Romans + fantastyka

przez **Szczypta_Kasi** » 2 sierpnia 2019, o 10:18

U mnie jest różnie. Czasem jak mnie przypili to nie oderwę się aż nie skończę.
A czasem potrzebuję przerwy. W przypadku tej serii akurat przerwa jest konieczna.

przez **•Sol•** » 22 października 2019, o 17:40

Czytałyście Córkę Króla Piratów Tricii Levenseller?
Bo własnie jestem w trakcie drugiej części tej książki i jak pierwsza była boska i nie do oderwania, tak druga coś mi się ciągnie...

przez **Karina32** » 22 października 2019, o 18:38

Nie czytałam, ale mam na nią wielką ochotę i może w końcu mi się uda.

przez **•Sol•** » 22 października 2019, o 18:53

To zbierz się, pierwszy tom jest naprawdę boski.
Czuć klimat, jest troszkę magii, fura akcji. Dobra książka, naprawdę

przez **klarek** » 22 października 2019, o 19:21

Sól, a to książka dla jakiej kategorii wiekowej?

przez **•Sol•** » 22 października 2019, o 19:55

Osoby koło 30 czytają z przyjemnością

sprawdzone na żywym obiekcie, obiekt przeżył eksperyment.
Ale główna bohaterka ma naście, choć czasy takie dawniejsze, więc nie jest dzieciakiem. Jest kapitanem statku pirackiego

Powiem tak. Ma wszelkie znamiona młodzieżówki, ale nada się dla starszego czytelnika

Na świeżo pisałam o niej tak: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/4884151/ ... ia52629658 bezspoilerowo się starałam

przez **LiaMort** » 22 października 2019, o 21:28

Hmm... Ja zaczęłam i rzuciłam pierwszą część.

przez **•Sol•** » 22 października 2019, o 22:39

Czemu?!
Ojej! A mnie ona tak porwała. Co Ci się nie podobało?

przez **LiaMort** » 22 października 2019, o 22:49

Bohaterka jakaś taka dziwna.

przez **klarek** » 24 października 2019, o 15:18

Dzieki Sol, wpisalam sobie na liste

przez **•Sol•** » 7 listopada 2019, o 12:25

Bardzo proszę

Przeczytałam też drugą część. Nie wiem czy to fakt, że trafiło w naprawdę najgorszy czas z możliwych, ale była znacznie słabsza

przez **Jutrzenka** » 1 grudnia 2019, o 18:16

Ja przez chwilę zastanawiałam się nad "Córką króla piratów", choć nie przepadam za motywami piracko-morskimi. Po przeczytaniu "Pieśni syreny" A. Christo upewniłam się jednak, że syreno-piracko-morskie wątki to zdecydowanie nie moje klimaty

Jutrzenka

przez **•Sol•** » 2 grudnia 2019, o 18:52

Pieśni Syreny nie czytałam, ale nie ma takiego brania jak Córka

Mnie się bardzo ona podobała i polecam. Choć drugi tom mniej, niestety.

przez **Jutrzenka** » 5 grudnia 2019, o 01:35

•Sol• napisał(a):Pieśni Syreny nie czytałam, ale nie ma takiego brania jak Córka

Powiem Ci, że nic nie straciłaś :mur:

Ja natomiast przedwczoraj skończyłam trzeci tom "Czarnego Maga" R. Carter. Zanim zaczęłam ten cykl, nie przepadałam za turniejami, pojedynkami czy polityką. Tutaj jednak autorka opisuje to tak umiejętnie, że nie tylko mi te zagadnienia nie przeszkadzają, ale interesują

Najbardziej oczywiście podoba mi się wątek romantyczny - przede wszystkim dzięki księciu Darren'owi :wink:

Szkoda, że ustępuje on w fabule miejsca głównej bohaterce. Wprawdzie co raz pojawia się, ale ja wolałabym, żeby było go znacznie więcej :-D

Nie mogę się doczekać na czwartą, ostatnią część cyklu - zapowiada się emocjonująco :wink:

Czekając zaś na zakończenie, skupię się na innym Czarnym Magu - na "Trylogii Czarnego Maga" T. Canavan :-D

Tym razem zamiast księcia uwagę będzie chyba przykuwał Wielki Mistrz :-D

Jutrzenka

przez **Karina32** » 8 grudnia 2019, o 14:20

Królestwo Jess Rothenberg
Obrazek

Myślę, że na palcach jednej ręki mogłabym policzyć przeczytane przeze mnie książki, których akcja rozgrywa się w przyszłości i tutaj właśnie z taką mamy do czynienia.

