Nasz znienawidzony motyw romansowy

[Nocny Anioł]

Rację masz, świetni sobie w tym temacie poradziła Pani Singh, u niej nawet nie był to gwałt, tylko napaść, ale przez połowę książki bohater nawet bohaterki nie pocałował, a podczas seksu jej nie dotykał, bo bał się że spanikuję.

[mdusia123]

Dobrze, że chociaż niektóre autorki potrafią w miarę ogarnąć psychologię postaci.

[Kawka]

Do takiego czegoś trzeba mieć dobry warsztat i odrobinę zdrowego rozsądku, żeby zastanowić się jak temat ugryźć. Aby wiarygodnie coś opisać, czasem trzeba też poświęcić trochę czasu na studiowanie źródeł, a to już może być problemem. Zauważyłam, że autorki bezczelnie od siebie kopiują. Jak w jednej książce jakiś motyw chwyci, to zaraz jest wysyp klonów, np. nieudane klony "50 twarzy Greya", z Lipińską na czele. A nikt się nie zastanawia, że pewne rzeczy są po prostu nieudane i może zamiast bezmyślnie zżynać, lepiej stworzyć coś własnego albo opisać coś inaczej niż wszyscy.

[Lilia ❀]

Tylko jak badziewie się sprzedaje, więc jest sygnał, że można go produkować więcej, bo zysk będzie.

[Kawka]

To fakt. Kasa przesłania wszystko wielu autorom, nie tylko romansów.

[Fringilla]

Coś takiego jest u Johansen, gwałt jest opisany szczegółowo, za to na seks nawet strony nie zapełniła, zniechęciłam się do autorki.

Który tytuł?

Ogólnie wszak da się zrobić dobry romans z wychodzeniem bohaterki z traumy, ale cóż - faktycznie niewiele ich jest.
No bo... są oczekiwania jednak, żeby seks był w fabule

PS Przypomina mi się Tajemnicza perła autorstwa Balogh.

[mdusia123]

Ale głęboka, sensownie ukazana trauma po gwałcie i sceny miłosne wcale się nie wykluczają. Pewnie wystarczyłoby tylko rozbudować książkę o te 100 stron i tyle. Gdyby fabuła była sensowna, a czytelnik nie miał wrażenia, że autorka rozciąga na siłę, mogłoby się udać.

[Fringilla]

Czasem nawet odpowiednie poprowadzenie narracji robi swoje.

Tytułu nie pamiętam, ale na lata utkwił mi romans z fabułą (ok, szczegóły trochę słabe):

Spoiler:

motyw trochę PiB vel Ducha w Operze (i to współcześnie) - ona trafia do pałacu jako gość, on się ukrywa w nim od lat i nikt poza rodziną nie wie, że przeżył zamach terrorystyczny (pokiereszowany); romans się powoli rozwija, ale przy okazji kolega sporo przed bohaterką ukrywa ("żeby się nie przejmowała") i w sumie mają wziąć ślub,ale oto wrogowie sprzed lat, zerwane zaręczyny "dla jej dobra" itd. itp.
Na koniec bohaterka staje wiernie u boku i razem pokonują Tych Złych, kolega się ze wszystkiego tłumaczy, przeprasza, HEA.
W sumie prawie koniec, bo potem w paru akapitach, narracja jest taka: on oświadcza się znow, ona się uśmiecha i mówi - jeszcze nie czas. Więc po jakimś czasie oświadcza się znów. Ona znów się uśmiecha. No to za jakiś czas jeszcze raz.
Tak mijają 3 lata. Bez pospiechu, na spokojnie. Z ponawianym co jakiś czas pytaniem. Bez rozgrzebywania, frustracji, fochów.
Aż w końcu bohaterka mówi tak.

W całej opowieści to było mega dobre, proste, pasujące i sensowne, a nawet realistyczne, zakończenie.
Zmieszczone na jednej stronie.
Wymogi romansu "najbardziej nas interesuje, jak dotarli do punktu <kochamy się na zawsze>" spełnione.
Ale i bardzo dobre uniknięcie zjawiska "szast prast i już, wybaczone?".

To też zależy, który "etap romansowy" interesuje nas najbardziej w danej opowieści
Tak jak wiele osób np. nie nie jest ciekawych, co się dzieje po "kocham cię". Albo po ślubie. Etc.właśnie- wbrew pozorom - procesem wychodzenia z traumy ("przejdźmy do seksu").

No więc można

[mdusia123]

Tylko szkoda, że przez to, że "nikogo nie interesują pewne sprawy" cała psychologia siada.

[Fringilla]

No to już to, o czym wspomniała Lilia:

Tylko jak badziewie się sprzedaje, więc jest sygnał, że można go produkować więcej, bo zysk będzie.

A czsem wręcz bywa tak, że autorki lepsze rzeczy mają w szufladach, a byle co mają wydawane, bo "się sprzeda"

[mdusia123]

Mnie w ogóle zastanawia, czemu ludzie, aż tak chętnie czytają badziewie? Przecież chyba widzą, że coś jest beznadziejne.

