duzzz]

"Mala M." Paulina Świst/ Lilka Płonka

Mam w koszyku, ale chyba jednak zrezygnuję

[Lucy]

Mam coś twojego - Katarzyna Bester



Kate jest magistrem weterynarii i pracuje w hotelu dla zwierząt. Dziewczyna ma problemy z zaufaniem do płci przeciwnej, ponieważ jej były ją pobił. Któregoś dnie znajduje błąkającego się labradora, ale na szczęście zwierzak ma plakietkę z danymi, więc postanawia odprowadzić go do domu. Tak poznaje przystojnego pisarza Scotta, który wpada jej w oko. Stopniowo dziewczyna przekonuje się do niego, ale niestety na horyzoncie pojawia się jej były i narzeczona Scotta.

Historia do połknięcia w jeden wieczór. Mamy bardzo fajne relacje między główną bohaterką, a jej rodzicami i przyjaciółkami
i nie brakuje też poczucia humoru. Jednym słowem, bardzo przyjemna komedia romantyczna.

5/6

[Dorotka]

"Mala M." Paulina Świst/ Lilka Płonka - to prawdziwy koszmarek, naprawdę szkoda pieniędzy i czasu na czytanie.