Jest rok 2095. Ludzkość osiągnęła niesamowity postęp technologiczny, który umożliwił, nie tylko odtworzenie nieżyjących już gatunków zwierząt (nawet dinozaurów), ale również tworzenie ludzkich hybrydy, niezwykłego połączenia ludzi i robotów. Jedna z korporacji zajmujących się właśnie takimi tematami, stworzyła niezwykły park rozrywki, gdzie ludzie mogą podziwiać wymarłe zwierzęta, a gospodyniami w tym świecie jest siedem idealnych dziewcząt, Czarodziejek, stworzonych przez Kingdom Corporation. Każda jest zewnętrznie inna i każda jest odpowiedzialna za inną część parku (tytułowego Królestwa), ale każda ma jeden cel - zadowolić odwiedzających na każdy możliwy sposób. Czarodziejki to tak naprawdę hybrydy, pod ludzką powierzchownością kryje się skomplikowany mechanizm, procesory i najbardziej zaawansowana technologia.

Główną bohaterką historii jest Ana, jedna z Czarodziejek, która zostaje oskarżona o zamordowanie jednego z pracowników parku. Ana, będąc hybrydą, nie powinna odczuwać innych emocji niż te, które zostały jej zaprogramowane przy uruchomieniu. Jednak po różnych dziwnych wydarzeniach, których jest świadkiem, zaczyna zastanawiać się nad tym, czy świat przedstawiany jej przez opiekunów, pracowników korporacji, jest rzeczywisty, czy może stanowi jedynie kłamstwo. Właściwie cała książka to miotanie się bohaterki i próba znalezienia odpowiedzi na nurtujące ją pytania. Właściwie poza tym, nie ma tutaj zbyt dużo. Pomimo tego, że jest proces i jakąś historia, to myślę że autorka mogła poprowadzić ją w trochę inną stronę.

Co najbardziej przyciągnęło mnie do tej książki, to oczywiście okładka. Jestem okładkową sroką, nie ukrywam, a ta okładka jest jedną z najładniejszych okładek z tego roku, a może nawet z tych, które mam na półce.

Co mi się podobało, to sposób przedstawienia historii. Cześć rozdziałów (głównie tych sprzed procesu) są napisane z punktu widzenia Any. Przeplatane są różnymi innymi, np. stenogramami z procesu, fragmentami wywiadów czy rozprawy, a nawet opisami reklam Królestwa. Myślę, że jest to całkiem ciekawy zabieg i duży plus książki, która zyskuje dzięki temu jakąś świeżość.

Podobał mi się również sam pomysł historii. Hybrydy, postęp technologiczny, ewolucja. Czasami przerażające jest to w jakim kierunku idą badania nad rozwojem technologii i możemy się spodziewać, że prędzej czy później takie "maszyny" też się pojawią. Ale właśnie, czy to aby na pewno są maszyny? W końcu wyglądają jak ludzie, czują (może nie dokładnie to samo, co my, ale chyba też nie sposób to ocenić) i może nawet potrafią ewoluować. A traktowane są nadal jako źródło rozrywki i zarobku. Autorka próbowała przemycić tu trochę moralnych problemów, na które każdy musi odpowiedzieć sobie sam.
Niestety wydaje mi się, że nie do końca autorce udało się sprostać postawionemu sobie zadaniu. Czegoś mi w książce zabrakło. Może jakiegoś potępienia działań Kingdom Corporation? A może właśnie wręcz przeciwnie, ich przyklaśnięciu. Mogło być coś więcej. Przez ten brak głębszego pochylenia się nad zagadnieniem, wyszła z tego taka średnia opowiastka dla młodzieży. Niestety, bo świat wykreowany przez autorkę, miał ogromny potencjał.

