Ta mi się podoba!

[Janka]

No i już są następne ślicznotki:

[Księżycowa Kawa]

Jakie urocze kotki

[Janka]

Znowu mi się rzuciły w oczy książki z miłymi okładkami:



Tę pierwszą na pewno kupię. Pozostałe jeszcze nie wiem.

[Lucy]

super są

[Janka]

Zauważyłam, że okładki są robione seriami. Do niedawna najwięcej było takich jak mają np. Manuela Inusa, Jenny Colgan i Nadin Maari, czyli jakiś słodki budynek i uliczka. A od tej jesieni zaczęły pojawiać się takie, w których na pierwszym planie jest parka trzymająca się za rączki lub do siebie przytulona. Jedne i drugie mi się bardzo podobają.

[Księżycowa Kawa]

Widocznie niektórzy poświęcają trochę czasu na stworzenie okładki, aby kusiła.

[Janka]

Znalazłam w księgarni jeszcze kilka nowych książek z uroczymi okładkami.
Mam nadzieję, że to już koniec i więcej zimowych książek nie będzie mnie już kusić w tym roku.

[Księżycowa Kawa]

Ta druga wielce urzeka.

[Janka]

Myślałam, że moda na te wszelkie małe kawiarenki, księgarenki i inne sklepiki nad morzem i w małych miasteczkach już pomału będzie mijać, ale nie, bo trzyma się dobrze. Pojawiły się następne książki utrzymane w tym samym stylu:



W innym stylu:



Ulrike Sosnitza:



Heike Wanner:



A na koniec kryminały Remy Eyssena:



To jest cykl "Leon Ritter", o patologu sądowym. Z każdym następnym tomem okładki są coraz ładniejsze.

[Lucy]

Te kryminały mają mylące okładki

[Janka]

Bardzo.
One nie są jedyne w takim stylu. Jest kilka-kilkanaście dużych cykli kryminalnych, które piszą autorzy niemieccy, ale udają, że są Francuzami lub Portugalczykami (lub rzadziej Hiszpanami, Włochami lub Anglikami). Są bardzo popularne w ostatnich latach. W księgarniach mają zawsze oddzielne miejsce, na którym są dobrze wyeksponowane. Blisko innych kryminałów, ale wydzielone. Na innych stołach z kryminałami nie jest tak ślicznie niebiesko.
Ich okładki zawsze bardzo mi się podobają.

Jean-Luc Bannalec:



Pierre Martin:



Luis Sellano:



Sophie Bonnet:



Thomas Chatwin:



Gil Ribeiro:



To tak na szybko bez przygotowania. Chyba wymieniłam najważniejszych przedstawicieli gatunku.
Jest wiadomo, jak ci wszyscy pisarze nazywają się naprawdę, tylko Pierre Martin się dobrze ukrywa i nikt nie wie, kim on jest. Podobno znanym i uznanym pisarzem, który zapragnął pobawić się w kryminały.

[Księżycowa Kawa]

Dobrze, że tego u nas nie ma, bo bym się nabrała na te okładki i trzeba byłoby kryminał czytać...

[Janka]

Nie wiadomo, czy się takie nie pojawią.

Mnie zastanawia jedna rzecz: każdy z tych niebieskich cykli wydawany jest przez inne wydawnictwo. Czemu więc wszystkie są niebieskie? Jak to się stało, że nikt nie wpadł np. na okładki zielone albo żółte?

[Księżycowa Kawa]

Jeśli nawet, mogą mieć inne okładki albo gorsze.

Niezła zagadka. Ciekawe, czy istnieje na to jakieś wytłumaczenie

[Janka]

Byłam w księgarni i naliczyłam prawie czterdzieści następnych nowości z pięknymi okładkami. Ale tym razem postanowiłam "się streścić" i wstawię tylko kilka, bo się bardzo boję, że jak Was za bardzo wkurzę niemieckimi książkami, to mi zrobicie jakiś szlaban na ten wątek albo nawet na cały dział okładkowy, a tego bym naprawdę nie chciała.



Ta jest starsza, ale nie mogę się jej oprzeć:


I na koniec Jana Lukas:

[Lucy]

O matko! Ale cudne okładki

[Janka]

Jak jestem w księgarni, to jest mi zawsze przykro, że nie mogę kupić ich wszystkich.

Taka ciekawostka: W tytułach i na okładkach w ostatnich latach pojawiały się te wszystkie małe księgarenki, kawiarenki, piekarnie, lodziarnie i różne inne punkty usługowe lub sklepiki. A teraz wygląda na to, że autorkom już się kończą pomysły na nowe urocze i romantyczne miejsca, bo ostatnio pojawiła się nowość, czyli mały browarek.



Następna pewnie będzie mała masarenka albo mały cmentarzyk.

[Księżycowa Kawa]

Trzymaj rękę na pulsie i daj później znać, co i jak.

Nie dziwię się, że nie możesz oprzeć tamtej okładce; pasowałaby na avatara.

[Janka]

Takich delikatnych okładek ze zbliżeniem na kwiatki też się dużo spotyka w Niemczech, ale szalona moda na nie już minęła, tak samo jak minęła moda na powieści australijsko-nowozelandzkie z tajemnicą w poprzednich pokoleniach.

Przypomniało mi się, że chciałam tu dodać jeszcze okładki Hilke Sellnick. To są również kryminały.

[Janka]

Niemieckie księgarnie nadal kuszą mnie pięknymi okładkami i chcą skłonić do zakupów.
Pojawiły się pierwsze książki wiosenne.

Okładki domkowe:


Niedomkowe:


Graficzne:


Książkę Sheili O'Flanagan na pewno kupię, bo mam do niej sentyment jeszcze z czasów, gdy kupowałam pierwsze książki dla dorosłych, które nie były kryminałami.
Książka Jenny Colgan jest pierwszym tomem nowego cyklu, już trzeciego odkąd pani Colgan zmieniła gatunek, w którym pisze. Mam nadzieję, że tym razem nikt tam nie umrze.

[Księżycowa Kawa]

Szczególnie te dwie pierwsze są kuszące.

[Duzzz]

Śliczne

[Księżycowa Kawa]

[Janka]

Śliczna, ale mógłby pokazać większy kawałek klaty.
Teraz mam przez niego niedosyt.
Poszłabym rozebrać mojego F., ale wiem, że się nie opłaca.

[Lucy]

na pewno nie jest tak źle