Tillie Cole

[Dorotka]

Sam Flame rzeczywiście bardziej podobny jest do Zbihra, ale Flame w parze ze spokojną i zalęknioną Maddie zdecydowanie kojarzy mi się z Rankohrem i Mary.

[•Sol•]

Hollywood to mój ulubieniec, więc ten duet może być tym bardziej ciekawy
póki co Maddi jeszcze nie poznałam.

[Dorotka]

Maddi pojawi się na krótko i to pod sam koniec. I wtedy pozna Flame'a.

[Księżycowa Kawa]

Swoją drogą do tej pory przeczytałam tylko jedną książkę autorki, tj. "Tysiąc pocałunków" i nie mogę uwierzyć, że te dwa dzieła napisała ta sama osoba

Czyżby to było coś innego?

Mnie w ogóle to nie ruszyło, bo już kilka takich pozycji zaliczyałam.
Nadal uważam, że szkoda tak ładnej okładki dla tej historii; chyba to mi najtrudniej przeboleć.

[•Sol•]

okładka kompletnie nie pasuje, to fakt.
Obiecuje coś totalnie innego. Póki co ciągle się zastanawiam jak w tych warunkach jest szansa na romansowanie

[Dorotka]

Ale o którą książkę ci teraz chodzi, Sol? Warunków na romansowanie nie ma w "Tysiącu pocałunków" czy w "To nie ja, kochanie"?

[•Sol•]

cały czas o To nie ja, kochanie
Tysiąca pocałunków nie czytałam, a jak teraz się domyślam to o nie chodziło Kawie z okładką...
Chyba jednak muszę strzelić sobie kawę, bo coś niedobudzona jestem

[Dorotka]

Aż muszę wygrzebać tę książkę ze stosu przeczytanych, bo kompletnie nie kojarzę okładki. Chyba nie zrobiła na mnie wrażenia, skoro jej nie kojarzę.

[•Sol•]

słodka, śliczna i obiecująca piękny romans

[Ancymonek]

Swoją drogą do tej pory przeczytałam tylko jedną książkę autorki, tj. "Tysiąc pocałunków" i nie mogę uwierzyć, że te dwa dzieła napisała ta sama osoba

Czyżby to było coś innego?

Mnie w ogóle to nie ruszyło, bo już kilka takich pozycji zaliczyałam.
Nadal uważam, że szkoda tak ładnej okładki dla tej historii; chyba to mi najtrudniej przeboleć.

Dziewczyny tak w skrócie, to "Tysiąc pocałunków" jest o

Spoiler:

młodych ludziach, którzy się za dzieciaka zaprzyjaźnili. Niestety bohaterka umiera na raka. Dosłownie całą książkę umierała, a historia była naprawdę mocno poruszająca i ryczałam przy niej, a mi naprawdę wiele potrzeba żeby się przy książkę wzruszyć, a co dopiero spłakać. Nie ma tam totalnie zadnej przemocy, brzydkich słów, czegokolwiek takiego. Intymność jest delikatna, nie mam dosadnych opisów. Książka jest jak kwiatek do kozucha. Kwiatek to pocałunki, a kożuch to "To nie ja, kochanie". Tytułowe tysiąc pocałunków bohaterka zbiera aż do ostatniej minuty przed śmiercią. Wtedy jeszcze nie miałam aż tak dosyć takich klimatów i nie bałam się podchodzić do każdej książki z pytaniem w myślach: czy aby nikt tam nie umrze. Dlatego tak mnie zaskoczyła ta historia. Ale pomimo wszystko to była mądra i piękna książka.

Edit: dla zainteresowanych znalazłam i podaje link do mojej opinii
viewtopic.php?p=1122304#p1122304

[Dorotka]

Oooo, to już nie dla mnie.

Spoiler:

Po "Promyczku" mam zdecydowanie dość umierających bohaterek.

[Księżycowa Kawa]

Miałam na myśli okładkę „To nie ja, kochanie” - tylko dlatego to przeczytałam. Okładka od „Tysiąca pocałunków” jest mi obojętna.

[Dorotka]

Aaa, już wiem, na tej okładce jest chłopak na motocyklu i znikająca w oddali dziewczyna. Faktycznie, coś w sobie ma.

[•Sol•]

chyba na dziś mnie trzeba wykopać z forum, nie umiem czytać ze zrozumieniem

[kejti]

mnie się okładki mega podobają i pasują jak dla mnie do treści już się nie mogę doczekać kolejnej części

[•Sol•]

uzewnętrzniłam się

Co. To. Było?
Przeczytałam szybko, bo napisane jest dobrze, lekkim piórem, ale język, ale tematyka, ale bohaterowie...
Po kolei.

