Emma Chase

[•Sol•]

Janko, może ręki nie dam, ale włosy, które krzyczą już i tak o fryzjera dam uciąć że Cię zachwyci ta seria. Zwłaszcza druga część

Karino, mnie w pierwszej przeszkadzało to że

Spoiler:

Stanton był takim psem ogrodnika i ruchaczem
I że tak długo był ślepy, że Sofia jest dla niego stworzona.

Tu tego nie było więc biorę z całym dobrodziejstwem chociaż Jake z tą swoją niechęcią do wiązania mnie też solidnie zirytował, już myślałam że zmądrzał wcześniej. Ale jak zmądrzał to z klasą

[Duzzz]

Sol, wrzucisz do recenzji jak cykl?

[•Sol•]

pewnie Duz

[klarek]

A przecież miałam tutaj nie wchodzić
Sol, świetna recenzja

[•Sol•]

Dziękuję Aralku, starałam się

Ależ wchodź, jak Cię to ma zagonić prędzej do lektury to czemu nie

[Janka]

Janko, może ręki nie dam, ale włosy, które krzyczą już i tak o fryzjera dam uciąć że Cię zachwyci ta seria. Zwłaszcza druga część

To jest bardzo prawdopodobne, więc musisz znaleźć inny powód do pójścia do fryzjera.

[rewela]

Sol, a czytałaś już Ułaskawienie? bo widzę, że Legal Briefs nawet przypadło Ci do gustu w sumie nie dziwię się, całkiem fajne to wyszło..zwłaszcza Skazanie (chyba muszę zrobić powtórkę ) ale powiem uczciwie, że Unieważnienie też mi się podobało pamiętam, że pochłonęłam w jedno popołudnie! i nie wiedziałam czy lubić Stantona czy też go znienawidzić

[•Sol•]

jeszcze nie
ta seria jest tak fajna, że trochę mi szkoda znów włączyłam tryb chomika

Miałam to samo ze Stantonem. W końcu zdecydowałam że go lubię, bo ostatecznie zmądrzał, co nie znaczy że po drodze nie miałam chęci nim trząchnąć
A Skazanie jest lepsze od Unieważnienia zgodzę się. Sensowniejsze. Chociaż ich powód rozstania tam na końcu przed ostatecznym HEA chyba średnio przemówił do mnie.

[rewela]

przyznam, że Ułaskawienie z tych trzech najmniej do mnie przemówiło nawet ostatnio przeczytałam drugi raz, bo chciałam dołączyć do swojej recenzji Legal Briefs, którą kiedyś na forum pisałam, ale nie mogłam się zebrać bo to jednak nie było to. Ale to wcale nie znaczy, że to była zła książka, bo nie była, tylko brakowało mi tej pasji, co we wcześniejszych Brent miał być łobuz i pewnie nim był, ale... no właśnie, jest ale...

[•Sol•]

Zobaczymy jak będzie ze mną Brenta polubiłam, ale totalnie nie postrzegam go jako łobuza to taki słodki misiaczek

[rewela]

oj tam...łobuz tylko o kobitkach myślący jakoś misiaczek mi nie pasuje hihihi

[Lucy]

Jak pamiętamy z poprzedniej części, Harry został następcą tronu. Nie jest to wymarzona "fucha", ponieważ chłopak lubi się dobrze zabawić . Ale to już przeszłość, jego dotychczasowe życie się skończyło i facet musi się dostosować.
Harry dusi się tymi nakazami, obowiązkami i postanawia zaszaleć. Wpuszcza do jednej z należących do królewskiej rodziny posiadłości telewizję. Będzie tam nagrywany reality show- ''Dopasowani'', którego zwyciężczyni zostanie jego żoną.
I tak Harry spotyka Sarę, która jest siostrą jednej z uczestniczek ...

Pierwszą część polecałam bardzo, natomiast tu mam problem. Im większy rozrabiaka, tym bardziej zahukana druga połówka
Żeby wam przybliżyć bohaterkę, wkleję coś takiego :

Muszę to rozważyć, przemyśleć, uporządkować słowa we właściwy sposób. Dowiedzieć się, co powiedziałaby Elizabeth Bennett, gdyby musiała przemówić do pana Darcy’ego.

