Young Adult + New Adult

[•Sol•]

oooo toś mnie teraz zmobilizowała

Ale kończy się tak, że da się wyczekać i przeżyć?

[Karina32]

Tak, na szczęście tak. Można czytać i na spokojnie czekać na następną część

[•Sol•]

Dobra, już mam na czytniku
chyba muszę rzucić spanie już całkiem

[Karina32]

Mam nadzieję, że Ci przypadnie do gustu i nie będziesz na mnie kląć

[•Sol•]

nigdy nie klnę
Wiadomo, że różnica w gustach, ale obie wzdychamy do Kishana/Rena więc skoro porównujesz do serii o nich...

[Karina32]

Myślę, że Deven ma potencjał. A że w pewnym momencie pojawia się również jego brat, to kto wie, jak to wszystko się potoczy Może być ciekawie

[Karina32]

"Cena pocałunku" Linda Kage

Sorki, że bez okładki, ale piszę z telefonu:)

Sama nie wiem do końca, co napisać o tej książce. Z jednej strony prowadzona przez Reese narracja jest lekka i dowcipne. Tchnie też optymizmem, pomimo tego, co przeszła. Z drugiej jednak mamy do czynienia było nie było z nastoletnimi dramatami. Bo jak inaczej określić to, że Reese o mały włos nie została zamordowana przez swojego byłego chłopaka psychopatę, a Mason, w wieku 18 lat, zaczął uprawiać seks za pieniądze że starszymi kobietami. Niby był już pełnoletni, ale jego pierwszy raz ma znamiona wykorzystywania (żeby nie nazwać tego dosadnie gwałtem).
Przez to, co przeszli, Reese przenosi się na drugi koniec kraju pod zmienionym nazwiskiem, a Mason (pomimo że nikt nie powie tego głośno), jest skazany na pewien społeczny ostracyzm - ma problem z nawiązaniem przyjaźni z rówieśnikami, ponieważ dla wszystkich jest po prostu żigolamiem. Nie widzą jego, jako osoby i kogoś wartego poznania, a postrzegają to jedynie przez pryzmat tego, co robi wieczorami.
Oboje mają problemy z zaufaniem, dlatego fajne w tej historii jest to, jak uczucie między nimi się rodzi. Początkowo powoli i że strachem, w końcu oboje otwierają się na nie. Mason jest na początku niezbyt miły, ale tłumaczy to później właśnie tym rosnącym się uczuciem. Doskonale wie, jaką opinię ma o nim jego miasteczko, stąd jego obawy przed normalnym związkiem. Związkiem, którego tak naprawdę nie zna i nigdy nie doświadczył. To strasznie smutne, że w wieku 21 lat jego jedyne doświadczenia, to seks za pieniądze. A przecież jest na prawdę cudownym chłopakiem, czułym i opiekuńczy, gotowym do poświęceń dla rodziny (matki i młodszej chorej siostry). To straszne, że dla wszystkich najważniejsze było to, co robił. Nawet kuzynka i najlepszą przyjaciółka Reese, Eva, traktowała to jak śmiecia.

Ta książka to dobry przykład na to, że nie należy oceniać ludzi przez pryzmat tego, co robią, bo tak naprawdę nie mamy żadnego prawa ich oceniać, dopóki nie krzywdzą innych.

Ale żeby nie było tak smutno, to ta książka jest bardzo ciepła i fajnie napisana. Narracja 1-osobowa w czasie teraźniejszym, dzięki czemu poznajemy historię oczami Reese. Można się momentami nieźle pośmiać, bo Reese to taka pozytywnie zakręcona osóbka. Pomimo tego, co przeszła, nie złamała się i patrzy na świat z uśmiechem.