Tematyka jest poważna, bo sekty, gangi motocyklowe i handel bronią. Wykorzystywanie seksualne dzieci i kobiet, bo robienie wody z mózgu członkom sekt, a potem traktowanie przedmiotowo kobiet w klubie. Obok tego nie można przejść obojętnie. Dlatego długo się zastanawiałam, czy to realne by w dzisiejszych czasach nadal działy się tak straszne rzeczy.
Pewnie się dzieją. Ale czy na taką skalę? Chwilami te opisy (bo są naprawdę szczegółowe, osoby wrażliwe uprasza się o omijanie tej książki) przestawały na mnie robić wrażenie a zdawały się być wręcz parodią. Do pewnego momentu tak,zwłaszcza opis praktyk sekciarskich, ale Kaci Hadesa... Oni są momentami śmieszni z tą swoją powagą, żądzą krwi swej i cudzej. Na dodatek ten słowniczek...
Z jakim namaszczeniem oni kultywują te swoje małe tradycje. A ich tortury... Chyba zapominają, że w pewnym momencie człowiek traci przytomność z bólu i ze śpiewu nici.

Jeśli chodzi natomiast o naszych bohaterów... Wykreowani są ciekawie, ale Styx mógłby, jak już znalazł tę swoją dziewczynę o wilczych oczach trzymać kierownika w spodniach. Rozumiem, że panienki na jego widok ściągają majtki przez głowę, ale no swój rozum podobno ma.
Natomiast Mae też w jednym momencie dla mnie postąpiła dziwne i nielogicznie. Mianowicie - wykorzystywana seksualnie od dzieciństwa, maltretowana i gwałcona, jak tylko nadarza się okazja ochoczo wskakuje bohaterowi do łóżka.
Poza tymi dwoma zaćmieniami bohaterów da się lubić. Zwłaszcza,że oboje mając swoje słabości i wady walczą z nimi i osiągają sporo. W ich romans w tych warunkach początkowo ciężko mi było uwierzyć, ale potem nabrał on sensu.

Nie mogę natomiast wybaczyć autorce tego, co zrobiła z jednym z bohaterów... Polubiłam go chyba mocniej od Styxa a potem... Ech.
Mam nadzieję, że w kolejnych tomach trochę go wybieli, czy co...
Czekam na kolejne tomy tak swoją drogą. Ciekawi mnie rozwój związków kolejnych dwóch par, zwłaszcza zapowiadających się na Piękną i Bestię Maddi i Flame'a. Flame mnie chwilami wręcz bawił swoim przesadnym, nierealnym masochizmem, ale poza tym ciekawi mnie to z tego wyniknie.

Czy polecam nie wiem. To książka nadająca się idealnie do tego by być klasycznym guilty pleasure, na dodatek to coś kompletnie nowego na naszym rynku wydawniczym, więc warto sprawdzić swoją reakcję.
Gdyby tylko mniej tego seksu na kartach książki było...

[Dorotka]

Ja za to nie bardzo mogę przetrawić fakt, że dziewczyna, którą już w dzieciństwie przeznaczono na żonę proroka czyli kogoś najważniejszego w sekcie,

Spoiler:

była latami gwałcona przez gromadę starych, stetryczałych apostołów. Przecież miała być ŻONĄ!!! ich przywódcy i to taką, która według przepowiedni miała przynieść im wszystkim zbawienie. I kogoś takiego traktuje się jak zwykłą dziwkę, po którą każdy może sięgnąć i brutalnie gwałcić?

[•Sol•]

a to też było mało logiczne.

Spoiler:

W ogóle myślałam, że dziewictwo odebrał jej ten prorok, albo dopiero odbierze i ona jest nietknięta. Tak początkowo myślałam.
No bo kurde, to jakoś mało logiczne.
No i jeszcze kwestia ciąży. Przecież oni się nie zabezpieczali, jakim cudem Mae ani razu nie zaszła?

[faris]

Miałam ochotę to przeczytać, ale po waszych spoilerach mi się odechciało.

[Dorotka]

O nie, Faris, nie zniechęcaj się. Ta książka nie jest wcale zła, tylko dość specyficzna, a poza tym kolejne tomy zapowiadają się naprawdę ciekawie.

[kejti]

nie ma co, wasze spojlery niesamowicie odpychają od przeczytania jakbym tego nie czytała wcześniej to zapewne po tym co piszecie raczej bym nie sięgnęła

[•Sol•]

Ech to po co Faris zaglądasz w spoilery?
Ksiązka nie jest zła, znaczy dobrą też bym jej nie nazwała. Jest dziwna, wciągająca, wkurzająca myślę, że trzeba spróbować żeby samemu przekonać się jak wpływa na nas. Jak odbierzemy

Kejti, ale czy my piszemy nieprawdę?

[faris]

No cóż...

Ksiązka nie jest zła, znaczy dobrą też bym jej nie nazwała. Jest dziwna, wciągająca, wkurzająca

też nie brzmi zachęcająco... a do tego te spoilery
Nie spisuję na straty, ale nie spieszy mi się do jej przeczytania...

[Dorotka]

No cóż, lepiej żeby każdy wiedział na co wydaje pieniądze i żeby potem nie był rozczarowany, że dostał nie to, czego się spodziewał.

[•Sol•]

no wiem
Dorotka to zachęcająco swego czasu opisała, na mnie zrobiła mniejsze wrażenie, więc i opinia trochę mniej entuzjastyczna