Domowy zwierzyniec

przez **Janka** » 15 kwietnia 2020, o 13:35

kahahaha napisał(a): a tu nasza nowa koteczka z adopcji Szarka
i moja Motylka na kolankach

Obie są przesłodkie.

LiaMort napisał(a):Cucio.;D
Mój kurczaczek.
Tolek.
Śpiochy.:

Są obłędne. A śpią bardzo profesjonalnie. Tylko można zazdrościć.

przez **klarek** » 15 kwietnia 2020, o 16:05

Lia, prześliczna ta Twoja gromadka

Kaha, cudne są. Zazdroszczę gromadki :bigeyes:

Z Talią po kastracji jest już dobrze. Ale nie powiem, przestraszona byłam w pewnym momencie tak, że przywiozłam ją do domu, postawiłam na podłodze, a potem odwróciłam się na pięcie i pojechałam do kliniki weterynaryjnej. Grunt to nie poinformować właściciela o kroplówce podanej podskórnie w efekcie czego z jednej strony kot ciągnął skórę po podłodze. Teraz jestem mądra, ale wtedy byłam przerażona :wryyy:

Powygryzała szwy, warczała na weterynarzy (ona znacznie częściej warczy niż miauczy), wcale nie spokorniała, szaleje jak wariatka i zjada więcej niż wcześniej. Przestała spać na kolanach, ale ceni obecność człowieka, byle nie za bliską. Nadal uwielbia siadać na ramionach i stamtąd obserwować świat. Tfu, tfu, tfu - nie drapie i nie niszczy w domu, chyba, że o nas mowa

przez **klarek** » 15 kwietnia 2020, o 16:06

No i jeszcze 3

przez **Fringilla** » 15 kwietnia 2020, o 17:43

Piękności

No kluczowe to dobry weterynarz (znaczy: i lekarz, i pomocnicy, którzy poinformują skutecznie, co i jak).

Warczy czyli jeszcze traktuje Was jak koty, a jak zacznie miauczeć, to osiągnęła poziom świadomości, aby machnąć łapą i pogodzić się z odrębnością gatunkową :lol:

Ps Dystans to trauma, ale pewnie wyjdzie szybko,skoro wciąż w nastroju towarzyszącym

przez **Kawka** » 15 kwietnia 2020, o 18:23

Lio - śliczna ta Twoja gromadka.

Klarku - jak Talia urosła. Ze ślicznego kociaka robi się śliczna kocica.

przez **giovanna** » 15 kwietnia 2020, o 20:39

klarku Talia śliczna, kolorowe kotki mają charakterek, nie wiem dlaczego, ale tak jest

, może jej przejdzie to warczenie i inne agresywne zachowania, myślę, że to może jeszcze stres po zabiegu jej nie "puścił". Nie dali Wam po zabiegu kaftanika dla kotki?

Strona WWW · przez **Duzzz** » 15 kwietnia 2020, o 21:12

Klarku, ależ ona urocza :bigeyes:

przez **klarek** » 15 kwietnia 2020, o 22:38

Dzięki, dziewczyny

Giovanno, dostała, ale miała pełen zestaw depresji kubraczkowej. Przepłakała w nim noc, a ja razem z nią, a następnego dnia przystąpiłam do cięcia swoich skarpet. Za którymś razem znalazłam odpowiedni materiał, za trzecim razem utrafiłam z wycięciami i odpowiednim zasłanianiem i odkrywaniem kluczowych fragmentów. Była zasłonięta, ale nie unieruchomiona. Jako, że byłam wtedy na pracy zdalnej zdejmowałam jej na czas kiedy miałam ją na oku. Raz nie dopilnowałam i wygryzła. Potem chodziła już grzecznie w skarpecie

Teraz już nawet nie widać kreseczki po szwie

Tak jak sobie na nią patrzę to raczej nie będzie z niej kotem miziasty i nakolankowy. Raczej uparty, zdystansowany, skory do zabaw, zaczepny i obserwujący z zapędami wegetariańskimi. Bzika ma na punkcie bobu, chałki, jakiegokolwiek białego sera i gotowanej marchewki :hyhy:

przez **Fringilla** » 15 kwietnia 2020, o 22:45

To jeszcze półka w kuchni do obserwacji z wyższością i wiadomo będzie,czy to typowa Kocica Pani Domu :hyhy:

PS Nie że ulegam stereotypom, ale mój Kocur vel Kota to z tych, co zawsze "nuda, marnujesz czas w kuchni, lepiej chodź na kanapę głaskać/dotrzymywać towarzystwa", a posiłku nigdy się nie domaga, bo przecież "sam się zjawia" - ogólnie "wszystko robi się samo".
To wcielenie jakiego Anglika sprzed stu lat, który życie spędził drzemiąc w Klubie Dżentelmenów, a posiłki pojawiały się za pomocą magii

przez **LiaMort** » 15 kwietnia 2020, o 23:21

śliczna ona jest. ;P

u mnie żaden nie chce żeby go miziać. Gucio to typowy pan panu. Nie ruszać a pogłaskać jak sam będę chciał. Tolek z kolei się nas trochę boi ale jak widać ostatnio przychodzi ze mną poleżeć.