Patrzy na mnie, na jej twarzy maluje się strach i smutek.
– Ale jesteś Willoughbym.
Drapię się po głowie.
– To ten kangur?
Zaciska mocno powieki, jakby nie potrafiła niczego z siebie wydusić. Jakby nie umiała sprawić, by słowa płynnie wyszły z jej ust. A kiedy w końcu jej się udaje, żałuję, że je słyszę.
– Nie, Willoughby z Rozważnej i romantycznej. To postać, w której zakochała się Marianne. Dziki i nieokrzesany, egoistyczny i bezmyślny. Zniszczył ją.
– Sarah, nie mówisz z sensem.
– Nie mogę z tobą być, ponieważ czekam na pułkownika Brandona.
– Kim, u diabła, jest Brandon?
– Jest poważny, może trochę nudny, ale kocha Marianne. Jest zrównoważony, romantyczny, grzeczny i można na niego liczyć. Tego właśnie pragnę, z takim człowiekiem powinnam być.
– Grzecznym? – Słowo kłuje w ustach jak cierń. Wstaję i chodzę, mamrocząc: – Pozwól mi to zrozumieć: nie możesz mnie całować, bo w książce jakiś gnojek o imieniu Willoughby spieprzył sprawę z dziewczyną o imieniu Marianne?
Prycha, po czym macha ręką.
– Kiedy tak to ujmujesz, brzmi to okropnie.
– Bo to jest okropne!
Sarah wykręca palce.
– Złamał jej serce, co ją niemal zabiło.
Patrzę na nią, czując, jak coś pęka mi w piersi.
– I uważasz, że zrobię ci dokładnie to samo?
– Wiem, że zrobisz.
– Ponieważ jestem jak Willoughby?
Kiwa głową.

Mówiłam wam, że nie jestem romantyczką? Ta dziewczyna załatwiała swoje problemy na zasadzie, co zrobiłaby bohaterka ukochanej powieści.
Liczyłam na coś kompletnie innego i z przykrością muszę wyznać, że nie spodobała mi się ta historia. Szkoda, ponieważ Harry to fajny facet , tylko inaczej wyobrażałam sobie partnerkę dla niego. Cała historia z reality show, też mogła zostać lepiej wykorzystana.

[LiaMort]

Do połowy było zabawnie a potem

Spoiler:

się pieprzyli.

i tyle.

[Lucy]

Mnie się podobała kobita z pierwszej części. Była chemia na zasadzie przepychanek słownych, a tu taka sierotka Marysia.

[LiaMort]

Nie czytałam pierwszej części jeszcze.

[Lucy]

Musisz koniecznie nadrobić

[Karina32]

Nie jest to jakieś wybitne dzieło, ale spełniło dzisiaj swoje zadanie - poprawiło mi zdecydowanie humor
Sarah jest trochę w stylu bohaterek swoich ulubionych książek, więc trochę naiwna i niewinna.
Za to jej siostrzyczkę miałam ochotę w pewnym momencie wykopać i posłać do diabła.

[Lucy]

Dla mnie za bardzo niewinna

[•Sol•]

ona jest niewinna tylko łóżkowo, bo tak to nieźle poharatana
dla mnie ta ksiązka jest poważniejsza, zaskakująco poważniejsza jak na Chase.
Nie jest tak lekka i zabawna jak inne tej autorki, chociaż czyta się dobrze

[LiaMort]

Musisz koniecznie nadrobić

taki mam zamiar... kiedyś..xD ;P

[•Sol•]

Lia zbierz się bo pierwsza jest lepsza
zabawniejsza i bardziej zakręcona. Dwójka jest znacznie poważniejsza i taka klasyczna romansowo.

[•Sol•]

dla zachęty pełnia wrażeń :

Jeśli czytaliście 'Księcia w wielkim mieście' to z pewnością kojarzycie Henry'ego, młodszego brata Nicka. Tego zawadiakę, podrywacza, na widok którego dziewczynki ściągały majtki przez głowę. A on sam podejrzewam, że majtek nie nosił, żeby było szybciej.

Henry wyrósł. Dojrzał. Dorósł, ale w bólach i cierpieniu.
To nie jest zły chłopak. Pogubiony, potrzebujący wsparcia. W 'Sposobie na księcia' własnie dokładnie przekonujemy się, jak to się stało, że z dzikiego chłopaka wyrasta król godny korony i ukochanej kobiety.

Sama Sarah to ciekawa postać, wcale nie zostająca w cieniu Henry'ego. Może i niepozorna, chowająca się za książkami, ale odważna i silna. Po przejściach. Ogromnych przejściach, które zostawiły po sobie ślad psychiczny, ale i fizyczny. Kobieta która nadaje się na królową dla swojego króla.

Ich droga nie była łatwa, choć nie aż tak trudna jak droga Nicka i jego Olivii.
Jestem wręcz zachwycona tym jak kwitł ich związek. Od początkowej lekkiej niechęci, przez przyjaźń do miłości. Prawdziwej, silnej i zdolnej do poświęceń.

Emma Chase nie poszła swoją standardową ścieżką która przewiduje głównie sceny kotłowania w łózku. Nie pominęła tego, seksu i aluzji jest sporo, no bo inaczej się u niej nie da. Ale ważniejsze są inne elementy. Jest poważniej, bo nie śmiałam się w głos jak przy tomie pierwszym, jest inaczej, ale nadal dobrze.
Czytajcie. Henry'ego nie da się nie lubić

[Lucy]

Henry'ego lubię, ale jego historię i drugą połówkę już niekoniecznie.

[•Sol•]

a ja to kupuję
Sarah była taka trochę niedzisiejsza, ale co się dziwić
mnie zdecydowanie urzekł jej ksiązkoholizm, cokolwiek by w niej było nie tak, wybaczałam.

[Lucy]

Ja liczyłam na zabawę, a nie dramy