Irytuje nas...

przez **Księżycowa Kawa** » 22 sierpnia 2020, o 23:30

Wyszła Ci z tego porządna analiza. I że Ci się chciało to wszystko czytać! Sama nie mam do tego cierpliwości, bo czasem zaczynam czytać i po kilku zdaniach mam dość. Z tego, co przeglądałam, to coraz częściej przeważa skłonność do skrajnych opinii, czyli wszystko jest idealne w historii albo czepia się wszystkiego.
Może niektórzy (albo większość) oczekuje, że wszystko dostanie podane na tacy...
A wydawałoby się, że czytanie poszerza horyzonty, tylko jakoś tego nie widać.

przez **Janka** » 23 sierpnia 2020, o 00:04

Sama się sobie dziwiłam, że przeczytałam wszystkie opinie do końca. To było coś jak guilty pleasure.

przez **Fringilla** » 23 sierpnia 2020, o 00:35

Ale serio: nie było nikogo, kto by miał podobny odbiór?
Ja jednak na Goodreads na 99% przypadków przy opiniach 20+ znajduję , hm, trudniejszychw takich przypadkach kogoś z podobną wykładnią, na swoje szczęście :hyhy:

Co do liczby gwiazdek: kiedyś byłam fanką, dziś uważam za pułapkę.

Księżycowa Kawa napisał(a):Może niektórzy (albo większość) oczekuje, że wszystko dostanie podane na tacy...
A wydawałoby się, że czytanie poszerza horyzonty, tylko jakoś tego nie widać.

No jednak recenzowania - a konkretniej: pisemnego ujęcia wrażeń oraz analizowania się trzeba nauczyć, nawet jak się ma do tego talent.
A to - powtórzę się chyba - w naszym systemie szkolnictwa powszechnego (i wyższego też) jest w praktyce w zaniku już.
I się trzeba metodą prób i błędów uczyć na forum w ramach dyskusji :niepewny:

A jeśli mamy obecnie tendencje do polaryzacji i w sumie braku dyskusji "bo to moja opinia i mam do niej prawo", to... no, mało z tego w efekcie będzie.
Tak jakby "szanuj cudzą opinię" wykluczało "ale można polemizować".

PS LC wybaczę, jeśli to faktycznie luźne amatorskie opinie - potrzeba dzielenia się jest zrozumiała, a ja nie mam wymagań pod tym względem

Ale jeśli są to jednak "recenzenci", to nie ma zmiłuj ^_^

przez **Janka** » 23 sierpnia 2020, o 00:47

Fringilla napisał(a):Ale serio: nie było nikogo, kto by miał podobny odbiór?

Nie jestem całkiem pewna, ale wydaje mi się, że ani jedna osoba nie zauważyła, że z psychiką głównej bohaterki=narratorki coś się nie zgadzało.
Dla mnie to była powieść psychologiczna, a dużo osób uważa ją za kryminał, co może wynikać z tego, że tak jest przedstawiona np. na Biblionetce i nikt nie wpadł na to, by z tym polemizować.

przez **kejti** » 23 sierpnia 2020, o 11:03

Ja na LC czytam tylko znajomych albo patrze jaka jest ogólna ocena i porównuje z GR i jestem w szoku. Ostatnio jakaś książka widziałam że była na LC 5-6/10, a na GR ponad 4.10+/5

przez **Fringilla** » 23 sierpnia 2020, o 16:49

Punktacja to trudna sprawa :niepewny:

Ja np. mam odmienny system punktowania zależny od gatunku oraz wydania - tak, autor/kontekst się liczy - i w sumie jest on dla mnie, nie "na zewnątrz".
Słabsza książka świetnego autora przykładowo zarobi mniej punktów od ciekawego acz niedoskonałego debiutu.