[Dorotka]

Dla jednego to badziewie, dla innego nie, co widać na przykład w Empiku, gdzie na regale z najlepiej sprzedającymi się książkami od miesięcy króluje "365 dni" Blanki Lipińskiej. I "Drwal" Kasi Haner. W Biedronce też najszybciej zniknęło kieszonkowe wydanie "365 dni" za 9,99zł, a inne tytuły zostały. Ciekawe dlaczego?

[mdusia123]

Może to ciekawość? Ludzie chcą wiedzieć, o co cały ten szum?

[Dorotka]

Racja, to może być ciekawość, bo sama z ciekawości sięgnęłam po "365 dni", ale żadna siła nie zmusiłaby mnie do kupienie kolejnych części, a wszystkie trzy powieści Blanki L. sprzedają się jak świeże bułeczki.

[Fringilla]

Ta ciekawość jednak się skądś bierze: najpierw jest mega reklama i epatowanie wszędzie (patrz: Empik) pod hasłem "wszyscy znają/kupują, to Ty też musisz" oraz do pewnego stopnia przesłonięcie wszystkiego innego i ograniczenie tak naprawdę naszego wyboru
Ponadto w tym konkretnym przypadku: strategia reklamowa "o, to (wręcz!) porno, którego nie musisz się wstydzić kupić/skonsumować/dać w prezencie".

Żeby nie było: cholernie trudno przed tak rozpędzoną machiną się obronić

[mdusia123]

Najgorzej, że jak jakiś motyw już chwyci, potem kolejne autorki mielą go przez kolejną dekadę. Kiedyś wampiry, teraz wygląda na to, że syreny. Nie macie wrażenia, że w romansach historycznych ostatnio musi się pojawić wątek kryminalny? Przynajmniej w harlequinach, bo pobrałam sobie ich dużo na półkę na legimi i trudno było mi teraz znaleźć do czytania coś bez sprawy kryminalnej w tle.

[Fringilla]

Od tego nie da się dziś uciec.
"Tak działa kapitalizm"

[mdusia123]

Ale czy ten kapitalizm musi działać, AŻ TAK?

[Fringilla]

W skrócie: tak, musi aż tak

No jak się zaczyna prosić o więcej regulacji (np. lepsze warunki finansowe i zabezpieczające dla autorów, w tym składki różne choćby), więcej programów od-państwowych / przyznawanych w oparciu o inne niż np.sprzedażowe wskaźniki, lepsze wsparcie dla młodych autorów / debiutantów w ramach instytucji znowu nie kierujących się jedynie czystym zyskiem...
...to się jest okrzyczanym, że "wolny rynek" i "socjaliści vel lewactwo", a jeszcze "powrót do PRL"

Ok, przesadzam troszeczkę, jest trochę głosów na puszczy, że może jednak inaczej. Trochę.
I nie za bardzo wśród czytelników, co mnie dziwi...

No... ja czekam na radosną analizę jakości literatury przed i po 1989
Bo że redakcja, a i często tłumaczenia, były lepsze en masse... no to na pewno :rotfl

PS ok, to offtop

[Nocny Anioł]

Coś takiego jest u Johansen, gwałt jest opisany szczegółowo, za to na seks nawet strony nie zapełniła, zniechęciłam się do autorki.

Który tytuł?

Ogólnie wszak da się zrobić dobry romans z wychodzeniem bohaterki z traumy, ale cóż - faktycznie niewiele ich jest.
No bo... są oczekiwania jednak, żeby seks był w fabule

PS Przypomina mi się Tajemnicza perła autorstwa Balogh.

Nie chciałabym cie nakłamać, ale to chyba była Burza.

[mdusia123]

Coś takiego jest u Johansen, gwałt jest opisany szczegółowo, za to na seks nawet strony nie zapełniła, zniechęciłam się do autorki.

Który tytuł?

Ogólnie wszak da się zrobić dobry romans z wychodzeniem bohaterki z traumy, ale cóż - faktycznie niewiele ich jest.
No bo... są oczekiwania jednak, żeby seks był w fabule

PS Przypomina mi się Tajemnicza perła autorstwa Balogh.

Nie chciałabym cie nakłamać, ale to chyba była Burza.

Ok, czyli ten tytuł lepiej omijać z daleka .

[Kawka]

Ja tam traumy lubię. "Burzę" mam w polecance od Ewy. Może czas się za nią zabrać w końcu. Johansen pisze całkiem w porządku.

[mdusia123]

Ja też bardzo ten motyw lubię, ale bez "penisa, który leczy".

[Nocny Anioł]

Nie będę nic zdradzać, musisz spróbować sama, może tobie ta książka podejdzie.
Kawko jestem ciekawa twojej opini

[mdusia123]

Może kiedyś.