Sarah MacLean

[Viperina]

Okropna okładka

[Kiara]

Ja jeszcze tak odnośnie Księżnej

Przeczytałam i w sumie mi się podobała-były dłużyzny ale polubiłam i księcia i Serę. Całość oceniam na dobrą bez szału
Spodziewałam się po prostu chyba czego innego ale książka nie była zła.

[Karina32]

Skończyłam wczoraj "Trzy twarze damy".

Jak dla mnie było to średnie - ani wybitnie dobre, ani nie jakoś strasznie złe. Być może przez chorobę nie potrafiłam się wciągnąć w historię i pierwsze 100 stron czytałam tydzień W samej książce za wiele się nie dzieje. Bardziej jest przegadana i "przemyślana", jak to bohaterowie, chociaż bardzo chcą, nie mogą ze sobą być.
Zarówno Georgiana, jak i Duncan nie wzbudzili we mnie jakichś większych uczuć. Ot taka sobie dwójka bohaterów, takiej sobie książki

[Lilia ❀]

https://www.goodreads.com/blog/show/129 ... eates-book

[Szczypta_Kasi]

Przeleciałam jak burza przez "Zasady łajdaków.
Jedynka fantastyczna, dwójka także. Zakochałam się w bohaterach bohaterkach i w autorce po tych dwóch książkach.
Do trójki miałam już małe ale. A dokładniej to nie mogłam tak łatwo wybaczyć Marze. Temple był taki biedny i kochany i wspaniały że ona nie zasłużyła na niego po swoim wyczyni.
Za to czwórka kompletnie mnie nie przekonała. Początkowo byłam tak pod jarana tajemniczym Chasem. Miałam tyle pomysłów kim on może być, a gdy już się dowiedziałam to zeszło mi napięcie. Georgiana wcale nie była aż tak silną osobowością jak autorka chciała ją stworzyć. West też trochę nijaki się wydawał. Tak jakby MacLean nie mogła się zdecydować kto w tej parze będzie dominujący i w końcu wyszli jej obydwoje tacy niedorobieni.

[Antenka]

Pierwsze trzy części były naprawdę super, najlepsza Przyjaciel z dzieciństwa a czwartej nigdy nie dokończyłam bo mi w niej coś nie pasowało.

[Szczypta_Kasi]

Ja nie wiem czy bardziej mi się podobał "Przyjaciel" czy "Róże".
Teraz muszę sobie zrobić odpoczynek od historyków, ale Maclean będę kontynuować.

[Viperina]

Czwórka była porażką i rozczarowaniem, tym większym, że główną bohaterkę poznałam w jeszcze poprzednim cyklu (Love by Numbers).

[Szczypta_Kasi]

I jak się tam prezentowała? Bo w "Trzech twarzach damy" nie polubiłam jej.

[Viperina]

Tam została tylko wspomniana, głównym bohaterem był jej brat, ale była to za to najlepsza część tamtego cyklu.

[Szczypta_Kasi]

Ten który był zaręczony z Penelopą?
Koniecznie muszę to przeczytać. Szkoda, że u nas nie wydane.

[Viperina]

Tak, właśnie on.

[Kawka]

Pierwsza książka Sarah MacLean za mną - "Przyjaciel z dzieciństwa". Dostałam jako polecankę. Tutaj jest moja recenzja, jeśli ktoś zainteresowany, to zapraszam: viewtopic.php?p=1187835#p1187835

[Viperina]

Skończyłam pierwszy tom nowej serii, czyli:



i jest dobrze. Wróciła stara dobra Sarah Maclean, jaką pamiętamy z cyklu o łajdakach, zresztą struktura tej serii jest podobna: trzech mężczyzn i jedna kobieta, z tą różnicą, że seria ma mieć trzy tomy, bo bohaterami ostatniej części będzie dwójka naszych bohaterów. Motywem łączącym wszystkie części jest historia trzech przyrodnich braci urodzonych tego samego dnia i o tej samej godzinie. Są to nieślubni synowi pewnego zdegenerowanego księcia. Tak się składa, że tego samego dnia i o tej samej godzinie urodziła się także jego oficjalna córka, która jednakże nie jest jego biologiczną córką.

Bohaterami pierwszej części są: Devon, zwany przez przyjaciół i nieprzyjaciół Diabłem, król szmuglerów z Covent Garden, oraz znana nam z ostatniej części poprzedniego cyklu panna Felicity Faircloth. Bardzo lubię u Maclean to, że spina kolejne cykle postaciami. Stało się to jej wizytówką i przyznam, że byłabym rozczarowana, gdyby z tego zrezygnowała.

Co do samej powieści: jest OK. To jest znana nam Maclean (lubię jej książki, Sekretny portret miłości traktuję jak wypadek przy pracy, bo zaiste była to beznadziejna książka). Jest miło, sympatycznie, owszem, są gdzieś w tle jakieś traumy, ale autorka prześlizguje się po nich. OK, ja to kupuję, bo taka jest konwencja jej twórczości i traktuję to jako umowę z czytelniczkami.

