Iris Johansen

Strona WWW · przez **Duzzz** » 10 lutego 2017, o 22:44

Kawko, poprosiłabym o podrzucenie recenzji do działu z recenzjami :prosi:

Z góry dziękuję :thankyou:

przez **Kawka** » 11 lutego 2017, o 18:11

Oczywiście Duzz, już zamieszczam w odpowiednim dziale. Dziękuję za docenienie mojego wysiłku. :wesoły:

przez **Księżycowa Kawa** » 11 lutego 2017, o 20:32

gonia napisał(a):Też czytałam Burzę jako pierwszą. nie miałam wtedy nawet pojęcia, że istnieją jakieś cykle

To tak jak ja :hyhy:

przez **klarek** » 11 lutego 2017, o 21:02

A ja z cyklu czytałam tylko Burzę. Bardzo, bardzo mi się podobała.

przez **Księżycowa Kawa** » 11 lutego 2017, o 21:11

"Burzę" i "Zagadkę" jak dotąd.

przez **Willa** » 26 września 2017, o 23:08

Jak do tej pory czytałam tylko Czy północ wybije i podobała mi się.

przez **Księżycowa Kawa** » 27 września 2017, o 00:23

Autorka ma jeszcze kilka innych ciekawych pozycji.

przez **Kawka** » 1 października 2017, o 11:21

U Johansen lubię (m.in.), to, że umieszcza akcję w bardzo ciekawych czasach i miejscach. Mam już kilka pozycji czekających na odpowiedni moment do przeczytania. Ostatnie dwie albo trzy jej książki, na które trafiłam, były dobre, więc się przekonałam do tej autorki. Niestety, moja niechęć do autorki trwała bardzo długo, bo pierwsze spotkanie z Johansen zapamiętałam jako kompletną porażkę i unikałam jej ile się dało.

przez **Szczypta_Kasi** » 1 października 2017, o 18:30

Mówisz Kawko że ciekawe miejsca i czas? Muszę się chyba jej przyglądnąć. Ja uwielbiam ciekawe miejsca.

przez **giovanna** » 1 października 2017, o 19:21

Czy północ wybije? czytałam i z tego co pamiętam podobała mi się, cykl o Eve Duncan zaczęłam, przeczytałam kilka, musiałabym zacząć od nowa żeby się nie pogubić, bo mało co pamiętam, jakieś pojedyncze też, a historyków wcale, jakoś opisy mnie nie kuszą.

przez **Kawka** » 1 października 2017, o 19:44

Ja miałam na myśli te historyczne jak np. "Poganka", czy cykl o Tańczącym na wietrze.

Opis swoją drogą, zaś treść swoją. Warto jej dać szansę.

przez **Kawka** » 1 października 2017, o 20:09

Księżcyowa - 100% racji.

Giov - mogę Ci polecić "Pogankę". Akcja dzieje się na Hawajach i ta powieść ma klimat. Ja się przymierzam do "Niewinnej" (Indie) i "Łabędzia" (motyw zemsty, który lubię). Podobno "Burza" też jest fajna, ale nie wiem, bo jeszcze tego nie czytałam.

przez **giovanna** » 1 października 2017, o 21:19

Zapisuję sobie

przez **ewa.p** » 8 października 2017, o 21:09

Niewinna i Burza to moje ulubione książki tej autorki.Akurat Burzę nie wszyscy lubią ze względu na ciężkie czasy,które są opisywane(wielka rewolucja francuska),a także ze względu na dość drastyczne sceny w niej zamieszczone(głównie opis ataku na klasztor)

przez **Kawka** » 13 października 2017, o 08:33

Po przeczytaniu większości licealnych lektur z okresu wojennego (np. "Medaliony" Naukowskiej, "Inny świat" Grudzińskiego), takie opisy wydają mi się mało drastyczne, tym bardziej że to fikcja.

przez **Kawka** » 20 marca 2018, o 13:07

Iris Johansen „Niewinna”.