przez **giovanna** » 15 kwietnia 2020, o 23:49

klarek napisał(a):Dzięki, dziewczyny
Giovanno, dostała, ale miała pełen zestaw depresji kubraczkowej. Przepłakała w nim noc, a ja razem z nią, a następnego dnia przystąpiłam do cięcia swoich skarpet. Za którymś razem znalazłam odpowiedni materiał, za trzecim razem utrafiłam z wycięciami i odpowiednim zasłanianiem i odkrywaniem kluczowych fragmentów. Była zasłonięta, ale nie unieruchomiona. Jako, że byłam wtedy na pracy zdalnej zdejmowałam jej na czas kiedy miałam ją na oku. Raz nie dopilnowałam i wygryzła. Potem chodziła już grzecznie w skarpecie Teraz już nawet nie widać kreseczki po szwie
Tak jak sobie na nią patrzę to raczej nie będzie z niej kotem miziasty i nakolankowy. Raczej uparty, zdystansowany, skory do zabaw, zaczepny i obserwujący z zapędami wegetariańskimi. Bzika ma na punkcie bobu, chałki, jakiegokolwiek białego sera i gotowanej marchewki

U Bajki po założeniu kubraczka był najpierw paraliż, a potem chodzenie do tyłu, ale potem się przyzwyczaiła, Stefek jakoś lepiej znosił przymusowe ubranko.

przez **klarek** » 16 kwietnia 2020, o 21:04

giovanno, chyba z kotami jest łatwiej, kotki mają przechlapane

Ja nie mogłam patrzeć i dlatego szukałam innego rozwiązania, jakbym nie znalazła, wróciłaby do tego od weterynarza.
Lia, no właśnie taki los. W sumie chciałabym takiego miziastego, ale teraz nie zamienię się za nic

Frin, a okap w kuchni może być?

przez **LiaMort** » 16 kwietnia 2020, o 23:17

Aralek ja też nie.. ale mówią jaki pan taki kram, więc żem sama sobie winna. ;P

przez **Fringilla** » 16 kwietnia 2020, o 23:32

Tradycja przypiecka przetrwa wszelkie pozorne i sensowne postępy technologiczne ^_^

przez **giovanna** » 17 kwietnia 2020, o 22:45

Fajnie wygląda na tym okapie :lol:

przez **•Sol•** » 18 kwietnia 2020, o 09:41

Piękne macie te futra :bigeyes:

Aralku, jak ta Twoja Talia wyrosła!
A dopiero co był kociaczek...

Chociaż mój niedawno też był dzieciuchem, a teraz wielkie kocisko zajmujące pół łóżka.
Za niecały miesiąc Indy będzie miał rok I jest już z nami prawie pół roku

przez **giovanna** » 18 kwietnia 2020, o 11:57

Jakieś zdjęcia by się przydały :hyhy:

przez **•Sol•** » 18 kwietnia 2020, o 12:17

Proszę bardzo

Ogólnie Indiana to trudny obiekt, bo na wielu zdjęciach wygląda jak czarna plama :hyhy:

przez **klarek** » 18 kwietnia 2020, o 15:42

Jaki on cudny :bigeyes:

I to futro :bigeyes:

przez **Fringilla** » 18 kwietnia 2020, o 16:48

Kawa wysokiej jakości ^_^

I jakie ślepia

przez **•Sol•** » 18 kwietnia 2020, o 17:03

Dziękujemy Dziewczyny :smile:

Futro cudne, ale czas linienia nadszedł i mam ochotę golić. Mam wrażenie, że Antoś nie liniał w takiej ilości :zalamka:

Frin, teraz brąz przebija, ale pani pisała, że jego matka miała to samo, po drugiej wylince już była czysta czerń. Ciekawe zjawisko

przez **Fringilla** » 18 kwietnia 2020, o 17:19

Ach, faktycznie, dorosłość jeszcze może namieszać kolorystycznie

PS Moja Kota zaczęła zmieniać futro w styczniu i teraz ma prawie lipcowe (przyśpieszenie wiąże się niestety z większym tworzeniem kołtunów).
Moja wiara w zmiany klimatyczne ma mocną podbudowę nie tylko merytoryczną, ale i empiryczną :rotfl:

przez **•Sol•** » 18 kwietnia 2020, o 17:26

może, może, matka czarna jak noc

A Indy ma 11 miesięcy więc gdzie my o dorosłości mówimy

Pewnie, że futra są świetnym barometrem! Pororokumetrem?
Własnie te kołtuny, Antka czesałam raz na ruski rok i zero kołtunów, tego nie czeszę za bardzo, bo póki co on czasu nie ma na takie pierdolety i czasem tylko machnę grzebieniem, a pod pachami kołtuny, o Pani, jakie kołtuny! :ohlala:

przez **Fringilla** » 18 kwietnia 2020, o 17:44

Moje Kotowate częstotliwość utrzymuje czesania równo (i jak najbardziej fanem nigdy nie był) więc tu zmiany nie ma.
Jednak od 3 lat problem w sezonie się powiększa.
Ale też należy do kotów z mega gęstym miękkim podszerstkiem zimą, na które intensywnie pracuje jesienią niezmiennie.
I co bynajmniej nie powoduje, że z tej okazji preferuje balkon i chłód.

przez **•Sol•** » 18 kwietnia 2020, o 17:53

tu problem polega na tym, że grzebień zabiera i pakuje do paszczy i po czesaniu.
Fanem miziania brzuszka jest ogromnym, ale czesanie, zapomnij...

Mój z kota chłodolubnego zamienił się w kota chłodolubnego, ale po zmrożeniu idącego wygrzać dupę na ogrzewaną podłogę pod prysznicem.
Ale godziny spędzone w chłodzie w katrium swoje robią

Twoje to już dojrzałe, moje młode i patrząc po rodzicach, to będzie co czesać..

Domowy zwierzyniec

Kto przegląda forum