W tej akurat części jest nawet dość wzruszająco momentami, tradycyjnie daje się polubić głównych bohaterów (i drugoplanowych też). Intryga konwencjonalna (stara panna, plan na złowienie księcia, nauka uwodzenia, planowana zemsta - o rany, chyba się nie będę mścił, bo ją kocham, o rany już za późno...). Końcówka mnie osobiście skojarzyła się z pierwszą częścią Wallflowers Lisy Kleypas (tą o Annabell i Simonie). Ogólnie wszystko poprawnie, na plus. To nie jest na pewno książka, która ma wstrząsnąć, wryć się w pamięć, ale bardzo dobrze nadaje się na lekką, nieangażującą lekturę.

Zaskoczyła mnie natomiast jedna rzecz, mianowicie pewne zachowanie Evana, z którego autorka będzie musiała jakoś wybrnąć, jeśli ma z niego uczynić pozytywnego bohatera jego części. To było naprawdę grube, mam nadzieję, że jak przyjdzie czas, to dowiemy się, że próbował się z tego wycofać, jak ochłonął, bo czarno to widzę inaczej.

Ogólnie na jakieś 7/10.

[aleqsia]

Spoiler:

Chodzi Ci o pobicie i zamknięcie Devona w piwnicy?

Po tym czynie ciekawe czy dojdzie do pojednania bohaterów i jesli juz jak autorka to rozwiąże. Dla mnie było to wyjątkowo brutalne, pasujące raczej do negatywnej postaci

[Viperina]

Spoiler:

Chodzi Ci o pobicie i zamknięcie Devona w piwnicy?

Po tym czynie ciekawe czy dojdzie do pojednania bohaterów i jesli juz jak autorka to rozwiąże. Dla mnie było to wyjątkowo brutalne, pasujące raczej do negatywnej postaci

Spoiler:

Tak, dokładnie o to, mam nadzieję, że okaże się, że on się opamiętał i wrócił, ale tam już była cała reszta, więc widział, że sytuacja została opanowana i się wycofał. A dowiemy się tego dopiero w jego tomie.

[mdusia123]

Wiecie co? Ja chyba serio mam jakiś zły gust czytelniczy, bo mnie się "Sekretny portret miłości" naprawdę podobał. Nie wiem dlaczego, ale tak było. Wiedziałam, że opinie o tej i trzeciej części tego cyklu są kiepskie, ale...no, coś mi się w tej książce spodobało i tyle. Błagam, przetłumaczcie mi, że te dwie części nie powinny mi się wcale podobać .

[Kawka]

Według mnie nie ma czegoś takiego jak "zły gust czytelniczy". Masz po prostu swój własny gust czytelniczy. To, że podobają Ci się książki, które innym nie pasują, nie jest niczym złym. Po prostu odebrałaś te książki inaczej niż większość osób.

[mdusia123]

Ciekawa jestem jak odbiorę trójkę. Ale już dostrzegam pewne zgrzyty.

[Księżycowa Kawa]

Jeśli się podoba, to się podoba i tak bywa.

[mdusia123]

Jeśli się podoba, to się podoba i tak bywa.

Za to trójkę uznałam za beznadziejną. Nic mi się w niej nie podobało (poza mocno epizodycznym kotem, koty i inne zwierzęta zawsze spoko). Chyba najgorsza książka roku.

[Viperina]

No to mamy dokładnie przeciwny odbiór

[Viperina]

Skończyłam:



Było OK i lekko się czytało, mimo że na początku nie byłam przekonana, bo książka zaczyna się od motywu, którego nie lubię (stara panna postanawia stracić cnotę i zwraca się do zawodowca, w którego miejsce pojawia się nasz bohater). Na szczęście motyw nie został przeprowadzony do końca od razu na początku. Potem dużo się działo, niestety w całkowicie przewidywalny sposób, z klasycznie dla autorki poprowadzoną narracją, średniej jakości (choć bez spektakularnych wtop) tłumaczeniem, bez twistów. Sarah Maclean można czytać, to dość bezpieczna lektura, lekka, przyjemna, niezapadająca w pamięć i niewywołująca emocji. Jestem ciekawa następnego tomu, bo zastanawiam się, co zrobi autorka, żeby udało się polubić bohatera. Tzn. oczywiście spodziewam się, że okaże się, iż Evan wcale nie zamierzał nikogo zabijać dwadzieścia lat wcześniej, a wszystko, co wówczas robił, robił, by ratować Grace i braci, że miał jakiś plan, który się nie udało, no ale jednak na razie facet wygląda na socjopatę.

Za tę część 6/10. Jak lubicie autorkę, to czytajcie. Jeśli nie znacie autorki, to raczej zacznijcie od innej serii.

[kahahaha]

Skończyłam:



Jestem ciekawa następnego tomu, bo zastanawiam się, co zrobi autorka, żeby udało się polubić bohatera. Tzn. oczywiście spodziewam się, że okaże się, iż Evan wcale nie zamierzał nikogo zabijać dwadzieścia lat wcześniej, a wszystko, co wówczas robił, robił, by ratować Grace i braci, że miał jakiś plan, który się nie udało, no ale jednak na razie facet wygląda na socjopatę.

mam nadzieję, że znajdzie ciekawe rozwiązanie i nie zepsuje tego

[giovanna]

Jak narazie nie mam przekonania do tej książki, ale może kiedyś się skuszę