Młoda i ambitna Jane buduje wraz z ojcem linię kolejową dla indyjskiego maharadży. Na jej drodze staje przystojny, niebezpieczny, żądny przygód i ciekawy świata Ruel. Powoli budzi się między nimi uczucie. Wszystko zmienia się wraz z tragicznym wypadkiem, w wyniku którego Ian – starszy brat Ruela, zostaje kaleką. Ruel poprzysięga zemstę na Jane, która bierze na siebie cudzą winę za wypadek.

Johansen jest specyficzna. Ta historia jest dokładnie taka, jak by się można spodziewać po tej autorce. Przede wszystkim w oczy rzuca się sceneria. Są to Indie u schyłku XIX wieku. Duszne, gorące dżungle i pałace maharadżów, pełne przepychu. Nie brak egzotyki i czuć tę egzotykę na każdej stronie. Jest to jeden z tych elementów, które lubię u Johansen. Piękne, dokładne opisy przyrody i wnętrz. Jej książki osadzone są często w nietypowej scenerii i czasie, co dodaje im uroku.

Kolejny raz historia rozgrywa się na przestrzeni kilku lat. Czytelnik mam możliwość dokładnie poznać bohaterów (również pobocznych, których jest sporo) i dokładnie, stopniowo zagłębić się w niuanse relacji między nimi. Lubię kiedy w książkach bohaterowie dorastają i dojrzewają wraz z upływem czasu. Tak też jest tutaj. Z początku młodziutka i naiwna Jane staje się dorosłą kobietą, a Ruel - lekkoduch i obieżyświat stopniowo dorośleje i staje się prawdziwym mężczyzną.

Mimo iż powieść ma aż 525 stron, to tempo akcji i liczne przygody bohaterów nie pozwalają się nudzić. Akcja nie pędzi wprawdzie na łeb, na szyję, ale powoli się rozkręca. W zasadzie we wcześniejszych książkach Johansen, które miałam możliwość przeczytać, bywały momenty nudniejsze i rozwleczone, Tu mimo kilku dziwnych i niemal baśniowych rozwiązań (np. relacje słoni z ludźmi), nie było takich chwil, żebym się nudziła. W zasadzie akcja toczy się stałym tempem i powoli rozpędza.

Bohaterowie jak zawsze u Jahansen stanowią liczną grupę. Każdy z nich jest inny, ciekawy, interesujący, wyróżniający się. Główna para – Ruel i Jane są pełni pasji i energii. Kłócą się i godzą, a między nimi iskrzy. Ich wzajemne relacje bardzo napędzają książkę, która bez tego byłaby niemal senna i spokojna. Kiedy dochodzi w końcu do scen erotycznych, są one gorące i elektryzujące, mimo iż nie ma ich dużo. Panuje między nimi napięcie i wzajemne przyciąganie.

Ta książka jest nieco mroczna, klimatyczna, pasjonująca, ciekawa, bogata w emocje, chwilami smutna i wzruszająca, a chwilami zabawna. Dla niektórych może być trochę przyciężka, ale fankom autorki się spodoba. Mnie w pewien sposób urzekła, choć niektóre momenty wydały mi się zbyt naciągane. Dla mnie całość zasługuje na ocenę 7/10.

Strona WWW · przez **Duzzz** » 21 marca 2018, o 18:36

Poproszę do działu z recenzjami :prosi:

przez **Kawka** » 28 marca 2018, o 13:11

Wybacz, że tak długo nie odpisywałam, ale nie było mnie chwilę na forum. Już uzupełniłam.

przez **Kawka** » 16 stycznia 2019, o 21:02

Iris Johansen „Złoty barbarzyńca”.