Co do pozostałych bohaterów, to przede wszystkim jest tu Sarah, siostra Jasona, cierpiące na dziecięce porażenie mózgowe, której opiekunką zostaje Reese, Dawn, matka Masona, o której za dużo nie wiadomo, oprócz tego, że średnio radzi sobie z ogarnianiem życia i Eva, kuzynka Reese. Właściwie nie ma tu wielu interakcji z innymi postaciami. Największy nacisk położony jest na przemyślenia Reese i jej związek z Masonem.
Co mi o osobiście przeszkadzało, to niechlujna korekta. Jeszcze w pierwszej połowie było ok, ale w drugiej było sporo literówek i błędów. Wyglądało trochę tak, jakby komuś się spieszyło

Wiadomo, książka jest o nastolatkach, więc te przemyślenia Reese nie są jakieś super głębokie i skupiają się przede wszystkim na tym, jak Mason jest przystojny i cudowny

Ale przymykam na to oko i myślę, że takie mocne 7 z plusem to dobra ocena.

[•Sol•]

Myślałam, że oni są starsi!

Dzięki Karino za wrażenia zachęciłaś mnie zdecydowanie
Tylko ten żigolo... Mam nadzieję, że nie gzi się z obcymi po tym jak już gził się z bohaterką

[Karina32]

Ja też tak myślałam. Reese ma 18 z kawałkiem , a Mason niecałe 21.

Hmm, jest taka jedna niefajna scena (ale jeszcze zanim Mason i Reese pójdą że sobą do łóżka) i niestety jest ona bardzo konieczna

[•Sol•]

to naprawdę dzieciarnia.
Aż mi to jakoś nie pasuje do wizji książki

U. No cóż, skoro konieczna to konieczna. Może nie dostanę wysypki ze złości

[joakar4]

Zaczęłam to wczoraj czytać i na razie średnio mi się podoba. Oby się rozkręciło, bo muszę to skończyć.

[Lilia ❀]

Imię i nazwisko autorki w recenzji przydałoby się
Wiecie, wyszukiwarka - ona znajduje tylko słowa

[montgomerry]

dzięki za ocenę

[Karina32]

Imię i nazwisko autorki w recenzji przydałoby się
Wiecie, wyszukiwarka - ona znajduje tylko słowa

Poprawione.

Zaczęłam to wczoraj czytać i na razie średnio mi się podoba. Oby się rozkręciło, bo muszę to skończyć.

Zależy, co Ci przeszkadza, bo generalnie to nie za wiele się dzieje.

[•Sol•]

Karino, a powiedz mi jeszcze jak się tam mają seksy? Tak ogólnie, ilość powala?

[Karina32]

Nie ma za dużo, bo związek konsumują już pod koniec książki, ale jak już zaczynają, to Mason, nie był przez przypadek taki popularny

[•Sol•]

a czyli tak jak lubię
Znaczy utalentowana bestia można zazdrościć bohaterce

[Karina32]

Oj można i to jak.

[Lucy]

Matka Phil wychodzi za mąż za hrabiego, dlatego dziewczyna wraz z bratem, przeprowadzają się z Niemiec do Danii. Tam zamieszkują w pięknym pałacu i poznają przyrodnie rodzeństwo. Szczególnymi względami Phil obdarza Nielsa, który jest uważany za niespełna rozumu i jest trzymany w zamknięciu. Dziewczyna odkrywa również, że jej ojczym miał dwie żony i każda z nich zginęła w wypadku. Jakby tego było mało, Phil ciągle zasypia i budzi się w zupełnie innych miejscach. Wokół dziewczyny zaczynają dziać się różne dziwne rzeczy ...

Liczyłam na ekscytujący romans, a dostałam bajeczkę dla dzieci. Autorka powinna darować sobie wątek miłosny, ponieważ nie potrafiła go poprowadzić.
Jedne spotkanie i już miłość? Do tego infantylność Phil
Mogło coś z tego być, tylko źle się za to zabrano.
2/6

[LiaMort]

w połowie gdzieś to rzuciłam w kąt... historia sama w sobie nawet ciekawa ale sposób napisania. koszmar.