Myślę, że nie jest to pozycja koniecznie obowiązkowa, ale też nie zrobi nam krzywdy jej przeczytanie. Zdecydowanie dla chętnych i ciekawych, gdzie może nas zaprowadzić rozwój.

Dla mnie 6/10.

przez **Lucy** » 23 grudnia 2019, o 13:38

Kropla Życia Oliwia Tybulewicz
Obrazek

Główna bohaterka Wioletta, jest kelnerką w pubie Luna. Jest to miejscówka różnych gatunków m.in elfów, magów, wilkołaków ,wampirów i innych stworów. Pewnego dnia, przychodzi do pubu ranny nieznajomy z prośbą o przechowanie pewnej rzeczy dla jego siostry. I tak w ręce Wioletty wpada eliksir. Okazuje się, że został on skradziony pewnej wpływowej wampirzycy. Kobieta zamiast oddać zgubę, postanawia go wypróbować. Ponoć jedna kropla tego specyfiku sprawia, że wampir może chodzić w dzień i jeść normalne dania. Wioletta po zażyciu go nic nie pamięta i co najważniejsze, nie wie gdzie go zostawiła. Dziewczyna nie tylko musi odzyskać pamięć, unikać wampirów, ale i nie dać się swojej matce, która koniecznie chce ją wyswatać.
Książkę się szybko czyta, ale muszę przyznać, że fabuła jest mało wciągająca. Do tego wątek romansowy, który jest dość marnie opisany.

3/6

przez **kejti** » 24 grudnia 2019, o 10:12

szkoda, miałam nadzieje na coś lepszego... ale i tak przeczytam któregoś dnia

przez **Karina32** » 29 stycznia 2020, o 09:36

Nie jestem pewna, czy to dobre miejsce na tę książkę, ale wrzucam tutaj. Właściwie nie ma w tej książce fantastyki, nie ma magii, czy dziwnych stworów, są natomiast wymyślone królestwa.

Obrazek

"Królestwo Mostu" Danielle L. Jensen to kolejna już w tym roku młodzieżówka i kolejna bardzo dobra książka. Od kilku tygodni widziałam poruszenie wśród blogerek i na IG. Wszyscy bardzo polecali tę książkę, dlatego trochę się obawiałam. Ale niepotrzebnie, bo historia trafia zdecydowanie na półkę ulubionych i kolejne książki będą miały bardzo trudne zadanie żeby ją pokonać.

Trochę o fabule - Lara, dwudziestoletnia królewna, zostaje wybrana przez sadystycznego ojca do poślubienia ich odwiecznego wroga, króla Ithicany, Arena. Na mocy traktatu sprzed 15 lat ten związek ma umocnić sojusz między oboma krajami. Jednak Lara nie jest zwyczajną księżniczką, wychowaną pod kloszem delikatną panienką. Jest świetnie przeszkoloną wojowniczką, zabójczynią i szpiegiem. I zamiary jej ojca wcale nie są pokojowe. Wpajana jej przez lata nienawiść do Ithicany sprawia, że początkowo ślepo wierzy w przekazane przez ojca informacje. Szybko jednak okazuje się, że prawda niekoniecznie wygląda, tak, jak myślała, a jej mąż, Aren, daleki jest od narysowanego przez ojca obrazu brutala i tyrana. Lara zaczyna się więc wahać - czy wypełniać dalej misję wyznaczoną przez ojca, ryzykując własną śmierć i niedolę jej rodzinnego królestwa, czy jednak stanąć u boku męża i spróbować znaleźć rozwiązanie, które zadowoli oba narody.

