Kristen Ashley

[kejti]

no proszę, ja tylko 3 przeczytałam ale jak wydadzą dalej po polsku to przeczytam bo po angielsku bardzo długie się wydaje

[Papaveryna]

Duz chyba też 5 najbardziej lubi
Ale powiedz, Rewelo, że drugiej takiej ciemięgi w stylu Jet, to tam nie ma Bo serio, jak czytam jej wywody, to mam chęć się pochlastać suchą bułką. I ten biedny Eddie musi się użerać z debilką

A na forum się udzielaj, może coś w końcu ruszy trochę

[kejti]

jak dla mnie w tej serii chodzi o całość a nie o bohaterki ich móżdżki

[Papaveryna]

Ja nie umiem tego oddzielić. Kiedy bohaterka jest wkurzająca, psuje mi całą zabawę. I tylko marzę, żeby jej ktoś zrobił pif-paf.
Wychodzi na to, że ta autorka to nie moje klimaty. Szkoda, bo to trochę przypomina cykl o Stephanie Plum, który też mnie pewnym wątkiem w końcu odstraszył, ale zanim się to stało, miałam super zabawę.
Wszystko wina Duz Bo ciągle mi kiedyś o tej Ashley gadała, a ja nawet nie liczyłam wtedy, że u nas to będzie wydawane.

[Lucy]

Kiedy bohaterka jest wkurzająca, psuje mi całą zabawę.

Mam tak samo

[rewela]

Ale powiedz, Rewelo, że drugiej takiej ciemięgi w stylu Jet, to tam nie ma Bo serio, jak czytam jej wywody, to mam chęć się pochlastać suchą bułką. I ten biedny Eddie musi się użerać z debilką

nie no, Jet przebija wszystko! była totalnie niestrawna swego czasu zmusiłam swojego męża do czytania Rescue a skończyło się na tym, że musiałam wysłuchiwać jaka to była dla niego tortura! ale w pełni go rozumiałam
Ava jest mega Luke nie ma z nią łatwo, bo ona przyrzekła wierność swoim wibratorom, faceci jej nie byli w głowie, ( miała kilka historii z palantami...) ale Luke i jego kajdanki są wytrwali
tak, że Ava jest zajcudowna! oczywiście moje zdanie i pewnie jak Very kiedyś przeczyta będzie miała inne zdanie w myśl starej zasady "z rewelą się nie zgadzamy" ( choć małe wyjątki są )

[Księżycowa Kawa]

No cóż, Ashley jest specyficzna i trzeba brać ją z całym dobrodziejstwem inwentarza Mnie akurat nie Jet najbardziej irytowała. Może powinnam sobie przypomnieć

[Papaveryna]

A kto?
Ja jestem na nie dla tej autorki. Ewentualnie jeszcze po piątkę sięgnę, jeśli będzie wydana.

Kiedy bohaterka jest wkurzająca, psuje mi całą zabawę.

Mam tak samo

Jak mam brnąć przez niekończące się biadolenie, to wolę sobie odpuścić

[Księżycowa Kawa]

To była Mara Hanover z „Idealny mężczyzna”.

[joakar4]

O tak, ona była dużo gorsza.

[Szczypta_Kasi]

Tez miałam momentami skojarzenia z Mara. Ale Jet nie była taka zła. Miała w sobie jakieś życie. No i w sumie cała książka nie była wcale taka zła. Ja się dobrze bawiłam.

[Papaveryna]

Ja ją zostawiłam w połowie. Będę musiała jeszcze trochę pokartkować, aby napisać opinię, co nie napawa mnie to entuzjazmem.

[Księżycowa Kawa]

Ja przy Ashley dobrze się bawię. Może dlatego, że nie traktuje jej poważnie...

[Szczypta_Kasi]

Kawo, dokładnie mam tak samo. Choć Mara wkurzała mnie strasznie. Nie mogłam jej nawet z przymrużeniem oka ścierpieć. Za to Jet jakoś tak znośna była.

[kejti]

Ja przy Ashley dobrze się bawię. Może dlatego, że nie traktuje jej poważnie...

ja to samo

[Księżycowa Kawa]

Jet dla mnie była w porządku. Marę było ciężko znieść w takiej ilości.

[joakar4]