Ok, zarazem przyznaję - to też sprawa skali: jednak ogólna liczba czytaczy na GR zdecydowanie przeważa, więc szanse są o wiele większe na raport mniejszości

a) ktoś ma zdanie odmienne oraz, co kluczowe, b) chce się podzielić.

przez **Janka** » 23 sierpnia 2020, o 23:18

Mam swoją własną punktację, która mi się sprawdza bardzo dobrze od ponad dziesięciu lat i jestem z niej tak bardzo zadowolona, że ostatnio wprowadziłam ją również do oceniania piosenek i jakichś innych rzeczy.
Punktacja bazuje na systemie zero-jedynkowym. Zero to śmieć, jedynka oznacza OK. To właściwie wszystko.
Dodatkowo jest jeszcze dwójka, gdy chcę wyróżnić książkę za coś szczególnego, czego nie było w innych książkach.
I jest jeszcze trójka, gdy książce udało się mnie poruszyć i trafiła do mego (pojemnego) serduszka.

Ten system jest o tyle dobry, że pasuje do każdej kategorii i nie muszę wprowadzać szczególnych zasad oceny np. dla harlequinów lub innych rodzajów twórczości. Nie muszę wyznaczać konkretnych progów i poprzeczek, bo jedyne, co trzeba ustalić po zapoznaniu się z utworem, to to, czy dzieło było dobre, czy złe.

przez **Lucy** » 28 sierpnia 2020, o 22:54

Irytują mnie bohaterki, które zobaczą raz faceta i już zaczynają planować ślub i dzieci. :zalamka:

przez **Janka** » 29 sierpnia 2020, o 11:42

Też taką niedawno miałam. Była w harlequinie. Niby harlequinom można więcej wybaczać, ale tego się nie dało. Znała faceta tylko kilka godzin, a po pięciu latach, gdy się spotkali po raz drugi, to stwierdziła, że nadal go kocha.

przez **Lucy** » 29 sierpnia 2020, o 11:49

Ta u mnie to nawet 5 minut z facetem nie gadała :zalamka:

Może to miało być śmieszne, ale babka zachowywała się jakby była niepełnoletnia.

przez **Janka** » 29 sierpnia 2020, o 11:53

Ta w harlequinie też nie gadała. No chyba że mówiła do niego coś w stylu: "głębiej", "szybciej" lub "mocniej".

przez **Fringilla** » 29 sierpnia 2020, o 21:54

Lucy napisał(a):Irytują mnie bohaterki, które zobaczą raz faceta i już zaczynają planować ślub i dzieci.

Ale na głos czy w myślach?
Bo to pierwsze to ogólnie - dreszcze, bleee... Znaczy: w wydaniu męskim to z mety nawet w klasyce romansowej wskazuje, że niebezpieczny świr :hyhy:

A w myślach... No chyba wiele romansów z założenia to realizacja fantazji: miłość od pierwszego wejrzenia

PS Znaczy: też nie przepadam, chyba że czytam w stanie niezdrowej fascynacji "jaka piękna katastrofa"

przez **Lucy** » 29 sierpnia 2020, o 22:24

Fringilla napisał(a):
Lucy napisał(a):Irytują mnie bohaterki, które zobaczą raz faceta i już zaczynają planować ślub i dzieci.

Ale na głos czy w myślach?
A w myślach... No chyba wiele romansów z założenia to realizacja fantazji: miłość od pierwszego wejrzenia
PS Znaczy: też nie przepadam, chyba że czytam w stanie niezdrowej fascynacji "jaka piękna katastrofa"

W myślach i robi to całkiem serio. W mojej książce bohaterka miała 40 lat, a zachowywała się jak nastolatka, która wielbi swojego idola. Miała tendencję na patrzenie tylko na wygląd, to co facet sobą reprezentował już jej nie obchodziło.

przez **Fringilla** » 29 sierpnia 2020, o 23:00

Tendencyjnie spytam: kto jest autorem opowieści? Znaczy: polska czy zagraniczna produkcja? ^_^

Ale to romans był, czyli happy end z tymże facetem?