W tej historii zagrało dla mnie wszystko - akcja, bohaterowie, sposób, w jaki autorka nakreśliła ich związek. Uwielbiam, gdy uczucie rodzi się w tej sposób - od obopólnej niechęci i stereotypów, którymi przesiąknięci są oboje, przez wspólne poznawanie się i początki zaufania, aż po miłość, która jest w stanie scalić oba królestwa. Lara i Aren wspaniale się dopełniają. Oboje są silni i nieustępliwi, oboje wychowani na wojowników, potrafią dostosować się do każdej sytuacji. Aren nie jest typowym królem, który włada ze złotego tronu, ale jest z poddanymi w każdej ich radości i smutku, sypia w koszarach, jak zwykły żołnierz, a najważniejsze jest dla niego dobro poddanych. Ale kiedy trzeba ma w sobie chłopięcą radość i urok, któremu trudno się oprzeć. Nie boi się też okazywać uczuć i to on pierwszy wyznaje Larze miłość. Lara z kolei to twarda babka, wychowana w okrutnych warunkach, zrobiła wszystko by przeżyć i uratować siostry. Jest lojalna wobec swoich poddanych, ale kiedy pojmuje, że to nie Ithicana stanowi problem, potrafi stanąć po drugiej stronie. Nie boi się ubrudzić czy posiniaczyć. Ale jest rozdarta i to bardzo - między dobrem swojego rodzinnego królestwa i poddanych, a dobrem nowej ojczyzny. Poznając Arena, jego ludzi i jego królestwo ma coraz większe problemy aby wypełnić rozkazy ojca.
Autorka ma naprawdę wdzięczne pióro i potrafi świetnie poprowadzić historię. Mnie ujęła od samego początku i nie mogłam się od niej oderwać. Gdyby nie poranne wstawanie i praca myślę, że skończyłabym ją w jedną noc. Był śmiech i były łzy. Był niepokój o bohaterów i radość z ich sukcesów. Ale to zakończenie złamało moje serce i popłakałam się, jak już dawno nie zdarzyło mi się nad książką :wryyy:

Miałam nadzieję, że coś takiego się nie wydarzy, ale jednak autorka to zrobiła. A teraz trzeba czekać na ciąg dalszy... Mam nadzieję, że niezbyt długo, a jeśli nawet, to przed lekturą drugiej części chętnie sięgnę po powtórkę, bo myślę że ten cykl będzie tym, do którego chętnie będę wracać

Dla mnie ta książka to mocne 10/10. Czytajcie i dajcie się porwać tej historii :-D

przez **Księżycowa Kawa** » 29 stycznia 2020, o 23:59

A czytałaś poprzedni cykl Jensen?

przez **Karina32** » 30 stycznia 2020, o 09:18

Kawo - nie, nie czytałam. Polecasz?

przez **Księżycowa Kawa** » 30 stycznia 2020, o 19:47

Ja z kolei nie czytałam tego, ale wydaje mi się, że powinno być w podobnym tonie. Jeśli masz ochotę...

przez **Karina32** » 31 stycznia 2020, o 08:58

Może spróbuję hmmm

przez **LiaMort** » 2 lutego 2020, o 01:29

Czytałam to i to i to jest o wiele lepsze. Kurczę ja chcę jeszcze. :czeka:

przez **Księżycowa Kawa** » 2 lutego 2020, o 23:00

To znaczy, że idzie ku lepszemu? :mysli:

przez **Jutrzenka** » 28 lutego 2020, o 18:35

Przeczytałam "Królestwo Mostu", ale na mnie nie zrobiło takiego wrażenia :mysli:

Czytałam pozytywne opinie o tej książce, więc spodziewałam się, że i mnie przypadnie do gustu. Cóż, nieszczególnie. Fabuła w ogóle mnie nie zainteresowała, klimat książki - nie taki, jaki lubię. Zaletą był Aren - sympatyczny młodzieniec, ale nie aż tak przykuwający uwagę, żebym zachwyciła się całą historią

Jutrzenka

Romans + fantastyka

Królestwo - Jess Rothenberg

Kto przegląda forum