Tessa – księżniczka Tamrovii to niepokorna i pełna życia dziewczyna, która wciąż przysparza kłopotów swoim opiekunom. Za sprawą kochanego kuzyna – Saszy, poznaje jego najlepszego przyjaciela – Galena, który jest szejkiem z sąsiedniej krainy – Sedikhanu. Marzeniem Galena jest zjednoczyć wszystkie ludy jego pustynnej i dzikiej ojczyzny, jednak do realizacji tego zamierzenia potrzebuje młodziutkiej Tessy.

Jest to pierwsza i zarazem jedna z dwóch wydanych w Polsce części dłuższego cyklu o nazwie Sedikhan. To krótka, bo zaledwie 239-stronicowa opowieść. Czyta się dość sprawnie i szybko, jest sporo przygód, które jednak nie przyćmiewają głównego wątku miłosnego. Styl i narracja autorki są sprawne, jak to zwykle u Johansen. To dość przyjemna lektura ale sprawia wrażenie nieco skróconej, mam wrażenie, że z tego pomysłu można było rozwinąć wiele wątków (np. relację Viany i Kalima). Jest to jedna z pierwszych powieści autorki więc może w tym należy upatrywać lekkich niedociągnięć, a być może jest to sprawka tłumacza, albo po prostu – ta część miała tylko zagaić akcję, którą autorka rozwija w kolejnych tomach. Tego niestety, prawdopodobnie się już nie dowiem.

Konstrukcja fabuły jest liniowa – wszystko następuje po sobie w kolejności chronologicznej i dzięki temu czytelnik ma możliwość dobrze poznać bohaterów i wgryźć się w fabułę. Nie ma zamętu, zbyt wielu zwrotów akcji ale to nie znaczy, że jest nudno. W powieści sporo się dzieje, są drobne przygody i czasem nawet jest zabawnie, choć główną osią tej historii jest relacja pomiędzy Tessą i Galenem, która stopniowo się rozwija.

Główna para jest wyrazista i sympatyczna. Oboje mają ikrę i to powoduje, że ich wzajemne relacje są interesujące. Napięcie seksualne aż iskrzy, a sceny erotyczne są napisane dobrze i nie nudzą. Pozostałe postacie również są fajne, zwłaszcza Sasza wzbudza sympatię. Jest on też głównym nośnikiem humoru.

Opisy są dość dobrze skonstruowane – niemal czuć jak piasek pustyni wchodzi w zęby, a taka sugestywność to zdecydowany plus. Poza tym, że są lekkie odniesienia do zwyczajów wymyślonego królestwa, wątek Sedikhanu i Tamrovii nie przeszkadzają, co rzadko się zdarza w sytuacji gdy w romansie pojawia się polityka.

Podsumowując – jest to całkiem zgrabnie napisana i dość interesująca powieść z lekko awanturniczą nutką. Nawet dwa wymyślone królestwa nie przeszkadzają w polubieniu tej książki i miłym spędzeniu czasu. Dla mnie 7/10.

przez **Liberty** » 22 stycznia 2019, o 21:34

Aż zatęskniłam za starą dobrą Iris Johansen :bigeyes:

przez **Kawka** » 22 stycznia 2019, o 22:01

Czytałaś resztę powieści z tej serii Sedikhan? Szukam kogoś, kto by pokrótce streścił mi tę serię, bo po angielsku na pewno nie będę czytać.

przez **Liberty** » 23 stycznia 2019, o 22:16

Prawdopodobnie czytałam, ale tak dawno temu, że niczego nie streszczę Kawko. Wybacz. Chyba że zrobię powtórkę, to wtedy mogę streścić.

przez **Kawka** » 24 stycznia 2019, o 11:43

Nie ma sprawy Liberty. Ja niestety nie czytam aż tak dobrze po angielsku, żeby się brać za powieści, więc raczej się nie dowiem co było dalej.

przez **Liberty** » 25 stycznia 2019, o 20:23

Może spróbuj. Chęć dowiedzenia się co dalej to dobra motywacja

Ja tak zaczęłam czytać po angielsku.

Iris Johansen

Kto przegląda forum