"Od pierwszego wejrzenia" Kristen Ashley



Książki Kristen Ashley to takie moje quilty pleasure, zawsze na nie narzekam, ale czytam dalej. Po bardzo słabym poprzednim tomie, myślałam, że odpuszczę sobie lekturę kolejnych części, ale jak widać - nic z tego.
Tym razem śledzimy historię Roxie, która nie może się uwolnić z toksycznego związku z kryminalistą. Mężczyzna staje się niebezpieczny, ściga byłą partnerkę i za wszelką cenę stara się ją odzyskać. Kobiecie udaje się dotrzeć do Denver, gdzie mieszka jej wujek Tex, postać dobrze znana fanom tej serii, który postanawia jej pomóc. Od razu poznaje siostrzenicę z grupą swoich najbliższych przyjaciół, jednym z nich jest policjant Hank Nightingale, który praktycznie od pierwszego wejrzenia, wydaje się mocno zafascynowany nową znajomą. Tylko czy związek byłej dziewczyny gangstera i stróża prawa ma szansę na przetrwanie?
Przyznam, że miałam obawy co do tej książki, bohaterka poprzedniego tomu niesamowicie mnie irytowała, bałam się więc, że tutaj może być podobnie. Na szczęście nie miałam racji. Historia jest oczywiście oparta na ulubionym schemacie autorki, to znaczy mężczyzna praktycznie od pierwszej minuty jest przekonany, że spotkał tą jedyną i natychmiast chce z nią zamieszkać, ale ona się boi i waha. Tym razem jednak rozterki Roxie, po pierwsze, nie były tak męczące i „wyeksponowane”, kobieta aż tak się nad sobą nie użalała, a po drugie - rozumiałam skąd wynikały jej wątpliwości co do tego związku.
Wiem też, że niektórym przeszkadzają opisy ubrań i stylizacji poszczególnych postaci, dlatego ostrzegam, że tutaj jest położony na to jeszcze większy nacisk, bohaterka bowiem naprawdę kocha modę. Mnie to akurat bawiło, ale zdaję sobie sprawę, że w nadmiarze takie nic nie znaczące szczegóły mogą irytować.
Wydaje mi się też, że w tej powieści jest sporo humorystycznych scen, głównie za sprawą bohaterów drugoplanowych, czyli przyjaciół i rodziny Roxie i Hanka, przez co czyta się ją bardzo przyjemnie. Nie jest to może jakaś wybitna lektura, ale całkiem nieźle się przy niej bawiłam.

[Karina32]

Jestem trochę za połową i mam podobne odczucia. O ile w poprzedniej miałam ochotę przywalić bohaterce, o tyle tutaj nie jest aż tak źle

[•Sol•]

Pierwsza była spoko, drugiej po opiniach Waszych, i nie tylko, się bałam, ale po trójkę chyba sięgnę
Da się bez dwójki, nie?

[joakar4]

Da się, i tak Ci mniej więcej bohaterowie opowiedzą o co chodziło w dwójce.

[Karina32]

Ja też myślę, że się da, bo nie czytałam z kolei jedynki

[•Sol•]

no to bosko
na dwójkę totalnie nie mam ochoty

Karino, a jedynka jest całkiem fajna!
Tylko bohaterka to taka pindzia, co chwilę się stroi

Ashley chyba lubi dawać ciała z 2 tomami. W tym Wymarzony/Tajemniczy/czy-jak-mu-tam mężczyzna też drugi był klapowaty

[Szczypta_Kasi]

Ja już chwilę temu przeczytałam, ale jeszcze się nie zebrałam do recenzji.

[Papaveryna]

Ja nie brałam trójki, bo nie dałam rady doczytać drugiego tomu. Gdybym wiedziała, że bohaterką jest siostrzenica Texa, może bym zaryzykowała. Jego po pierwszym tomie polubiłam. Ale w sumie to za mało, by nadal w to iść

[Karina32]

"Od pierwszego wejrzenia

To jeszcze moje 3 grosze na temat tej części

Książkę czytało mi się dużo przyjemniej niż poprzednią. Roxie ma swoje przywary, ale nie wywoływała we mnie tak często irytacji jak Jet. Roxie lubi dobrze się ubrać i sporo tu miejsca na markowe ciuchy, więc jeśli ktoś tego nie lubi, może mieć z nią problem. Podobnie jak w dwójce, również tutaj Hank od samego początku wie, że Roxie to ta jedyna, ale ona się opiera. Właściwie nie dziwię się jej. Próbuje uwolnić się z toksyczne relacji i wpada wprost w następną, ale chyba nikt nie byłby odporny na urok i czar Hanka. Znowu trochę za dużo tutaj gadki w stylu nie zasługuję na Ciebie, znajdziesz sobie lepszą, itp, ale nie przeszkadza to aż tak bardzo, jak przy Jet.
Hank jest oczywiście chodzącym ideałem - przystojny, wysportowany, czuły i opiekuńczy. Oboje tworzą fajną parę, z którą chciałoby się spędzać czas.

Oczywiście nie zabraknie porwać i strzelanin, których może było nawet trochę za dużo. W sumie autorka mogła trochę oszczędzić biedną Roxie i szybciej skończyć jej męki. Pod koniec już mi się trochę dłużyło.
Poza tym książka jest napisana dość lekko i z humorem. Sporo było przekomarzań między bohaterami i to nie tylko pierwszoplanowymi, ale również pozostałą "bandą".

Podsumowując książkę oceniam lepiej niż dwójkę. Było zabawniej, z większą ilością akcji i fajniejszą bohaterką. Po poprzedniej nie byłam pewna czy sięgać po następne, ale po tej mam ochotę na kolejne przygody i chętnie poznałabym bliżej kilku przystojniaków
Moja ocena to 7/10 (a dla tych którzy się wahają, powiem że możecie zacząć od tej, nie trzeba koniecznie znać poprzednich części, aby dobrze bawić się przy tej).