przez **Lucy** » 30 sierpnia 2020, o 00:54

Polska i nie było happy endu.
Chodzi o tę książkę http://lubimyczytac.pl/ksiazka/4935072/kawa-z-zabojca , a recenzja z dziesięcioma gwiazdkami mnie rozbraja. Rozumiem, że pierwszy raz z tym gatunkiem, ale błagam :rzyg:

przez **Janka** » 30 sierpnia 2020, o 01:05

W tej recenzji są dwa fajne zdania: "To moje pierwsze spotkanie z gatunkiem komedii kryminalnych" i "Książka nie jest schematyczna".
Jeśli to pierwsze spotkanie, to skąd wie, jak wygląda schemat w przypadku komedii kryminalnych?
Osoba, która pisała tę opinię, chyba musi być geniuszem, że po jednej jedynej książce umie poznać, co jest schematem i to na dokładkę z dodatkowym utrudnieniem, że tutaj tego schematu wcale nie było.

przez **Fringilla** » 30 sierpnia 2020, o 02:02

Lucy napisał(a):Polska.

No złośliwie wobec naszej literatury przyznam, że jakoś nie jestem zaskoczona. :niepewny:

***

Książka nie jest schematyczna, co ostatnio przy wielu utworach odbierało mi radość z czytania.

Tu bym jednak postulowała, że zdanie ma sens - opiniodawczyni tutaj odnosi się do zbioru swoich lektur, który nie obejmuje komedii kryminalnych, co w efekcie tym bardziej może sprawić, że powyższy komediokryminał spoza oaptrzonych gatunków/rodzajów wyda się, subiektywnie wszak, nieschematyczny.

To jak z odkrywaniem Zmierzchu jako nietypowej powieści, "bo to mój pierwszy romans paranormalny", na co stare wyjadaczki nie wiedzą, czy zareagować współczuciem czy oburzeniem, "bo bardziej schematycznie się nie da" :hyhy:

Podsumowując: pewnie można to było zgrabniej i jaśniej ująć

przez **Janka** » 30 sierpnia 2020, o 20:06

Słowo "nieschematyczny" jest ostatnio nadużywane w opiniach, w których ktoś chce (albo musi) za wszelką cenę zareklamować nieudaną powieść.
"Nieschematyczny" stał się zamiennikiem słów: niedopracowany, nieprzemyślany, niekompletny, niedokończony. Bardzo często można znaleźć ten wyraz w opiniach o książkach, które były jeszcze nie gotowe do wydania, choć są wydane i muszą się jakoś sprzedać.

Coraz bardziej mnie irytują angielskie tytuły w stosunku do polskich autorek.

przez **Fringilla** » 19 października 2020, o 01:05

Oj, zgadzam się

przez **kejti** » 16 stycznia 2021, o 20:38

Księżycowa Kawa napisał(a):Coraz bardziej mnie irytują angielskie tytuły w stosunku do polskich autorek.

serio? nawet nie trafiłam na taką :mysli:

przez **Karina32** » 17 stycznia 2021, o 18:38

Zima, zimno i śnieg :bezradny:

przez **Księżycowa Kawa** » 17 stycznia 2021, o 22:21

Coraz więcej tego, zwłaszcza tych pseudo mafijnych, było w zapowiedziach.

przez **Fringilla** » 17 stycznia 2021, o 22:28

Trochę a propos: to jak w opisie Projektu Rosie w naszym Klubie:
"feel-good book" :yeahrite:

Co innego cytat w rozmowach/dyskusjach. Czego to jest oznaką? Braku językowych kompetencji (we własnym języku!) u tłumaczy, redaktorów czy odbiorców?

przez **Księżycowa Kawa** » 17 stycznia 2021, o 23:02

Komuś nie chciało się pracować i ściągnął, czy jakoś tak. Tak czy owak, na pewno nie świadczy o profesjonalizmie.

Irytuje nas...

Kto przegląda forum