[•Sol•]

miałam to w planach, ale już na etapie czytania Lucy, zaczęłaś ostrzegać i wtedy usunęłam z zamiarów

[Lucy]

szkoda na to czasu

[Lucy]

Myślałam, że to będzie masakra. Sama nie wiem czemu, zaczęłam to czytać ...
Tym razem historia dotyczy Zeke'a, współlokatora Oza z pierwszej części. Chłopak ma problemy z biologią, dlatego jego korepetytorką zostaje Violet. Dziewczyna pracuje w bibliotece, jest drobna, wrażliwa i obrzydliwie dobra. Zeke ma problem, ponieważ nie z takimi dziewczynami ma styczność. Padłam na nosorożcu rzygającym tęczą.
Zake trenuje zapasy i dostał od trenera ultimatum:

– Powiem ci, co zrobimy. – Przesuwa papier w moją stronę. – Szef programu mentorskiego „Starszy brat” jest mi winien przysługę. Masz doświadczenie z dzieciakami, prawda?
Kręcę głową.
– Nie.
– Wiesz w ogóle, co to za inicjatywa?
– Nie, ale założę się, że zaraz mnie pan oświeci – odparowuję; nie potrafię się powstrzymać. Krzyżuję ręce na piersi, przyjmując defensywną pozę, którą większość ludzi odczytuje jako budzącą strach.
Ale nie trener.
– Proszę pozwolić, że panu wyjaśnię, panie Daniels.
To program, który ma za zadanie połączyć małoletniego ze starszym wolontariuszem, na przykład z panem, w roli mentora. Starszy brat spędza czas z podopiecznym, pokazuje, że dzieciak nie jest sam. Jest kimś, na kim można polegać i kto nie nawala. Zazwyczaj to dobre dzieciaki z niepełnych rodzin, ale nie zawsze.Czasami są zostawione samopas, mają ojców nierobów i takie tam. Czasami rodzice po prostu mają swoje dzieci gdzieś i one muszą same o siebie dbać. Wiesz, jak to jest, prawda, synu?
Tak.
– Nie.
Sadysta nie zamierza przestać. Przerzuca jakieś papiery na biurku.
– Istnieje proces rekrutacyjny, który z powodzeniem byś oblał, więc pociągnę za kilka sznurków i ominiemy biurokrację. Wiesz dlaczego? Bo masz potencjał, żeby odnieść sukces, ale marnujesz go, będąc wrednym gnojkiem.
Szura krzesłem, odgłos odbija się od ścian biura przypominającego celę więzienną.
– Może musisz wreszcie pomyśleć o kimś więcej niż tylko o sobie. Może musisz poznać dzieciaka, który ma w życiu bardziej przejebane niż ty. Koniec tego użalania się nad sobą.
– Nie mam czasu na bycie wolontariuszem, trenerze – cedzę. Facet szczerzy do mnie zęby zza biurka, światło lampy sufitowej odbija się w jego grubych okularach.
– No to strasznie szkoda, wiesz? Bo albo znajdziesz czas na wolontariat, albo wylatujesz z drużyny. Nie potrzebuję takiej tykającej bomby jak ty. Uwierz mi, że damy sobie radę bez ciebie.

I tak Zeke spotyka Kyla, którym musi się zaopiekować. Wspólny czas sprawia, że chłopak zaczyna dostrzegać, że nie tylko on ma problemy i ktoś ma gorzej od niego. W opiece pomaga mu Violet, która zaczyna być dla niego ważna.
Iskrzy bardzo, choć Zeke broni się jak może. Nie dla niego serduszka, maślane oczy i inne miłosne pierdołki. Chłopak musi się na koniec postarać, ponieważ koncertowo spierniczył ...

Kto czytał pierwszą część, ten zapewne jest ciekaw Zeke'a. Jeżeli spodziewaliście się stuprocentowej śfini, to możecie być zawiedzeni. Z Zeke'a wychodzi chłopak, który został skrzywdzony przez rodziców i tak naprawdę jest wrażliwcem ...

Sama jestem zdziwiona, ale daje 4/6

[Papaveryna]

A on znając bohaterkę tenteguje się z innymi babami

[•Sol•]

szok
w jedynce ten cały Zeke to była nawet nie śfinia ale świnia pierwszej wody, taka to co by go najlepiej zatłuc dla dobra społeczeństwa.
Ale czasem tak jest, że jak się głębiej pozna to zyskuje

Mam już nawet tego Ezekiela, więc pewnie w końcu sięgnę z ciekawości